"Sa ngalan ng ama, ng anak at ng espiritu santo. Amen." Yumuko si Father Mer pagkatapos niyang bigyan ng bendisyon ang mga maninimba. "Tapos na ang misa. Humayo kayo nang mapayapa."Umawit ang choir na nakapuwesto sa gilid, malapit sa altar. Nagpalakpakan ang mga tao. Pero imbes na samahan ni Father Mer ang mga sakristan niya sa pag-martsa palabas ng simbahan at para makamayan na rin ang mga parokyano, agad na nanakbo ang pari sa may likod ng altar. Napahawak siya sa pader. Sobrang bilis ng tibok ng kanyang puso na para bang ito'y sasambulat na sa kanyang dibdib. Ang mga palad at batok niya ay nagsisimula nang mag-pawis. Narito na naman muli ang pakiramdam na may sasalpok na kometa sa kanya. Sinusumpong na naman siya ng kanyang anxiety attack.Umupo siya saglit sa isang sulok, tumingala at ipinikit ang mga mata. Huminga siya nang malalim. Pakiramdam ni Father Mer anumang sandali ay bigla siyang tutumba at malalagutan ng hininga. Kumapit siya sa bangko at mas pilit pang pinakalma ang
Parang kiti-kiti na sayaw nang sayaw na sinalubong ni Ulap ang amo, pagkabukas na pagkabukas pa lang ng pinto."Kumusta na ang baby gremlin ko," lumuhod si Father Mer para yakapin ang alaga. Ayaw naman magpahuli ni Ulap. Paikot-ikot na tumakbo ito sa paligid niya sabay dinamba niya ang pari na may kasamang mga pagdila at halik sa kanyang mukha."Ulap behave! Behave ka na!" sinasaway niya kunwari ang aso kahit na halatang natutuwa siya."Father, nakahain na po ang tanghalian niyo sa lamesa," salubong sa kanya ni Nana Conrada. Katabi nito ang walang imik na si Minggay. "'Yung buko juice po hindi ko muna inilabas sa ref. Baka kasi mawala 'yung lamig.""Nana, sa'n po ba kayo galing? Kaninang umaga po kasi wala pa kayo rito. Akala ko kung napa'no na po kayo." Hindi na lang ipinahalata ni Father Mer ang pagka-asiwa niya. Bukod kasi sa walang nagluto ng kanyang almusal, hindi rin na-plantsa ang kanyang kasuotan para sa misa. Hindi dahil sa hindi siya marunong ng mga gawaing iyon. Nagmamadali
Unti-unti nang nagbabalik sa wisyo si Isabel. Idinilat niya ang mga mata. May kalabuan ang nakikita niya pero alam niyang nasa loob siya ng isang umaandar na sasakyan base sa lakas ng hampas ng hangin na dumadampi sa kanyang mukha at sa nadaraanan nilang mga gusali. Sinubukan niyang umupo nang tuwid at agad din siyang napasandal muli. Bigla kasing umikot ang buong paligid niya."Ma'am, 'wag na po kayong malikot at baka madagdagan lang 'yang sakit niyo sa ulo," sabi ng boses sa kanya. Tinignan niya ang may-ari at agad na nanumbalik ang kanyang alaala."I-i-ikaw... driver. Sa'n mo 'ko d-dadalhin," hindi makapagsalita ng diretso si Isabel dahil hilong-hilo pa siya sa lakas ng palong natamo niya sa ulo."Relax ka lang d'yan," nakangiting sabi sa kanya ni Manong Jerry.Ipinikit ni Isabel ang mga mata at mamaya pa ay naramdaman na lang niyang tila bumabagal na ang andar ng kanilang sinasakyan. Hindi pa rin niya tuluyang maibukas nang matagal ang mga mata dahil para siyang maduduwal. "Hay,
Bukas ang gate ng Casa Del Los Benditos pagkarating ni Father Mer. Sa loob, malapit sa hardin, nakaparada ang isang tricycle sa may pintuan na noon lang niya nakita."Nana, kanino 'yung tricycle sa labas?" Walang sumasagot. Napaisip si Father Mer kung nasaan na naman ang kasambahay. Awtomatikong niligid ng tingin ni Father ang kanyang paligid. Inaalam kung may nawawala bang kagamitan o mga bagay na wala sa ayos. Nilapitan niya rin ang altar at kumpleto pa rin ang istatwa ng mga santo na nakapatong doon.Lumiko siya pakanan papunta sa kanyang kuwarto para kunin doon ang kanyang wallet. Hindi niya alam eksakto kung saan niya iyon nailagay, pero sigurado siyang naroon lang iyon. Kung wala sa bulsa ng huling maong na pantalon na isinuot niya, malamang nakatago lang iyon sa isa mga drawer. Tama nga si Ate Linda niya. Kailangan na niyang mas maging organisado at masinop sa gamit.Subalit maging si Ate Isabel pala niya ay hindi sinusunod ang sarili niyang payo. Anong ginagawa ng palda niya
Sapo ni Father Mer ang nalamog niyang tagiliran. Nakasandal siya sa mainit na pader ng silid. Ginapang niya ang apat na dipang layo mula sa puwesto niya kanina hanggang sa kasalukuyan niyang kinalalagyan kahit na halos panawan na siya ng ulirat. Pinanood lang siya ni Manong Jerry na parang insektong tinanggalan ng mga paa."Anong kasalanan namin sa inyo? Bakit nandito ate ko? Anong ginawa niyo sa kanya?" "Sssssh, huminahon ka, Father. Kailangang mangyari ang dapat mangyari?" si Nana Conrada. "Anong hinahon? Anong dapat mangyari? Hindi ko kayo maintindihan!" Nagpalipat-lipat ng tingin si Father Mer kina Nana Conrada at Manong Jerry. Naghihintay ng kapaliwanagan."May sumpa ang bahay at simbahang ito. Sumpang nandirito na simula noong itatag ang haligi ng mga gusaling ito. May bantay na kailangan naming pakainin para iligtas tayong lahat sa kapahamakan," nanlalaki at namumula ang mga mata ni Manong Jerry habang nagsasalita."Anong pinagsasabi niyo! Hindi ko kayo maintindihan! Mga hayo
"Masdan mo, Father. Ito!--ito ang itsura ng impyerno. Dito tayo iniligtas ni Serberus. Magpasalamat tayo sa proteksyong ibinibigay niya!" Parang na-uulol na si Manong Jerry. Hindi mawari ni Father Mer kung nawala na sa katinuan ang hardinero dahil sa malaking ngiti na nakapaskil sa mukha nito.Mula sa kanyang kinatatayuan, tanaw ng pari ang milyong-milyong katawan ng mga tao sa lagusan. Pawang mga butil ng buhangin sa sobrang dami. Kung ano-anong uri ng pagpapahirap at parusa ang ipinapataw sa kanila ng mga demonyong nakabantay sa kanila. Kahit anong pikit-dilat ang gawin niya, hindi mawala-wala ang mga imaheng iyon sa harap niya. Totoo ang impyerno!Salamat sa ilaw na galing sa mga nagbabagang apoy ng lagusan, nakita ni Father Mer ang tulog pa ring si Isabel. Nilapitan niya ang kapatid at ipinatong ang ulo nito sa kanyang kandungan. "Nakikiusap ako, palabasin niyo na kami dito."Pinuntahan ni Nana Conrada si Father. "Pasensya na Father pero kailangan naming ibigay ang kapatid mo sa k
Napabalikwas nang bangon si Father Mer. Sa tabi niya, ang kanyang Ate Isabel na nakahiga at nakatitig lang sa sapot ng gagamba malapit sa fluorescent lamp. Nasa living area na sila ng bahay na bihira lang tambayan. Sapin nila sa likod ang carpet na puno ng alikabok."Kanina pa siya hindi nagsasalita," si Minggay. "Father, may pitsel po ng malamig na tubig. Baka gusto niyo pong uminom.""Lumayo ka sa amin! Mga kampon kayo ng kadiliman!"Nasaktan si Minggay sa paratang na iyon ni Father Mer, pero hindi niya iyon pinahalata. Sa halip, kinuha niya ang basong nakapatong sa side table at nagbuhos doon ng malamig na tubig. "Father, inom po muna kayo."Tinabig ni Father Mer ang baso at nabasag ito pagtama sa dingding. "Hindi ko kailangan ng tubig. Ang tanong ko ang sagutin mo. Ano 'yung mga nakita ko sa second floor? Sagot!"Umupo si Minggay sa may sofa at nagsimula siyang mag-kuwento. Sinabi niya ang lahat-lahat sa pari. Mula noong utusan siya ng kanyang ina na nakawin ang korona ng mahal na
Ibinaba ng tricycle si Father Mer at ang kanyang ate sa harap mismo ng Villapureza Inn kung saan kasalukuyang tumutuloy si Isabel. Nagpunta ang pari sa reception desk area at kinausap ang receptionist doon kung puwedeng lumipat sila mula sa single room papunta sa double room. Maigi na lamang may bakante na ulit at pinayagan sila. Kaaalis lang kasi ng mag-inang umuukupa sa kuwartong gustong lipatan ni Father Mer kaninang umaga. Napansin ng magandang receptionist si Isabel at binati niya ito gaya nang madalas niyang ginagawa kahit na ni minsan hindi siya nginitian nito. Ganoon kasi ang turo sa kanila sa training. "Good evening, Ma'am. We hope you're enjoying your stay here."Tinignan lang ni Isabel ang receptionist. Nakatikom lang bibig nito at diretsong nakatitig sa kanya. Si Father Mer na ang sumalo. "I'm sorry, Miss. Medyo masama kasi pakiramdam niya. I hope you don't mind. Puwede ko na bang makuha ang susi ng room? Also, puwede ko bang makuha 'yung susi ng room ng kapatid ko para m