Nakasimangot na hinila ni Arianne si Tiffany sa tabi niya at sinagot para sa kanyang kaibigan, "Tapos na ang relasyon nila ni Ethan, Angel... At sa isang magandang kadahilanan din. Out of his league si Tiffany. Sa totoo lang, engaged na si Tiffany kay Jackson West - sigurado ako na kilala mo ang apelyido na iyon base sa mga balita na nakuha mo, hindi ba? Kung nakausap mo lang si Tiffany ng mas maaga, sigurado na yayayain ka niya sa engagement party.”Nagulat si Angel sa biglaang pagdating ni Arianne kanina. Ngunit ngayon, nakatuon ang atensyon niya sa taong kilala bilang kilalang asawa ni Mark Tremont. Alam na alam ni Angel ang kanyang kwento sa pamamagitan ng balita.Sinuri niya muna mula ulo hanggang paa si Arianne at kahina-hinala ang tono ng pananalita niya, “Sayang! Na-miss ko ang engagement party! Kakaiba ito, hindi ba? Ikaw at si Tiffany ay ikinasal sa isang tao na hindi niyo mahal noong simula, pinapatunayan lang na walang permanenteng bagay sa mundong ito. Oo nga pala, nakas
"Sa tingin ko, mas mainam na ituring mo na lang siyang patay," sabi ni Arianne habang inaayos ang kwelyo ni Tiffany. "Walang silbi na balikan pa ang nakaraan. Ang mahalaga lamang ngayon ay ang masaya mong buhay na kasama si Jackson, parte na ng nakaraan mo ang mga pangyayari noon. Higit sa lahat, hindi na sisirain ng douchebag na iyon ang future. Hindi ka na niya kayang saktan."Sa sandaling ito, unti-unting bumukas ang pintuan sa isang cubicle. “U-um, ano...!” nauutal niyang sinabi. "Wala akong narinig! Ibig kong sabihin ... Um, pasensya na dahil narinig ko ang ilang mga bagay?"Inilagay ni Tiffany ang kanyang kamay sa noo. “Oops, muntikan na kitang makalimutan. Kanina ka pa diyan nagtatago, inakala ko na na-stuck ka na sa loob ng toilet. Huwag mo na lang irto masyadong isipin, kung narinig mo ito, narinig mo ito. Sinong may pakialam kung ano ang nangyayari sa buhay ko ngayon? Hay, tara na. Magiging imbestigador na si Mr. Tremont kung hindi tayo agad makakalabas!"Tumango si Tanya
Nakahinga siya ng maluwag nang makita niyang nakahiga na si Mark. Gulat na gulat pa rin siya. Hindi talaga siya sanay na iwanang bukas ang pinto habang naliligo. Kahit na medyo transparent ang pinto ng banyo, binalot pa rin ito ng fog at naitago nito ang kanyang katawan sa shower. Ngunit ngayon, nararamdaman niya na awkward pa rin ang pakiramdam niya kahit na hindi naman nakatingin sa kanya si Mark...Isinara niya ang pinto nang konti pa nang hindi na nakatingin si Mark at nag-iwan ito ng kalahating nakabukas na pinto.Pinatay ni Mark ang ilaw pagkatapos niyang maghilamos at humiga siya. Mas madali para sa kanya na makatulog sa dilim.Kakaiba dahil good mood si Arianne at hindi pa siya inaantok. Malamang dahil nakakain siya ng isang pagkain na matagal na niyang hinahangad pagkatapos niyang mawalan ng gana sa loob ng mahabang panahon, at pagkatapos nito ay naligo pa siya. Malamig ang panahon dahil taglamig ngayon at ang kumot ay mainit sa pakiramdam. Wala nang mas komportable pa kays
Ginawa niya ang lahat para maging matatag ang paghinga niya ngunit hindi pa rin siya nakatulog. Akala niya ay tapos na si Mark pagkatapos magnakaw ng ilang halik, ngunit nagsimulang gumala ang kamay nito. Naging magulo ang isip niya. Ito ba ay... normal? Sila pa rin ay mag-asawa. Naging intimate naman na sila noon, ngunit ito ang kanyang unang pagkakataon na… palihim siyang gumawa ng mga galaw sa kanya.“Ari?” pabulong niyang tinawag ang pangalan ni Arianne. Ang tono ay hindi sapat na malakas upang subukang gisingin siya dahil sinusubukan lang niyang alamin kung natutulog siya.Nagdalawang isip si Arianne kung susunod ba siya o hindi, at sabihin sa kanya na gising pa siya... Habang pinag-iisipan niya ito, lumapit pa si Mark ng kaunti at hinalikan siya sa labi. Bigla niyang naramdaman na hindi magandang unawain siya batay sa mga trato sa kanya ni Mark noong nakaraan. Kahit na malayo ang kanyang ugali pagdating kay Arianne, lalaki pa rin siya. Bihira na may mangyari sa kanila, kahit na
Kinaumagahan, bumaba si Mark na may ngiti sa kanyang labi. Nakita ni Mary kung gaano siya kasaya kaya nagtanong siya, “May magandang nangyari ba ngayon, Mr. Tremont? Mukhang maganda ang mood mo ngayong umaga. Gising ba si Mrs. Tremont? Tatawagin ko ba siya para mag-almusal?"Inayos ni Mark ang kanyang tie, “Wala naman, gusto ko lang ang panahon ngayong araw. Gising na siya. Sabihin mo sa kanya na bumaba."Kahina-hinalang tumingin si Mary sa may bintana. Umuulan na ng snow. Paano naging maganda ang panahon?Nanginginig si Arianne nang makarating siya sa ibaba. Iniisip niya kung sino ang nag-iwang nakabukas ang pintuan sa ibaba. Ang mga snowflake ay hinihipan ng malamig na hangi kaya mabilis na isinara ni Mary ang pinto, “Nilalamig ka ba? Magsuot ka pa ng mas maraming damit, ayaw mo naman siguro magkaroon ng sipon. Palagi kang nagsusuot ng manipis na damit sa school tuwing taglamig noong maliit ka pa, kaya giniginaw ka tuwing taglamig at gagaling lamang pagkatapos magbago ang panahon.
"Ari, parang ibang tao si Mr. Tremont, napansin mo ba?" Biglang umalingawngaw ang boses ni Mary mula sa likuran niya.Bumalik sa katinuan ang isip ni Arianne at walang ingat na sumagot, “Hindi naman. Masyadong malamig ngayon. Wala akong ganang gumalaw. Aakyat na ako sa taas para matulog. Oo nga pala, kung lalabas si Henry, sabihin sa kanya na kumuha siya ng dalawang libro para sa akin. Pumili lang siya ng uri ng libro na karaniwan kong binabasa. Pwede mong sabihin sa kanya na tanungin ako kung hindi siya sigurado."Bumuntong hininga si Mary, hinintay siyang umakyat sa itaas at pagkatapos ay tinawagan si Mark, “Sir, humingi pa si Mrs. Tremont ng dalawa pang libro, maaari mo bang kunin ang mga ito kapag pauwi ka na? Pwede na ang usual series na binabasa niua. Iyon lang ang sinabi niya... Okay.”Sa White Water Bay Villa.Pinilit ni Jackson si Tiffany na manatili sa bahay sa araw na ito. Sa katunayan, hindi na sumasakit ang tiyan niya, pero hindi niya makalaya si Jackson sa pagpupumili
Alam ni Tiffany ang araw-araw na ginagawa ni Arianne. Hindi agad siya makakatulog dahil kakagising niya lang, “Sige. Aakyat ako sa itaas at titingnan."Kumatok siya sa pinto at binuksan ito. Nabigla si Arianne sa biglang pagdating niya, “Tiffie? Hindi ka nagtatrabaho ngayon?"Naalala ni Tiffany ang eksenang nakasalubong niya sa kanilang bahay kaya hindi niya napigilan ang kanyang sarili, “Bumaba ka dahil may sasabihin ako sayo. Hindi ako papasok sa kwarto dahil ang asawa mo ay isang germaphobe. Ayokong naiinis siya sa akin."Walang magagawa si Arianne laban sa germaphobia ni Mark. Hinawakan niya si Tiffany sa kamay at pumunta sa sala sa ibaba, “Anong meron? Mukha kang stressed kahit na ang umaga pa lang.""Matagal na akong hindi nakabalik para bisitahin ang nanay ko sa kanyang bahay, kaya naisipan kong bisitahin siya ngayong umaga," sabi ni Tiffany habang nakasimangot. “Dinalhan ko pa nga siya ng almusal at regalo dahil naisip ko na baka magtampo siya pagkatapos kong makahanap ng p
“Hindi naman siya nakakahanga para sa akin,” agad na sinabi ni Tiffany nang walang pag-atubili dahil siguro sa sama ng loob niya na baka magpakasal ulit ang kanyang ina, “Hindi siya gwapo at magaling lang siyang magsalita. Nagkita na kami dati, pero hindi ko talaga alam kung anong ginagawa niya sa buhay. Hindi siya balo, pero alam ko na divorcee siya. Siguro naman may dahilan sa likod ng divorce na iyon, hindi ba? Hindi ko sinasabi na ang mga taong divorced na ay may problema, pero kailangan kong maunawaan kung paano at bakit nangyari ang divorce nila. Titingnan ko ang impormasyon mula sa private investigator; Wala pang isang taon ang divorce ni Grant. Kailangan kong malaman ang higit pa.”Tahimik na ngumiti si Arianne. Mukhang hindi personal ang relasyon ni Tiffany kay Grant, pero sinusubukan niyang hikayatin ang kanyang sarili. Hindi siya aatras hangga't hindi siya nakakagawa ng masusing imbestigasyon. Kung plano ni Lillian na magpakasal muli, kailangan nilang lampasan ang hadlang n
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy