DZION WILLIAM MHRIZ
After planning, we decided na maghiwa-hiwalay sa pag-iimbestiga para mahanap ang serial killer.
Naisip ko kanina na kung wala na kaming choice kundi gawin ang misyon, I came up with a plan, and that is to put the killer in jail before doing our mission.
Mula sa weapon room ng Gunster, kumuha kami ng mga baril bilang proteksyon kung sakaling lumaban ang serial killer.
"Sana ay mahanap na natin siya ngayong gabi para wala na tayong problema bukas," ani Caz, habang nilalagyan ng bala ang baril niya.
Nang matapos kami sa paghahanda ay sinenyasan ko na silang lumabas at pumunta sa kanya-kanya naming area.
Nang makarating ako sa labas ng Underworld ay mabilis kong pinaharurot ang kotse ko patungo sa huling pinangyarihan ng pagpatay.
Mabilis akong nakarating doon at nakita ang kalsada na puno ng dugo at may caution tape. Ito siguro ang mismong spot kung saan namatay ang mga pusa.
Mula sa aking bulsa, kinuha ko roon ang kapirasong papel na kasama ng mga documents. Ito ang magsisilbi naming gabay sa paglutas ng kaso.
"Ako ang tagalutas ng problema," pagbasa ko. Tagalutas ng problema ang isang serial killer?
Kasalukuyan akong nag-iisip ng isasagot nang biglang nag-ring ang aking cellphone kaya sinagot ko 'yon. Si Terson.
"Ano'ng balita, may nakita na ba kayo sa CCTV?" tanong ko.
Imbes na sagutin ako ay naririnig ko mula sa background na nagtuturuan pa sila kung sino ang magsasabi. Ang mga ugok talaga na 'to, kailan ba sila magbabago?
"Ako na ang magsasabi!" rinig kong sigaw ni Caz. "Wala pa kaming nakikita," diretsong sagot niya. Matapos 'yon ay narinig ko pa na parang nagbubugbugan na sila roon kaya binabaan ko na sila ng tawag.
Akmang maglalakad na sana ako nang mapansin kong may tao roon sa isang eskinita. Nang tiningnan ko 'yon, isang babae na nakaupo habang ginagamot ang sugatan na Shih Tzu.
Napangiti ako dahil sa pagmamalasakit ng babae. Kahit ako, malapit din ang loob ko sa mga hayop kaya gano'n na lang ang galit ko nang mabalitaang pinatay ng karumaldumal ang mga pusa.
"Sinabi ko naman sa 'yo na 'wag kang tatakbo, napilay ka tuloy."
Akmang lalapitan ko sana sila para tulungan nguti agad akong huminto nang muli na namang nag-ring ang aking cellphone. It's Terson. Hindi ko na sinagot ang tawag at agad na akong umalis sa lugar na iyon at nag-drive pabalik ng Underworld.
Nang makarating ako sa bahay nina Jerome ay ipinakita agad nila sa akin ang CCTV footage na nakuha nila. Wala akong ibang nakita roon kundi isang babae na hinahabol ang alaga niyang aso. This scene was kinda familiar.
"According to the investigation, hindi lang nilason ang mga pusa kundi sugatan din ito. The serial killer's trademark is the bruise on the animal's left elbow," Caz explained.
A memory flashed on my mind. That is the scene when I saw a girl chasing her dog. The bruise on her dog's left elbow is same as the serial killer's trademark.
"Nakaharap ko na ang serial killer kanina, pero hindi ko alam na siya pala 'yon."
"Bakit hindi mo sinabi sa amin kanina?!" gulat na ani Terson.
"Alam ko na kung saan natin makikita ang serial killer," I said, and a grin formed on my lips. "I saw her wearing a uniform from Dungeon Station. That only means that she is one of the authorities. In this case, Gunster, we need a plan."
🗡️
While preparing ourselves for our mission, my phone vibrates. I received a text message from Dex. Kinukulit pa rin niya ako tungkol kay Midnight.
"Master, handa na kami," ani Jerome, at inihipan pa ang dulo ng baril niya. "Kating-kati na ang mga kamay ko na patayin ang killer na 'yon."
Dahil sa sinabi niya ay binatukan siya ni Terson. "Wala ka talagang utak! Our mission is to protect that serial killer, and not to assassinate her. Gusto mo bang maparusahan ang Gunster, ha?!"
"Sa misyon na ito, all you need to do is to protect the Crowned Prince and not the leader of this group."
To avoid the consequences, we planned to do this mission as a commoner and as the Crowned Prince, and not as assassins. It's my duty to punish my people who disobeyed the rules of my country.
Pagkalabas namin ng office, naabutan namin ang ibang grupo na naghahanda rin para sa kanilang misyon. I roamed my sight around para hanapin ang Fencers, pero hindi na sila mahagilap ng mga mata ko. Mabuti naman at hindi namin sila kalaban ngayon.
"We need to move, Gunster, baka maunahan tayo ng kalaban nating grupo," I ordered, at kumaripas na kami ng takbo palabas ng Underworld. Hindi pa namin alam kung sino ang makakalaban namin, unless nasa battlefield na kami.
Nang makarating kami sa labas, sumakay kami sa royal limousine car na madalas kong ginagamit kapag lumalabas ako bilang prinsipe. Si Caz ang nag-drive habang nasa front seat naman 'yong dalawa.
Jerome and Terson are dressed as my knights and Caz as my driver. Dahil malapit lang naman ang Dungeon Station sa Underworld ay mabilis kaming nakarating doon.
Nasa malayo pa lang kami ay nakita ko na agad ang paglabas ng mga knights and authorities sa labas ng Dungeon Station. Nakahilera sila habang hinihintay ang pagbaba ko. Naunang bumaba sina Jerome at Terson upang pagbuksan ako ng pinto. Nang makalabas ako ay sabay-sabay silang nag-bow bilang paggalang.
"We are honored to be visited by the Crowned Prince. What help can we offer to you, your majesty?" the Chivalry Commander asked.
"The news about the animal serial killing has come to my concern, and it is punishable by the law. The culprit must taste her own medicine," I said, while roaming my sight para hanapin ito, pero hindi ko siya makita dahil sa dami nila.
"Sa ngayon ay hindi pa namin nahahanap ang killer, your highness."
"We already did." Kinuha ko kay Terson ang laptop ko. "This device contains all the evidences needed to prove my words, and in this case, one of your knights is the culprit."
Bakas sa mukha nila ang pagkagulat dahil sa sinabi ko. Binuksan ko ang laptop at bago ko pa man mai-play ang CCTV footage ay bigla na lang itong tumalsik kasabay ng pagputok ng mga baril.
"Ambush!" sigaw ng commander. "Protect the Crowned Prince!"
Wala na akong ibang narinig kundi barilan at pagkalansing ng mga espada. Pinalibutan ako ng mga knights na para bang pinoprotektahan ako. "We need to go to, your Majesty." Hindi na ako nagmatigas pa at sumunod na sa kanila.
Habang naglalakad kami paalis, I saw someone familiar. She slashed the knight's chest dahilan upang matumba ito nang walang buhay. Nang tumingin ako sa gilid ko ay wala na ang Gunster kaya muli akong tumingin sa babae at nakita kong nakikipaglaban na rin sa kanya ang mga kasama ko. Maybe I was just hallucinating, imposible na nandito si Midnight.
Akmang pupuntahan ko sila ngunit hindi ako makalampas sa mga nakapalibot na knights na pumuprotekta sa akin. Kahit anong tulak ko sa kanila ay hindi ko sila mapabagsak lalo na at gawa sa metal ang kanilang suot. Wala na akong nagawa pa kundi sumunod na lang sa kanila.
Nang makarating kami sa loob ng station ay nakahinga na ako nang maluwag dahil dumistansya na sa akin ang mga knights. I need to help my friends.
Akmang tatakas pa lang sana ako nang may biglang humablot sa braso ko at naramdaman ko ang malamig na bagay na nakatutok sa aking leeg. Damn this killer!
Agad namang naalerto ang mga knights at pinapakiusapan ang killer na ibaba ang dagger na nakatutok sa akin ngunit nagmamtigas pa ito.
"Bakit hindi mo ituloy?" pang-aasar ko sa kanya. Kayang-kaya ko naman siyang patumbahin lalo na't babae lang siya ngunit hindi ako si Night Bullet ng Underworld ngayon.
"Your Majesty! Stop provoking her!" saway nila sa akin.
"'Wag kang magkakamali, your highness, kung ayaw mo pang mamatay!" a woman's voice said. "Kung hindi ka lang sana nangialam, wala ka sana sa sitwasyon na ito ngayon! Bakit kasi hindi ka na lang magpakasasa sa pagiging Royalty, ha?!"
I was about to speak... "Sumuko ka na dahil hindi ka na makakalabas nang buhay rito!" a familiar voice said. Oh sh*t! So hindi ako nagha-hallucinate kanina?
Naalerto ang mga knights at naghanda sa pakikipaglaban dahil sa kanya. As usual ay suot niya ang kanyang combat outfit kaya mukha siyang kahina-hinalang tao.
Hindi pa man tuluyang nakakapwesto nang maayos ang mga knights ay agad na siyang kumaripas ng takbo at may dinukot sa kanyang bulsa. Walang kagana-gana niyang binato ang shuriken sa direksyon naming. Narinig ko ang pag daing niya. Ginamit ko ang pagkakataong 'yon para makawala sa kanya.
Nakita kong bumaon ito sa kanyang balat at muling tiningnan si Midnight. "So, you're the culpr–"
Hindi pa niya natatapos ang sinasabi nang bigla siyang batuhin ng killer ng dagger na hawak nito. Imbes na iwasan ay sinambot lamang ni Midnight ito. Mula sa marahang pagtulo ng dugo sa kanyang kamay ay naging mabilis ito at napakaraming dugo na ang nagkalat sa sahig ng Dungeon.
Bakas sa mukha ko ang gulat dahil sa ginawa niya. "You can't easily kill me with this shit," Midnight said as she walks towards the killer.
Ibinato niya pataas ang dagger at sinambot sakto sa handle nito. Nanginginig ang killer sa kinatatayuan niya at hinugot ang espada sa kanyang bewang. Itinutok niya ito kay Midnight habang nanginginig ang kaniyang kamay.
Ngumisi si Midnight at tumingin sa akin bago muling ibalik ang kanyang paningin sa babae. Nang makarating siya sa harap ng babaeng knight ay mapang-asar pa niyang nilaro ang dagger na hawak.
The killer tried to slash her with her sword, but she only blocked it with her dagger. She put all her strength, but Midnight didn't even exert force in it.
She used that opportunity to get her golden pin and stab her directly to her heart. Ang kaninang nakikipagtagisan ng lakas ay nabitawan ang armas at walang lakas na bumagsak sa lupa. Marahas na hinugot ni Midnight ang kanyang pin na ngayon ay punong-puno ng dugo ng babae at ibinalik ito sa pagkakatusok sa kanyang buhok.
Umupo siya sa tabi ng babae at pinagmasdan kung paano siya lumalaban para mabuhay pa. Even I can't hide my evil smile while watching her gradually dying.
"You've messed up with the wrong person," nakangisi niyang sabi. "Any weapons with blades cannot kill me. I am their mother... the great Midnight Blade of Underworld Society, remember my name before you die, bitch."
BRIANNA ZAFFRIE COLTONNgumisi ako nang makitang wala nang buhay ang babae. Nagkalat ang dugo niya sa sahig ng dungeon. What a weakling. Naagaw ng pansin ang pagdating ng ibang Gunster. Bakit nandito sila? Magkalaban na naman ba kami sa misyon na ito?Sa dami kong tanong ay hindi ko na nagawang magtanong pa at mapang-asar na ngumisi sa kanila. "Paano ba 'yan, Gunster, ako na naman ang nagwagi," mapang-asar na sambit ko at lumapit sa kanila."We are supposed to make her surrender, pero sa ginawa ninyong pag-atake, we failed to save her from your wrath," ani Night Bullet.Agad niyang naagaw ang pansin ko. Nilapitan ko siya at tiningnan ang leeg niyang nagkaroon ng kaunting laslas dahil sa ginawa kong pagbato ng shuriken kanina."Is there a problem?" the commander asked as he approached him. He reassured that we are not their enemies kaya hindi na kami hinuli. Aba dapat lang, iniligtas ko kaya ang buhay niya. Umalis na ang mga knights at kaming dalawang grupo na lang ang natira rito sa l
DZION WILLIAM MHRIZ"Dex!" sigaw ko nang makarating ako sa bahay niya. Agad namang lumabas ang mga guards niya at iginaya ako papunta kung nasaan siya.Pagbukas ko pa lang ng pinto ay nakita ko siya sa tapat ng human-sized window ng office niya. Nakatanaw siya sa labas ng bahay."Bakit hinayaan mong malamangan kami ng Fencers?"Hinarap niya ako. "That ranking was based on your group's performance," maikling aniya at marahang naglakad palapit sa akin. "Did your group did well?"Natahimik ako sa tanong niya. Aminado naman ako na puro palpak ang mga nakaraang misyon namin, but I know that she can manipulate the result since she's the one who's making it."'Yan lang ba ang ipinunta mo rito? I didn't know that you can stoop this low, kuya, and just for a rank?""Pumapayag na akong imbestigahan si Midnight Blade."A smile formed in her lips. "Excellent choice." Naglakad siya palapit sa drawer ng kanyang office table at may kinuhang maliit na envelope roon at inabot 'yon sa akin. Isa itong pl
DZION WILLIAM MHRIZ “Dex!” sigaw ko nang makarating ako sa bahay niya. Agad namang lumabas ang mga guards niya at iginaya ako papunta kung nasaan siya. Pagbukas ko pa lang ng pinto ay nakita ko siya sa tapat ng human-sized window ng office niya. Nakatanaw siya sa labas ng bahay. “Bakit hinayaan mong malamangan kami ng Fencers?” Hinarap niya ako. “That ranking was based on your group’s performance,” maikling aniya at marahang naglakad palapit sa akin. “Did your group did well?” Natahimik ako sa tanong niya. Aminado naman ako na puro palpak ang mga nakaraang misyon namin, but I know that she can manipulate the result since she’s the one who’s making it. “’Yan lang ba ang ipinunta mo rito? I didn’t know that you can go this low, kuya, and just for a rank?” “Pumapayag na akong imbestigahan si Midnight Blade.” A smile formed in her lips. “Excellent choice.” 🗡️ Pagbalik ko sa Underworld ay sinalubong ako nina Terson. “Master, may misyon tayong kailangan gawin. Personal na ipinadal
BRIANNA ZAFFIE COLTON “Gumising ka na riyan, Midnight,” pangbubulabog ni Thyrie sa pagtulog ko. Umupo ako sa aking kama at humikab bago siya tiningnan nang masama. “Ano ba, Thyrone?” Hindi man lang niya ako tinapunan ng tingin dahil abala siya sa paghahalungkat nang kung ano sa loob ng cabinet ko. Dahil sa inis ay kinuha ko ang ang dagger sa bed side table ko at binato ’yon sa kanya. Daplis lang ’yon para makuha ang atensiyon niya. “Balak mo ba akong patayin, Zaffrie?!” sigaw niya habang nakahawak sa kanyang dibdib na parang minasilya naman, pero nagsusuot pa siya ng bra. “Ayaw mo kasi akong pansinin. Ano bang nangyayari? Ang aga-aga ay nangbubulabog ka?” “Nakalimutan mo na ba? My gosh, Zaffrie! Ikaw pa naman ang president ng Student Council tapos nakalimutan mo kung anong ganap ngayon?” “Bakit hindi mo na lang sabihin? Ang dami mo pa kasing sinasabi, hindi ako manghuhula.” “Tomorrow is our foundation day sa school, don’t you remember? Today is our preparation day for the event
DZION WILLIAM MHRIZ “Maayos na ba ang lahat?” tanong ko sa kanila. “Ayokong magkaroon ng abeerya mamaya.” “Maayos na. We also build an alliance sa jail booth if ever na walang pumunta sa booth natin ay may maidadala sila,” ani Caz at inayos pa ang salamin niyang nahulog na sa bridge ng kanyang ilong. “Prince Dzion!” sigaw ng isang jail guard na tumatakbo palapit sa akin. “Any suggestions sa susunod na ipapahuli?” Tumingin-tingin ako sa paligid hanggang dumako ang paningin ko sa isang nakakaaga-pansin na mukha ng isang babae. She looks so familiar, but I can’t remember where did I saw her. “Those who are wearing any white clothes,” sagot ko. Umalis na siya, pero ang paningin ko ay nakatuon pa rin sa babaeng naglalakad palayo. “Kilala niyo ba ’yong babaeng iyon?” tanong ko kay Jerome at itinuro ang babae. Nginuya muna niya ang kinakain na hotdog. “Hindi mo ba siya nakikilala? Student Council president natin ’yan. Bakit?” Umiling na lang ako at naglakad na paalis sa booth namin. I d
BRIANNA ZAFFRIE COLTON Yesterday was a tiring day, and today is our last day. Ngayong araw gaganapin yung continuation ng operation sa mga booths at mamayang gabi naman gaganapin ’yong masquerade ball as the closing event of our foundation day. Kasalukuyan akong nagmumuni-muni sa likod ng booth namin nang marinig kong may tumawag sa first name ko. How dare him? Masamang binalingan ng tingin ang taong ’yon at agad nawala ang kunot ng aking noo nang makita na ang prinsipe pala ’yon. Awtomatikong tumaas ang kaliwang kilay ko nang makita siya. I even scanned him from head to toe. “Hi, Brianna,” aniya at nakangiti pa sa akin. Kahapon pa niya ako kinukulit. Ano ba’ng problema niya? Does he like me or what? I hope not, dahil kung totoo ngang may gusto siya sa akin, I’m sure that I’ll be in jail in no time because of breaking their prince’s heart. “Ano’ng kailangan mo?” I asked. “I’m sure that you’re aware of tonight’s masquerade ball, right?” aniya, at tumango naman ako bilang sagot. S
BRIANNA ZAFFRIE COLTON’s POV “Alam mo, Momshie, kanina pa kita napapansin, ha. Bakit panay ang tingin mo sa bo*bs ko, ha? Inggit ka ba?” tanong ni Thyrie kaya napatingin ako sa bo*bs ko na hindi kalakihan. “Ano namang kaiinggitan ko riyan? Para ka ngang pader na minasilya, e!” natatawang panlalait ko kaya sinamaan niya ako ng tingin. “Hay nako, tama na nga. Puro walang katuturan naman ‘yan. Ito ang intindihin ninyo, kami ni Cath ang pumili niyan habang may ka-date ka kagabi,” ani Frizza at inabot sa akin ang envelope. Kinuha ko ‘yon at binuksan. Binasa ko muna kung ilan ang reward na makukuha namin pero agad ko ring itinigil ang pagbabasa nang makita kung ano ang misyon na nakalagay roon. Ibinalik ko sa loob ng envelope ang mga papeles at saka ibinato pabalik kay Frizza. “Ibalik mo, hindi tayo mangingialam sa kaso na ‘yan.”
BRIANNA ZAFFRIE COLTON’s POV “Momshie, sayang ang misyon na ‘yon,” pangungulit sa akin ni Cath at pinagpipilitan ang misyon na nabunot nila. “Oo nga naman, Momshie. Mapaparusahan tayo dahil tinanggihan natin ang misyon na nabunot natin,” dagdag ni Thyrie dahilan upang mas mainis ako. Bakit ba ang kukulit nila? “Hayaan na natin. Hindi naman siguro masyadong mahirap ang ipapataw na parusa. Misyon lang ‘yon at hindi niya tayo papatayin kaya ‘wag kayong mag-over react, okay?” parang nanay na ani Frizza roon sa dalawang makulit. Nang humarap sa akin ni Frizza na nanginginig ang mga kamay niya habang nakahawak sa kanyang bibig. “Momshie natatakot ako.” Binatukan naman siya ng dalawa dahil sa sinabi. Umiling na lang ako dahil sa ginagawa ng tatlong abnormal. Paano ko ba naging members ‘yan, e mga wala sa katinuan? Saka hindi dapat sila sa Underworld pumunta, sa Asylum dapat
DZION's POV "Mahal na Hari, narito po ang inang Reyna," pag-aanunsyo ng isang kawal. Sinenyasan ko siya na papasukin si Mamita na agad naman niyang sinunod. Nang bumukas ang pintuan, iniluwa niyon si Mamita kasama ang isang maliit na batang lalaki. Nang makita ako nito ay bumitaw siya sa pagkakahawak ni Mamita at tumakbo papunta sa akin. Nang tuluyan na siyang nakalapit ay agad niya akong hinagkan. "Daddy..." sambit ng aking anak nang humiwalay siya sa akin mula sa pagkakayakap. "Yes, baby?" malambing kong tanong habang nakatingin sa kaniya ay nakangiti pa. "Nasaan si Mommy?" tanong niya. Agad namang kumunot ang aking noo nang dahil sa tanong ng anak ko. Nakita ko naman na tuluyan nang nakalapit sa akin si Mamita. Tumay
ZAFFRIE'S POVNakatulala akong naglalakad papasok sa aming bahay habang iniisip ang nangyari kanina nang magkita kami nina Terson. Bumalik ako sa katinuan nang maramdaman kong may biglang yumakap sa aking bewang. Nang lingunin ko kung sino iyon, nakita ko ang mukha ng inosente kong anak na nakangiti habang nakatingin sa akin.Nginitian ko rin siya at inilagay ang aking braso sa kaniyang balikat upang kayapin siya pabalik. Iginaya niya ako papunta sa sala at inalalayan pa ako sa pag-upo sa sofa."Mommy, how's your day po?" nakangiting tanong niya.Matapos niyon ay yumuko siya at nagulat ako nang bigla niyang kunin ang paa ko. Pinatong niya ang aking paa sa maliit niyang hita at hinubaran ng sapatos pati na rin medyas."Ang sabi ni teacher, kapag pagod daw ang parents namin
ZAFFRIE's POVKakatapos lang ng trabaho ko sa isang mall bilang isang promodiser. Nang makita kong wala nang customers ay dali-dali akong nagligpit ng mga gamit bago dumiretso sa locker room namin upang magpalit ng damit. Nang matapos na ako, dali-dali na akong lumabas ng store na iyon dahil gusto ko na ako ang magsusundo kay Yanna kahit alam kong susunduin naman siya ni Caz.Habang naglalakad ako palabas ng store ay napansin kong dumarami ang tao sa floor kung nasaan 'yung store na pinagtatrabahuhan ko. Dahil medyo chismosa ako ay medyo tumitingkayad ako para makita kung ano ang pinagkakaguluhan nila roon ngunit wala pa rin akong makita.Mayamaya lamang ay humawi ang dagat ng mga tao at nakita kong lumabas mula roon ang higit sa sampung mga guwardya na parang may pinoprotektahan sa kanilang likuran o gitna. Nang masiguro na nila na safe rito sa floor
ZAFFRIE'S POVIsinara ko ang aparador ng mga damit ni Yanna bago lumapit sa aking anak. Nakita ko si Caz na nakasandal sa dingding na katabi ng pintuan at kulang na lang ay panlisikan niya ako ng mga mata habang may laser na lumalabas doon at tatama sa akin."Ate, sigurado ka na ba talaga d'yan sa desisyon mo?" nag-aalalang tanong ni Caz habang binibihisan ko si Yanna ng kaniyang uniporme."Pang-ilang beses mo nang tinanong 'yan, Caz. Paulit-ulit ko na ring sinasagot. Nakakainis ka na," may bakas ng inis na sagot. Wala siyang nagawa kun'di ang mapakamot na lang sa kaniyang ulo. Pang-ilang beses na rin niyang ginagawa iyan tuwing sumasagot ako nang pareho pa rin ang sagot."Mommy at Tito, 'wag na kayong mag-away. Ang turo ninyo sa akin ay laging magmahalan tapos kayo pa 'yung nag-aaway d'yan," nakabusangot na pan
ZAFFRIE's POV"Mission succeeded!" sabay-sabay naming sigaw bago nagpalakpakan."Good job, everyone! Pwede na kayong umuwi," sambit ng Manager namin at iniwan na kami.Katatapos lang naming mag-intindi ng isang birthday party. Ang theme ng party niya ay cafè kaya naman ang buong crew rito ang nag-asikaso ng mga kailangan kanina. Kakatapos lang ng party niya kaya naman nagliligpit na kami upang makauwi na. Baka naghihintay na si Yanna sa bahay, kawawa naman at wala siyang kasama roon."Grabe! Ang yaman nila, ano? Nagawa nilang rentahan ang buong cafè at oras ng buong crew," napapailing na ani Hans. "Binibili lang nila ang oras natin nang walang pagod. Samantala ang mga katulad natin, kailangan pang kumayod nang kumayod para may maipangkain tayo.""Oo nga pala
ZAFFRIE's POVKakatapos ko lang maglako ng isda kanina. Kumukuha kasi ako ng iba't-ibang racket para may maitustos ako sa mga kailangan namin ni Yanna. Bilang isang ina, kailangan ko nang mas pagtuunan ang mga pangangailangan niya at hindi ko na dapat pairalin pa ang mga luho ko katulad nang dati kong buhay."One cappuccino, please," narinig kong sambit ng costumer na nasa harapan ko. Dumukot siya sa kaniyang wallet at iniabot sa akin ang pera kaya malugod ko namang tinanggap iyon.Sanay na ako sa ganito dahil ganito rin naman ang mga nagiging trabaho ko habang Assassin ako noon. Medyo nakakapanibago na nga lang ngayon dahil tanging ang trabahong ito na lang ang inaasahan kong magbibigay ng pera sa akin."Miss, nasaan na 'yung order ko? Ang tagal naman!" narinig kong reklamo ng nag-order kanina dahilan upang bum
After 6 years... ZAFFRIE's POV | Continuation of Chapter One | "Yanna!" sigaw ng isang tinig mula sa aming likuran dahilan upang sabay kaming napatingin ng aking anak. Oo nga pala, pareho kami ng pangalan. "Daddy!" masayang sambit ni Yanna. Bumitaw siya sa pagkakahawak mula sa aking kamay bago mabilis na takbo papunta sa direksiyon ni Caz at sa kasamang si Hans. "Ito, may dala kaming pasalubong para sa inyo," aniya. Itinaas niya ang hawak na plastic upang ipakita sa amin bago kami iginaya papasok sa loob ng aming bahay. "Daddy, ang dami namang foods!" masayang ani Yanna. Bilang kaniyang ina, kinuhanan ko siya ng fried chicken bago iniabot iyon. Magalak naman niyang tinanggap iyon at nakangiting kinag
DZION's POV Habang naghihintay kami ng resulta, kasabay rin niyon ay ang mabilis na paglipas ng araw. Nakalabas na rin ako ng hospital noong araw rin na nagising ako. Noong una nga'y gusto pa akong i-confine ng mga doctor kahit na stressed lang ako pero hindi ako pumayag dahil alam kong pineperahan lang nila ako. Kahit na maayos na ang aking pakiramdam, pinipilit pa rin nila na manatili ako roon. Sa bawat paglipas ng oras, mas kinakabahan ako habang nag-iintay ng resulta sa DNA test ni Yna. Kahit saang anggulo, hindi ko makita kung paano siya naging si Golden. Although may pagkakapareho sila pero hindi niya kamukha si Golden. Kung totoo man ang sinasabi niya, baka naman naninibago lang ako sa kaniyang mukha dahil matagal ko na siyang hindi nakikita. It has been seventeen years since I last saw her and we were only eight years old when s
DZION's POVPagmulat ko'y bumungad agad sa akin ang puting kisame. Nang igala ko ang aking paningin ay nakita kong nandito sa loob ng iisang kwarto ang buong Fencers at Gungsters kung nasaan ako."Gising ka na pala," sambit ni Yna na kagigising lang din. Nilingon ko naman agad siya. Nag-inat muna siya na animo'y galing sa mahimbing na pagkakatulog sa gilid ng higaan ko."Anong nangyari?" tanong ko sa kaniya at medyo umatras ng kaunti upang dumistansiya sa kaniya."Nawalan ka ng malay kagabi kaya narito ka ngayon. Dahil sa stress at shock kaya narito ka ngayon," paliwanag niya sa akin. Agad naman akong napakapit sa aking ulo nang bigla itong kumirot. Unti-unting bumalik ang mga ala-ala ko kag