Maingat na nagtanong ng chauffeur, "Ah... paano ka pala?"Mabilis na nawala ang pasensya si Mark. “Bakit mo ako tinatanong? Sino nag-hire sayo? Wala ka bang utak? Magdala ka ng mas matalinong tao dito!"…Sa baba ng apartment, nakita ni Mark na nakabukas ang mga ilaw sa unit ni Arianne habang siya ay paakyat sa elevator. Hindi na siya makapaghintay na makita at makausap ulit si Arianne, kahit na pagagalitan siya nito…Kanina ay naisip niya na bagalan ang kanyang galaw, ngunit hindi na siya nakapagpigil pagkatapos niyang makita si Arianne kanina. Pagtitiis niya kanina ay parang kinagat siya ng milyun-milyong mga langgam. Nagtiis siya ng hindi mabilang na mga gabi na hindi puntahan si Arianne, lalo na at natatakot siyang umuwi nang mag-isa si Arianne sa gabi. Gusto ni Mark na palakasin ang loob niya at sabihin sa kanya na palagi siyang nandyan para kay Arianne…Pagdating sa pintuan, matagal na nagdalawang isip si Mark bago kumatok dito, ngunit wala siyang natanggap na sagot sa kabil
Nagulat si Arianne nang makita niya ang itsura ni Mark. "Anong nangyari sayo? Sino ang gumawa nito! Wala ka bang mga bodyguard kapag lumalabas ka? Bakit nasa labas ka nang mag-iisa!""Pwede bang mamaya na ako magpaliwanag?" Gusto lang pumasok ni Mark at suriin kung ano ginawa sa kanya ng chauffeur.Sa wakas ay nag-react si Arianne at tinulungan siya gamit ang kanyang buong lakas. Nang maupo siya sa couch, mabilis siyang umalis para hanapin ang first aid kit. Gayunpaman, nawalan siya ng pag-asa nang mahanap na ito at buksan ito. "Hindi namin inasahan ni Tiffany na may makakaharap kaming aksidente kaya naghanda lang kami ng ilang antiseptic at mga band aid. Gusto mo bang pumunta sa ospital?"Hindi plano ni Mark na pumunta sa ospital. "Hindi na... hindi ito magandang ideya…"Nagulat si Arianne nang marinig siya. "Si Ethan ba ang may kagagawan nito? Tao ba niya ang gumawa nito?"Hindi tumanggi si Mark dito. Hindi niya kayang aminin na ginawa niya ito sa kanyang sarili. Hindi niya rin
Tumango si Mark habang medyo matigas ang mga galaw ni Arianne. Hindi niya inaasahan na magkikita muli sila ni Mark sa ganoong pangyayari. Hindi niya mapapaalis si Mark ngayon kahit na nag-aalala siya.Habang nakaupo na si Mark sa kama, humarap si Arianne sa sala matapos niyang isara ang pinto para sa kanya. Humiga siya sa sopa at bigla siyang nag-isip ng maraming bagay hanggang sa hindi siya makatulog. Kahit anong mangyari, meron pa rin silang koneksyon sa bawat isa na hindi mawawala. Nag-alala ng sobra si Arianne Nang makita siyang nasugatan, syempre nag-alala siya.Tulad ni Arianne, hindi rin nakatulog si Mark. Naka-video call siya kay Jackson suot ang isang pares ng Bluetooth earphones dahil baka marinig ito ni Arianne.Nainis si Jackson nang makita niya ang sugat sa noo ni Mark. "Iyon lang? At pinapasok ka niya?"Nagbabantang sumabog ang galit ni Mark. "Iyon lang? Parang beehive ang likod ko ngayon kaya bakit pa niya ako papapasukin? Hindi maganda ang ideya mo. Nakapasok na ako
Hindi inaasahan ni Tiffany magiging malala ang reaksyon ni Jackson kahit na sinusubukan lang niya na hindi sundin ito para manatili siyang interesado kay Tiffany. Sumilip siya sa ibaba ngunit wala siyang makita dahil ang kanyang bagong bahay ay masyadong mataas. “Nasa baba ka ba talaga? Hindi… Hindi ako makababa…”Hindi siya makababa? Nawala na ang pasensya ni Jackson. "Huwag mong sabihin sa akin na may iba kang lalaki sa bahay? Pinakiusapan ka ba ng nanay mo na makipag-blind date ulit? Maghintay ka lang at pupunta na ako ngayon!"Nabigo si Tiffany na manatiling matatag at dali-dali niyang sinabi, “Maghintay ka diyan! Bababa na ako ngayon." Pagkababa niya ng tawag ay mabilis siyang nagpalit ng damit at nagmadali siyang lumabas. Nang tanungin ni Lillian kung saan siya pupunta, sinabi lang niya na makikipagkita siya sa isang kaibigan at babalik rin siya kaagad.Medyo hinihingal si Tiffany nang bumaba siya at tumakbo sa sasakyan ni Jackson. "Anong meron? Para kang bata na ginagawa ang
Nag-panic si Tiffany. “Sinabi mo noon na huwag sabihin ang salitang maghiwalay. Hindi ko sinabi ang mga salitang maghiwalay…" Ayaw makipaglaro ni Tiffany ng wordplay sa kanya at sa pagkakataon na iyon ay muli siyang dinaganan ni Jackson.Huminga ng malalim si Tiffany habang nakahawak siya ng maigi sa unan. "Hindi ko na ito babanggitin... Ikaw..." Nanginginig ang kanyang boses at hindi niya nagawang tapusin ang buong pangungusap. Ang unan na hawak niya ay mahigpit niyang hinawakan hanggang sa nawala na ang hugis nito.Biglang nag-ring ang kanyang cellphone at nagulat siya dahil dito. "Tumatawag ang nanay ko!""Sagutin mo. Sabihin mo sa kanya na kasama mo ako. Maiintindihan niya kung ano ang ibig sabihin ng sasabihin mo sa kanya."Alam ni Tiffany na inaasar siya ni Jackson sa pagkakataon na ito kaya sumagot siya, "Oo na, inaamin kong mali ako!" Naging maamo ang itsura ni Jackson dahil dito at pinayagan siyang sagutin ang tawag."Ma… nasa labas ako."Biglang nagreklamo si Lillian, “
Isinara ni Naya ang pintuan ng kusina nang makita na kaunti lamang ang mga customer sa ngayon. Hininaan niya ang kanyang boses at sinabing, "Okay lang. Pwede mo akong kausapin. Tahimik lang ako. Hindi ko ito sasabihin sa iba. Mas giginhawa ang pakiramdam mo pagkatapos mong makipag-usap sa iba tungkol dito."Umalis na si Tiffany at si Naya lamang ang nagmamalasakit sa kanya. "Naya... Si Mark ay pumunta sa tinutuluyan ko kagabi at siya ay bugbog sarado siya. Hindi ko siya pwedeng hindi pansinin kaya dahil doon, magkasama ulit kaming dalawa... Hindi ko naisip kailanman na makakausap ko ulit siya maliban na lang kung pipirmahan niya ang divorce papers."Dahil hindi alam ni Naya kung ano ang nangyari sa pagitan nila pero hindi dapat siya gumawa ng sarili niyang konklusyon. "Tama ang ginawa mo. Hindi mo rin naman dapat talikuran ang isang tao na hindi mo kakilala kapag kailangan nito ng tulong, paano pa kung sarili mong asawa ito? Kahit na hindi ko alam kung ano ang nangyari sa pagitan nin
Ngumiti si Naya. "Tama ka. Si Lulu ay masunurin at mabait na bata. Siya ang nag-iisa at tanging pag-asa ko. Nitong mga nakaraan na araw ay late na akong umuuwi galing trabaho. Pag-uwi ko, pinipilit kong iwasang linisin ang kalat ng biyenan ko. Nilalabahan ko pa ang damit ng asawa ko at ang mga damit ko sa washing machine habang ang mga damit ni Lulu ay nilalabahan ko gamit ang mga kamay ko. Pagod na pagod ako. Dapat wala akong pakialam sa kanila. Meron silang mga kamay at paa. Tinigil ko na ang pagiging katulong nila. Nagrereklamo sila sa akin noong nakaaran pero wala akong pakialam. Nagreklamo sila sa akin na wala akong pera at sinabi pa nila na maaalagaan ko ang aking sarili dahil hindi masyadong magastos dito. Gusto kong malaman kung ano pa ang masasabi nila sa sandaling hindi na ako umaasa sa kanilang anak."Sumang-ayon si Arianne sa sinabi ni Naya. “Dapat matagal mo nang ginawa iyon. Huwag mo silang pansinin kung hindi sila masaya sa ginagawa mo at sabihin mo sa kanila na kausapi
Pinigilan ni Arianne ang galit niya pagkatapos punasan ni Mark ang kanyang sarili. Tinulungan niya si Mark na palitan ang mga bandage bago siya maligo, maglinis ng bahay at maglaba ng damit. Napakamahal ng suit niya. Sobrang mahal nito na hindi niya ito mababayaran kung nasira ito sa washing machine. Dahil dito, kinailangan niyang labahan ang mga ito gamit ang mga kamay niya. Habang hinuhugasan niya ang kanyang mga underwear, naramdaman niya na parang nasusunog ang kanyang mga kamay kahit na ilang beses niya itong kinuskos...Umupo si Mark sa kama at narinig niya ang gulo sa labas. Inisip niya kung gagana ang susunod niyang plano. Naisip niya na ang mga paraan ni Jackson ay hindi talaga umaangkop sa kanya. Hindi ito bagay sa kanyang pagkatao at pakiramdam niya ay sasabog ang kanyang galit kay Arianne.Mas nalulungkot si Mark habang nakatitig siya sa kanyang pajama. Sinasadya niya itong gawin, tama ba? Alam ni Arianne ang kanyang style, pero kahit pa ganoon ay binilhan niya ng pajama