Hmmm
“Mama, hurts,” sabi ng anak ko na nakahiga ngayon sa kama. “Saan?” Tinuro niya ang pisngi niya. “Dito po,” Napangiti ako nang mapagtanto na gusto niya lang magpahaIik. “Ang sweet naman ng baby ni mama,” pinogpog ko siya ng haIik sa buong mukha niya habang tumatawa naman siya dahil sa kiliti. “I love you,” “I love you mama,” sabi niya.. “Sige na.. Close your eyes anak.. You need to sleep kasi gabi na.” Ang sabi ko habang pinapanood siyang tumango at pumikit. Bantay sarado ngayon ang buong palapag na ito sa hospital. Paglabas ng kwarto ay puro mga tauhan ng mga Shein ang makikita. Ultimo mga nurses at doctors na nakatoka kay Timber ay tauhan din nila. Nang makitang tulog na ang anak ko, pumasok si kuya. “Ako na ang bahala dito.. You need to go home. Hinahanap ka na nila.” Tumango ako at tumingin kay Timber. “Paano kong may pasyente ka mamaya?” “Don’t worry.. Doc Mia made sure na hindi ako tatawagin mamaya. Mas mabuting ako ang magbantay kay Timber kesa kay mama.” Tumango ak
“Ate,” napatingin kami kay Moni ng pumasok siya sa office ng papa niya. “What’s that?” tanong ni Rico. “Delivery for ate Rachelle. Don’t worry, this is not a bomb. Pinacheck ko na kanina kung bomba ba,” ang sabi ni Moni. Agad akong pumunta sa gawi niya at kinuha ang box na binigay niya sa akin. Lahat nakaabang sa laman ng box. Nasa tabi ko si Rico at mukhang kinakabahan siya sa laman ng box na yun. “Sobrang gaan ng box.” Nasabi ko nang mapagtanto na halos walang laman iyon. Nang buksan ko ang box, isang letter ang nakita ko. Kinuha ni Rico iyon at nakita namin na may bahid iyon ng dugo. “Anong nakalagay?” tanong ni mama Lorelay kay Rico. “You’re invited,” iyon ang nakalagay na binasa ni Rico. Kumunot ang noo ng karamihan. “Invited saan?” ang tanong nila kay Rico. “Pa, there’s blood in it. Can you check whose blood is this? Hindi ko rin alam anong invited ang tinutukoy sa card.” Kinuha ni Mr. Shein ang invitation card at ibinigay yun kay uncle Richmoon. “This will take 30 m
"Mama, where's Raja?" nagkatinginan kami ni Rico sa isa't-isa dahil sa tanong ni Tim. Dalawang araw na siya dito sa bahay mula ng nakauwi habang dalawang linggo siyang nagpapahinga sa hospital. Mukhang hindi na niya natiis na hindi niya nakikita si Raja sa bahay kaya tinanong na niya ito sa amin. Akala niya siguro may nilakad lang ang kapatid at babalik kaagad. Nagtataka na siguro siya dahil hanggang ngayon, walang Raja na dumating. "Son, your sister went on vacation for the meantime. Don't worry, she'll be home. Susunduin namin siya ni mama." Kumunot ang gwapong mukha ng anak ko. "Where?" "Sa malayo," "Bakit siya lang?" tanong niya ulit. Nakagat ko ang pang ibabang labi ko para pigilan na huwag maiyak. "Dahil nasa hospital ka pa non nagpapahinga," sagot ni Rico sa anak niyang tila hindi kumbinsido sa sinabi niya. "Papa, puntahan natin si Raja. I'm sure she's sad cause I'm not by her side. Ayaw ni Raja wala ako sa tabi niya e." "Timber, kailangan mo pang magpahinga anak. Hi
“Sasama ako,” “NO!” React agad ni Rico sa sinabi ko. Malungkot akong ngumiti sa kaniya. “NO. I SAID NO,” galit na siya dahil alam niyang hindi niya ako mapipigilan. “Mamamatay si mama at Raja kung hindi ako sasama sa loob Rico,” “E paano kung patayin ka nila?” naroon ang pangamba sa boses niya. Ngumiti ako at umiling. “Hindi mangyayari yan dahil ililigtas mo ‘ko,” ang sabi ko na nagpatigil sa kaniya. “Faster,” ang sabi nong dalawang lalaki. Bumitaw ako kay Rico at sumama sa kanila. Never in my life na naranasan ko ang ganitong tapang. Tama nga sila. Iba talaga kapag ina ka na. Parang lahat nalang ay kaya mo. Pumasok kami sa loob. Sinirado nila ang pintuan. Huminto ang dalawa sa harapan at nasa likod nila ako. Nagpalinga-linga ako. Wala akong nakita na anino ni mama o di kaya ay ni Raja. "Where are they? Where's my- Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko dahil napahiyaw ako sa gulat nang biglang bumukas ang sahig na kinatatayuan namin at nahulog kaming tatlo. Napadaing ako s
Delilah Remadavia (What really happened here) “Lola, kailan po uuwi si Tim?” napatingin ako sa apo ko na nakaupo sa upuan at nakatingin sa akin ng seryoso. “Nagpapagaling pa si Tim sa hospital apo,” “Os-pital po lola? May sakit po ba si Tim?” “Yes, Raja, may sakit si Timber ngayon.” Lumabi siya at humalukipkip sa mesa. “I miss Timber, lola,” Napangiti at lumapit sa kaniya. “Huwag ka mag-alala, apo, makikita mo rin si Tim pag okay na siya.” “Talaga po lola?” “Yes.. Ang sabi ng mama mo ay okay na siya ngayon so baka sa susunod na araw ay makakauwi na siya.” Malapad siyang ngumiti at pumalakpak. “Yeheeey! I’m excited! Na miss ko na po si Tim lola saka po si mama at papa!” “Asus! Ang sweet naman nitong apo ko!" Pinanggigilan ko ang pisngi niya na ikinangiwi niya. Bahagya akong natawa. "Oh siya, dito ka na muna ah? Kailangan pa kasing mag luto ni lola e," ang sabi ko sa kaniya. Tumango naman siya at naglaro sa laruang manika niya. Kailangan kong magluto dahil uuwi mamaya ang
"Bestfriend!" Ang sabi ni Henry bago lumapit sa akin. "Fvck! Stop hugging me you idiot!" "Ito naman!" Aniya na ikinalingon ko sa kaniya. "Tuwid na dila ko!" Pagmamalaki niya. Yeah! He can speak Tagalog fluently now. "Why are you here?" tanong ni Rico. "Zeym sent me h-" "WHERE IS SHE?" tanong ni Sico na kulang nalang ay kwelyuhan si Henry. "She said I won't tell her location to so my mouth is zip!" Agad na nanlisik ang mata ni Sico but someone pulled him away from Henry. "That is not the right time, Sico." Sabi nito. "Why are you here, Henry?" tanong ni Tay Noli. "Because you need our help. I met Zeym in Spain 3 years ago when I was chased by Dominus. So yeah, kailangan niyo ng tulong namin ni Zeym." Chased? What happened to this idiot? 3 years ago, I'm sure Spain is no longer his haven dahil kay Lucio. "Rachelle asked you to come with us. Bakit hindi ka sumama?" tanong ko. "Cause at that moment, I know that Rachelle won't take her wealth from Lucio." Kumunot ang noo
Rachelle Remadavia "Mama, I missed you so much," naluha ako at napayakap kay Raja. Ang saya na ang sakit sa puso matapos niyang sabihin ang 'Good morning, mama' kanina. Kumakain siya ngayon dahil nagugutom daw siya. Mabuti nandito si Zeym at may pagkain dito. "Princess, I think it's better if you burn this shit!" Ang sabi ni Henry sabay bigay sa akin ng isang kapairasong papel na siyang pinirmahan ko kanina. "Kay tita ka muna anak," bulong ko at binigay si Raja kay Zeym na nakangiti sa bata. Lumabas ako ng kwarto. Kinuha ko ang papel at ang kandila na inabot ni Henry. Agad kong nilagyan ng apoy ang papel na mabilis kumalat sa kabuuan nito. Tumingin ako kay Lucio na ngayon ay nakahandsusay sa harapan. Nasa kwarto si Raja, hindi niya pwedeng makita ang duguang si Lucio. Ayaw kong ma trauma ang anak ko. Lumingon sa akin si Zeym at tumango. Sinara niya ang pintuan. Sa kanilang lahat, siya pa ang humihinga dahil ang kasamahan niya ay tinuluyan na ni Henry. "Help-" Kinuha ko an
"Wooow! Papa, the house is so big!" Ang sabi ni Raja sa likuran namin ni Henry at Zeym. Karga siya ni Rico at nasa tabi nila si Zeym. Natawa kami habang pinapakinggan sila mag-ama. "Well, this is mama's house," "Really? Wooow!" Puro nalang wow ang nasasabi niya. "Gusto mo tumira dito anak?" Hinintay ko ang sagot ni Raja sa tanong ng papa niya. "The house is big papa but I wanna go home. I wanna see lola, lolo, Timber, tita at tito," Napangiti ako. "This way," ang sabi ni Butler Noli na nasa unahan. "We already contacted the agents. They need your finger prints after they reset the vault," "That way, tanging ikaw lang ang pwede maka access sa vault na ito." Tumango ako sa sinabi ni Zeym.. Pababa kami sa underground ng bahay ni Lucio na dating bahay ni papa. Halos isang kalahating oras na kami bumababa gamit ang elevator at dumaan sa maraming pasikot sikot na hallway. Walang mga tauhan ang kasama namin maliban sa akin, Tatay Noli, Rico, anak naming si Raja, Zeym, at Henry.