LOGINShare
CHAPTER 41
Last Updated:
2024-02-27 19:25:10Related chapters
Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 43
CHAPTER 42"Saka sa mga coach ko, mga naging adviser, teachers at classmates. Sobrang nagpapasalamat ako kasi bahagi kayo ng aking pagbabago. Tinulungan ninyo akong mailabas ang mga nakatagong talento ko. Kay Lolo at Lola na patuloy akong inaalagaan. Salamat po sa pagmamahal. Kay Rave na pinsan kong laging nandiyan kahit nasusungitan ko minsan. Salamat ng marami insan. Puwede bang idaan ko na lang sa pagkanta ang pasasalamat ko?""Yes! Ikanta na yang dramang yan insan!" sigaw ni Rave."Sige! Dahil ikaw ang may hawak ng song book. I-enter na sa videoke ang kahit anong kantang may best in me sa pamagat niya. Kung hindi ko alam, tatayo lang ang may alam at maki-duet sa akin. Basta kung anong unang makita mo na may best in me i-enter mo na!" sagot ko.Pumailanlang ang intro. Napangiti ako. Alam ko ang kanta. Best in me ng Blue. Ngunit mukhang patama na naman sa amin ni Dindo. Ang kulit lang. Sana hindi magiging obvious sa ibang naroon na sadyang para kay Dindo ang kakantahin ko."Para sa
Last Updated : 2024-02-27Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 44
Chapter 44February 14, Anniversary namin.Naisip kong ibahin naman namin ang regular naming araw. Hapon ng Sabado noon kaya wala kaming pasok pareho. Hinintay ko siyang dumating dahil ang tagpuan namin ay doon sa malaking puno malapit sa bahay nina lola. Sumakit na ang puwit ko sa kauupo pero hindi pa rin siya dumadating. Dahil sa sobrang inip ko ay minabuti kong bumalik na lang muna sa bahay nina lola. Papasok na ako ng bahay nang may narinig ako."Pssttt! Pssst!"Alam ko na kaagad kung sino 'yun. Iyon naman talaga ang tawagan namin mula’t sapol. Nilingon ko, siya na nga."Bakit ngayon ka lang?" halata sa boses at mukha ko ang pagkairita."Dumaan kasi ako neto at saka eto. Pasensiya na. Happy first anniversary." Humihingal siya. Pawisan. Mukhang nagmamadali talaga siya para umabot.Nakita ko sa kamay niya ang isang rose at valentine card. Nawala yung inis kong naramdaman kanina.“Oh ang sweet ni Dindo ah.” Si Lolo. Nakita niya ang hawak ni boy friend ko.“Oo nga parang ikaw lang no
Last Updated : 2024-02-27Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 45
Chapter 45Hindi na nga dumating pa ang kuya ni Dindo bago kami magmartiya. Nakita ko ang lungkot sa kaniyang mga mata. Nilingon niya ako. Nakita ko ang pangingilid ng kaniyang luha. Ngumiti ako. Mapait na ngiti ang kaniyang isinukli sa akin. Alam kong iba pa rin sana kung pamilya niya ang kasama niya. Yung sana may paghahandugan siya sa kanyang mga pinaghirapan.Tinawag ang pangalan niya para sa kaniyang valedictory address. Tinapik ko ang balikat niya at ginagap niya ang palad ko bago siya tumayo. Huminga siya ng malalim. Nagngitian kami bago siya tuluyang tumalikod sa akin. Palakpakan ang lahat nang umaakyat na siya sa entablado.Hindi ko alam kug anong nilalaman ng kanyang speech dahil may ginawa ang adviser namin na speech niya ngunit tinanggihan niya iyon. Gusto daw niyang magsalita sa kung ano ang nasa puso niya at isip sa araw ng aming pagtatapos. Hindi niya gusto ang isinasaulong mensahe. Lahat kami nag-antabay ng kanyang mga sasabihin. Tahimik ang lahat. Mukhang nakuha niya
Last Updated : 2024-02-27Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 46
CHAPTER 46 Naluha siya sa nabasa niya. Huminga siya ng malalim. Nahihiya ako kay tita. Hindi ko alam kung paano mabayaran ang mga kabutihang pinakikita niya sa akin. Ngunit scholar na ako dahil ako ang Valedictorian na alam kong ginawan mo ng paraan kasi batid ko, mas matalino ka naman talaga sa akin pero pati iyon ipinaubaya mo sa akin. Hindi ko nga lang alam kung saan ako mag-aaral. " umupo siya. "Paano kaya ako makakabayad kay tita sa mga kabutihan niya sa akin?" tanong niya.Lumapit ako sa pintuan. Isinara ko at ni-lock."Simulan ko na ang paniningil sa utang mo kay Mommy." Kinindatan ko siya habang ngumingiti ako ng may pagkapilya."Patay! May iniisip na naman siya na iniisip ko din" nakangiti niyang sambit habang lumalapit sa akin."Kanina mo pa kaya ako gustong kainin, dahil mapagbigay naman ako kaya ibibigay ko ang hilig mo. Graduation gift ko na din sa'yo.""Ang kapal. Ako pa ngayon ang pinalalabas mong may plano nito?""So, ayaw mo?" nagkunyarian akong tumayo at tinungo ang
Last Updated : 2024-02-27Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 47
CHAPTER 47May kumatok sa pintuan.Nataranta kaming dalawa. Wala pa kaming saplot sa katawan. Kinabahan kaming pareho. Hindi magugustuhan ni Daddy kung makita niyang hubad kaming dalawa.Mabilis kaming nagdamit. Sinilip ko muna sa pintuan kung sino ang kumakatok. Nakita ko si Dindo na nasa likod kong pinagpapawisan hindi lang dahil mainit ang panahon kundi alam kong mas nangingibabaw ang nerbiyos. Si Claire.“Oh bakit?” lumuwag ang paghinga ko."Ate tawag kayo ni Mommy.”“Mamaya.”“Ngayon na raw.”“Bakit daw?”“May gusto siyang ipakanta sa inyo ni ate Dindo sa videoke.”“Hindi ba ‘yan makapaghihintay?”“Bakit ano ba kasing ginagawa ninyo?”“Wala, sige na, bababa na.”“Okey. Hindi kasi kaya ni mommy at Daddy na kantahin. Baka lang daw kaya ninyong dalawa."" Sige, susunod na kamo.""Bilisan ninyo. Saka ate parang may mayonnaise pa diyan sa kamay mo oh.”“Mayonaise?” nagtataka kong tanong. “Ahhh okey.” Napagtanto ko na agad nang makita ko. Alam ko na kung bakit. Mahilig kasi si Dindo b
Last Updated : 2024-02-28Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 48
Chapter 48Masakit na nakikitang unt-unting nalalagutan ng hininga ang dalawang mahal mo sa buhay at wala akong ibang magawa kundi ang humagulgol at magdasal. Kung sana may magawa lang ako. Kung sana kayo kong patigilin ang pagdurugo ng kanilang mga sugat ngunit sa pagkakataong iyon ay mas nagdurugo ang damdamin namin ng kapatid ko. Nawawasak kami sa biglaang mga pangyayari. Alam kong sa akin humuhugot si Claire ng lakas para makayanan niya ang nakikita niyang nangyayari kina Daddy at Mommy ngunit ako rin mismo ay pinanghihinaan ng loob. Wala akong ibang magawa kundi ang yakapin siya. Wala akong maapuhap na sasabihin. Hindi ko kayang magsinungaling sa kaniya at ipangakong magiging maayos din ang lahat dahil nakikita niyang wala ng malay ang dalawang mahal namin sa buhay.Pagdating namin sa hospital ay mabilis nilang ipinasok sa emergency room ang aming mga magulang. Naiwan kami ni Claire sa labas. Walang tigil ang pag-iyak ni bunso. Takot na takot sa lahat ng kaniyang mga nasaksihan.
Last Updated : 2024-02-28Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 49
CHAPTER 49 Pagkaraan ng isang Linggo ay nagdesisyon kami nina lolo, lola at Mommy na dalhin ang bangkay ni Daddy sa Manila dahil sa Libingan ng mga Bayani siya ililibing. Dinala na din sa Manila si Mommy at inilipat sa ibang hospital. Nasa simbahan na kami para sa Concelebrated Requiem Mass ni Daddy ngunit di pa rin dumadating si Mommy. Hindi ko alam kung tuluyang hindi pa siya pinapayagan ng doctor dahil iyon ang sinabi ni tita sa akin kahapon. Baka raw kasi magkaroon ng internal bleeding kung pipilitin niyang pumunta sa libing ni Daddy. Naawa ako kay Mommy. Alam kong pinipilit lang niyang magiging malakas sa harap ko. Alam kong humahagulgol siya at nanghihina sa tuwing nakatalikod ako sa kaniya.Natapos ang misa. Nagsalita ang mga kabaro ni Daddy. Maraming naluluha habang inihahayag nila ang katapangan at katapatan sa paglilingkod niya sa bansa. Hanggang tinawag ako para magsalita kung ano at paano si Daddy bilang tatay. Nakaramdam ako ng hiya. Parang hindi ko alam kung paano ako h
Last Updated : 2024-02-28Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 50
Chapter 50Pagbukas ko ng gate ay ibang Rave na ang nakita ko. Kasama niya si Tita na mama niya. Lumaki ang katawan, pumogi at higit sa lahat ay tumangkad. Naroon pa rin ang boyish niyang ngiti."Ate Aya! Nandito na ho ako!" Niyakap niya ako."Uyy!" nagulat ako sa ginawa niya. "Ampogi mo na ah!" tinapik ko siya sa likod."Kumusta po tita?" Nagmano ako sa pinsan ng Daddy ko."Mabuti naman iha. Hetong pinsan mo, excited nang lumuwas at makita ka.""Dito ako mag-aaral ate. Di ba sabi ninyo ni tita dati na puwede ako dito tumira kapag mag-college na ako?""Hayun! Taman-tama ang dating mo, aalis na rin ako papuntang Baguio. Mag-pi-PMA ako. Ikaw na muna ang makakasama nina Mommy dito. At least di ba? May lalaki silang kasama.""Bawal ba pumasok ate?" nakangiti niyang puna."Oo nga pala.” Napakamot ako. Nasa pintuan pa lang pala sila at di ko man lang muna sila pinapasok. “Pasensiya na ho tita. Kulit kasi nitong si pinsan. Daming sinasabi kaya nawala ang manners ko. Pasok ho kayo." Binuksan
Last Updated : 2024-02-28
Latest chapter
Ang Rebelde at Ang Sundalo FINAL CHAPTER
FINAL CHAPTER“Go Mama.” Sigaw ng kinikilig na si Shantel."Of course! Yes!" sagot ko. Yumuko din ako. Niyakap ko siya ng mahigpit. Sabay kaming tumayo. Nagyakapan at binuhat niya ako. Ipinaikot niya ako habang nakayakap sa kaniya. Ibinaba niya ako at pinunasan niya ang aking luha. Hinalikan niya ako sa labi. Sumabay iyon sa isang masigabong palakpakan."Tuloy na ang kasal. Double wedding!" wika niya at nag-apir sila ni Rave. Halatang planodo na pala nila ang lahat.Muling itinuloy ni Shantel at Miley ang kanilang pagkanta. Bumalik kami ni Dame sa likod para muling simulan ang aming paglalakad palapit sa aming mga minamahal.On this dayI promise foreverOn this dayI surrender my heartAko ang unang naglakad. Sumunod si Dame. Dama ko ang bawat linya ng kanta. Para akong dinuduyan sa langit. Tanging si Dindo ang nasa paningin ko habang naglalakad ako. Napakaguwapo ng aking magiging asawa sa suot niya. Idagdag pa ang kaniyang nakakikilig na ngiti. Hawig na hawig niya talaga si Ejay Fal
Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 102
CHAPTER 102Dumating ang doctor. Pinalabas kami ni Rave para maeksamin pa daw si Dindo ng maigi. Sila man ay hindi makapaniwala sa nangyari. Kakausapin na dapat nila kami para taggalin ang life support ni Dindo ngunit heto’t nangyari ang isang himala. Naka-recover si Dindo sa hindi nila malaman na kadahilanan.Masaya kami ni Rave sa labas ng kuwarto ni Dindo. Yumakap siya sa akin. Hindi nga lang mahigpit dahil ayaw niyang magalaw ang sugat ko. Sunod naming pinuntahan si Dame sa kaniyang kuwarto. Mahina man si Dame nguni ligtas na siya. Nagawa na nitong itaas ang kamay niya para sumaludo sa akin nang makita kami ni Rave na pumasok sa kuwarto niya. Bakas sa mukha nina Rave at Dame ang kakaibang saya. At sa harap ko, nakita kong hinagkan ni Rave ang labi ni Dame. Tanda na iyon ng isang simula ng tapat at magtatagal na pagmamahalan.Ilang araw pa ay tuluyan ng lumakas si Dindo. Ako man din ay halos bumalik na sa normal ang aking katawan. Ako na ang matiyagang nagbabantay sa kaniya. Masaya
Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 101
CHAPTER 101Paggising ko. Huminga ako ng malalim. Pilit kong inalala ang nangyari bago ako nakatulog. Mabilis kong nilingon ang kama na kung saan nakahiga si Dindo ngunit wala na ang kama niya doon. Pinanghinaan na ako ng loob. Alam kong mahaba ang tulog ko. Hindi ko inalis ang mga mata ko sa kinalalagyan ng kama ni Dindo. Umagos ang aking luha. Sumisikip ang aking dibdib. Ang tahimik na pagluha ay naging hagulgol. Hangga’t hindi ko na napigilan pa ang pagsigaw sa pangalan ni Dindo. Awang-awa ako sa kanya na kahit sahuling sandali ng kanyang buhay ay hindi man lang siya nakaramdam ng kaginhawaan. Buong buhay niya ay puro pasakit at hirap kasama na doon yung mga panahong dumating si Rave sa buhay ko. lalong nadagdagan yung sakit na kanyang dala-dalawa. Sa buong buhay niya, ako lang ang tanging niyang minahal. Ako rin pala ang dahilan ng kanyang pagkamatay. Nahihirapan akong huminga. Para akong nalulunod sa matinding emosyon ng pagkawala sa akin ni Dindo.May humawak sa kamay ko. Pinisi
Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 100
CHAPTER 100Nang una ay wala pa akong naririnig hanggang sa lumakas ng lumakas ang kanilang mga sinasabi.“Tita! Tita gising na siya. Gising na si chief!” masayang nasambit iyon ni Rave.Nakita ko si Mommy sa kabilang bahagi ng kama. Hinawakan niya ang palad ko. Naroon din sa paanan ko si Claire. May luha sa kanilang mga mata ngunit nang makita ni Mommy na nagbukas ako ng aking mga mata ay napalitan iyon ng ngiti at tawa.“Sandali lang, tatawag ako ng doktor tita.” Mabilis na lumabas si Rave."Salamat sa Diyos. Salamat anak at buhay ka. Dalawang araw kang walang malay. Salamat anak at lumaban ka para sa amin ni bunso."Hinawakan ni Mommy ang kamay ko. Ngumiti ako. Hinalikan niya ako sa noo."Anak laban lang ha. Tinawag na ni Rave ang anak. Gagaling ka. Hinidi mo kami iiwan. Hindi ko na kakayanin pang pati ikaw ay mawala sa amin ni bunso!"Noon ko lang din naisip ang lahat mula nang nabaril ako at tuluyan na akong ginapi ng kawalang pag-asa. Buhay ako. Buhay na buhay ako.Mabilis na pu
Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 99
CHAPTER 99Hindi ko na alam ang sumunod na nangyari. Sandali akong nagising. Pinilit kong ibukas ang aking mga mata. Wala ako naririnig sa paligid ngunit malinaw kong nakita ang pagbukas din ng mga mata ni Dindo. Nahihirapan niyang inaabot ang kamay ko habang nakahiga kami magkatabing stretcher. Pilit ko ding inabot ang kaniyang kamay. Ginamit ko ang natitira kong lakas para pisilin iyon ngunit hindi ko kayang gawin. Sandaling nakita ko ang ngiti sa labi ni Dindo hanggang sa tuluyang unti-unting pumikit ang kaniyang mga mata. Hindi ko nagawang mapanatili ang kaniyang mga palad sa akin dahil sa sobrang kahinaan. Nahulog ang kamay niya kasabay ng kaniyang pagpikit. Tinawag ko siya. Pinilit kong may lumabas na tinig sa aking labi ngunit walang kahit anong tunog akong mailikha. Gusto kong sabihin sa kanya na lumaban kami. Kailangan naming magpakatatag. Na nandito lang ako para sa kanya ngunit hanggang sa isip ko lang ang lahat. Hanggang sa itunulak na ng isang nakaputi ang kaniyang stretc
Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 98
CHAPTER 98Ang kanina'y makulimlim na kalangitan ay tuluyan nang bumigay. Pumatak ang ulan. Sabay ang madamdaming paggapang namin palapit sa isa't isa ang pagtawag ng pangalan ng bawat isa sa amin. Nakita ko sa kaniyang mga mata ang luha. Umiiyak siya. Ganoon din ako. Hirap akong huminga dahil sa mga tama ko sa katawan. Nagsalubong ang aming mga palad. Hindi ko na iyon binitiwan. Gusto kong maramdaman siya. Sa kabila ng nararamdaman kong hapdi ng tama ng bala ay mas gusto kong mayakap siya hanggang sa lumalaban pa kami para sa aming mga buhay. Pinilit pa rin niyang gumapang palapit sa akin. Sinikap niyang maigapang ang sugatang katawan.“Hindi, hindi tayo susuko dude ko. Hindi tayo mamatay di ba?” bulong niya. Nakita kong pinilit niya talagang tumayo pagkatapos niyang huminga ng malalim. Nang nakatayo na siya kahit pa duguan na siya ay nagawa niya akong buhatin. “Aya, dude ko… Aya. Huwag kang pipikit ha? Huwag kang bibigay dude ko.” Ang madamdamin niyang pagtawag sa aking pangalan ay
Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 97
CHAPTER 97Mga putok ng baril ang siyang hudyat para ituloy ang laban dahil nasa paligid na namin ang mga kaaaway.Kasunod iyon ng isa pang putok hanggang sa natumba ang isang rebelde na malapit sa amin."Kung ayaw ninyong umalis dito, utang na loob, gamitin ninyo ang hawak ninyong baril!" si Rave. Siya ang bumaril sa rebeldeng dapat kikitil na sa aming buhay.Ikinasa ni Dindo ang hawak niyang armas. Ganoon din ako. Nagkatinginan kami."Sigurado ka, kaya mo talaga?""Kaya ko. Ako na lang ang magsisilbing back up ninyo. Dito lang ako.”“Kahit anong mangyari ngayon, lagi mo lang tandaan na nandito ako para sa’yo. Wala akong hindi kayang gawin para sa’yo dahil mahal na mahal kita.”“Sige na, dude. Tulungan mo na sina Dame at Rave."Gumapang siya at umasinta. Alam kong hirap ang kalooban niyang kalabanin at barilin ang dati niyang mga kasamahan ngunit ginagawa na niya iyon dahil sa pagmamahal niya sa akin. Noon ko lalong napatunayan kung gaano niya ako kamahal.Nakita kong maraming inasint
Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 96
CHAPTER 96“Katapusan mo na! Papatayin kita hayop ka!” sigaw ko kasabay ng kaagad kong pagkalabit sa gatilyo...Inulit ko pa, inulit ng inulit ng inulit...Ngunit walang putok...Walang bala ang lumabas. Nanlumo ako.Walang bala ang naagaw kong baril.Nagtawanan silang lahat. Lalo akong kinabahan."Ano ha? Akala mo mauutakan mo pa kami gaga!" singhal ng kumander nila.Hindi ko kailangan sagutin iyon. Hindi ko kagustuhang magkamali sa aking diskarte."Sige Jacko. Dalhin mo ang mainit na tubig na iyan at ibuhos mo sa kaniya para malapnos siyang buhay!"“Pero kumander paano naman yung usapan. Mas masarap ‘yang kainin na hindi luto. Pwede bang matikman na muna bago lutuin ng buhay?” paningit ng dumidila-dila pang isang rebelde.“Oo nga kumander. Tirahin na muna kaya namin ‘yan.”“Tumahimik nga kayo. Kahit naman lapnos na ang balat niyan ay titirahin niyo pa rin. Mamayang gabi na lang ‘yan tirahin kapag hindi pa dumating ang kanyang tagapagligtas para bukas ng umaga, hindi na ito sisikata
Ang Rebelde at Ang Sundalo CHAPTER 95
CHAPTER 95Madaling araw nang kumulog at kumidlat. Bumuhos ang ulan. Naging dobleng pasanin ang ibinigay niyon sa akin. Malamig at tuluyan nang parang walang pakiramdam ang aking mga paa. Namamanhid na ang aking katawan. Dahil sa pagod, hirap at hapdi ng natalian kong kamay at paa, idagdag pa ang mga suntok at sipa nila sa akin ay hindi ko na kaya pang pigilan ang aking pagluha. Gusto kong ilabas ang sakit na aking nararamdaman. Ganito ba kahirap ang kailangan kong pagdaanan? Paano kung bukas nga ay hindi na ako sisikatan ng araw? Paano kung hanggang bukas wala pa rin ang aking tagapagligtas? Ngayon palang naiisip ko na ang gagawin ng lahat sa akin. Mas gugustuhin ko pang mamatay na lang kaysa babuyin ako’t pagpapasa-pasaan.Isa pang nakakapagbagabag sa akin ay ang takot na maaring nasa hospital si Dindo ngayon kung hindi man siya natuluyan kanina ng mga rebelde. Bakit laging ganoon? Bakit lagi akong walang magawa kung nasa kapahamakan ang taong mahal ko? Lagi bang kailangang ako ang
