Pakiramdam ni Jackson ay walang magawa. "Kamusta?"Ang boses ni Lynn ay narinig mula sa kabilang linya. “Bakit wala ka pa dito?”Kakaiba ang tanong na iyon. Nataranta si Tiffany. May balak ba silang magkaroon ng clandestine meeting? Marahan niyang kinurot ang braso ni Jackson.Si Jackson, na nakaramdam ng hinanakit, ay tiniis ang sakit. “Saan? Anong pinagsasabi mo?”Natural na sagot ni Lynn, “The family residence. Dumating ako upang bisitahin sina Mr. at Mrs. West. Akala ko uuwi ka ngayon. Bakit wala ka dito sa ganitong oras?"Umasim ang ekspresyon ni Jackson. "Bakit ka pumunta doon?"Sa sandaling ito, nakipag-chat si Lynn kay Summer sa background. Mukhang maganda ang naging relasyon nila. Pagbalik niya sa telepono, sinabi niya, “Matagal na noong huli akong bumisita. Si Mrs. West ay medyo mabait sa akin dati. Tama lang na bisitahin ko siya. Uuwi ka na ba?"Tahimik niyang sinabi, “I’m not, and I won’t. Pupunta ako sa bahay ng biyenan ko kasama si Tiffie. I'll hang up now kung wal
Nang makita ni Jackson ang matinding pagbabago sa ekspresyon ni Tiffany, hinanda ni Jackson ang sarili at sinabing, “Lynn, tumabi ka. Kailangan kitang kausapin."Unti-unti itong tumahimik sa kabilang linya. Parang tumabi si Lynn. “Anong mali? Bakit mo ako tinawag? Diba sabi mo hindi ka uuwi?"Malamig niyang sinabi, “Huwag ka nang bumisita sa aking tahanan, at huwag mo nang lalapitan ang aking mga magulang. Higit pa riyan, huwag mo na akong kontakin."Natahimik si Lynn ng mga dalawang segundo bago siya nagtanong, “Bakit?”He bluntly said, “It’s because I don’t want to have anything to do with you. At saka, ayokong maging malungkot din ang fiancée ko. Sapat na bang dahilan iyon para sa iyo? Kanina pa tayo tumigil sa pakikipag-ugnayan sa isa't isa, hindi na kailangan ang ginagawa mo ngayon."Bigla namang humagalpak ng tawa si Lynn. "Hindi ko ginagawa ito dahil sa iyo. Pakiramdam ko lang ay mabuting tao si Mrs. West, at gusto kong makasama siya. Isa pa, wala siyang problema sa akin at
Sinubukan ni Jackson na kumalma. “Iyon... Ipapaliwanag ko ang mga bagay-bagay sa aking ina, at sasabihin sa kanya na huwag nang makipag-ugnayan muli kay Lynn. Huwag kang magalit. Hindi ko inaasahan ito. Hindi ko alam na ganito siya…”Napakunot-noo si Tiffany. “Na-impress talaga ako sa kanya. She's such a manipulative b*tch. Aaminin kong hindi ako makakalaban sa kanya. Ano ang iniisip niya? Hindi ba siya dapat maghasik ng discord sa pagitan namin sa halip na ibaling sa akin ang aking biyenan? Bukod dito, hindi ako titira sa aking biyenan.Mukhang hindi ito isang napakahusay na pamamaraan. Anong klaseng pakulo ang sinusubukan niyang hilahin? Kung ikaw ay isang tunay na ginoo, pumunta at ipaliwanag ito sa iyong ina nang harapan ngayong gabi. Kung hahayaan mo pa akong magdusa, hinding-hindi kita mapapatawad!"Nauubusan na rin ng ideya si Jackson. Pumayag na lang siya sa gusto nito. "Sige, pupunta ako mamayang gabi. ikaw naman? sasama ka ba sa akin?"Kinagat niya ang kanyang mga ngipin.
Walang magawang iwinagayway ni Mark ang kanyang kamay. "Sige lang. Hindi ako mapakali sa maraming bagay."Nang madaanan ni Jackson ang sala sa ibaba, napangiti siya habang sinabing, “Arianne, have a nice chat with Tiffie. Pupuntahan ko siya mamaya."Mukhang hindi nasisiyahan si Tiffany. "Don't you dare come pick me up kung hindi mo mareresolba ito. Nagagalit ako tuwing nakikita kita!"Nakangiti si Arianne, nanatiling tahimik. Maya-maya, nakatanggap siya ng mensahe mula kay Jackson. “Tulungan mo akong suyuin siya. Huwag magmungkahi ng anumang ideya sa kanya. Hindi ko talaga kaya. Nakikiusap ako sayo.”Parang na-trauma si Jackson sa nangyari dati noong inaway niya si Tiffany. Hindi niya inaasahan na tatanggapin ni Tiffany ang kanyang mungkahi, agad na inayos ang kanyang mga gamit at umalis. Natakot ito kay Jackson.…Sa tirahan ng pamilyang Kanluran.Bago pumasok si Jackson sa bahay, narinig na niya ang natatanging tawa ni Summer. Napakatagal na panahon na mula nang ang kanyang ta
Pagbalik nila sa sala sa ibaba, biglang sinabi ni Summer, “Lynnie, hindi ka ba busy sa hapon? Aalis na si Jackson ngayon. Ipapahatid kita sa kanya."Hindi inaasahan ni Jackson na aalisin ni Summer si Lynn para sa kanyang kaginhawahan sa ganoong paraan. Bagama't nag-aatubili siya, pumayag pa rin siya. “Tara na.”Tiyak na mas gusto ni Lynn na gawin iyon. "Kung gayon, aalis ako ngayon. Mrs. West. Pupunta ako at bibisitahin kayo ni Mr. West sa susunod."Nakita sila ni Summer sa pintuan. Nang lumingon siya, nakita niya si Atticus na nakatayo sa paanan ng hagdan. "Wala na ba si Jackson?"Napabuntong-hininga siya. “Oo, wala na siya. Pagdating niya, iniwasan mo siya. Pero nung umalis siya, ang dami mong tanong tungkol sa kanya. Hindi ko alam kung hanggang kailan ka magiging ganito. Nakakapagod makita kayong dalawa na ganyan. Pumunta at magpinta. Hindi ko na-enjoy ang pagmamahal at pag-aalaga mo nitong mga taon. Ibenta mo pa ang mga painting mo para magamit ko ang pera mo kapag namimili ako
Tumawa ng mahina si Lynn. “May alam akong isa pang sikreto. Gusto mong marinig ang tungkol dito?” Sinamantala niya ang panandaliang pagkalito ni Jackson at sinuntok siya, ipinulupot ang kanyang mga braso sa leeg nito at hinalikan siya.Siya ay bihasa sa pagtatanggol sa sarili, hindi siya ang karaniwang maselan at mahinang babae.Nagulat si Jackson. Gayunpaman, mabilis siyang nakabawi at nagsimulang magpumiglas. Sa kasamaang palad, hindi siya makawala sa pagkakahawak nito.…Sa silver sports car.Namula ang mukha ni Tiffany. Nag-aalala siya kay Jackson kaya nagpasya siyang tingnan ito sa West Residence.Gayunpaman, nakita niya ang kotse nito sa intersection at ang eksenang ito... Mula sa kanyang pananaw, nakikita niya ang side profile ni Jackson na nakatalikod sa kanya habang tila hawak niya si Lynn. Nasa kalagitnaan sila ng mapusok na halik!Ang pagpupumiglas ni Jackson ay nagmukhang nawala siya sa kanyang pagnanasa.Natuwa si Tiffany na dumating siya mag-isa. Nagboluntaryo si A
Hinila ni Arianne si Tiffany sa kanyang mga braso. “Huwag... Tiffie... Iiyak mo lang kung kailangan mo. Kailangang magkaroon ng hindi pagkakaunawaan. Si Jackson ay hindi ganoong klase ng tao. Sigurado ako diyan. Let's have a calm discussion pagbalik niya, okay?"Itinulak ni Tiffany si Arianne, tuluyan na itong nawala. Gayunpaman, hindi siya gumamit ng labis na puwersa. "Anong pag-uusapan? Nakita ko ito ng sarili kong mga mata. Bakit kailangan ko siyang bigyan ng pagkakataon na magsinungaling sa akin at pagtakpan ang kanyang mga aksyon? Nakita ko ito ng sarili kong mga mata. Bakit ako magsisinungaling sa sarili ko at sabihin sa sarili ko na isa lang itong hindi pagkakaunawaan? Ari, maraming bagay ang kaya kong tiisin, pero ito ang isang bagay na hindi ko matanggap. Kilala mo ako... Hindi ba nakipaghiwalay ako kay Ethan dahil hindi niya direktang inamin na may kakampi siyang ibang babae? Alam mo ba ang naramdaman ko noon? Nabangkarote ang pamilya ko, namatay ang tatay ko, at niloko ako.
Mabigat ang paghinga ni Jackson. Matapos ang isang mahabang katahimikan, sa wakas ay sinabi niya, "Ito ba ang iniisip mo sa akin? Malinaw kong malinaw sa iyo na hindi ako sanay na magdaya ... "Bakit hindi siya maniniwala sa kanya?Tinitigan siya ni Tiffany ng luha sa kanyang mga mata habang pinilit niya ang kanyang sarili na manatiling kalmado. "Oo, nabanggit mo na iyon. Naaalala ko. Ngunit ang totoo, ginawa mo. Huwag kang mag-alala, hindi ko planong makipag-away sa iyo. Walang silbi sa puntong ito. Ibabalik ko ang pera mula sa dote sa iyo sa lalong madaling panahon. Wala akong gusto mula sa Wests. Sasabihin ko sa lahat na ito ay isang desisyon sa isa't isa. Pagkatapos ng lahat, minsan kami ay nagmamahal. Hindi ako makahinga ng isang masamang salita tungkol sa iyo sa sinuman."Hindi inaasahan ni Jackson si Tiffany na karaniwang walang malasakit na magkaroon ng isang determinadong panig sa kanya. Gumawa siya ng isang malinis na pahinga kapag tinalakay ang pagkansela ng kanilang pakiki
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy