Mag-log inShare
CHAPTER 34
Huling Na-update:
2024-02-24 07:11:12Kaugnay na kabanata
Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 35
CHAPTER 35Hindi ko alam ang sasabihin ko. Lalo pa't nakikita ko siyang humahagulgol. Alam ko yung sakit na pinagdadaanan niya kahit sabihing hindi ko pa napagdadaanan ang lahat ng iyon. Nagiging malinaw sa akin ang lahat kung bakit gusto niyang layuan ako kahit pa hindi naman iyon talaga ang tinitibok ng kaniyang puso."Shhhhh! Tama na. Tama na..." napapaluha ako. Nadadala ako sa kaniyang emosyon."Bakit sa inyo, ang daling mabuhay? Bakit ako sa murang edad, andami ko nang kailangang ipaglaban. Ang prinsipyo ng hukbong tumutulong sa akin at naniniwala silang lahat na ako ang magpapalakas muli sa aming ipinaglalaban, ang maningil at bigyan ng hustisya ang pagkamatay ng mga mahal ko sa buhay, ang aking kalayaan, ang pagmamahal ko sa'yo? Ngunit bakit sa lahat ng ipinaglalaban ko ay yung pagmamahal ko sa'yo ang napakahirap kong pagtagumpayan? Bakit napakahirap kitang kalimutan? Ngayon Aya, sabihin mo sa akin ngayon kung paano tayo pagkatapos nating grumaduate ng high school? Paano natin
Huling Na-update : 2024-02-24Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 36
CHAPTER 36Maaga kaming ginising ng coach namin kinabukasan, may nagluluto ng agahan, may nag-aayos sa aming hinigaan at naglilinis sa paligid ang aming tent. Nakita ko siya agad dahil sa magkatapat lang naman ang aming mga tent. Nilapitan ko siyang abalang nagpapaapoy para sa sinaing.“Psst!”Nilingon niya ako at tinignan niya ako ng masakit."Sorry na kagabi uy!" bulong ko."Hindi talaga tayo magkasundo. Alam kong ipaglalaban mo ang paniniwala mo pero may sarili akong paniniwalang kailangan ipaglaban.!"Iyon lang at muli ipinagpatuloy ang kanyang ginagawa.“Hindi ba may ginagawa rin kayong mga girl scount kapag ganitong umaga? Anong ginagawa mo rito sa amin? Doon ka na lang sa loob ng tent ninyo, mag-ayos sa hinigaan ninyo.""Okey." Sagot ko.Nagsisisi tuloy ako sa mga nasabi ko kagabi. Tuloy, parang ayaw na muna niya akong kausapin. Okey na sana kami eh. Me and my big mouth kasi!Pagkatapos ng parade at registration ay kinausap kami ng aminng mga coach. Dahil iisang school lang na
Huling Na-update : 2024-02-25Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 37
CHAPTER 37Oh, why you look so sad?Tears are in your eyesCome on and come to me nowDon't be ashamed to cryLet me see you through'cause I've seen the dark side tooI’ll stand by you na version ng Glee ang aking kinanta. Sinenyasan niya akong lumapit sa kaniya. Hinalikan niya ang labi ko."Sandali ah! Di pa ako tapos e. Atat ka naman e. Ngayon lang kita kinantahan di mo pa maibigay ang buong moment sa akin.""Ehhh! Naiiyak ako sa kanta mo. Alam ko 'yan e." nakita ko nga ang pamamasa ng mga mata niya."Ituloy ko muna dude, puwede?" seryoso akong tumingin sa kaniya.Hinalikan niya ako sa labi. "Sige, tuloy mo.When the night falls on youYou don't know what to doNothing you confessCould make me love you lessHinawakan niya ang kamay kong naggigitara. Ibig sabihin pinapatigil niya akong kumanta."Alam ko 'yun kaya nga kagabi akala ko magbabago ang tingin mo sa akin nang nalaman mong rebelde ako. Ngunit imbes na layuan mo ako. Heto ka ngayon. Mas pinaparamdam mo kung gaano mo ako kam
Huling Na-update : 2024-02-25Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 38
Chapter 38Pagkatapos naming kinanta iyon ay tumitig siya sa akin. Tumingin sa paligid. Saka siya kumindat sa akin at ngumiti."Walang tao.""Alam kong iniisip mo." Sinabayan ko iyon ng pilyang ngiti. Nagsimulang lumakbay ang kamay ko doon sa kanina pa galit niyang pagkalalaki."Mas nauna kang nakaisip sa iniisip ko ano? Kababae mong tao pero anlibog mo ha!""I love you." Nakapikit na ako. Nakahanda sa kanyang matatamit at maiinit na halik."I love you more" sagot niya.Dahil pa pagkasabik namin sa isa't isa ay hindi ko mapigilan ang manginig habang tinatanggal ko ang belt ng kaniyang short. Ramdam ko ang kagustuhan niyang mahubaran ako ng mabilisan dahil sa bilis ng kaniyang mga kamay. Halos hindi ako makahinga sa alab ng kaniyang halik. Kapwa kaming sabik na pagsaluhan ang halik na iyon. Ang lamig ng hangin ay tuluyang ginapi ng init ng kaniyang katawan. Ang kaniyang labi sa aking labi ay bumaba hanggang sa aking dibdib. Tinititigan niya ako na parang bang sinusukat niya sa aking re
Huling Na-update : 2024-02-25Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 39
CHAPTER 39 HInawakan niya ang kamay ko. Hindi ko ipinagkait. Ako nga noon sa Cubao, marami ding nakakakita nang hawakan ko siya sa kamay e, hindi naman siya tumanggi, ngayon pa kayang napaka romantic ang dagat ay aartehan ko siya. Isa pa, nakuha na niya ako. Magkawahak-kamay kaming naglalakad sa dalampasigan.Nang makarating kami sa may malaking bato ay naghubad siya. Wala siyang itinira."Kailangan naked?" tanong ko."Minsan lang 'to. Saka nakita mo na nga lahat ito noon. Sige na, maghubad ka na din at doon tayo sa likod ng batong iyon sa gitna. Siguro naman walang susunod sa atin doon. Marunong ka naman nang lumangoy hindi ba?""Parang nabitin ka kagabi ha?" pilyo kong ngiti."Sige na! Dami pang satsat ng dude ko e!"Nagtanggal lang ako ng jogging pants at hoody ko. nakashort at t-shirt akong lumusong sa tubig.Nang marating namin ang batong iyon ay nagulat kami dahil mababaw lang din pala. Umupo siya sa buhangin at sumandig sa may bato. Sumunod ako sa kaniya. Pumuwesto ako sa gitn
Huling Na-update : 2024-02-25Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 40
Chapter 40Pagkatapos ng aming Christmas Party at bakasyon na naman ay naisipan naming magpalipas ng gabi doon sa gubat malapit sa bahay nina lola. Hindi ko sinabi kina lola na mag-overnight ako sa gubat. Ang alam nila ay sa bahay ng kamag-aral ako magpapalipas ng gabi para sa Christmas Party namin. Sadyang inabuso ko na ang pagtitiwala nila sa akin.Nagtayo na naman kami ng tent ni Dindo. Doon na kami nag-lechon ng manok para may ginagawa kami lalo pa't mahusay naman siyang magluto. Sagana kami sa pagkain at tanging gitara, chessboard at de-bateryang radyo lang ang libangan namin. Ngunit masaya kami. Madalas kaming magkayakap. Laging magkahinang ang mga labi. Pakiramdam ko naa-adik na kami sa isa't isa. Pagkatapos naming kumain ay inilabas ko ang christmas gift ko sa kaniya."Wow! Sapatos. Mukhang mahahalin ito dude." Niyakap niya ako. "Salamat ha. Pangalawang bagong sapatos ko palang ito bukod don sa una na binili mo noon sa akin sa Manila. Kasi naman kung hindi nalumaan ang binibi
Huling Na-update : 2024-02-25Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 41
CHAPTER 41 January 29.Tumawag si Mommy. Nangangamusta.“Kasama mob a si Dindo?”“Oho, bakit Mom?”“Gusto ko sanang makausap.”“Para saan?”“Sa nalalaman ko tungkol sa inyong dalawa. Aya hindi na nakatutuwa.”“Ho? Sinong nagsabi sa inyo?”“So meron nga? May nangyayari na hindi namin alam ng Daddy mo?”“Mom, magsasabi naman ako e.”“Hindi ikaw ang gusto kong makausap kundi si Dindo. Ibigay mo sa kanya ang cellphone.”Huminga ako ng malalim. Mukhang hindi na nga maganda ang nangyayari.“Si Mommy, gusto ka raw makausap.” Iniabot ko sa kanya ang cellphone.“Bakit daw?”“Tungkol daw sa nangyayari sa atin?”“Ano?” nakita konng pumusyaw siya. Kinakabahan.“Sige na, kausapin mo na lang.”“Anong sasabihin ko?”“Hindi ko alam kung anong pag-uusapan.”“Okey bahala na.”Nang una, seryoso ang kanilang pag-uusap. Puro opo lang ang naririnig kong sagot niya sa tabi ko nang biglang kinausap ako ni Dindo."Mahina ang signal. Paputol-putol. Ihanap ko ng malakas na signal sa labas ha?" paalam niya sa a
Huling Na-update : 2024-02-27Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 43
CHAPTER 42"Saka sa mga coach ko, mga naging adviser, teachers at classmates. Sobrang nagpapasalamat ako kasi bahagi kayo ng aking pagbabago. Tinulungan ninyo akong mailabas ang mga nakatagong talento ko. Kay Lolo at Lola na patuloy akong inaalagaan. Salamat po sa pagmamahal. Kay Rave na pinsan kong laging nandiyan kahit nasusungitan ko minsan. Salamat ng marami insan. Puwede bang idaan ko na lang sa pagkanta ang pasasalamat ko?""Yes! Ikanta na yang dramang yan insan!" sigaw ni Rave."Sige! Dahil ikaw ang may hawak ng song book. I-enter na sa videoke ang kahit anong kantang may best in me sa pamagat niya. Kung hindi ko alam, tatayo lang ang may alam at maki-duet sa akin. Basta kung anong unang makita mo na may best in me i-enter mo na!" sagot ko.Pumailanlang ang intro. Napangiti ako. Alam ko ang kanta. Best in me ng Blue. Ngunit mukhang patama na naman sa amin ni Dindo. Ang kulit lang. Sana hindi magiging obvious sa ibang naroon na sadyang para kay Dindo ang kakantahin ko."Para sa
Huling Na-update : 2024-02-27
Pinakabagong kabanata
Ang Rebelde at Ang Sundalo FINAL CHAPTER
FINAL CHAPTER“Go Mama.” Sigaw ng kinikilig na si Shantel."Of course! Yes!" sagot ko. Yumuko din ako. Niyakap ko siya ng mahigpit. Sabay kaming tumayo. Nagyakapan at binuhat niya ako. Ipinaikot niya ako habang nakayakap sa kaniya. Ibinaba niya ako at pinunasan niya ang aking luha. Hinalikan niya ako sa labi. Sumabay iyon sa isang masigabong palakpakan."Tuloy na ang kasal. Double wedding!" wika niya at nag-apir sila ni Rave. Halatang planodo na pala nila ang lahat.Muling itinuloy ni Shantel at Miley ang kanilang pagkanta. Bumalik kami ni Dame sa likod para muling simulan ang aming paglalakad palapit sa aming mga minamahal.On this dayI promise foreverOn this dayI surrender my heartAko ang unang naglakad. Sumunod si Dame. Dama ko ang bawat linya ng kanta. Para akong dinuduyan sa langit. Tanging si Dindo ang nasa paningin ko habang naglalakad ako. Napakaguwapo ng aking magiging asawa sa suot niya. Idagdag pa ang kaniyang nakakikilig na ngiti. Hawig na hawig niya talaga si Ejay Fal
Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 102
CHAPTER 102Dumating ang doctor. Pinalabas kami ni Rave para maeksamin pa daw si Dindo ng maigi. Sila man ay hindi makapaniwala sa nangyari. Kakausapin na dapat nila kami para taggalin ang life support ni Dindo ngunit heto’t nangyari ang isang himala. Naka-recover si Dindo sa hindi nila malaman na kadahilanan.Masaya kami ni Rave sa labas ng kuwarto ni Dindo. Yumakap siya sa akin. Hindi nga lang mahigpit dahil ayaw niyang magalaw ang sugat ko. Sunod naming pinuntahan si Dame sa kaniyang kuwarto. Mahina man si Dame nguni ligtas na siya. Nagawa na nitong itaas ang kamay niya para sumaludo sa akin nang makita kami ni Rave na pumasok sa kuwarto niya. Bakas sa mukha nina Rave at Dame ang kakaibang saya. At sa harap ko, nakita kong hinagkan ni Rave ang labi ni Dame. Tanda na iyon ng isang simula ng tapat at magtatagal na pagmamahalan.Ilang araw pa ay tuluyan ng lumakas si Dindo. Ako man din ay halos bumalik na sa normal ang aking katawan. Ako na ang matiyagang nagbabantay sa kaniya. Masaya
Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 101
CHAPTER 101Paggising ko. Huminga ako ng malalim. Pilit kong inalala ang nangyari bago ako nakatulog. Mabilis kong nilingon ang kama na kung saan nakahiga si Dindo ngunit wala na ang kama niya doon. Pinanghinaan na ako ng loob. Alam kong mahaba ang tulog ko. Hindi ko inalis ang mga mata ko sa kinalalagyan ng kama ni Dindo. Umagos ang aking luha. Sumisikip ang aking dibdib. Ang tahimik na pagluha ay naging hagulgol. Hangga’t hindi ko na napigilan pa ang pagsigaw sa pangalan ni Dindo. Awang-awa ako sa kanya na kahit sahuling sandali ng kanyang buhay ay hindi man lang siya nakaramdam ng kaginhawaan. Buong buhay niya ay puro pasakit at hirap kasama na doon yung mga panahong dumating si Rave sa buhay ko. lalong nadagdagan yung sakit na kanyang dala-dalawa. Sa buong buhay niya, ako lang ang tanging niyang minahal. Ako rin pala ang dahilan ng kanyang pagkamatay. Nahihirapan akong huminga. Para akong nalulunod sa matinding emosyon ng pagkawala sa akin ni Dindo.May humawak sa kamay ko. Pinisi
Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 100
CHAPTER 100Nang una ay wala pa akong naririnig hanggang sa lumakas ng lumakas ang kanilang mga sinasabi.“Tita! Tita gising na siya. Gising na si chief!” masayang nasambit iyon ni Rave.Nakita ko si Mommy sa kabilang bahagi ng kama. Hinawakan niya ang palad ko. Naroon din sa paanan ko si Claire. May luha sa kanilang mga mata ngunit nang makita ni Mommy na nagbukas ako ng aking mga mata ay napalitan iyon ng ngiti at tawa.“Sandali lang, tatawag ako ng doktor tita.” Mabilis na lumabas si Rave."Salamat sa Diyos. Salamat anak at buhay ka. Dalawang araw kang walang malay. Salamat anak at lumaban ka para sa amin ni bunso."Hinawakan ni Mommy ang kamay ko. Ngumiti ako. Hinalikan niya ako sa noo."Anak laban lang ha. Tinawag na ni Rave ang anak. Gagaling ka. Hinidi mo kami iiwan. Hindi ko na kakayanin pang pati ikaw ay mawala sa amin ni bunso!"Noon ko lang din naisip ang lahat mula nang nabaril ako at tuluyan na akong ginapi ng kawalang pag-asa. Buhay ako. Buhay na buhay ako.Mabilis na pu
Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 99
CHAPTER 99Hindi ko na alam ang sumunod na nangyari. Sandali akong nagising. Pinilit kong ibukas ang aking mga mata. Wala ako naririnig sa paligid ngunit malinaw kong nakita ang pagbukas din ng mga mata ni Dindo. Nahihirapan niyang inaabot ang kamay ko habang nakahiga kami magkatabing stretcher. Pilit ko ding inabot ang kaniyang kamay. Ginamit ko ang natitira kong lakas para pisilin iyon ngunit hindi ko kayang gawin. Sandaling nakita ko ang ngiti sa labi ni Dindo hanggang sa tuluyang unti-unting pumikit ang kaniyang mga mata. Hindi ko nagawang mapanatili ang kaniyang mga palad sa akin dahil sa sobrang kahinaan. Nahulog ang kamay niya kasabay ng kaniyang pagpikit. Tinawag ko siya. Pinilit kong may lumabas na tinig sa aking labi ngunit walang kahit anong tunog akong mailikha. Gusto kong sabihin sa kanya na lumaban kami. Kailangan naming magpakatatag. Na nandito lang ako para sa kanya ngunit hanggang sa isip ko lang ang lahat. Hanggang sa itunulak na ng isang nakaputi ang kaniyang stretc
Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 98
CHAPTER 98Ang kanina'y makulimlim na kalangitan ay tuluyan nang bumigay. Pumatak ang ulan. Sabay ang madamdaming paggapang namin palapit sa isa't isa ang pagtawag ng pangalan ng bawat isa sa amin. Nakita ko sa kaniyang mga mata ang luha. Umiiyak siya. Ganoon din ako. Hirap akong huminga dahil sa mga tama ko sa katawan. Nagsalubong ang aming mga palad. Hindi ko na iyon binitiwan. Gusto kong maramdaman siya. Sa kabila ng nararamdaman kong hapdi ng tama ng bala ay mas gusto kong mayakap siya hanggang sa lumalaban pa kami para sa aming mga buhay. Pinilit pa rin niyang gumapang palapit sa akin. Sinikap niyang maigapang ang sugatang katawan.“Hindi, hindi tayo susuko dude ko. Hindi tayo mamatay di ba?” bulong niya. Nakita kong pinilit niya talagang tumayo pagkatapos niyang huminga ng malalim. Nang nakatayo na siya kahit pa duguan na siya ay nagawa niya akong buhatin. “Aya, dude ko… Aya. Huwag kang pipikit ha? Huwag kang bibigay dude ko.” Ang madamdamin niyang pagtawag sa aking pangalan ay
Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 97
CHAPTER 97Mga putok ng baril ang siyang hudyat para ituloy ang laban dahil nasa paligid na namin ang mga kaaaway.Kasunod iyon ng isa pang putok hanggang sa natumba ang isang rebelde na malapit sa amin."Kung ayaw ninyong umalis dito, utang na loob, gamitin ninyo ang hawak ninyong baril!" si Rave. Siya ang bumaril sa rebeldeng dapat kikitil na sa aming buhay.Ikinasa ni Dindo ang hawak niyang armas. Ganoon din ako. Nagkatinginan kami."Sigurado ka, kaya mo talaga?""Kaya ko. Ako na lang ang magsisilbing back up ninyo. Dito lang ako.”“Kahit anong mangyari ngayon, lagi mo lang tandaan na nandito ako para sa’yo. Wala akong hindi kayang gawin para sa’yo dahil mahal na mahal kita.”“Sige na, dude. Tulungan mo na sina Dame at Rave."Gumapang siya at umasinta. Alam kong hirap ang kalooban niyang kalabanin at barilin ang dati niyang mga kasamahan ngunit ginagawa na niya iyon dahil sa pagmamahal niya sa akin. Noon ko lalong napatunayan kung gaano niya ako kamahal.Nakita kong maraming inasint
Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 96
CHAPTER 96“Katapusan mo na! Papatayin kita hayop ka!” sigaw ko kasabay ng kaagad kong pagkalabit sa gatilyo...Inulit ko pa, inulit ng inulit ng inulit...Ngunit walang putok...Walang bala ang lumabas. Nanlumo ako.Walang bala ang naagaw kong baril.Nagtawanan silang lahat. Lalo akong kinabahan."Ano ha? Akala mo mauutakan mo pa kami gaga!" singhal ng kumander nila.Hindi ko kailangan sagutin iyon. Hindi ko kagustuhang magkamali sa aking diskarte."Sige Jacko. Dalhin mo ang mainit na tubig na iyan at ibuhos mo sa kaniya para malapnos siyang buhay!"“Pero kumander paano naman yung usapan. Mas masarap ‘yang kainin na hindi luto. Pwede bang matikman na muna bago lutuin ng buhay?” paningit ng dumidila-dila pang isang rebelde.“Oo nga kumander. Tirahin na muna kaya namin ‘yan.”“Tumahimik nga kayo. Kahit naman lapnos na ang balat niyan ay titirahin niyo pa rin. Mamayang gabi na lang ‘yan tirahin kapag hindi pa dumating ang kanyang tagapagligtas para bukas ng umaga, hindi na ito sisikata
Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 95
CHAPTER 95Madaling araw nang kumulog at kumidlat. Bumuhos ang ulan. Naging dobleng pasanin ang ibinigay niyon sa akin. Malamig at tuluyan nang parang walang pakiramdam ang aking mga paa. Namamanhid na ang aking katawan. Dahil sa pagod, hirap at hapdi ng natalian kong kamay at paa, idagdag pa ang mga suntok at sipa nila sa akin ay hindi ko na kaya pang pigilan ang aking pagluha. Gusto kong ilabas ang sakit na aking nararamdaman. Ganito ba kahirap ang kailangan kong pagdaanan? Paano kung bukas nga ay hindi na ako sisikatan ng araw? Paano kung hanggang bukas wala pa rin ang aking tagapagligtas? Ngayon palang naiisip ko na ang gagawin ng lahat sa akin. Mas gugustuhin ko pang mamatay na lang kaysa babuyin ako’t pagpapasa-pasaan.Isa pang nakakapagbagabag sa akin ay ang takot na maaring nasa hospital si Dindo ngayon kung hindi man siya natuluyan kanina ng mga rebelde. Bakit laging ganoon? Bakit lagi akong walang magawa kung nasa kapahamakan ang taong mahal ko? Lagi bang kailangang ako ang
