Nag-isip siya nang matagal at pagkatapos ay inilabas niya ang kanyang cellphone at nagpadala ng message kay Mark. "Si Helen ay pumunta sa shop para makita ako. Alam kong ipinakulong mo sila Aery at Jean. Hindi mo na kailangang gawin iyon. Ayoko nang magkaroon pa ng utang sayo. Mula ngayon, wala ka nang kinalaman sa mga nangyayari sa buhay ko.”Sumunod naman sa isang reply. "Hangga't sa akin pa rin ikaw, ang mga problema mo ay problema ko rin. Ang lakas ng loob mo na magpadala ng message sa akin kaysa sabihin ito sa mukha ko?"Pinatay ni Arianne ang kanyang cellphone at dumiretso siya sa kama. Tumanggi siyang sumagot sa kanyang message at wala siyang lakas ng loob na harapin si Mark. Hindi niya ipinadala ang message na iyon para sabihin sa kanya na ipalaya sa presinto sila Aery at Jean. Gusto lang niya na huwag mangialam si Mark sa kanyang mga isyu. Magagawa niya ba na magkaroon ng malinis na hiwalayan sa pagitan nila ni Mark?...Sa kapital.Walang pinatutunguhan si Tiffany matapo
Tumayo ng sandali si Jackson sa kanyang pwesto. Tinitigan niya lang si Tiffany at hindi man lang siya sumagot dito. Isinuot niya lang ang isang pares sunglasses.Sa kasamaang palad, parang hindi alam ni Tiffany na masama ang loob ni Jackson. Naglakad siya papunta sa lalaki at hinawakan ang kanyang braso. "Ipinadala ko sayo ang pera. Natanggap mo ba ito? Ilang araw mo planong manatili tayo doon? Hindi kita masasamahan kung plano mong manatili ng matagal doon. Dalawang araw lang ako pwedeng manatili doon bago ako babalik sa trabaho."Dinikit ni Jackson ang kanyang labi at malamig na sinabi, "Huwag mo na akong hintayin." Pumunta agad siya sa ticketing booth pagkatapos niyang magsalita.Sa sandaling ito, napagtanto na ni Tiffany na parang may mali. Tumakbo siya papunta kay Jackson at sinabi, "Anong problema mo? Mukhang hindi ka masaya."Huminto muna siya ng sandali bago niya sinabi, “Mahalaga ba kung masaya ako? Hindi ito mahalaga basta masaya ka."Biglang tumunog ang wangwang sa isip
Huminga ng malalim si Jackson. “Gusto mo bang hatiin din natin ang hotel bill? Hindi ko kailangan ang tulong mo para makatipid ng pera ko, bakit kailangan mo pang i-calculate ang mga flight ticket ko? May oras pa ako para sunduin ka sa bahay mo pero hindi ko ito ginawa, pero hindi ka nagalit sa akin. Hindi mo rin ako tinanong tungkol dito. Sa palagay ko, ipinapakita ng mga bagay na ito na wala ka talagang pakialam." Siya ang apathetic na tao sa isang relasyon kaya ito ay pamilyar sa kanya. Ngunit sa pagkakataon na ito ay nagkabaliktad sila ng role ni Tiffany, kaya hindi niya alam kung ano ang gagawin. Nagpapanic na siya.Ang mabagal na utak ni Tiffany ay unti-unting gumana. Sa wakas ay nalaman niya ngayon na hindi ganito ang kilos si Jackson dahil pagod na siya sa kanya o pinagsisisihan niya na naging sila ni Tiffany. Sa wakas ay nakahinga na ng maayos si Tiffany. "Hindi sa... wala akong pakialam. Ayoko lang gastusin mo ang pera mo bago pa tayo magpatuloy sa relasyon natin. Natatakot
Napahinto si Tiffany at sinabi, "Hindi ko masasabi na away ito, ano lang... madalas lang na hindi pareho ang pananaw namin sa ibang mga bagay... Magkakaiba ang mga prinsipyo namin. Halimbawa, ayaw kong gastusin ng sobra ang pera niya kapag magde-date kami kami at hindi ako nagtatampo dahil hindi niya ako masundo. Akala niya na wala akong pakialam sa kanya at hindi ko na siya mahal dahil lang ganito ang ginagawa ko. Naisip ko kasi na mas maigi nang maghati kami sa mga ginagastos namin para wala kaming utang sa isa’t isa kapag naghiwalay kami. Bakit naman ako magtatampo dahil lang sa hindi niya ako sinundo? Hindi ba tama lang na hindi ako magtampo kungabala siya siya? Iyon ang dahilan bakit nangyari ito sa amin... maliit na problema lang ito pero masyado itong magulo. Nakakapagod talaga."Ang 'gulo' na ito ay wala lang kay Arianne. "Kapag ang dalawang tao ay magkasama, ang pinakamahalaga sa lahat ay ang masaya silang magkasama. Dapat may isa sa inyo na mag-compromise. Kung gusto mong si
Hindi agad sumagot si Mark at dahan-dahan siyang tumayo.Magulo ang isip ngayon ni Arianne, iniisip niya na gusto niyang hilahin pabalik si Jackson at suntukin ito sa mukha. Inayos niya ang kanyang sarili at mahinahon na sinabi, “Hindi na kailangang gawin iyon. Bye."Biglang hinawakan ni Mark ang pulso niya, "Ako na ang maghahatid sayo."Sumimangot siya. "Hindi mo kailangang gawin iyon.""Sinabi ko sayo na ihahatid na kita," sabi niya.Sumuko na lang si Arianne sa huli. Sumakay siya sa kotse ni Mark ngunit umupo siya sa backseat.Malaki ang pinagkaiba ng malamig na hangin sa kotse sa mainit na panahon sa labas. Napatingin si Arianne sa bintana sa mga gusaling dumadaan. Blangko ang kanyang isipan. Hindi niya maintindihan kung bakit hindi siya naging matatag sa kanyang desisyon kanina. Bakit siya sumakay sa kotse ni Mark? Hindi niya makakasama si Mark kung hindi siya pumayag na samahan si Tiffany na kumain ng tanghalian. Biglang sinira ni Mark ang katahimikan at sinabing, “Noong
Nilinis niya ang ilang murang at simpleng mga vase at inayos ang mga bulaklak sa loob ng mga ito. Kailangan niya ng apat na vases para ilagay ang lahat ng mga rosas. Dahil dito, binigyan ang shop ng isang touch of glamor.Sobrang nainggit si Tanya. "Kanino galing ito? Napakaganda nila at ang dami pa. Malamang mahal ang mga ito. Ang isang maliit na bouquet ay nagkakahalaga ng hindi bababa sa $15. Ang mga bulaklak na ito ay mula sa pinakamalaking flower shop dito at franchise pa ang shop na iyon. Malamang mahal ito."Ginanahan si Arianne salamat sa mga bulaklak. Inamoy niya ang mga bilaklak at sinabi. "Sinong may pake?"...Kasalukuyan sa hotel.Nakahiga si Tiffany sa kama at mahimbing at tulog niya. Si Jackson ay nasa tabi niya habang kinakalikot ang kanyang cellphone. Masama ang titig nito sa kanya paminsan-minsan. Nagreklamo si Tiffany na kailangan niyang matulog nang makauwi sila mula sa tanghalian at talagang natulog siya pagkatapos nito. Ilang araw silang hindi nagkita at nag-
Kasalukuyan na busy ang shop kaya't wala oras si Arianne na kahit tingnan si Tiffany. “Bakit nasa kusina ka? Hindi mo alam kung paano gumawa ng mga desserts. Tulungan mo na lang si Tanya sa mga inumin."Napalingon si Tiffany. "Ihahanda ko ang mga ingredients para sayo. Hindi naman masyadong abala si Tanya."Doon napalingon si Arianne kanya. "Anong problema?""Parang... parang gusto ko na lang makipaghiwalay."Nabigla si Arianne. "Ano? Bakit? May nagawa bang mali si Jackson? Kasama niya pa ba ang mga babae niya dati?"Namula ang mga mata ni Tiffany. "Hindi, okay naman siya at magaling siya. Perpekto siya at mabait siya sa akin. Dahil dito ay nararamdaman kong hindi ako ang para sa kanya. Bakit ang bait niya sa akin? Wala akong kahit ano, kahit na... kahit ang katawan ko ay hindi na malinis. Parang mas okay ako kung masama o wala siyang konsiderasyon sa akin. Bakit niya ako tinatrato na parang kayamanan? Hindi ako matalino at hindi ako sanay dito. Kahit na ikasal kami, tulad lang a
Pagkatapos ng hapunan, umalis sila Tiffany at Jackson para mag-shopping. Si Tiffany ang nag-suggest na gawin nila ito. Wala siyang gustong bilhin at gusto lang niyang maglakad kasama si Jackson…Pumasok sila sa mall nang makaramdam sila ng init. Maraming mga tao ang gumagala sa mall. Nang dumaan sila sa isang watch boutique, nakuha ang atensyon ni Jackson ng isang relo na para sa babae. Hindi na niya inalam ang presyo nito at sinabi niya agad sa sales assistant na ilabas ito. “Ang ganda ng relo na ito. Gusto mo ba?"Tiningnan ni Tiffany ang relo. Maganda ang taste ni Jackson pagdating sa mga ganitong bagay. Maganda ang relo na ito ngunit hindi rin ito mura. "Ayoko."Umagos ang emosyon sa mga mata ni Jackson. "Okay, ayaw namin ito." Alam niya na ayaw ni Tiffany na gastusin ang pera niya.Nang tumalikod si Tiffany, mabilis na sinabihan ni Jackson ang sales assistant na ibalot ang relo at mabilis niyang binigay ang kanyang card bago siya sumunod kay Tiffany habang itinatago ang regalo
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy