Share

CHAPTER 60

Author: MissThick
last update Last Updated: 2024-03-03 19:42:22

CHAPTER 60

Paano paalam na chief! Mag-iingat kang lagi ha.

Naputol na ang record. Napaupo ako sa kama. Damn! Bakit lagi na lang akong umiiyak! napakabigat lang kasi sa dibdib na may nasasaktan ako. Hindi ko alam kung tama ang desisyon ko pero sa tingin ko, kailangan kong manindigan, sa bulong ng kahapon o sa sinasabi ng ngayon. At ngayon, may gusto na akong paninindigan, hanggang sa huling laban. Sana nga hindi ako magkakamali sa aking gagawing desisyon ngayon.

Sa bakasyon ay muli kong pinag-isipan ang lahat. Minabuti kong huwag na munang tawagan o kaya i-text si Rave at pakiramdaman kung ano nga ba talaga siya sa buhay ko. Alam kong iyon din ang gusto niyang gawin ko. Kailangan kong manindigan kung sino sa kanilang dalawa lalo pa't may nasasaktan na din ako na nagmamahal sa akin. Mahal ko si Dindo ngunit pinaglalayo kami ng aming prinsipyo at ng pagkakataon. Kahit sa sulat niya ay hindi niya sa akin masabi na kaya niyang talikuran ang kaniyang ipinaglalaban para sa pagmamahal niya sa
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 61

    CHAPTER 61“Hello! Sinong nga nandito! Sagot!”Hindi namin alam kung ano ang aming gagawin at kung paano namin lulusutan ang nakaambang malaking problema sa aming dalawa.Huminga ng malalim. Mas lalo siyang magwawala kung wala ang isa sa amin ni Rave ang lalabas at lalong malilintikan si Rave kung siya na lalaki ang makita sa CR na pambabae.Bago pa man makapagreklamo at maunahan ako ni Rave ay ako na ang mabilis na nagbukas ng pinto.Isunot ng professor namin ang kanyang salamin nang makita niya ako at simbilis ng pagbukas ko ng pinto ang pagsara ko para hindi na nito makita si Rave sa loob.“Oh, Ancheta, ikaw ba ‘yong nakita kong parang lalaki kanina?”“Sorry medyo nagka LBM ho kaya ako bumalik agad sa loob. Baka ho hindi lang ninyo suot ang salamin ninyo kanina. Mukha ho naman akong lalaki talaga dahil maikli ang buhok ko.”“Ganoon ba? Para kasing lalaki yung nakita ko kanina. Sige, diyan na lang din ako mag-CR.” Bubuksan na niya ang cubicle na pinanggalingan ko.Kinabahan ako. Nas

    Last Updated : 2024-03-04
  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 62

    CHAPTER 62"Mommy! Nilock mo e!" sigaw ko."Naka-lock ba? Kunin mo kay manang yung susi. Alam mo naman ako, makakalimutin na."Kinuha ko ang susi kay manang na nasa labas at nagdidilig ng halaman.Pagbukas ko ng pintuan ay halos mahulog ko ang hawak kong susi sa pagkabigla. Hindi ko inaasahan ang aking nabungaran sa loob.Nakahiga si Rave na hubot-hubad sa kama. Nakatirik ang ari niya na may nakalagay na pulang ribbon at nakasuot siya ng santa claus hat."Surprise!" sigaw niya.Dahil sa takot ko na baka makita siya na nakaganoon ay mabilis ko din isinara at nilock ang pintuan."Oh my! Ano to chief?" natatawa ko. “Ang halay naman. Paano kung si Mommy o bunso o kahit si Manang ang pumasok na nakaganito ka?”“Nasabihan ko na sila na ikaw lang dapat ang pumasok. Kaya nga naka-lock e. Bilis hilain mo yung ribbon para makita mo ang gift ko sa'yo."Seryoso siya samantalang ako ay hindi ko mapigilang hindi matawa. Nakakalibog nga naman ang hitsura niya ngunit hindi ko lubos maisip na kaya niy

    Last Updated : 2024-03-04
  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 63

    CHAPTER 63Bago ang pasukan ng Fourth Year (First Class cadet) ay naisipan kong sumama kay Rave sa Vizcaya.“Sigurado ka ba ‘nak na kaya mon a?”“Matagal na rin na wala si Daddy. Alam kong hindi niya ikatutuwa kung hindi ako uuwi sa lugar na kinalakhan niya Mommy lalo pa’t naroon pa sina Lolo at Lola. Namimiss ko na rin sila.”“Salamat naman anak at naisip mo ‘yan. Matagal na kitang hinimok na sana umuwi ka naman doon kasi miss na miss ka na nila.”“Mahirap kasi para sa akin noon na tanggapin ang lahat. Ayaw ko na ho kasi sanang maalala pa ang nangyari kay Daddy.”“Kailangan nating magpatuloy sa buhay anak. Kung buhay ang Daddy mo, paniguradong matutuwa iyon kasi di ba nga dati, masayang-masaya siya sa tuwing uuwi tayo doon?”“Oo nga Mommy, tandang-tanda ko pa.”“Hindi ako makakasama anak, alam mo naman ang trabaho ko hindi ba? Mag-isa na akong nagtataguyod sa inyo ni bunso.”“Ako na lang ho ang magpapaliwanag kina Lolo at Lola Mom. Alam ko namang maiintindihan nila iyon.”“Sige anak

    Last Updated : 2024-03-04
  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 64

    CHAPTER 64Nang naroon na ako sa gitna ng kadiliman ay biglang may humila sa akin.Nagpumiglas ako sa pagkagulat.Mabilis na tinakpan agad ng estranghero ang aking bibig."Huwag kang maingay at baka may mga nakasunod sa atin sa mga kasamahan ko.” boses iyon ni Dindo. Tama. Hindi ako maaring magkamali. Itinigil ko ang ginagawa kong pagwawala. “Iniligaw ko lang sila dahil baka makita nilang kakausapin kita." boses ni Dindo.Naramdaman ko ang magaspang niyang mga kamay sa aking bibig at ang matigas niyang katawan na dumikit sa aking katawan. Tinanggal niya ang kamay niyang nakatakip sa aking bibig. Dahan-dahan akong humarap sa kaniya. Hinawakan niya ang kamay ko at dinala sa mas looban na malayo sa daanan ng tao ngunit may kaunting sinag ng ilaw para maaninag namin ang isa't isa. Pagkabitaw niya sa akin ay hinarap niya ako. Mabigat ang kaniyang paghinga. Nakatingin lang ako sa kaniya mga mata. Hindi ko alam kung ano ang una kong gagawin at sasabihin. Titig na titig siya sa aking mukha. L

    Last Updated : 2024-03-04
  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 65

    CHAPTER 65Bigla akong hinila ni Dindo patago. Tinakpan niya ang bibig ko.“Mamaya ka na bumalik sa pinsan mo. Alam kong hinahanap ka niya pero marami pa tayong pag-uusapan.”Nakita kong dumaan si Rave. Patuloy pa rin niyang isinisigaw ang pangalan ko. Huminto rin siya ng bahagya. Nakikiramdam kung may tao sa madilim na bahaging tinaguan namin pansamantala. Magkayakap kami ni Dindo sa maliit na espasyo na iyon. Naaamoy ko ang kanyang mabangong hininga. Ramdam ko ang maskulado niyang katawan na nakadikit sa aking katawan.Hanggang sa tuluyang nakalayo sa amin si Rave na patuloy pa rin ang pagtawag niya ng malakas sa aking pangalan.“Baka gusto mong lumayo na sa akin?”“Sorry,” huminga siya ng malalim. “Anong sinabi mo kanina? Walang saysay na ipinaglalaban? Sinabi mong walang kuwenta ang ilang taon na naming isinisigaw?”“Hindi ba? Ilang taon na ba kayo diyan sa apniniwala ninyo? May nangyari ba? May napapala ba kayo? Wala!”“Ang sakit mong magsalita pero wala kang alam sa imperyalismo

    Last Updated : 2024-03-04
  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 66

    CHAPTER 66Ilang sandali pa ay dinig ko ang usapan ng dalawang padaan sa tinaguan namin. Tahimik lang kaming nakinig sa usapan nila habang magkayakap muli sa kadiliman."Kailangan na nating makaalis. Hindi tayo puwedeng gabihin masyado sa daan lalo pa't may checkpoint sa bahaging dadaanan natin. Saan ba kasi nagpunta 'yun. Sinabi ba niya?""Sabi niya may bibilhin lang sandali. Nakita ko dito siya kanina tumungo sa bahaging ito kumander."Sinilip ko ang magkausap na iyon at namukhaan ko ang lalaking nakita ko noon sa graduation ko. Siya ang alam kong pumatay kay Daddy. Hindi ko makalimutan ang mukhang iyon. Namayani ang galit sa aking dibdib parang gusto ko siyang habulin at paghigantihan. Naramdaman iyon ni Dindo dahil pilit kong tinatanggal ang kamay niyang nakayakap sa akin at sa pagpipigil niya sa akin ay nakalampag ang isang kalapit naming malaking basurahan. Naglikha iyon ng ingay.Huminto sila. Tumingin sa bahaging iyon na tinaguan namin.Lumapit ang isa. Hawak niya ang nakasuks

    Last Updated : 2024-03-06
  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 67

    CHAPTER 67"Dindo! Putang ina na! Kanina ka pa naming hinahanap!"Nang makita kong padating ang lalaking nakita ko noong graduation ko ay muling nanumbalik ang galit sa aking dibdib. Nagpupuyos ang aking damdamin. Kung may baril lang akong dala o kahit anong armas na maari kong magamit sa pagsagupa sa kaniya ay siguradong pinagbigyan ko na ang galit kong gantihan ang hayop na pumatay kay Daddy. Kahit wala akong matibay na katibayan ay alam kong siya ang bumaril kay Daddy at Mommy noon. Nakita ko kasi sa mga mata niya noon ang galit. Galit na nakita ko din noon sa mga mata ni Dindo noon."Umalis na kayo dito. Bilis! Ako na ang bahalang haharap kay kuya. Please dude?" si Dindo. Hindi niya alam ang kaniyang gagawin. Nababanaag ko sa kaniyang mukha ang takot para sa akin. Nakita niya ang paninigas ng aking kamao ang galit sa aking mukha."Kuya? Ibig sabihin tama ang hinala ko kanina pa na kuya mo nga ang pumatay kay Daddy?" galit kong singhal.Tinitigan ako ni Dindo. Alam kong nakita niya

    Last Updated : 2024-03-06
  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 68

    CHAPTER 68 "Baka doon muna ako sa 5th Infantry Division sa Gamu, Isabela.”“Isabela? Bakit doon?”“Matagal ko nang gusto doon kasi alam kong doon ko mahahanap ang hustisya sa pagkamatay ni Daddy. Ngunit tentative pa lang basta ang mahalaga kahit saang bahagi ng Northern Luzon ako ipapadestino ay okey lang. Gawan ko ng paraan na makaharap ang kuya ni Dindo para magtuos kami sa huling laban.”“Kasama ba si Dindo sa paghihigantian mo?”“Iyon ang pinili niyang buhay at ito ang sa akin. Kapag makatapos ako at ganan ng sundalo, mortal na rin kaming magkaaway.”Tumango si Rave. "Huwag mong pabayaan ang sarili mo doon chief ha?""Makakaasa ka chief.""Mahirap man pero ganito talaga ang buhay. Nothing is permanent at kailangan nating sumabay sa mga pagbabago. Masaya akong sa kabila ng pagbabagong iyon ay nanatili akong bahagi ng buhay mo. Iyon ang lagi kong ipinagpapasalamat. Gusto kong samahan ka kahit saan ka man mapunta. Gagawin ko ang lahat para masundan kita doon chief.""Kaya nga hindi

    Last Updated : 2024-03-06

Latest chapter

  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   FINAL CHAPTER

    FINAL CHAPTER“Go Mama.” Sigaw ng kinikilig na si Shantel."Of course! Yes!" sagot ko. Yumuko din ako. Niyakap ko siya ng mahigpit. Sabay kaming tumayo. Nagyakapan at binuhat niya ako. Ipinaikot niya ako habang nakayakap sa kaniya. Ibinaba niya ako at pinunasan niya ang aking luha. Hinalikan niya ako sa labi. Sumabay iyon sa isang masigabong palakpakan."Tuloy na ang kasal. Double wedding!" wika niya at nag-apir sila ni Rave. Halatang planodo na pala nila ang lahat.Muling itinuloy ni Shantel at Miley ang kanilang pagkanta. Bumalik kami ni Dame sa likod para muling simulan ang aming paglalakad palapit sa aming mga minamahal.On this dayI promise foreverOn this dayI surrender my heartAko ang unang naglakad. Sumunod si Dame. Dama ko ang bawat linya ng kanta. Para akong dinuduyan sa langit. Tanging si Dindo ang nasa paningin ko habang naglalakad ako. Napakaguwapo ng aking magiging asawa sa suot niya. Idagdag pa ang kaniyang nakakikilig na ngiti. Hawig na hawig niya talaga si Ejay Fal

  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 102

    CHAPTER 102Dumating ang doctor. Pinalabas kami ni Rave para maeksamin pa daw si Dindo ng maigi. Sila man ay hindi makapaniwala sa nangyari. Kakausapin na dapat nila kami para taggalin ang life support ni Dindo ngunit heto’t nangyari ang isang himala. Naka-recover si Dindo sa hindi nila malaman na kadahilanan.Masaya kami ni Rave sa labas ng kuwarto ni Dindo. Yumakap siya sa akin. Hindi nga lang mahigpit dahil ayaw niyang magalaw ang sugat ko. Sunod naming pinuntahan si Dame sa kaniyang kuwarto. Mahina man si Dame nguni ligtas na siya. Nagawa na nitong itaas ang kamay niya para sumaludo sa akin nang makita kami ni Rave na pumasok sa kuwarto niya. Bakas sa mukha nina Rave at Dame ang kakaibang saya. At sa harap ko, nakita kong hinagkan ni Rave ang labi ni Dame. Tanda na iyon ng isang simula ng tapat at magtatagal na pagmamahalan.Ilang araw pa ay tuluyan ng lumakas si Dindo. Ako man din ay halos bumalik na sa normal ang aking katawan. Ako na ang matiyagang nagbabantay sa kaniya. Masaya

  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 101

    CHAPTER 101Paggising ko. Huminga ako ng malalim. Pilit kong inalala ang nangyari bago ako nakatulog. Mabilis kong nilingon ang kama na kung saan nakahiga si Dindo ngunit wala na ang kama niya doon. Pinanghinaan na ako ng loob. Alam kong mahaba ang tulog ko. Hindi ko inalis ang mga mata ko sa kinalalagyan ng kama ni Dindo. Umagos ang aking luha. Sumisikip ang aking dibdib. Ang tahimik na pagluha ay naging hagulgol. Hangga’t hindi ko na napigilan pa ang pagsigaw sa pangalan ni Dindo. Awang-awa ako sa kanya na kahit sahuling sandali ng kanyang buhay ay hindi man lang siya nakaramdam ng kaginhawaan. Buong buhay niya ay puro pasakit at hirap kasama na doon yung mga panahong dumating si Rave sa buhay ko. lalong nadagdagan yung sakit na kanyang dala-dalawa. Sa buong buhay niya, ako lang ang tanging niyang minahal. Ako rin pala ang dahilan ng kanyang pagkamatay. Nahihirapan akong huminga. Para akong nalulunod sa matinding emosyon ng pagkawala sa akin ni Dindo.May humawak sa kamay ko. Pinisi

  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 100

    CHAPTER 100Nang una ay wala pa akong naririnig hanggang sa lumakas ng lumakas ang kanilang mga sinasabi.“Tita! Tita gising na siya. Gising na si chief!” masayang nasambit iyon ni Rave.Nakita ko si Mommy sa kabilang bahagi ng kama. Hinawakan niya ang palad ko. Naroon din sa paanan ko si Claire. May luha sa kanilang mga mata ngunit nang makita ni Mommy na nagbukas ako ng aking mga mata ay napalitan iyon ng ngiti at tawa.“Sandali lang, tatawag ako ng doktor tita.” Mabilis na lumabas si Rave."Salamat sa Diyos. Salamat anak at buhay ka. Dalawang araw kang walang malay. Salamat anak at lumaban ka para sa amin ni bunso."Hinawakan ni Mommy ang kamay ko. Ngumiti ako. Hinalikan niya ako sa noo."Anak laban lang ha. Tinawag na ni Rave ang anak. Gagaling ka. Hinidi mo kami iiwan. Hindi ko na kakayanin pang pati ikaw ay mawala sa amin ni bunso!"Noon ko lang din naisip ang lahat mula nang nabaril ako at tuluyan na akong ginapi ng kawalang pag-asa. Buhay ako. Buhay na buhay ako.Mabilis na pu

  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 99

    CHAPTER 99Hindi ko na alam ang sumunod na nangyari. Sandali akong nagising. Pinilit kong ibukas ang aking mga mata. Wala ako naririnig sa paligid ngunit malinaw kong nakita ang pagbukas din ng mga mata ni Dindo. Nahihirapan niyang inaabot ang kamay ko habang nakahiga kami magkatabing stretcher. Pilit ko ding inabot ang kaniyang kamay. Ginamit ko ang natitira kong lakas para pisilin iyon ngunit hindi ko kayang gawin. Sandaling nakita ko ang ngiti sa labi ni Dindo hanggang sa tuluyang unti-unting pumikit ang kaniyang mga mata. Hindi ko nagawang mapanatili ang kaniyang mga palad sa akin dahil sa sobrang kahinaan. Nahulog ang kamay niya kasabay ng kaniyang pagpikit. Tinawag ko siya. Pinilit kong may lumabas na tinig sa aking labi ngunit walang kahit anong tunog akong mailikha. Gusto kong sabihin sa kanya na lumaban kami. Kailangan naming magpakatatag. Na nandito lang ako para sa kanya ngunit hanggang sa isip ko lang ang lahat. Hanggang sa itunulak na ng isang nakaputi ang kaniyang stretc

  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 98

    CHAPTER 98Ang kanina'y makulimlim na kalangitan ay tuluyan nang bumigay. Pumatak ang ulan. Sabay ang madamdaming paggapang namin palapit sa isa't isa ang pagtawag ng pangalan ng bawat isa sa amin. Nakita ko sa kaniyang mga mata ang luha. Umiiyak siya. Ganoon din ako. Hirap akong huminga dahil sa mga tama ko sa katawan. Nagsalubong ang aming mga palad. Hindi ko na iyon binitiwan. Gusto kong maramdaman siya. Sa kabila ng nararamdaman kong hapdi ng tama ng bala ay mas gusto kong mayakap siya hanggang sa lumalaban pa kami para sa aming mga buhay. Pinilit pa rin niyang gumapang palapit sa akin. Sinikap niyang maigapang ang sugatang katawan.“Hindi, hindi tayo susuko dude ko. Hindi tayo mamatay di ba?” bulong niya. Nakita kong pinilit niya talagang tumayo pagkatapos niyang huminga ng malalim. Nang nakatayo na siya kahit pa duguan na siya ay nagawa niya akong buhatin. “Aya, dude ko… Aya. Huwag kang pipikit ha? Huwag kang bibigay dude ko.” Ang madamdamin niyang pagtawag sa aking pangalan ay

  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 97

    CHAPTER 97Mga putok ng baril ang siyang hudyat para ituloy ang laban dahil nasa paligid na namin ang mga kaaaway.Kasunod iyon ng isa pang putok hanggang sa natumba ang isang rebelde na malapit sa amin."Kung ayaw ninyong umalis dito, utang na loob, gamitin ninyo ang hawak ninyong baril!" si Rave. Siya ang bumaril sa rebeldeng dapat kikitil na sa aming buhay.Ikinasa ni Dindo ang hawak niyang armas. Ganoon din ako. Nagkatinginan kami."Sigurado ka, kaya mo talaga?""Kaya ko. Ako na lang ang magsisilbing back up ninyo. Dito lang ako.”“Kahit anong mangyari ngayon, lagi mo lang tandaan na nandito ako para sa’yo. Wala akong hindi kayang gawin para sa’yo dahil mahal na mahal kita.”“Sige na, dude. Tulungan mo na sina Dame at Rave."Gumapang siya at umasinta. Alam kong hirap ang kalooban niyang kalabanin at barilin ang dati niyang mga kasamahan ngunit ginagawa na niya iyon dahil sa pagmamahal niya sa akin. Noon ko lalong napatunayan kung gaano niya ako kamahal.Nakita kong maraming inasint

  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 96

    CHAPTER 96“Katapusan mo na! Papatayin kita hayop ka!” sigaw ko kasabay ng kaagad kong pagkalabit sa gatilyo...Inulit ko pa, inulit ng inulit ng inulit...Ngunit walang putok...Walang bala ang lumabas. Nanlumo ako.Walang bala ang naagaw kong baril.Nagtawanan silang lahat. Lalo akong kinabahan."Ano ha? Akala mo mauutakan mo pa kami gaga!" singhal ng kumander nila.Hindi ko kailangan sagutin iyon. Hindi ko kagustuhang magkamali sa aking diskarte."Sige Jacko. Dalhin mo ang mainit na tubig na iyan at ibuhos mo sa kaniya para malapnos siyang buhay!"“Pero kumander paano naman yung usapan. Mas masarap ‘yang kainin na hindi luto. Pwede bang matikman na muna bago lutuin ng buhay?” paningit ng dumidila-dila pang isang rebelde.“Oo nga kumander. Tirahin na muna kaya namin ‘yan.”“Tumahimik nga kayo. Kahit naman lapnos na ang balat niyan ay titirahin niyo pa rin. Mamayang gabi na lang ‘yan tirahin kapag hindi pa dumating ang kanyang tagapagligtas para bukas ng umaga, hindi na ito sisikata

  • Ang Rebelde at Ang Sundalo   CHAPTER 95

    CHAPTER 95Madaling araw nang kumulog at kumidlat. Bumuhos ang ulan. Naging dobleng pasanin ang ibinigay niyon sa akin. Malamig at tuluyan nang parang walang pakiramdam ang aking mga paa. Namamanhid na ang aking katawan. Dahil sa pagod, hirap at hapdi ng natalian kong kamay at paa, idagdag pa ang mga suntok at sipa nila sa akin ay hindi ko na kaya pang pigilan ang aking pagluha. Gusto kong ilabas ang sakit na aking nararamdaman. Ganito ba kahirap ang kailangan kong pagdaanan? Paano kung bukas nga ay hindi na ako sisikatan ng araw? Paano kung hanggang bukas wala pa rin ang aking tagapagligtas? Ngayon palang naiisip ko na ang gagawin ng lahat sa akin. Mas gugustuhin ko pang mamatay na lang kaysa babuyin ako’t pagpapasa-pasaan.Isa pang nakakapagbagabag sa akin ay ang takot na maaring nasa hospital si Dindo ngayon kung hindi man siya natuluyan kanina ng mga rebelde. Bakit laging ganoon? Bakit lagi akong walang magawa kung nasa kapahamakan ang taong mahal ko? Lagi bang kailangang ako ang

DMCA.com Protection Status