Pinandilatan siya nito. "Wala kang pakialam!"Sinipa niya ang bagahe niya. “Sinabi mo na. Humingi ka na ng tawad at nagpaliwanag, kaya ngayon nasa court ko na ang bola, okay? Maaari ba nating itigil ang pag-uusap tungkol dito? Huli na; tulog na tayo.”Ang mismong pagbanggit ng tulog ay nagpakulo na naman siya sa galit. Bumalik sa Tremont Estate, kapag hindi siya makakain ng kahit isang kagat, kumain siya na parang walang nangyari at natulog na parang maayos ang lahat. Mukha siyang naka-move on na lang. Sa puntong ito, pakiramdam niya ay ang pinakamalupit na bagay ay ang pagpuputol ng isang tao nang buhay, ngunit tahimik siya, wala itong sinabi at pasimpleng tinitigan siya nang may malamig na tingin sa kanyang mukha. Sino kaya ang makakatagal niyan? Malinaw na naghiwalay sila nang hindi maganda noong Biyernes, at hindi siya gumawa ng kahit isang hakbang para makipag-ugnayan sa kanya — sa loob ng dalawang araw! Bigla niyang naramdaman na parang wala itong pakialam sa kanya!“Maaari ka
Tumigil si Tiffany sa anumang ginagawa niya, bumangon, at humarap sa kanya. “Sino bang nagsabi na pwede akong kumain kasama si Alejandro, na hindi mo dapat problemahin si Lynn? Wala ka bang alam? Marami kang tolerance. Dalawang araw na akong wala at hindi ka tumawag o nagtext. Mahalaga pa ba ako sayo? ako ba Naisipan mo bang bumaba para pagbuksan ako ng pinto pagkauwi ko ngayon lang? Baka hindi ako makapasok kung mag-isa akong pumunta dito!”Natahimik ulit si Jackson. Gaya ng inaasahan, walang silbi ang pagkakaroon ng makatwirang pakikipag-usap sa isang babae. Alam niyang sa Arianne's ito tumutuloy kaya naman hindi siya tumawag. Kung hindi siya uuwi, hindi ba sila mag-aaway kung tatawag siya? Hindi ba mas mabuting mag-away sa sariling tahanan? Kanina pa niya hinihintay ang pag-uwi nito para malutas nila ito nang magkasama... Sinong mag-aakala na lalayuan siya ng dalawang araw?Nagtataka siya kung bakit hindi siya nagbubukas ng pinto nang dumating siya sa bahay; malinaw na nasa kanya
Hindi nag reply si Jackson sa message niya. Medyo nasiyahan ito kay Tiffany.Sa totoo lang, maayos na sana siya pagkatapos ng kaunting pang-aakit. Kasalanan niya kung bakit naglagay ng maasim at nagyeyelong panlabas. Ibinalik niya ang phone niya sa kamay niya. "Tayo!"Ngayong tumahimik na ang lahat, unti-unting bumalik sa katinuan si Jackson. Alam na alam niya ang gagawin para tuluyang mawala ang galit nito. “Hindi ka na galit? Hindi ko pa sinasagot ang mga mensahe niya at tiyak na hindi ko siya nakontak, kaya dapat layuan mo si Alejandro. Mula ngayon, huwag kang tumakas sa bahay kapag hindi ka masaya. Sa halip, pag-usapan natin ang ating mga problema sa likod ng mga saradong pinto. Sabi mo pupunta ka sa bahay ni Arianne at sa sobrang galit mo. Kung sumugod ako diyan, sisigawan mo ako. Hindi mo ba naisip na pinahahalagahan ko rin ang aking dignidad? Akala mo ba makakatulog ako ng maayos kapag wala ka? Hindi talaga ako nakatulog. Sa wakas ay bumagsak ako sa alas-sais pagkatapos ng tra
Agad na bina-block ni Jackson ang numero ni Alejandro. Bumalik siya sa kama, ngunit nawalan siya ng mood na magpatuloy. Siya ay halos pagod, na hindi nakatulog sa nakalipas na dalawang araw. “Kumuha tayo ng maagang gabi. Medyo pagod na ako...”Napapikit siya nang magsalita siya.Medyo nadismaya si Tiffany. Hindi siya sigurado kung galit ba siya o talagang pagod. Malinaw na nasasabik siya kanina, ngunit nang makita niya ang mensahe mula kay Alejandro,… Mabilis niyang natiyak na talagang pagod ito sa pamamagitan ng maingat na pagsipa sa kanya; pasimple niyang hinawakan ang maselang paa niya gaya ng dati at tinapik-tapik din ang puwitan.Ang Tremont Estate.Umupo si Arianne sa kama, hawak ang phone niya habang nag-iisip ng malalim. Parang hindi niya mawari ang tono ng boses ni Jackson habang nag-uusap sila sa telepono. Nilingon niya si Mark, na nasa tabi niya, at nagtanong, “Sa tingin mo ba nagkaayos na sila? Sinagot ni Jackson ang tawag ngayon lang."Inagaw ni Mark ang phone niya at
Hindi napigilan ni Mark ang mapangiti nang makita ang pagmumukha nito. “Papunta na tayo nun. Salamat sa iyo doktor."Unti-unting bumalik sa dati ang nag-iinit na mukha ni Arianne. Hindi na kailangan pang banggitin ng doktor ang sex; alam na alam niya iyon. Ang pagbanggit nito nang malakas ay lalo lang itong nakakahiya…“Bakit ka namumula?” tanong ni Mark na kusa namang tinutukso.Tumingin siya sa labas ng bintana, kunwari ay walang nangyari. "Hindi ako. Ang ospital ay mainit-init, kaya nakaramdam ako ng init mula sa lahat ng mga karagdagang layer na ito. Anong masama dun?”Dahil sa nakakapagod na biyahe sa ospital sa kalagitnaan ng gabi, maagang nagising si Mark kaysa sa karaniwan kinaumagahan. Pagdating niya sa office, almost 10AM na. Kalalabas lang niya ng elevator nang batiin siya ng kanyang sekretarya na si Davy at sinabing, “Mr. Tremont, nandito si Miss Cameran para makita ka."Miss Cameran, sino pa kaya ito maliban kay Helen?Hindi naman nagulat si Mark. Hindi ito ang unang
Namutla si Aery. Alam niyang nagsasabi ng totoo si Helen. Dati, magagalit si Helen sa tuwing nagkakamali siya. Gayunpaman, sa buong proseso ng pagpiyansa sa kanya palabas ng kulungan, nanatiling kalmado si Helen. Si Arianne ay anak din ni Helen.Gayunpaman, pinabayaan pa rin ni Helen si Arianne dati. Sa madaling salita, si Helen ay isang malamig at malupit na tao. Nagsimula siyang makaramdam ng takot nang maisip niya ang lahat ng mga bagay na ito.Pansamantala niyang hinawakan ang manggas ni Helen at sinabing, "Nay... nagkamali ako. hindi ko na uulitin. Ipinapangako kong makikinig ako sa iyo mula ngayon. Maaari mo bang… Maaari mo bang pakiusap kay Mark sinta na ilabas din si tatay sa kulungan? Nakakulong si Dad dahil sa akin. Pakiusap, nakikiusap ako sa iyo…”Wala nang nararamdaman si Helen nang maisip niya si Jean. “Hindi madali para sa akin na iligtas ka, at gusto mo pa ring iligtas ko ang iyong ama? Sa tingin mo kaya kong gawin ang gusto ko? Sa tingin mo kaya mong gawin ang gusto
Bisperas ng Bagong Taon noon qt medyo kinabahan si Tiffany. Kadalasan, mayroon silang holiday na tumagal ng tatlong araw. Dapat ay bumalik siya sa tirahan ng pamilyang West kasama si Jackson, ngunit tila determinado si Jackson na hindi umuwi para sa Bisperas ng Bagong Taon at Pasko ng Pagkabuhay.Pagkagising niya ng madaling araw, tinawagan niya si Arianne, humihingi ng tulong. “Mahal, ano ang dapat kong gawin ngayon? Gusto kong bumalik sa tirahan ng pamilyang Kanluran para sa Bisperas ng Bagong Taon. Gusto ko nang umuwi at bisitahin din ang mama ko, pero nagkunwaring tulog si Jackson. Ayaw pa niyang magising hanggang ngayon. Sobrang na-stress ako. Nakipag-away pa rin siya sa kanyang mga magulang. Hindi tama kung hindi ko sila bibisitahin, ngunit magiging awkward kung bibisita ako nang mag-isa."Nawalan din ng ideya si Arianne. "Maaari mong suportahan ang iyong asawa o huwag pansinin ang awkwardness at bumalik sa tirahan ng pamilyang Kanluran nang mag-isa. Nauubusan na rin ako ng ide
Si Arianne ay nasa dining room sa ibaba at medyo nag-aalangan siya habang hinahanap ang number ni Helen. Hindi niya napigilan ang mga emosyong bumalot sa kanya nang marinig niyang sinabi ni Mark na tinanong siya ni Helen.Naramdaman niya ang pagmamahal ng pamilya nang makasama niyang muli ang kanyang lola. Marahil, iyon ang dahilan kung bakit hindi na siya tutol kay Helen kumpara noon. Sa huli, nagpadala siya ng mensahe kay Helen, na bumabati kay Helen ng maligayang Bisperas ng Bagong Taon.…Si Helen ay nasa mabuting kalooban pagkatapos niyang matanggap ang mensahe ni Arianne. Pagkatapos magreply sa message ni Arianne, bumalik siya sa ginagawa niya kanina. Sa sandaling ito, tinutulungan niya si Aery na mag-impake ng kanyang mga gamit. Si Aery ay pupunta sa ibang bansa ngayon. Ang lahat ay inayos at hinarap.Bago sila lumabas ng bahay ay nagprotesta pa si Aery. “Mom... Totoo ba na bawal akong umuwi hangga't hindi ako nakakapagtapos? Dahil pumayag na akong umalis, bakit hindi mo ako