Napa-upo ako sa aking upuan, ang bigat ng pakiramdam ko. Paano ko kaya ipapaliwanag kay Adon na wala akong kinalaman sa pag-hire kay Christian? Tumutok na lang ako sa computer ko, trying to ignore the creeping anxiety.Makalipas ang ilang oras ng pagre-reply sa mga emails at pag-review ng mga bagong designs, may kumatok sa pinto ng office ko. Pagbukas ko, nakita kong nakangiti si Christian."H-hi," bati ko, pilit na hinahanap ang tamang salita."Hey, Aubrey. I just wanted to drop by and say thank you for the opportunity. I’m really excited to be part of this project," sabi niya, with his usual friendly demeanor."W-welcome, Christian. But you should thank Camella. Siya ang nag-decide na i-hire ka," pilit kong pinapaalala na hindi ako ang may desisyon."I see. Pero mas gusto kong magpasalamat sa’yo personally. I know it’s not easy for you, with everything that’s going on."Napakunot ang noo ko. "What do you mean?""I know about Adon, and how things might be... complicated because of my
Aubrey’s POV The days following my conversation with Adon and Camella were filled with a sense of renewal. We had set things straight—at least, I hoped we had. But as with all things, life had its own way of testing our resolve.One morning, habang papunta ako sa opisina, I received a message from Christian. Wala namang unusual sa text niya; he just wanted to inform me about the next shoot schedule and asked if I could drop by to give my opinion on the concept they were working on. But even with the casual nature of his message, my heart still skipped a beat. I knew Adon wouldn’t be thrilled about it.Dumating ako sa opisina, and as expected, everyone was buzzing about the upcoming campaign. Christian had become quite the sensation sa team namin—everyone seemed to be charmed by him, lalo na yung mga girls. It was hard not to notice his influence. As I walked through the office, I could feel the whispers, the giggles from the female employees whenever Christian was mentioned. Alam ko
Aubrey’s POVKinabukasan ng umaga, umalis si Adon nang maaga para pumunta sa project site niya. Ang pag-uusap na inaasahan kong mangyari sa gabi ay hindi natuloy dahil nagmungkahi siya ng isa pang honeymoon. Sobrang saya namin nang pag-usapan namin iyon, kaya’t iniwasan ko na lang banggitin si Christian para hindi masira ang magandang mood niya."Let's go to Miami this weekend. Siguraduhin kong mag-eenjoy tayo sa honeymoon na ito," sabi niya, sabik na sabik. Nasa sala kami, nagkukulitan pagkatapos ng dinner, habang umiinom ng wine at nakikinig sa soft music.“Siguradong magkakaroon tayo ng fun kasi magkasama tayo,” sabi ko, naglalambing habang kinakagat ang labi.Dinilaan niya ang aking leeg, ang mga labi niya ay nagbigay ng halik habang ang kanyang kamay ay humahaplos sa aking hita. “Pupunta tayo sa mga isla, mag-scuba diving, tikman ang local food at wine… at mag-love making tayo nang madami. Kaya siguraduhin mong marami kang energy ngayong weekend,” biro niya.“Ay, laging ready ako
Adon's POV“Ano ba ‘to?” nagulat ako habang tinitingnan ang tasa ng kape na puno ng itim na likido. “Ito na ba ang sinasabi mong pinakamasarap na kape sa mundo? Kailan mo huling natikman ang Starbucks?”Biglang nag-tight ang panga at labi ni Eros. “Wala kang alam sa kape, pre. Hindi mo matutukoy dahil sanay ka na sa three-in-one coffee.”“Eh kasi nga, sarili naming produkto ‘yan. Tinangkilik ko ‘yung produkto namin. Huwag mong maliitin, leading instant coffee brand pa rin ‘yan sa bansa.”“Syempre. Pero hindi ito mukhang first class. Kumpara sa kape ni Jade, talagang matitikman mo ang tamis na kapaitan at maaamoy ang fresh aromatic flavor.”Nag-ugat ang noo ko. “Tamis na kapaitan? Hindi ko pa narinig ‘yan. Parang naging makata ka na, pre. Na-curious ako.”“Ang araw-araw na pag-inom ng masarap na kape ang dahilan,” tumawa siya, “oops, kailangan ko ng isa pang tasa.”Tinawag niya ang kanyang assistant at humingi ng isa pang tasa ng kape. Hindi nagtagal, pumasok ang assistant niya—isang n
Aubrey's POVMatapos ang hindi magandang pag-uusap namin ni Rita sa nail salon, naging sobrang paranoid ako. Nasa opisina ako, nakatambay sa bintana at tinitingnan ang mga dumadaan na sasakyan sa ibaba. Ang isipan ko ay nasa kay Adon.Nagmumuni-muni ako, "Baka nga ba mahal pa rin niya si Trisha? Ano nga ba ang nararamdaman niya para sa akin? Hindi pa siya nagsabi na mahal niya ako. Ganun din ako. Wala pa kaming inamin sa isa’t isa. Parang maaga pa yata para diyan."Nakaapat na buwan na kami magkasama, at kumpara sa relasyon nila ni Trisha na apat na taon, parang sobrang hirap na makipagsabayan. Paano ba naman, ang tagal na nilang magkasama. Siguradong malalim na ang pundasyon nila.Ang puso ko ay parang nabigat. Paano ko matatalo ang ganoong klase ng relasyon?Mahal ko si Adon. Pagkalipas ng isang buwan ng aming kasal, alam kong mahal ko siya. Maaga yata, 'no?Nang bumigat ang dibdib ko, naiisip ko, tama ba ang sabi ni Camella? Mahina ba ako dahil madali akong na-in love?Hindi ko nam
Aubrey's POVAng isip ko ay malayo sa venue, parang nasa ibang lugar. Ang lahat ng tao ay nawala at ang tanging naririnig ko na lang ay ang boses ni Adon na nagsasalita tungkol sa isang bagay na hindi ko na naiintindihan.Nagtapos ang talumpati ni Adon at bumaba siya mula sa stage. Nakita ko siyang tumigil sa isang mesa, at isang babae na naka-yellow dress ang yumakap sa kanya at nagbigay ng halik sa pisngi.Si Trisha.Ano bang nangyayari?Nagmakaawa akong makalapit sa kanila, pero si Adon na ang lumapit sa akin. "Gusto mo ba ng wine, babe?" tanong niya, at tumango ako. Kumuha siya mula sa isang naglalakad na waiter."Kamusta ang talumpati ko?""Ang ganda. Ang ganda talaga," sabi ko, at binigyan siya ng halik.Natapos na ang lahat ng talumpati at naghalo-halo ang mga tao. Nakipag-usap si Adon sa ilang matatandang lalaki sa ibang mesa. Ang iba ay pumunta sa stage para sumayaw, at iniwan akong mag-isa sa mesa kasama si Eros Petrakis.Si Eros Petrakis, isang batang Greek na bilyonaryo. O
Aubrey's POVPagdating ko sa labas ng venue, ang pakiramdam ko ay parang gusto ko nang sumigaw sa galit at kahihiyan. Gusto kong umuwi na at makalimutan ang lahat ng nangyari. Pero sa kabila ng lahat, tinangkang kontrolin ang sarili ko at maghintay ng konti sa labas.Nakita ko si Adon na naglalakad papalabas mula sa venue, mukhang nag-aalala. Dumaan siya sa akin, at nang makita ako, agad niyang tinanong, "Are you okay? What happened?"Hindi ko makontrol ang emosyon ko at halos mabigkas ang mga salitang puno ng sama ng loob. "Hindi, hindi ako okay, Adon! Nakita mo kung anong ginawa ni Trisha sa akin? Ang lahat ay nakatingin sa akin! Nakakahiya!"Hinawakan niya ako sa mga balikat, at sinubukan akong pakalmahin. "Calm down, Aubrey. We'll talk about this, okay?"Dahil sa init ng ulo ko, halos hindi ko siya mapigilan. "Talk about what? Ang gulo na nga. Sinasabi ni Trisha na maghahain siya ng divorce pagkatapos ng settlement ng lupa. Paano ko magagawa iyon?"Tila natigilan siya sa sinabi ko
Aubrey's POVTumakbo ako palabas ng convention hall, hindi na iniintindi kung may mga nakatingin sa akin. Narinig kong tinawag ako ni Adon, pero binalewala ko lang iyon.Naghanap ako ng taxi, pero biglang lumitaw si Christian sa tabi ko."Halika na, ihahatid kita pauwi," alok niya, pero umiling ako, "Sige, dadalhin kita kahit saan mo gusto."Tumunog ang phone ko—si Adon ang tumatawag. Pinatay ko na lang ito.Sumama ako kay Christian papunta sa kotse niya. Isang pulang Ferrari. Nakita ko si Christian kanina sa venue, pero dahil sa dami ng tao, hindi kami nagkita. Nakalimutan ko rin sabihin kay Adon na si Christian ang magiging top model namin. Masyado akong nakatutok sa pagseselos ko kay Trisha."Saan mo gustong pumunta?" tanong niya nang makaupo na ako sa kotse."Sa bahay ni Camella," binigay ko ang address. Tinitigan ko ang puting leather seat na may mantsa ng dilaw na pumpkin soup."Huwag mo nang isipin 'yan. Madaling linisin ang mantsa," sabi niya habang inaalo ako.Bigla akong nap
Aubrey's POVAfter 5 years...Pumasok ako sa sementeryo mag-isa. Mabagal kong tinahak ang daan habang hawak ang mga bulaklak sa kamay ko. Huminto ako at tumayo sa harap ng isang libingan.“Hello, Grandpa,” yumuko ako at inilagay ang mga bulaklak sa libingan niya, “sorry, hindi ko nasama ang death anniversary mo kahapon. Bilang isang businessman, alam mo kung bakit, at sigurado akong naiintindihan mo.”Abala ako sa isang business engagement na hindi ko matanggihan. Oo, nagma-manage pa rin ako ng kumpanya, pero ngayon kasama na si Adon.Pinagsama namin ang dalawang kumpanya, Gustav at Mañas, nang ikasal kami. Nag-liquidate kami ng ilang assets at nag-invest ng mas marami sa robotic company namin. Genius si Adon sa pag-papatakbo ng grupo ng mga kumpanya namin. May mga brilliant ideas siya na nagiging malaking tagumpay.“Si Sebby ay pitong taong gulang na,” ngumiti ako habang iniisip ang anak namin.“Napaka-handsome at smart niya, pero medyo makulit.”Naalala ko nung isinara ni Sebby ang
Adon's POV“Saan si Aubrey?” tanong ko sa tatay ko, si Kristov Gustav, na nakaupo malapit sa lugar kung saan ako nakatayo, sa tabi ng pulang at gintong floral wedding arch.Tinaas niya ang kilay niya, tapos tiningnan ang oras sa wristwatch niya. “Siguro papunta na siya dito. Sabi ko sa iyo, ten minutes pa, huwag kang mag-alala, darating siya,” sabi niya, tapos nagbigay ng okay sign.“Oo, darating siya,” bulong ko sa sarili ko. Nanginginig ang mga kamay ko, hindi ko mapanatili ang mga ito na hindi gumagalaw. Binawasan ko ng kaunti ang pagkakakabit ng bowtie ko. Masikip ito sa paghinga ko.Sobrang kinakabahan, excited, at overwhelmed ako sa saya. Ang pag-aasawa kay Aubrey ang pinakainaasahan ko sa ngayon. Siya ang pag-ibig ng buhay ko, ang lahat sa akin, ang mundo ko.Nagdaos kami ng kasal sa simbahan, sa gitnang bahagi ng New York. Ito ang pinapangarap naming magpakasal sa simbahan ngayon, para sa isang solemne na sakramento. Puno ng dekorasyon ang simbahan, karamihan sa mga pulang ros
Aubrey's POVLove makes you crazy. It causes strong infatuation and obsessive thinking about what he's doing, where he is, and who he's with. It gives you too much stress, especially if you're prevented from being with him.Ganun ang naramdaman ni Mom. Parang bumalik siya sa nakaraan, twenty-five years ago, na naglalaban para sa kanyang pag-ibig kay Gareth Danes, at ako naman ay ang mas batang version ng Grandpa, na pumipigil sa kanya na makasama ang kanyang lover.Nasa kwarto kami ni Adon. Ang guwapo niya, may dark hair na basang-basa mula sa shower, at nakatayo sa harap ko na may puting towel sa kanyang hips. Napatingin ako sa v-line niya, medyo nakaka-distract."Akala ko magiging masaya ang reunion na ito," sabi niya, sabay kunot noo, "eh, parang okay naman, maliban sa iyo.""Paano mo gusto akong mag-react? Tumalon sa saya? Grabe, sa 25 taon ng buhay ko, akala ko patay na ang tatay ko.""Kaya nga dapat ipagdiwang. Buhay siya, at dapat kang magpasalamat sa bagay na iyon," sabi niya,
Aubrey's POVAng tatay ko ay buhay at malakas!Isang malamig na panginginig ang dumaloy sa akin. Parang kakaibang pakiramdam na makita ang sarili kong tatay na nakatayo sa harap ko, nang akala ko ay natutulog na siya ng mahigit sa anim na talampakan sa ilalim ng lupa.Kakaiba.Totoo rin ang sinasabi ng private investigator. Pinag-utos ni Grandpa na patayin ang tatay ko.May isang lalaki na tinatawag na Gaston na hinikitan ang preno ng kotse. Si Grandpa ang responsable sa aksidenteng nagdulot ng pagkamatay ng mga lalaki sa loob ng kotse.Si Grandpa ay isang demonyo!Totoo nga ang mga chismis na narinig ko noong libing na siya ay pumatay ng tao. Hindi ko makapaniwala na ang dugo na dumadaloy sa akin ay nagagawa ng ganitong kasamaan. Ang ginawa niya ay hindi mapapatawad!Muli akong nagalit sa kanya, higit pa kaysa sa kahit sino sa buhay ko. Pero wala na kaming magagawa. Patay na siya.Nabigla at nagalit ako. Ang hirap pigilan ang nararamdaman ko. Nanginig ang mga kamay ko.Na-shock din s
Adon's POV"Nadinig mo ba 'yun? Sinabi niyang mama!" Masayang-masaya si Aubrey sa pag-usad ni Sebastian, na ngayon ay anim na buwang gulang na. Nakaupo siya sa loob ng crib, suot lang ang kanyang diaper, at hawak ang isang asul na rattle. Lumaki ang kanyang mga mata habang nakatitig kay Aubrey na masiglang-masigla. Siguro iniisip niya kung ano ang nangyayari."Hm... ang nadinig ko, dada," sabi ko, sinasabi ang talagang narinig ko."Talaga?" napakunot ang noo niya, pagkatapos ay binalingan si Sebastian, "sige na Seb, sabihin mo ma-ma... ma-ma..."Tumili si Seb at kinain ang rattle, hindi pinansin si Aubrey. Pagkatapos ay sumigaw siya, "da-da. Da-da.""Sabi ko sa'yo," natatawa kong sabi habang tinutukso si Aubrey, at napasimangot siya."Hindi patas 'yun, Seb. Mas madalas tayo magkasama," kinuha niya ang aming baby at niyakap ito.Mula nang mamatay ang lolo ni Aubrey, naging abala siya sa pag-aasikaso ng lahat. Mula sa libing, sa pangangalaga ng negosyo ng mga Mañas, sa pagdadala kay Seb
Aubrey's POVLumipas ang tatlong araw mula nang pumanaw si Lolo. Parang isang malakas na alon ang bumalot sa akin ng kalungkutan, na paulit-ulit na bumabagsak sa bawat oras na naaalala ko siya. Walang tigil ang dating ng mga bisita sa mansion, mga kamag-anak, at mga kaibigan na nais makiramay. Si Mama, na kahit pa matagal nang sanay sa mga pagsubok, ay hindi maitago ang lungkot sa kanyang mga mata.Hindi ko rin alam kung saan ko hinuhugot ang lakas ko. Siguro dahil may kailangan akong gawin—ang magpakatatag para kay Sebastian at kay Mama. Minsan, iniisip ko kung paano kinaya ni Adon lahat ng ito. Walang pag-aalinlangan, laging nandiyan siya para sa amin, hindi ko man sabihin. Nangyari ang libing ni Lolo nang may dignidad at tahimik. Marami ang dumalo, pero parang ako lang ang naroon sa mga oras na iyon. Halos hindi ko narinig ang mga dasal o ang mga bulong ng pakikiramay mula sa mga bisita. Ang naririnig ko lang ay ang mga huling salitang binitiwan ni Lolo—ang hiling niyang alagaan k
Aubrey's POVBumalik kami ni Adon sa mansyon ng mga Gustav habang ang Mommy ko ay nasa mansyon ng mga Mañas kasama si Lolo. May hardin siya ng mga gulay at dalawang aso na nagbibigay aliw sa kanya.Engaged na kami ni Adon, pero pinili naming ipagpaliban ang kasal hanggang sa ipanganak ang baby namin. Isang gabi habang nagdidinner kami, pinag-uusapan namin ang pangalan ng aming baby boy.“Milton, Earl, Blake, Tony, Donald,” mungkahi ko.“Hindi… hindi… hindi…” patuloy na shaking ng ulo ni Adon. “Panglalaki na pangalan. Parang Caleb, Hardin, Zion, Enrique…”“Hindi pwede! Para silang mga karakter sa romance fiction,” saka ko naisip, “paano kung Sebastian, mula sa isang martir na Santo? Ano sa tingin mo?”“Gusto ko si Sebastian. Bagay na bagay sa Gustav.”“Sebastian Gustav. Wow,” punung-puno ako ng saya at bigla akong napasigaw, “Ouch!”“Okay ka lang?”“Kick na naman siya, sobrang lakas.”“Oh. Masakit ba kapag sinasakal ka niya?”“Medyo,” inuyin ko ang ilong ko, “pero ayos lang. Masaya ako
Aubrey's POVAng puso ko ay tila tumatalon ng mabilis nang makita ko si Adon sa Sweetdreamer café, nakaupo sa isang padded chair, at umiinom ng kape. Huminto ako at tiningnan siya ng saglit. “Relax ka lang, Aubrey,” sabi ko sa sarili ko. Pero hindi ko mapigilang tingnan ang gwapong mukha niya at magandang katawan. Grabe, sobrang hot niya. Namiss ko siya ng sobra. Ngayon, magkasama kaming muli.Pinipigilan kong umiyak nang sabihin niyang mahal niya ako. Matagal ko nang inaasahan ang pagkumpuni ng kanyang nararamdaman para sa akin, kaya't sobrang naiinis ako nung binigyan niya ako ng diborsyo. Naging paranoid ako, nag-iisip ng mga hindi makatwirang dahilan na gusto lang niyang umalis sa kasal namin.Nasa sofa kami sa Sweetdreamer Café, nagliligaya at nagmamahalan. Hindi kami makasawa sa isa’t isa.“Lumabas tayo dito at pumunta sa penthouse,” sabi niya habang hinahalikan ang leeg ko at dinidilaan ang likod ng tainga ko. Grabe, talaga namang nakakagana.“May meeting ako sa isang oras. Ka
Adon's POVSa wakas. Pumayag na si Aubrey na magkita kami.Nasa gitna ako ng isang board meeting nang dumating ang text message niya. Gusto niyang magkita kami. Agad-agad.Iniwan ko ang lahat at agad na umalis ng meeting. Sobrang excited akong makita siya na hindi ko mapigilan ang kasiyahan ko.“Kailangan kong makipagkita kay Aubrey para mag-kape. Hindi ko sigurado kung makakabalik pa ako. Mas mabuti pa, i-cancel mo na lahat ng appointments ko for the rest of the day,” sabi ko kay William, ang executive secretary ko.“Pero sir, may meeting po kayo with the CNN executives ng alas-dos ng hapon.”Isa pang meeting tungkol sa media at ang pinakabagong robotic invention namin. Patuloy itong dumarating dahil curious ang mundo sa futuristic project namin.“I-move mo na lang sa bukas.”“Noted, sir,” mabilis na sagot ni William.Agad akong umalis ng opisina at dumaan muna sa florist para kumuha ng bouquet. Paborito niya—peach roses.Dumating ako sa Sweet Dreamer café at umorder ng kape para sa