One update at a day muna tayo Kimmie's, super busy ko kasi diko inaasahan. But don't worry I'll try my best na mag-update ng madami. Sana hindi kayo magsawa sa pag-subay-bay
TATLONG taon na ang lumipas magmula ng simulang itayo ni Stella ang MonReal State sa tulong ni Athena. Si Athena ang nag-push kay Stella na ituloy ang negosyong ito, wala sana siyang balak mag negosyo ngunit naisip niya na malaking tulong ito sa kaniya pagdating nang araw. At ang araw na iyon ay alam niyang nalalapit na. Sa ilang taon n alumipas ay hindi nahirapan ang kaniyang kumpanya na sumabay sa mga malalaking kumpanya sa Real State. Bukod sa magaling siyang makipag-negotiate ay magaling din siyang kumilatis ng lugar na pagtatayuan ng mga bahay. Walang mintis na lahat ng kaniyang mga village ay nagkaka-ubusan dahil sa daming gustong tumira dito. Kapag MonReal na ang pinag-uusapan ay marami ang nagkakandarapang makausap ang kahit na sinong nagtatrabaho dito. Pinili ni Stella si Vanessa, ang kaniyang sekretarya na walang ibang nakaka-alam kung di si Athena lamang dahil si Vanessa na talaga ang pinapaharap niya sa mga business partners nila at sa media. Lahat ng mga kanegosyante
HINDI makapaniwalang nakatingin si Ace kay Abby dahil sa sinabi nito. “Abby anong sinasabi mo? Wag kang gumawa ng gulo!” mahina na bulong niya kay Abby ngunit hindi nagpatinag ang babae at mas nilakasan pa ang kaniyang boses. “Hindi ako gumagawa ng gulo Alas, gusto ko lang malaman ang totoo!.” Dahil sa sinabing iyon ni Abby ay doon na kusang napakunot ang noo ni Athena. “Alas?” napatingin si Stella kay Athena dahil doon. “Doon nga tayo mag-usap sa sala.” basta nalamang hinila ni Ace ang kamay ni Abby papunta sa living room habang naiwan naman sila Stella at Athena sa kusina. “Stella tama ba ang narinig ko? Alas ang itinawag sa kaniya nung babae?” Tumango si Stella dahil sa tanong nito at napatahimik naman ang matanda. “Totoo ang sinasabi sayo ng asawa ko na anak mo siya mama. Ikaw ang may gusto na maikasal kami.” Muli itong napatingin sa kaniya. “A-Anong sinasabi mo patay na ang anak ko!” Hindi na nais pang patulan ni Stella ang matanda kaya tumango nalamang siya dito. Sa hinula
“MARAMING salamat Alas! Maraming salamat!” Biglang niyakap ni Abby si Ace na ikinangiwi nito. Hindi niya ginantihan ang yakap ng babae at nakalapad lang ang kamay nito palayo sa dalaga. “O-Oo na Abby, sige na umalis ka na jan at baka makita ka ng asawa ko.” Sakto pagkasabi ni Ace ng katagang iyon ay lumabas si Stella mula sa kusina na katatapos lang linisan ang naiwang pinagkainan nila. Biglang humiwalay si Abby kay Ace mula sa pagkakayakap at mabilis na hinalikan si Ace sa pisnge nito. “Thank you, Alas!” Napairap si Stella dahil sa kaniyang nakita at nagtuloy-tuloy sa paglalakad paakyat sa itaas. Si Ace na nagulat dahil sa ginawa ni Abby ay mas nagulat siya ng makita na dumaan si Stella. “T-Teka Stella!” hahabulin na sana ni Ace si Stella na umakyat na ng hagdan pero pinigilan siya ni Abby. “Dito ka lang, nagugutom na kasi ako diko kabisado ang bahay niyo.” Paawa effect na sabi ni Abby kay Ace kaya wala siyang nagawa kung di ang tanawin si Stella na papaakyat sa taas. *** “H
“ABBY, ayaw ko sanang maging bastos pero kung sana lang ay itigil mo na kung ano ang binabalak mo.” Napahinto ang kasama ni Ace sa kusina habang tumatawa ng bigla siyang magsalita. Simula ng pumasok na sa loob ng kwarto sina Stella at ang mama niya ay nakikisakay nalamang siya sa dalaga. Sa totoo lang ay naiinis na siya dahil nararamdaman niya ang kakaibang balak ni Abby. Matagal nang walang koneksyon sa pagitan nila ni Abby kaya nakakapang hinala para sa kaniya ang lahat ng iyon. “B-Bakit Alas, m-may nagawa ba akong mali? D-Di ba masarap ang luto ko?” nakita niya na naiiyak na si Abby sa kaniyang harapan kaya.napailing siya. “Hindi sa ganoon Abby, ang ibig kong sabihin ay wag mong sirain ang relasyon namin ni Stella. Pinatuloy kita dito para pansamantalang tulungan ka lalo na at dika na naiiba saakin dahil kabaryo kita.” Hindi nakasagot ang babaeng nasaharapan ni Ace kung kaya tumayo na siya. “Masarap ang luto mo Abby, wala akong problema sa’yo sa ngayon pero kapag pamilya ko ang
LUMAPIT siya sa kinalalagyan ni Athena at ng lapitan niya ito ay niyogyog niya ang balikat ng matanda dahil tila nanaginip ito habang tulog at umiiyak. “M-Mama! Mama!” ginigising niya ito mula sa pagkakatulog at inabot ito ng halos sampung segundo at kusang dumilat ang mga mata nito. Nagtama ang kanilang mga mata at bigla nalang itong bumangon at niyakap siya. Nagulat si Stella sa naging kilos ng babae at niyakap ito ng mahigpit. “Mama ayos ka lang po ba? Anong nangyari sa’yo, may masakit po ba?” sunod-sunod na tanong niya sa matanda ngunit nagsimula nanaman itong umiyak. Hahayaan niya muna sana ito dahil doon ngunit kusa na itong nagsalita. “N-Nanaginip ako Stella, at sa panaginip na iyon ay hindi ko na daw maalala ang anak kong si Ace at kung ano-anong masasakit na salita ang nasabi ko sa kaniya.” Natigilan si Stella dahil sa narinig. Maging ang kamay na kaninang humahagod sa likod ng matanda ay natigil dahil doon. “A-Alam ko na kapag tumagal ay lalala ang sakit ko Stella pero hi
STELLA NAGISING ako ng kusa mula sa pagkakatulog at pagtingin ko sa aking mga katabi ay mahimbing pa ‘rin ang kanilang pagkakatulog. Napailing pa ako ng makitang magkayakap ang dalawa, kahit hindi halata saakin ay masaya ako para sa kanilang mag-ina dahil kahit papaano ay bumalik ang ala-ala ni mama. Kahit pa na walang kasiguraduhan kung hanggang kalian ang ala-ala niya na iyon. Tumayo na ako mula sa higaan at lumabas ng kwarto. Kailangan ko ng mag-luto at kailangan ko na ding asikasuhin ang pagpunta sa states, hindi lang iyon ang kailangan kong gawin kaya kailangan kong mag-double time. Paglabas ko ng kwarto ay naramdaman ko ang presensya ni Abby, hanggang ngayon ay napapaisip ako kung sadya ba o hindi sadya ang pagkikita naming dalawa. Hindi ko pinansin si Abby at nagpatuloy sa paglakad papunta sa baba ngunit hindi ito nakuntento dahil hinawakan niya nag baraso ako kaya napahinto ako sa paglalakad. “Mag-usap tayo Stella.” Napalingon ako sa kaniya dahil doon at tinaasan siya ng
“WELCOME to united states madam.” Tumayo na ako sa aking kinauupuan dahil sa narinig na sinabi ng pilot. Kusa nang bumukas ang pinto at agad na isinuot ang shades ko dahil sa sobrang tirik ng araw. Maaga ngayon sa states kaya malamang na gabi na sa Pilipinas. Siguradong hindi ako makakauwi agad kaya nag text nalag ako kay Ace na hindi ako uuwi ng ilang araw. Pagbaba ko ay may naka-abang nang kotse para saakin. Alam na nila kung saan pupunta dahil siguradong naayos n ani Vanessa ang lahat, siya na ‘rin ang nag book ng meeting para saamin ni Daniel. Napagkaalaman ko na mayroon itong negosyo dito sa states na malamang ay sa mga Del Rosario. Dumeretsyo kami sa isang mamahaling restaurant, sinigurado talaga ni Vanessa na nasa maayos kaming lugar. Pagdating ko doon ay wala pa si Daniel, sabagay masyado pang maaga at dahil kumain naman ako sa jet ay hindi muna kao u-morder at sinabing iintayin ko muna ang aking ka-meet up. Ilang minuto lang ang lumipas ay nakita ko nang pumasok ang isan
~22 YEARS, AGO~ “SA ayaw at sa gusto mo pakakasalan mo ang nag-iisa kong anak na si Talia!” Nanghihinang bumalik si Daniel sa kanilang tinitirhan ni Athena at nang anak nilang si Alas na limang taong gulang palamang. Hindi maalis sa kaniyang isipan ang sinabing iyon ni Don Enrique matapos na ipatawag siya nito sa Hacienda Del Rosario. Isang araw palang ang lumipas ng makapag-usap sila ni Talia dahil naging magkaibigan silang dalawa ng siya ay mag trabaho sa mga Del Rosario. Nalaman niya na nagdadalang tao si Talia sa hindi niya kilalang lalaki at ngayon na nalaman ni Don Enrique ang katotohanan na tinakbuhan ito ng nakabuntis sa anak ay siya na kalapit ng anak nito ang pinagdiskitahan ng matanda. Ibinigay sa kaniya ang tungkulin na hindi naman niya dapat gawin lalo na at may sarili na siyang pamilya. “Mahal! Tila napa-aga ata ang uwi mo ngayon ah?” Napatingin siya kay Athena na sumalubong sa kaniya kapag pasok palang sa kanilang munting tahanan. Gawa iyon sa kahoy ngunit mati
“D-DITO Faith, umakyat ka bilis!” hinihingal na sabi ni Stella kay Faith nang dalhin niya ito sa likod nang Falls kung saan silang dalawa lang ni Ace ang nakaka-alam. Umuubo pa si Faith ng makaakyat sa kweba habang si Stella ay hindi na magawang maka-akyat pa dahil sa tama ng bala.“S-Stella! Halika tutulungan kita!” nang matauhan si Faith ay tinulungan niya ito at nakita nila ang gown niyang nababalutan pa ‘rin ng dugo dahil hindi ito tumitigil sa pag-agos. “K-Kailangan ko ng panali, punitin mo pa ang laylayan ng gown ko.” utos ni Stella sa kaibigan na ikinatango naman ni Faith.Si Faith na ‘rin ang nagtali niyon sa kaniya habang nakapikit ito at tila nanghihina na. “S-Stella, ‘wag mo akong iiwan ah! ‘Wag kang mawawala!” natatakot na sabi ni Faith na ikinatango ni Stella. “A-Ano ka ba, isang tama lang ‘to ng bala.” Natatawang sabi ni Stella.“Pero napuruhan ka kanina! Pagod na ang katawan mo!” tama si Faith, nararamdaman niya ano ‘mang oras ay babagsak na siya. Hindi kinaya ng katawan
“TANDAAN mo wife, wag kang kikilos hanggat hindi pa kami nakakapasok maliwanag?” seryosong sabi ni Ace sa earpiece kung saan lang sila maaaring mag-usap. Nag-aayos si Stella sa loob ng kaniyang sasakyan bago bumaba sa harapan ng mansion ng mga Del Rosario. Mayroong mga bantay sa gate ngunit pinapasok siya nito ibig sabihin siya ang target ni Eduardo at inaantay siya nito. Samantalang sila Ace naman ay nasa loob ng van kung saan nakakonnect sa kanilang dalang laptop ang mga CCTV sa loob na na-hack ni Diego. “’Wag kang mag-alala Alas, ayos lang ako. Bababa na ako,” mas naging seryoso ang nasa loob ng van, andoon si Ace, Lucas, Harris, Theo at Ellias. Sila ang may kakayanang lumaban kung kaya minabuti nilang sila nalamang ang papasok sa loob. Marami silang dalang mga baril at ilang armas para sa magaganap na labanan dahil nga sa plano nila ay naihanda nila ang lahat ng ito. Nasabihan na nila si Philip at siguradong papunta na nag mga ito ngayon upang tulungan sila kay Eduardo. Kit
BIGLANG inihampas ni Eduardo ang baril na hawak kay Don Enrique na ikinabagsak nito sa sahig. Napalingon si Talia dahil sa narinig at lalong mapaiyak ng makita ang amang nakabulagta sa sahig. “A-Anong ginagawa mo?!” sigaw nito ngunit naging maagap ‘din si Eduardo at hinampas din niya dito ang baril. Inis na inis na napatingin si Eduardo sa mga nakabuglatng katawan sa sahig. Dalawang tao nalang ang hawak niya, naisip niya si Diego. Aalis na sana siya doon upang sabihana ng tauhan niya na kunin ang katawan ni Don Enrique at Talia pero napahinto siya ng makita si Elise sa pinto ng dirty kitchen na tulalang nakatingin sa mga nakabulagtang katawan. “A-Anong nangyari?” tanong nito at napatingin sa kaniya kung saan napaatras dahil nakita niya ang hawak na baril ni Eduardo. Agad na tumalikod si Elise upang tumakbo at humingi ng tulong ngunit hindi nagdalawang isip si Eduardo na paputukan ito at maya-maya pa’y bumagsak na ‘rin ito sa sahig. “Sisigaw ka pang maingay ka,” inis nasabi ni Edu
TAHIMIK na lumabas si oliver at nanang Lili upang pumunta sa may sulok na parte ng Hacienda Del Rosario kung saan mayroong daan papunta sa pinakang main road. Habang palingon lingon ang dalawa ay hindi nila napansin si Eduardo na galing sa may kwardra kung saan nakita sila nitong parang nagmamasid. Napakunot ang noo ni Eduardo dahil doon at sinundan ang dalawa ng palihim. Nang makalabas ang mga ito ay agad siyang nagtago sa may mayayabong na halaman at mula doon ay nakita niyang pumasok ang dalawa sa isang tinted na sasakyan kung saan hindi iyon familiar sa kaniya maging ang plate number. Nagtataka ‘man ay agad siyang pumunta sa sasakyan at sinundan ang mga ito. May kutob siya na mayroong gagawin na kakaiba ang dalawa, alam niya na matagal nang katulong si nanant Lili doon na mas bata kay Don Enrique ngunit nakakapagtaka na pumuslit ang dalawa sa isang tagong daan. Inabot ng halos kalahating oras ang byahe nila at maya-maya pa’y pumasok ito sa isang bahay na malaki at purong puti
“SIGURADO ka ba sa gagawin mo Stella?” Alalang tanong ni Theo habang nasa loob sila ng kotse, si Vanessa ay muling iwan sa bahay dahil busy pa ito. Pinatawag siya ni Don Enrique para sa saluhan sila sa lunch ngunit iba ang plano niya na ikinababahala ni Theo. “Magtiwala ka saakin Theo, makakalabas ako mamaya at sa oras na makalabas ako ay doon magsisimula ang gera.” Napabuntong hininga na si Theo dahil doon. Alam niyang malamang sa mga oras na ito ay alam na ng mga kaibigan nila na siya sa Stella. Sa oras na malaman nila na siya si Stella ay hindi na nila kakayanin pang magpanggap kung kaya siya na magsisimula ng gulo. Huminto sila sa tapat ng masion at lumingon si Theo, “Mag-iingat ka, mapapatay talaga ako ni Ace kapag hindi!” ngumiti si Stella at tumango. Hinanda ni Stella ang sarili bago tuluyang lumabas ng sasakyan. Sinalubong siya ng mga tauhan at hinatid siya papunta sa lugar kung saan sila kakain ng tanghalian. “Ms.Scarlet!” nakangiting bati ni Don Enrique at nagsitayuan
“ACE!” Napatingin siya sa hagdan at nakita niyang pababa doon sila Lucas, Harris at Ellias. “May problema tayo! Pero teka bakit basa ka?” tanong ni Lucas na ikinailing nalamang niya. “Nothing, naulanan lang ako. Anong problema natin?” tanong niya na muling ikinaalala nila sa nangyayari. “Wala na tayong access sa CCTV! Mukang nahalata ni Eduardo na nahacked natin sila!” nangunot ang noon ni Ace dahil doon ngunit masyado nang masakit ang ulo niya para isipan pa ito. “Mag-uuspa tayo bukas, sa ngayon hayaan niyo muna akong mag-isip.” Nagkatinginan ang mga ito ng dali-daling umakyat sa taas si Ace habang si Faith na nakasalubong nito ay nagtataka ng hindi siya pinansin ng kuya. “Anong nangyari kay Kuya? Inaway niyo ba?” tanong nito sa tatlo na agad nilang ikinailing. Hinayaan nalang nila ito at nagluto ng makakain lalo na at malamig dahil umulan. *** Tulalang nakatingin si Stella sa labas ng bintana sa sala, nakaligo na siya at nakapag-ayos ng sarili kaya naisipan niyang pumunta s
“MAAARI ko ho ba kayong makausap nanang Lili?” Napatingin ang mga katulong sa pagpasok ni Stella sa dirty kitchen kung saan andoon ang kanilang pwesto ng dining noong tumira siya sa mg Del Rosario. “Stella!” napatingin siya sa tumawag sa kaniya, kung hindi siya nagkakamali ay si Rea iyon na nakatanggap ng batok mula kay Sese. “Hindi si Stella ‘yan! Si Ms.Scarlet yan! Parang hindi ka na inform nitong nakaraang araw ah?” Hindi niya maiwasan na mapangiti, hindi pa ‘rin nagbabago ang mga ito. Kulang ‘man sila doon dahil wala ang mga lalaki ay kita niya pa ‘rin na hindi sila nagbago. “Pwede niyo ba muna kaming iwan?” ngiti niyang sabi na ikinatango naman ng dalawa at maglilinis pa daw sila sa living room. Lumapit siya kay nanang Lili at niyakap ito pagkatapos ay sinabihan na pumunta sa bahay dahil hindi niya pwedeng sabihin doon lalo na at baka nakabantay sa kaniya si Diego at Talia. Ang hindi niya alam ay may nanonood sa kaniya mula sa CCTV, si Ace. Nakakunot ang noo nito ng makitang
HINDI makapaniwala si Stella na nasa loob pala ng silid na iyon si Lee, nalaman niya na opisina pala ito ng lalaki at sinadya ng matanda na doon pumunta upang marinig ng anak ang usapan nila. Ang kaso ay hindi naman inaasahan ni Leo ang mga ibubunyag nito. Ngayon nga ay malungkot na ang itsura nito habang nag kukwento kay Stella. “Ilang taon na ‘rin ang nakakaraan simula nang itago ko ang katotohanan na ito Stella, alam ko ang tungkol sa pagkamatay ng magulang mo.” Seryoso lamang na nakatingin si Stella kay Leo habang nakakuyom ang kamao. “Nalaman ko ang balak nila dahil ang mga Del Rosario ay matalik na kaibigan ng pamilya ko. Sabi saakin ng magulang ko na dumikit ako sa kanila, pero aksidenteng narinig ko ang plano nila. Natakot ako, hindi ako nagsumbong hanggang sa nabalitaan kong wala na ang magulang mo.” Bigla itong lumuhod mula sa kinauupuan nito at humingi ng tawad sa kaniya. “P-Patawarin mo ako hija, matagal na akong kinakain ng konsensya ko pero nawala ka nalang dito sa bay
“BAKIT ibinigay mo kay Ms.Scarlet ang lupa?” Tanong ni Eduardo kay Don Enrique nang makapasok ito sa loob ng opisina. Naupo muna ang matanda bago tuluyang sinagot ang tanong ng tauhan. “Dahil malaking halaga ang ipinatong niya sa buong lupa,” nangunot ang noo ni Eduardo dahil sa sinagot nito. “Paano si Mr.Salvador? Hindi ba’t matagal niyo nang pinaplano ang project na ito?” Tinignan siya nito. “Malaki ang parte niya sa lupa, hati kami doon. Napaka impossible na hindi siya masilaw sa Fifty Million,” gulat na napatingin si Eduardo kay Don Enrique dahil sa sinabi nitong presyo. “50M?!” nakangiti ang matanda dahil sa naging reaction niya at tumango. “See? Palay na talaga ang lumalapit saakin ngayon.” Hindi makapaniwala sa Eduardo na maglalabas ng ganong kalaking pera si Scarlet para lamang bilhin ang lupang iyon. Ngayon ay napapaisip siya kung ipinagbili ba nila ang lupa ng mga Montecarlos ay ganoong presyo din kaya ang ibibigay nito. Hindi niya maiwasang manghinala, paanong nangya