Nakita ni Naya ang naging reaksyon ni Arianne kaya pinigilan niya ang kanyang dila.Hindi nagtagal ay tumigil ang kotse ni Mark sa labas ng café. Bumaba si Brian mula sa kanyang driver's seat at naglakad papunta sa pasukan at sinabi, "Dalawa sa mga recommended dessert ng café at dalawang amerikano."Dalawang set ng mga pagkain para kayla Mark at Ellie.Napakunot si Arianne. "Gee, sinong mag-aakala na magiging cheap siya para bumili ng dalawang set ng mga pagkain para sa tatlong tao?" Nagreklamo si Arianne at maririnig ang bakas ng selos na gumagapang sa tono ng kanyang pananalita.Iniwas ni Brian ang tingin niya at tahimik siyang tumango.Napansin ni Mark ang kakaibang reaksyon ni Brian. Madalas siyang tinatawag ni Brian bilang "Madam" o "Miss" bago pa siya kinasal, ngunit siya ay naglalagay ng isang malawak na distansya sa pagitan nila. Parang tinuturing niya na stranger sa kanya si Arianne.Siguro mas mainam nang ituring siya bilang stranger ng Tremont Estate. Hindi lang inasah
Nakita din ni Naya ang balita. Nasa headline ito kung tutuusin kaya kahit sino ay makikita ito. "Ari... Hindi naman ako pakialamera pero... nakita na ito ng lahat. Anong iniisip mo?"Walang pakialam na pinatay ang kanyang cellphone ni Arianne. "Wala akong iniisip tungkol dito. Wala akong pakialam. Wala naman kwenta ang kasal namin."Walang pakialam? Hindi ito sinabi ni Naya kay Arianne pero kitang-kita ang 'I care very much' sa kanyang mukha!Nagkaroon ng kakaibang atmosphere ang pumalibot sa dessert shop buong umaga. Walang sinuman ang nangahas na magbiro kay Arianne tulad ng dati. Kahit na sinubukan niya ang kanyang makakaya para magpanggap na wala siyang pakialam at alam ng lahat na nagpapanggap siya. Kung tutuusin, magaling si Arianne sa pagpapanatiling kalmado kahit na bumagsak pa ang langit.Isang magandang babae ang biglang pumasok sa shop pagsapit hapon at ang unang reaksiyon ni Tanya ay ang lumapit at kinakabahan na sinabi, "Ubos na ang mga dessert namin! Wala na!"Tuming
Yumuko si Arianne. "Anong pinaparating mo? Dahil gusto mong makasama siya, umaasa ka na maghihiwalay na agad kami para hindi ka na maging kabit. Sa totoo lang, sisirain ng ginagawa niyo ang iyong reputasyon. Kapag nangyari iyon, isang win-win situation ito para sa ating dalawa, tama ba? Isa pa, akala ko kasal ka na? Divorced na ba kayo?"Sa sandaling ito, nainis na si Ellie. Pinakita niya talaga ang kanyang tungkulin bilang girlfriend ni Mark sa panahong ito. Binanggit ni Arianne ang kanyang kasal kaya naramdaman niya na parang pinapakita ni Arianne ang kanyang mga pagkukulang. "Personal na bagay iyon. Pwede mo akong kausapin kung hindi ka masaya tungkol dito."Ngumiti si Arianne. "Huwag na lang."Napangisi si Ellie. "Sana huwag mong hayaan na umaasa pa siya sayo dahil totoo naman na hindi ka na in love sa kanya at pinili mong iwan siya. Hindi ba mas maganda kung maghiwalay na lang kayo ng maayos? Kapag nangyari iyon, hindi niyo na kailangang sayangin ang oras ng bawat isa at pwede
Sisigaw na sana siya nang marinig niya ang lock ng pinto, ngunit may isang malaking kamay na nakatakip sa kanyang bibig. Nahulog ang kanyang cellphone sa lupa. Bigla siyang napahinto dahil sa takot. Nakapatay ang mga ilaw kaya hindi niya makita ang mukha ng lalaki. Napapanood niya noon sa balita ang tungkol sa mga break-in at hindi naging maayos ang kinahinatnan ng mga pangyayari na ito. Naalala niya na hindi malaki ang pera na dala niya. Mayroon siyang ilang libong dolyar sa kanyang credit card ngunit ayaw niyang ibigay ito. Magagalit ba ang taong ito at papatayin siya kung tumanggi siyang ibigay ang kanyang pera?Itinapon siya ng lalaki patungo sa couch sa sala. Naaamoy niya ang baho ng alak sa kanyang katawan. Takot niyang hinawakan ang likod ng sopa para patatagin ang kanyang katawan at gamitin ang pagkakatao na ito na kagatin sa braso ang lalaki. Nasaktan ang lalaki kaya napilitan si Arianne na buksan ang kanyang bibig at sumigaw, "Wala akong pera! Pakawalan mo ako! Pwede kitang
Sigurado na hindi siya magpapalipas ng gabi kasama ang isang lasing. Hindi niya alam kung susubukan muli ni Mark ang ginawa niya kanina! Matapos itong pag-isipan ng saglit, nagdesisyon siya na tawagan si Brian. "Sunduin mo siya ngayon o itatapon ko siya sa kalye. Mapapahiya ang mga Tremont kapag may nakakuha ng picture niya."Binaba niya agad ang tawag at gumapang siya para suriin si Mark. Atleast, nakasuot siya ng underwear. Sa ganoong paraan, hindi niya mararamdaman na awkward at hindi mahihiya si Brian kapag dumating siya.Hindi nagtagal, narinig niya ang katok sa kanyang pinto. Napatingin siya kay Brian na nakatayo sa may pintuan at masungit niyang sinabi, "Sa susunod, huwag mo siyang paalisin sa paningin mo kapag lasing siya."Si Brian ay mukhang nahihiya. Ibinaba niya ang kanyang ulo at ipinaliwanag, "Hindi ko naman makokontrol kung saan pupunta si Mr. Tremont..."Tama siya. Hindi na masyadong pinahirapan ni Arianne si Brian at tumayo na lang siya sa pintuan habang naghihinta
Ang itsura ni Helen ay mukhang isang high-flying career woman. Palaging naaangkop ang kanyang suot para sa anumang okasyon. Mukha siyang may kaya mula ulo hanggang paa at hindi nawawala ang kanyang composure. Walang problema sa kanyang itsura at mahirap mabasa ang kanyang emosyon. Dahil dito, ang mga tao ay hindi naglakas-loob na maliitin siya. Nilapit niya ang kanyang mga kamay sa mesa at huminto ng sandali bago niya sinabi, "Humihingi ako ng tawad para sa lahat ng ginawa sayo ni Aery at Jean. Hindi ito na-handle ng maayos…""Hindi ito mahalaga sa akin," kalmadong sumagot si Arianne, "Medyo matagal na nila akong hindi inaabala. Naging mapayapa ang buhay ko kamakailan lang, pero kung magkakaroon ako ng pagkakataon, pababayarin ko sila sa ginawa nila. Iyon ba ang dahilan kaya nandito ka?"Ang mga mata ni Helen ay nakadilat sa paligid at sinabi, "Nasa kulungan sila ngayon. Ang isa ay limang taon sa prsinto habang ang isa naman ay isang taon. Ngayon ko lang nalaman. Si Mark ang may kag
Nag-isip siya nang matagal at pagkatapos ay inilabas niya ang kanyang cellphone at nagpadala ng message kay Mark. "Si Helen ay pumunta sa shop para makita ako. Alam kong ipinakulong mo sila Aery at Jean. Hindi mo na kailangang gawin iyon. Ayoko nang magkaroon pa ng utang sayo. Mula ngayon, wala ka nang kinalaman sa mga nangyayari sa buhay ko.”Sumunod naman sa isang reply. "Hangga't sa akin pa rin ikaw, ang mga problema mo ay problema ko rin. Ang lakas ng loob mo na magpadala ng message sa akin kaysa sabihin ito sa mukha ko?"Pinatay ni Arianne ang kanyang cellphone at dumiretso siya sa kama. Tumanggi siyang sumagot sa kanyang message at wala siyang lakas ng loob na harapin si Mark. Hindi niya ipinadala ang message na iyon para sabihin sa kanya na ipalaya sa presinto sila Aery at Jean. Gusto lang niya na huwag mangialam si Mark sa kanyang mga isyu. Magagawa niya ba na magkaroon ng malinis na hiwalayan sa pagitan nila ni Mark?...Sa kapital.Walang pinatutunguhan si Tiffany matapo
Tumayo ng sandali si Jackson sa kanyang pwesto. Tinitigan niya lang si Tiffany at hindi man lang siya sumagot dito. Isinuot niya lang ang isang pares sunglasses.Sa kasamaang palad, parang hindi alam ni Tiffany na masama ang loob ni Jackson. Naglakad siya papunta sa lalaki at hinawakan ang kanyang braso. "Ipinadala ko sayo ang pera. Natanggap mo ba ito? Ilang araw mo planong manatili tayo doon? Hindi kita masasamahan kung plano mong manatili ng matagal doon. Dalawang araw lang ako pwedeng manatili doon bago ako babalik sa trabaho."Dinikit ni Jackson ang kanyang labi at malamig na sinabi, "Huwag mo na akong hintayin." Pumunta agad siya sa ticketing booth pagkatapos niyang magsalita.Sa sandaling ito, napagtanto na ni Tiffany na parang may mali. Tumakbo siya papunta kay Jackson at sinabi, "Anong problema mo? Mukhang hindi ka masaya."Huminto muna siya ng sandali bago niya sinabi, “Mahalaga ba kung masaya ako? Hindi ito mahalaga basta masaya ka."Biglang tumunog ang wangwang sa isip
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy