GABI. Malalim na ang gabi pero ayaw pa ding dalawin ng antok si Naikkah. Nananatiling nakadilat ang kaniyang mga mata kahit nakahiga na siya. Ilang beses niyang tinangkang pumikit pero walang nangyari. Hanggang sa naisip na lamang niyang bumangon sa kama niya. Inukupa ng kaniyang mga iniisip ang buong oras niya kaya hindi na niya namalayang lumakad ang oras. Umupo na lamang siya sa gilid ng kama at binalikan ang mga panahon kung bakit siya napunta sa puntong ito.Umuwi nga pala ang kaniyang kakilalang si Sophie sa Isla ilang araw na ang nakalilipas. Namamasukan ang babae sa isang mayamang pamilya sa Maynila at ayon rito , may kapitbahay ang amo nito na nangangailangan ng katulong. Inalok siya ni Sophie ng trabaho dahil para naman daw may kasama ito sa pagbalik sa Maynila."Alam mo ba'ng maganda ang Maynila? Bukod ba doon ay malaki ang pasahod. Makakakita ka ng nagtataasang building na nangingintab tuwing gabi. Marami din doong mga night clubs na puwede nating pagkaabalahan kapag
HABANG pumapailanlang sa kaulapan ang sinasakyang eroplano nina Naikkah at kakilala nitong si Sophie ay hindi niya maiwasang makaramdam ng lungkot. Matapos ang tatlong oras na biyahe kasama na ang pagkagaling nila sa Isla nang marating ang Airport ng Puerto Princesa, may isang oras pa silang bubunuin para ganap na makarating sa Maynila. Ito na nga at nasa ten minutes palang din siguro mula ng makasakay sila at lumipad paitaas ang eroplano. Ito ang first time niya sa himpapawid. Magkahalong kaba at eksaytment ang kaniyang nadarama ng mga sandaling iyon. Sa wakas ay naranasan niya na rin ang makasakay sa eroplano at maramdaman ang feeling ng nasa himpapawid. "Okay ka lang? Nahihilo ka ba?" pansin ng Sophie sa kaniya na noon ay magkatabi sila sa upuan. "Baka gusto mong lumipat dito sa banda ko?" Naisip siguro nito na baka nalulula siya o baka gusto niyang makita ang mga mga ulap na tila bako-bakong daanan na nagpapagalaw sa buong eroplano sa tuwing mabubunggo nito ang mga iyon.
HINDI man naging madali para kay Naikkah ang sumunod na araw sa Maynila ay unti -unti na din niyang napag-aralan ang mga gagawin. Naadopt niya na din ang mga kilos at paguugali ng siyudad nang paunti-unti. Hindi naman kalayuan sa kanila ang bahay kung saan nagtatrabaho si Sophie kaya kahit paano ay nabawasan ang kaniyang takot at pangamba. Paminsan-minsan, kapag off-duty na nila pareho ay nagkikita sila sa labas ng mga bahay ng kanilang mga amo. Isang among babae ang amo ni Sophie at nasa abroad naman daw ang asawang lalaki nito.Ang amo naman niya ay mag-asawang parehong business-minded. Bata pa ang kaniyang among lalaki at sa tantiya niya ay mga edad trenta y singko pa lamang at ganoon din ang kaniyang among babae. May anak ang mga ito na isang lalaki na si Juno na kung hindi siya magkakamali ay disi-otso pa lamang ang edad at isang labing -anim na taong gulang na kapatid na si Elga. Matanda lang ng apat na taon sa kaniya si Juno pero ewan niya at ayaw siya nitong tawaging Ate na
NAKAMIT na ni Jino ang kagustuhang mabawi ang Hope mula kay Jonathan. Naging madali sa kaniya ang paghihiganti na nais dahil sa mga ipinagtapat nito kanina. Nakaupo siya sa cubicle niya at nasa itaas ng kisame ang paningin. Ilang minuto na siyang nasa ganoong ayos. Halos nangawit na din ang kaniyang batok at leeg dahil sa tagal nang tila pagkatulala. Nabawi na niya ang kompanya, napabagsaka pa niya si Jonathan at sa tingin nga niya ay nasa ilalim na ito ng imbestigasyon laban sa iba't ibang uri ng kaso na nakasampa laban rito.In despite of what happened, why does he feel something is missing out?Hindi ba sapat ang paghihiganting ginawa niya? Hindi ba sapat ang nakuha niyang kabayaran ng lahat ng naging paghihrap at pinagdaanan niya? Kung hindi ay bakit siya nagkakaganito?His revenge seems out of nothing, an empty cup after being spilled out by enrage and cursing. Ganito ba talaga ang nagiging wakas ng lahat pagkatapos na makuha niya ang hustisyang nais niyang makamit?Parang wa
MATAMLAY na dumalaw si Jino sa bahay ng kaniyang Lola Zen at Lolo Ron ng gabing iyon. Pagkatapos na maayos at mailagay muli sa ayos ang kompanya ay panatag na umuwi ang binata. Matapos din ang naging pag-uusap niya ng kaniyang daddy Jake ay napanatag na din ang loob ng mga ito sa Palawan lalo na ang kaniyang mommy Arianne. Sobrang nagalala ang kaniyang ina nang mabalitaan ang nangyari sa kompanya maging ang mga naging rebelasyon pagkatapos nang maisiwalat ang lahat ng pagnanakaw ni Jonathan sa Hope at maging ang pagmamanipula nito sa mga trusted accounts ng kompanya. Maluha-luhang h******n siya ng kaniyang mga agwela nang makita siya. Hindi makapaniwala ang mga ito nang makitang totoong buhay siya at bumalik sa mga ito. Matagal na ang tatlong taon para maisip ng mga ito na maaring patay na siya at hindi na babalik pa kaylanman. "Sobrang saya namin at hindi ka tuluyang kinuha mula sa amin." Puno ng kagalakang wika ni Lola Zen habang mahigpit pa din siyang yakap. "It's been three yea
SINUBUKANG alamin ni Jino ang lokasyon ng asawang si Rose Mary nang sumunod na linggo. Alam niyanh hindi na niya ito kaylangang gawin dahil sangkot ang kaniyang asawa sa naging pagkawala ng kaniyang amnesia at kung bakit siya nawalay sa kaniyang pamilya sa loob ng tatlong taon.Noong una ay galit ang naghari sa puso niya. Sa katunayan ay isa si Rose Mary sa mga listahan ng taong sisingilin niya sa kaniyang pagbabalik sa Cebu kamakailan lang. Pero nang marinig niya ang lahat ng sinabi ni Jonathan tungkol sa naging paghihirap ni Rose Mary dahil sa labis na kasakiman nito ay nagbago ang kaniyang pasya.Ang kaniyang kinikimkim na galit at planong paghihiganti ay napalitan ng pagkaawa sa babae. This caused him to find Rose Mary's location whenever she was. Kahit pa sabihing kaylangan niyang libutin ang buong Pilipinas in order to find her, he would waste his time and eforts just to have her back.Hindi siya tumigil sa kahahanap sa asawa. He will do everything for her. Sa pamamagitan ng p
JINO was suprisingly shocked upon his discovery. May asawa na pala si Rose Mary at namumuhay kasama ang pamilya somewhere in Cuyo, Palawan. Hindi malayo ang lokasyon ng babae sa lugar kung nasaan ang kaniyang mga magulang pero wala naman siyang balak na sugurin ang babae o singilin pa ito. He is not a kind of person na gagawin ang lahat para makapaghiganti. His revenge sets a limitation. Wala din sa ugali niya ang manira ng pamilya in order to take his revenge. Marring binalot siya ng paghihiganti ng bumalik siya ng Cebu pero never naman niyang pinangarap na maging kagaya siya ng mga taong gusto niyang tugisin at singilin.He is far different with those kinds of people. After all what happened to him, isinasabuhay pa din niya ang mga mahahalagang values na itinuro ng kaniyang mommy Arianne at mga natutunan sa simbahan.He was touched as his pulled his mind back to where he actually is. Inistalk niya ang lahat ng mga mahahalagang detalye sa buhay ni Rose Mary simula nang ikasal ito s
PUTING liwanag ang namulatan ni Naikkah. Pagmulat ng kaniyang mga mata ay agad niyang napansin ang banyagang lugar na iyon. Maging nang inilinga na niya ang paligid ay napansin niyang wala siya sa bahay ng pamilyang Dolmenazav kung saan siya nagtatrabaho.'Ospital ba ito?' maang na tanong niya sa sarili.Ramdam niya ang pananakit ng buong katawan ng marahang iginalaw ang kaniyang mga daliri. 'Ano ba ang nangyari at napunta siya sa lugar na iyon?' Nagtatakang tanong ng sarili niyang isipan.Sinubukan niyang balikan ang mga nangyari at upang alamin kung paano siya napunta doon. Sa wakas ay bumalik din ang kaniyang ala-ala. Hinila pala siya ni Juno kaya sabay silang bumagsak sa pool. Sinikap niyang umahon sa pool pero hinabol siya ng binata at hinila sa dalawang paa. Hindi niya nagawang makalangoy kung kaya't dahil nakaramdam siya ng pangulikat. Nawalan siya ng lakas at napagod sa kakapasag-pasag hanggang sa unti-unti niyang naramdaman ang unti-unting paglubog. Wala na siyang matan
BONUS CHAPTER: GANOON na lamang ang palahaw na iyak ni Yna, asawa ni Joshua Arevallo ng araw na iyon. Iyon ay ganap nang alas -singko ng hapon pero hindi pa din nakakauwi si Glory Belle, ang panganay na anak ng mag-asawa. Magaanim na taon pa lamang ito at kasalukuyang nasa ikatlong baitang at nagaaral sa Central Cebu Elementary School. Hindi kalayuan sa bahay nila kaya may tiwala siyang hindi mapapano ang bata. Idagdag pa na kasa-kasama nito ang yaya Cherry nito at hatid-sundo sa school na pinapasukan nito. Ano kaya ang nangyari at wala pa din ang kaniyang anak at ang kaniyang Yaya?May ilang minuto na ang paroo't parito ang ginawa ng babae habang ang mga mata ay hindi inaalis sa may pintuan. Alalang-alala na si Yna dahil supposed to be ay hindi pa din nakakauwi ang kanilang anak. Dapat alas-singko pa lamang ay nakauwi na ang bata. Dahil sa labis na pag-alala ay nagawa niyang tawagan ang asawang si Joshua. Batid niyang nasa office pa nito ito at tiyak na busy pa sa lahat ng mga pape
LUMIPAS ANG ILANG BUWAN... "LADIES and gentleman, I would like and proudly to announce you, our new CEO of Hotel Uno, Mr. Kent Jino Zeke Domingo!" Malakas na anunsiyo ni Zieth kate sa lahat ng mga staffs, employees, co-partners, guests at iba pang importanteng tao na dumalo sa pagtitipong iyon. Sinundan naman iyon ng masigabong palakpakan na mula sa mga karamihan ay pamilya Del Fuego at Domingo. "Mr. new CEO, please come forward." hiling ng kaniyang Tita Zeith Kate. Nakangiti namang pumagitna si Jino sa nakahilerang mga tao at masayang kumaway sa lahat. Isang palakpakan muli ang iginawad sa kaniya ng lahat. "Thank you. Thank you po sa inyong lahat." Pahayag niya na hindi mapunit-punit ang mga ngiti at iginala ang mga mata sa lahat. Naroon ang kaniyang Mommy Arianne at Daddy Jake, ang kaniyang tito Nikko at pamilya nito, ang kaniyang Tito Joshua kasama din ang pamilya nito, ang kaniyang Lolo Ron at Lola Zen, ang kaniyang Lola Adelaida at asawa ni Zieth Kate na si Kurt Justin Steve D
KAAGAD na sinalakay ng kaba ang dibdib ni Jino nang makita ang muling pagtutok ni Donya Fatima ng baril sa likuran ng ulo ni Naikkah. Iyon ang pagkakataon na hinihintay niya upang sumalakay rito. Hindi niya sinayang ang bawat segundong nalingat si Donya Fatima. Huli na nang makita nito siyang pasugod. "Walang--" Wika nitong naputol dahil matapos niyang tabigin ang baril na hawak nito ay tumama ito sa isang bahagi ng poste. "Ano bang ginagawa mo! Bitawan mo ang baril ko!" Wika ni donya Fatima sa kaniya na patuloy na ayaw patalo sa pakikipag-agawan ng bala. Nagkaroon naman ng pagkakataon si Naikkah na magmulat at nakita nito siya na patuloy na nakikipag-agawan ng baril sa matanda. "Jino??" Sambit ni Naikkah nang makita siya. Ramdam niya ang kakaibang tuwa sa puso nito nang makitang bumalik siya para rito. "Tumakas ka na, sige na Naikkah. Iligtas mo ang sarili mo at ang anak natin!" Malakas na sigaw niya sa babae na nanatiling pa ding nanonood sa kanila. "Sabi kong bitawan m
GULAT na gulat si Naikkah nang ganap na makilala kung sino ang bumaril sa kaniya. Agad siyang natumba dahil sa impact ng tumamang bala sa balikat niya. Sapo-sapo ang tinamaang kanang balikat na ngayon ay nagdurugo na, nahihilong tumingala siya upang tiyakin kung sino nga talaga ang nasa likod ng pagkabaril niya. Hinintay niyang makalapit ang nasabing bulto ng taong papalapit ang mga yabag at kahit sa kabila ng panlalabo ng kaniyang mga mata ay nakilala niya pa rin ang may-ari ng bultong iyon.Isang babae, may hawak na baril na bahagya pang umuusok ang nasa kaniyang harapan ngayon at tinitingnan siyang walang kaemo-emosyon. "I-ikaw??" Gulat na bulalas niya. "P-paano niyo po ito nagawa sa akin? A-ano bang k-kasalanan ko sa inyo?" Hirap na hirap niyang wika sapagkat napapaimpit siya ng daing sa walang tigil na pagdurugo at pangingirot ng kaniyang sugat. Hindi siya makapaniwalang si Donya Fatima nga ito nasa harapan siya. "Oo Naikkah! Ako nga ito!" Mayabang na wika ni Donya Fatima. Kit
HINDI nakaligtas sa mata ni Naikkah ang lihim na ngiti na gumuhit sa mga labi ni Jino. Hindi niya alam kung ano ang ikinakatawa nito pero para siyang nainsulto na ewan."Ano'ng nginingiti-ngiti mo diyan? May nakakatawa ba?" Mataray na naman niyang wika na gusto pang sapakin si Jino kung hindi lang siya natakot na baka makabig ang manibela sa gagawin niyang iyon sa lalaki.Nilingon naman siya ng lalaki at sinagot. "Wala naman. Nakakatuwa ka lang tingnan kapag naasar." Tugon nito na pinapungay na naman ang mga mata. Inirapan lamang niya ang lalaki at muling inawas ang tingin. "You look disgusting but i swear, you still beautiful in my eyes."Hirit pa nito na hindi na niya pinansin. Iniwas niya ang mukha hindi dahil ayaw na niyang makita pa si Jino kundi dahil---'My gosh! Why do i blushed?'Sa huli ay dinaig pa din ng kaniyang mataray na mukha ang namumula sanang pisngi niya dahil sa kilig na naramdaman. Bagay pa sa kaniya ang bagay na iyon? Hindi na siya tinedyer para makaramdam noon k
MATAGAL nang nakaalis sina Jino At Naikkah nang bigla namang dumating sa mansiyon De Domingo si Nikko. Nagulat na lamang sina Arianne at Jake nang madatnan nito silang mag-asawa sa sala ng mansiyon kasama ang kanilang mga magulang."Nikko? Come over here, my son. Join us for this merienda!" Masayang tawag ni Zenaida, ang mommy nila. Katabi nito ang asawang si Ronaldo na ngayon ay nasa edad otsentay tres na."O Nikko? Napabalik ka? May nakalimutan ka ba?" Agad na tanong ni Jake sa kapatid. Nagtataka kasi ito kung bakit bumalik ang kapatid gayong nagpaalam na ito kanina na uuwi na kasama ang pamilya nito.Kita sa mukha nito ang pag-alala."I am sorry, Kuya...but I have something more important to tell you right away!" Tugon nito na hindi mapakali. Napansin ni Arianne na may hinahanap ito."Who are you looking for?" Nakakunot-noong tanong naman nito kay Nikko."Where's Jino? May kailangan siyang malaman tungkol sa ina ni Juno at kailangan niyang mag-ingat sa mga ito.""Kanina pa siya na
TAHIMIK na nakasakay lamang si Naikkah sa driver seat katabi si Jino. Hanggang sa mga oras na iyon ay hindi pa din maabsorb ng utak niya ang mga nalaman. Ayon sa mga datos na nakalahay sa folder na ipinakita ni Jino, may mental disorders si Juno. Ito ay matagal nang tinatago ng lalaki sa kaniya. Lingid sa kaalaman niya na may dahilan pala ang bilang pagbabago ng ugali nito paminsan-minsan. Binalewala na lamang niya iyon dahil para sa kaniya, lahat naman ng tao ay may tinatagong moody swing. Imbes na bigyan niya iyon ng maling kahulugan ay inisip na lamang niyang natural na iyon sa mga lalaki.Hindi nakapagtataka kung bakit naging mabigat para sa kaniya na tanggapin na lang bigla ang mga nalaman. Ang isa pa niyang ipinaglalaban ay naniniwala siyang mahal siya ni Jino at hindi siya nito sasaktan ng ganoon-ganoon na lang.Mas nanaig pa din ang pagmamahal niya sa lalaki. Kaya ang nangyari, gusto pa din niyang makauwi sa mansiyon ng mga Dolmenazav upang kahit paano ay mapaghandaan ang ba
NAGULAT si Jino sa naging reaksiyon ni Naikkah matapos nitong mabasa ang nilalaman ng folder na ibinigay niya rito. Tama ang kaniyang hinala, hindi nga nito papaniwalaan ang lahat. Kung hindi nagawang kumbinsihin ng lagda at testify ng police ang babae, then how could he? "Pawang kasinungalingan lang ang lahat ng iyan!" Tanggi ni Naikkah sa mga rebelasyon at mahigpit na pinunit ang folder. Sinamantala ng babae ang pagkagulat niya kaya nagawa nitong mapunit ang mga papel nang walang kahirap-hirap. "Naikkah!" Tanging nasambit na lamang niya at walang nagawa kundi pagmasdan ang mga nagliliparang pira-piraso ng nasabing police report. Muli siyang nabigla nang bigla itong magpalahaw ng iyak at hesterical na sinasapak ang sariling ulo. "This is not true! It can't be true!Sinisiraan niyo lamang si Juno! pare-pareho lang kayo!" Mabilis niyang dinaluhan ang babae at hinawakan ito sa magkabilang braso upang awatin sa pananakit nito sa sarili. "Naikkah, stop it! You're hurting yourself!"
NARAMDAMAN ni Naikkah ang isang mainit na dampi ng halik sa bandang buhok niya. Maging ang isang tilamsik ng tubig na kung hindi siya magkakamali ay luha ni Jino. Hindi pa siya tulog, nagkukunwari lamang. Malinaw pa nga niyang naririnig ang mga sinasabi ng lalaki. Tinakpan lamang niya ang kaniyang mga tainga at mukha dahil ayaw niyang makita nito ang kaniyang mga luha. Hanggang ngayon ay hindi pa din siya makapaniwala sa mga nangyari. Ang una ay hindi niya akalaing ampon lamang si Juno ng pamilya Dolmenazav. Ang hindi pa niya maisip ay kung bakit doon pa talaga sa party nabulgar ang katotohanan tungkol sa pagkatao ni Juno. Sa totoo lang kasi ay puwede namang magyari iyon sa ibang panahon? Sumagi sa isipan niya na baka nadulas lamang si Don Edmund sa pagsabi noon dahil sa hindi na ito maawat. Ito namang tungkol sa pagkakatuklas ni Jino sa kalagayan niya ay hindi niya din alam kung paano nito nalaman. Pinaimbestigahan ba siya ng lalaki? Lihim na sinusubaybayan? Ang gulo-gulo ng is