Natakot si Tanya, ngunit nag-atubili siya na hindi niya makukuha ang kanyang bayad ayon sa sinabi ng babae. Sa huli, inipon niya ang kanyang lakas ng loob at nagpasyang manatili.…Umuwi agad si Eric pagkatapos ng trabaho. Ang bahay ay biglang walang laman. Halata na may naglinis ng bahay dahil ito ay walang kahit anong dumi. Wala kahit isang ligaw na buhok ang matagpuan. Gayunpaman, wala na si Tanya dito. Nag-aalala si Eric kaya nagpasiya siyang tawagan si Tiffany. "Nasaan si Tanya?"Naguguluhan na nagtanong si Tiffany, "Hindi ba siya nagtatrabaho sa kumpanya mo? At saka, nakatira siya sayo kaya bakit mo ako tinatanong tungkol dito?"Biglang sumigaw si Eric, "Ibig mong sabihin na hindi siya nakipagkita sayo?! Nag-resign siya sa kumpanya ngayon at sinabi niya na nakakita siya ng bagong matutuluyan. Lumipat kaagad siya. Akala ko alam mo ... Hindi ka niya tinawagan man lang?"Lalong lumala ang sama ng loob na naipon ni Tiffany nang marinig niya ang nangyari kay Tanya. Sobra siyang
Sinuri niya ang kwarto pagkatapos niyang kumain hanggang sa mabusog siya. Ang interior nito ay simple at napaglumaan na. Napakaliit din nito. Nang siya ay pumasok sa banyo, binuksan niya ang shower at natuklasan na walang mainit na tubig. Hindi ito mahalaga sa kanya. Hindi siya makaligo dahil may mga sugat ang kanyang mga kamay. Bagaman nagsisimula na itong mag-scab, masakit pa rin ito at mai-infect ito kung nabasa.Humiga siya sa kama na amoy amag.Kahit ang mga kutson ay parang mamasa-masa rin. Hindi niya kayang gawing komportable ang kanyang sarili kahit ilang beses siyang lumipat ng posisyon. Gayunpaman, hindi siya nagreklamo. Kung tutuusin, mas maganda ito kaysa sa matulog sa mga kalye. Bago siya matulog, itinulak niya ang cabinet sa pader. Sa ganoong paraan, hindi madaling makapasok ang tao na magtatangkang pumasok dito.Nakatulog siya ng sandali bago siya ginising ng kaguluhan sa corridor. Parang nagkakagulo ang isang grupo ng mga lasing na binata. Malakas ang mga boses nila,
Maingat na naisip ni Eric ang mga nakaraang kaganapan. Ang sugat ni Tanya ay hindi nagmula sa isang aksidente mula sa gawaing bahay. Nangangahulugan lamang na nangyari ito sa opisina. Alam niya na bukod sa paglilinis, naghahain din ng tsaa si Tanya sa mga kasamahan niya.Alam niyang palakaibigan si Tanya dahil gusto niyang matuto ng fashion design mula sa kanyang mga kasamahan kaya't hindi niya ito pinag-isipan. Kung sabagay, hindi naman kakaiba ito. Gayunpaman, pinag-isipan niya ito ng maigi at ikinonekta niya ang lahat ng mga kaganapan mula nang mag-resign si Tanya. Doon niya napagtanto na ang sitwasyon ay hindi kasing simple ng inaakala niya. Sa kadahilanang ito, seryoso siyang nagtanong kay Tanya, “May nag-bully ba sayo sa loob ng kumpanya? Sabihin mo ang totoo!"Kinagat ni Tanya ang kanyang mga labi at tumanggi siyang magsalita.Galit na galit si Tiffany kaya nagsimula siyang magmura. “F*ck! Kailangan mo pa bang tanungin ’yan? Malamang binully nila si Tanya! Eric, umasa ako sayo
Bago pa makasagot si Tanya, bigla siyang hinila ni Tiffany palabas ng kwarto.Dumaan sila sa harap ng desk at bigla silang tinanong ng babaeng nagbabasag ng mani, "Hindi ka na pala mananatili doon?"Tumango si Tanya. "Pasensya na pero hindi na ako mananatili dito!""Bakit mo pa kinakausap ang taong tulad nito?" bulong ni Tiffany, "Alam mo ba kung anong klaseng lugar ito? Diyos ko, hindi ito isang motel. Ito ay isang lugar para sa mga prostitute at mga pimps. Para sa kanila, ikaw ang sariwang karne sa mata ng mga wolf! Ano na lang ang mangyayari kung hindi ka namin nakita ngayon?"Nanginginig sa takot si Tanya. "Seryoso? Hindi ko alam..."Tinapon ni Eric ang kanyang bagahe sa sasakyan. "Seryoso na wala kang muwang sa mundo. Ito lang ang sasabihin ko sayo; hindi ka susuklian ng mga tao kahit na mabait ka. May mga tao na aabusuhin ang kabaitan mo kahit na mabuti ang intensyon mo sa kanila. Kailangan mong lumaban at matutong tumayo para sa sarili mo. Hindi makakabuti sayo kung masyado
Batay sa mga larawan, nakipagtagpo si Jackson sa babaeng ito sa lahat ng mga. Mukha silang magkasintahan nasa isang date. Ang babae ay nakangiti at natutuwa sa bawat larawan. Nakikipagkita siya sa babaeng iyon tuwing lumalabas siya. Higit sa lahat, binisita pa niya ang babaeng iyon sa hotel nang ilang beses. Kaninang umaga ang huli niyang pagbisita sa babaeng iyon. Si Tiffany ay maagang pumasok sa opisina habang si Jackson ay nasa hotel kasama ang babaeng iyon. Umalis siya upang makita ang babaeng iyon para maghatid ng almusal sa kanya sa hotel.Nagbibigay ng complimentary na pagkain ang mga five-star hotel at gayon pa man, siya pa mismo ang naghahatid ng agahan sa babaeng iyon. Naisip pa ni Tiffany na pagkatapos itong gawin ni Jackson, may nakahanda pa siguro siyang agahan na ibibigay kay Tiffany sa opisina.Natatakot si Tiffany na alamin pa ng detalyado ang mga bagay at basahin pa ang impormasyon tungkol dito. Pinatay niya ang kanyang cellphone at nagpanggap na parang walang proble
Hindi inasahan ng babae na may gagawin sa kanya si Eric dahil lamang kay Tanya. Kung tutuusin, kampante ang loob niya dahil nagtatrabaho siya para kay Eric sa loob ng dalawang taon. Ang kanyang trabaho ay hindi rin masyadong masama. "Sabihin mo ang kahit anong gusto mo. Wala ka talagang alam maliban sa gumawa ng tsismis at ang ibenta sa iba ang iyong mga nakakaiyak na kwento. Binigyan ka namin ng pera para sa pagkain at para sa lahat ng iba pa noong araw na iyon. Ngayon, sinusubukan mong manghingi ng maraming pera mula sa amin. Mabuti na lang at wala kaming tinuro sayo dahil hindi ko inakala na magiging ingrata ka kahit pa gawin namin iyon para sayo. Sana mag-ingat ka sa susunod, Mr. Nathaniel. Huwag mong kunin ang mga masasamang tao na darating sayo. Ang isang babae na walang kamag-anak ay mayroong hindi magandang motibo para lang makakapit sayo."Napaiyak si Tanya sa sobrang galit. Masama na nga na nililihis niya ang katotohanan, ngunit lalong nakakainsulto na marinig sila na pinag-
Sa Tremont Estate.Natulog si Arianne hanggang sa magising siya ng kusa. Maingat siyang inalalayan ni Mary habang kabadong naglalakad."Madam, si Mr. Tremont ay nasa dining room at naghihintay siyang makapag-agahan ka. Sinabi niya na sasamahan ka niya sa prenatal examination mo mamaya."Naramdaman ni Arianne na nag-iingat si Mary. Gayunpaman, nanatili siyang tahimik nang maalala niya kung paano siya nagkamali nang dalawang beses. Mas mahusay na maging ligtas kaysa humingi ng tawad. Hindi ito ang tamang oras para magpatumpik-tumpik pa siya.Nang makaupo siya sa harap ng hapag kainan, itinulak ni Mark ang isang mangkok ng lugaw papunta sa harapam niya. "Kainin mo ito habang mainit pa."Napatingin siya sa mga hipon sa lugaw at wala siyang ganang kumain. Lahat ng mga pagkain na gusto niya dati ay nakakasuka na ngayon. Sa halip, kinaiinisan na niya ang mga pagkain na ito sa pagkakataong ito. "Ako… ayokong kainin ang mga ito. Okay lang sa akin ang simpleng lugaw."Nagulat si Mary. "Hin
Kasunod sa kanyang ilong sa bintana, ang mga mata ni Arianne ay gumala bago lumipat sa isang hintuan sa isang restawran ng Italya. "Ako ... gusto ko ng lasagna!" idineklara niya.Lasagna ?! Si Mark ay hindi pinag-uusapan, ang kanyang isip ay nagmumula sa kung gaano naaangkop ang isang ulam na magiging para sa mga buntis na kababaihan.Ang labis na pananabik sa kanyang mukha ang nagsabi ng lahat, gayunpaman. Dapat niyang aminin na mas mabuti ito kaysa sa hindi siya kumakain ng kahit ano. Sa isang buntong hininga, binalot ni Mark ang kanyang leeg ng isang scarf at bumaba mula sa kotse. “Umupo ka ng mahigpit. Kukuha ako ng isa para sa iyo. ”Hindi maiisip, si Arianne ay nasa pinakahusay na wika niya. Napangiti siya kay Mark ng isang matamis na ngiti, "Okie-dokie!"Pinanood ni Brian ang matangkad na frame ni Mark na nawala sa isang karamihan ng tao na binubuo ng matandang tao at bumuntong hininga. "Ginoo. Talagang tinatrato ka ng Tremont tulad ng isang korona na hiyas, Madam. "Ang
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy