“Iyon lang ba ako sayo? Pasakit lang ba talaga ako?" Maririnig ang bahid ng lungkot sa kanyang boses.Hindi sumagot si Arianne sa kanya. Ayaw niyang isipin ito. Pinahirapan siya noon kahit pa ang kanilang nakaraan ay matamis o mapait. Ang problema sa pagitan nila ay hindi nawawala sa tagal ng panahon. Hindi pa rin nils kayang umupo at mahinahon na pag-usapan ito.Ang itsura ni Mark ay hindi makita sa dilim. Matapos ang mahabang katahimikan, tumayo siya at kinuha ang kanyang laptop bago siya umalis sa condominium.Nabigla si Arianne nang sumara ang pinto. Sa isang sandali, naisip ni Arianne na hilingin si Mark na manatili sa tabi niya. Gayunpaman, alam ni Arianne na magiging maayos ang kalagayan ni Mark mula nang maglakas-loob siyang lumabas ng pinto. Hindi na kailangang magalala ni Arianne tungkol sa kanya....Pumara kaagad si Mark ng taxi pagkalabas niya ng condominium at pumunta siya sa isang kalapit na hotel. Tinanggal na niya ang chauffeur na iyon at pinapunta niya si Brian.
Nagkataon na nasa cash counter si Arianne sa oras na ito. "Ano pong kailangan nila, ma'am?"Nilagay sa likod ng babae ang isang parte ng kanyang kulot na buhok sa likod ng tainga niya at palihim na tinanong "Nagtatrabaho ba dito si Naya Palmer?"Agad na sumagot si Arianne nang marinig niya na nandito isya para makita si Naya, “Day-off ni Naya ngayong araw. Wala siya dito. Hindi mo siya mahahanap dito ngayon."Ngumiti ang babae. "Alam kong nag-day off niya ngayon, manugang ko siya. Nilagnat ang apo ko kagabi. Nandito lang ako para kumpirmahin kung nagtatrabaho siya rito. Magkano ang buwanang sweldo niya?"Nainis si Arianne sa babae nang marinig niya na siya ang biyenan ni Naya. Sinuri niya ng mabuti ang babaeng nasa harapan niya. Mukhang siya ang tipo ng babae na hindi dapat kinakalaban . Bagay sa kanya ang tanyag na 'teddy bear curls' at mukhang kinulayan niya ito ng light brown. Nagkaroon pa siya ng semi-permanent na tattoo eyebrows. May suot siyang matangkad na takong na may taas
Biglang nag-ring ang cellphone ni Arianne na nakalagay sa coffee table.Tumakbo siya para sagutin ito at nakita niya na si Tiffany ang tumatawag. “Hello, Ari! Kamusta ka nitong mga nakaraang araw? Sanay ka na bang wala ako sa paligid?"Nagpanggap si Arianne na nalulungkot siya. "Hindi, hindi ako sanay at natatakot pa rin ako na mabuhay ng mag-isa! Alam mo bang hindi ako naglalakad dahil tumatakbo ako papunta café pabalik sa bahay kada gabi? Pero inisip ko ito ng maigi at napagtanto ko na wala akong dapat ipag-alala. Matatakutin lang talaga ako. Kamusta ka naman nitong mga nagdaang araw? Okay naman kayo ni Jackson?"Ngayon ay isa sa mga araw na hindi pwedeng magpalipas ng gabi si Tiffany kasama si Jackson dahil sa pagkakataon na ito, may isang tao na dumalaw sa kanya. "Oh, okay lang naman kami sa tingin ko… Magiging totoo na ako sayo, hindi talaga ako sigurado okay? Marami akong nabasa na mga articles tungkol sa mga relasyon at pag-ibig sa internet, nabasa ko na ang isang lalaki na t
Pumunta doon si Tita Deborah na may misyon at ito ang ipag-match si Tiffany at ang kanyang pamangkin. Mayayari siya kung hindi niya naibenta ang kanyang pamangkin kay Tiffany habang ipinapakita ang isang nakakasilaw na ngiti. "Aww, sana hindi mo masamain ang sinasabi ko. Alam ng lahat na ang pamilya mo ay nagmamay-ari ng napakahalagang lupa na malaki ang halaga kapag naibenta ito! Sa nakikita ko, perfect match kayo sa bawat isa kaya bakit mo siya hinuhusgahan kahit na hindi mo pa siya nakikilala? Oo nga pala, may hinanda akong date niyo ngayon!"Tahimik lang si Lillian. Inaamin niya na gustong-gusto niyang ipakasal ang kanyang anak na babae sa lalong madaling panahon sa nakaraan, pero nagawa niya lamang ito dahil biglang naging mahirap ang buhay niya at gusto niyang makawala sa buhay na ito sa lalong madaling panahon. Ngunit ngayon, ang pananaw niya ay nagbago.Mabuting mga bagay ang dumarating sa mga marunong maghintay. Hindi na desperado si Lillian dahil meron pa siyang kaunting pe
Nilabas ni Arianne ang business suit ni Mark nang handa na ang dessert. Gusto niyang ibalik ito kay Mark ngayon at si Ellie ay ang perpektong delivery woman. "Pwede mo ba akong tulungan na ibalik ito?" tanong niya.Ang underwear ni Mark ay nasa loob ng suit bago niya ito nilagay sa isang bag. Naisip ni Arianne na hindi ito makikita kaya't hindi siya nag-abala na balaan si Ellie (masyadong nahihiya na gawin iyon).Mukhang nagulat si Ellie sa suit na binigay ni Arianne. "Ito ba... Ito ba ay kay Mr. Tremont?"Tumango si Arianne. “Mm-hmm. Sa kanya ito."Nanahimik na lamang si Ellie at dinala niya ang takeout ni Mark at ang suit sa opisina. Nagpaliwanag si Ellie nang ilagay niya ang mga dalahin niya sa mesa ni Mark, "Mr. Tremont, sinabi sa akin ng asawa mo na ibalik ko sayo ang iyong damit."Unti-unting dumilim ang mga mata ni Mark. "Itabi mo ang mga 'yan. Pwede mong ipatong ito kahit saan."Nakita ni Ellie ang tahimik ngunit madilim na ulap na umiikot sa mien ni Mark at agad siyang n
Nakita ni Naya ang naging reaksyon ni Arianne kaya pinigilan niya ang kanyang dila.Hindi nagtagal ay tumigil ang kotse ni Mark sa labas ng café. Bumaba si Brian mula sa kanyang driver's seat at naglakad papunta sa pasukan at sinabi, "Dalawa sa mga recommended dessert ng café at dalawang amerikano."Dalawang set ng mga pagkain para kayla Mark at Ellie.Napakunot si Arianne. "Gee, sinong mag-aakala na magiging cheap siya para bumili ng dalawang set ng mga pagkain para sa tatlong tao?" Nagreklamo si Arianne at maririnig ang bakas ng selos na gumagapang sa tono ng kanyang pananalita.Iniwas ni Brian ang tingin niya at tahimik siyang tumango.Napansin ni Mark ang kakaibang reaksyon ni Brian. Madalas siyang tinatawag ni Brian bilang "Madam" o "Miss" bago pa siya kinasal, ngunit siya ay naglalagay ng isang malawak na distansya sa pagitan nila. Parang tinuturing niya na stranger sa kanya si Arianne.Siguro mas mainam nang ituring siya bilang stranger ng Tremont Estate. Hindi lang inasah
Nakita din ni Naya ang balita. Nasa headline ito kung tutuusin kaya kahit sino ay makikita ito. "Ari... Hindi naman ako pakialamera pero... nakita na ito ng lahat. Anong iniisip mo?"Walang pakialam na pinatay ang kanyang cellphone ni Arianne. "Wala akong iniisip tungkol dito. Wala akong pakialam. Wala naman kwenta ang kasal namin."Walang pakialam? Hindi ito sinabi ni Naya kay Arianne pero kitang-kita ang 'I care very much' sa kanyang mukha!Nagkaroon ng kakaibang atmosphere ang pumalibot sa dessert shop buong umaga. Walang sinuman ang nangahas na magbiro kay Arianne tulad ng dati. Kahit na sinubukan niya ang kanyang makakaya para magpanggap na wala siyang pakialam at alam ng lahat na nagpapanggap siya. Kung tutuusin, magaling si Arianne sa pagpapanatiling kalmado kahit na bumagsak pa ang langit.Isang magandang babae ang biglang pumasok sa shop pagsapit hapon at ang unang reaksiyon ni Tanya ay ang lumapit at kinakabahan na sinabi, "Ubos na ang mga dessert namin! Wala na!"Tuming
Yumuko si Arianne. "Anong pinaparating mo? Dahil gusto mong makasama siya, umaasa ka na maghihiwalay na agad kami para hindi ka na maging kabit. Sa totoo lang, sisirain ng ginagawa niyo ang iyong reputasyon. Kapag nangyari iyon, isang win-win situation ito para sa ating dalawa, tama ba? Isa pa, akala ko kasal ka na? Divorced na ba kayo?"Sa sandaling ito, nainis na si Ellie. Pinakita niya talaga ang kanyang tungkulin bilang girlfriend ni Mark sa panahong ito. Binanggit ni Arianne ang kanyang kasal kaya naramdaman niya na parang pinapakita ni Arianne ang kanyang mga pagkukulang. "Personal na bagay iyon. Pwede mo akong kausapin kung hindi ka masaya tungkol dito."Ngumiti si Arianne. "Huwag na lang."Napangisi si Ellie. "Sana huwag mong hayaan na umaasa pa siya sayo dahil totoo naman na hindi ka na in love sa kanya at pinili mong iwan siya. Hindi ba mas maganda kung maghiwalay na lang kayo ng maayos? Kapag nangyari iyon, hindi niyo na kailangang sayangin ang oras ng bawat isa at pwede
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy