Maya-maya pa, isang grupo ng mga security guard ang sumugod sa garahe. Hindi maaaring hindi, magkakaroon ng ilang anyo ng pisikal na pakikibaka sa panahon ng proseso. Gayunpaman, ang ilan sa mga paparazzi ay talagang sinamantala ang pagkakataon na i-record ang proseso at pagkatapos ay sinabi na ang mga security guard ay "nagsasagawa ng karahasan" sa kanila, na nag-uulat nang live na pinahintulutan ni Mark ang kanyang mga tauhan na gawin ito nang kusa.Parehong galit at kawalan ng magawa si Arianne. ‘Makikinig pa kaya sila sa paliwanag namin kung mag-uusap kami ng maayos? Papayag ba silang umalis pagkatapos nito? Ang tanging pagpipilian ay kumilos, ngunit sa sandaling tapos na iyon, ituturing nila ito bilang karahasan. Ano ba ang gusto nila?!'Habang si Arianne ay nanatiling nagyelo, maraming beses na nilabanan niya ang sarili niyang pagnanasa na lumabas ng sasakyan para makipagtalo sa paparazzi. ‘Mas mabuting hayaan na lang na mawala ang usapin nang mag-isa. Sa sandaling bumaba ako n
Pagbalik ni Arianne sa kanyang sasakyan, nag-aalangan na sinabi ni Brian, “Madam, bakit po kayo pumunta dito? Kung ito ang lugar na ito... Maaari lamang itong mangahulugan na narito ka para alamin ang higit pa tungkol sa usapin ni Mateo Rodriguez, hindi ba?"Napailing na lang si Arianne. "Hindi, mabuti pang hindi ka na magtanong. Balik tayo ngayon.”Si Brian ay hindi naniwala sa kanya, gayunpaman, at nagpatuloy sa paksang iyon. “Madam, hindi mo naman siguro pwedeng pagdudahan ang pagiging inosente ni sir sa pagpatay kay Mateo, di ba? Sigurado akong may nakakaalam tungkol sa bagay na ito sa loob ng Tremonts. Bakit hindi mo tanungin si Henry dahil siya ang pinagkakatiwalaang tao ni sir? At least hindi mo kailangang makaramdam ng sama ng loob."Bahagyang sinabi ni Arianne, "Hindi ba isang kumpletong pag-aaksaya ng pagsisikap ang pagtatanong kay Henry? Anuman ang hilingin sa kanya ni Mark, hindi siya makahinga ng kahit isang salita tungkol dito at dadalhin ito sa kanyang libingan."Iti
Hindi sumagot si Arianne sa sinabi ni Melanie. 'Tiyak na mararamdaman ko ang ilang uri ng mental pressure mula nang mangyari ang bagay na malapit sa akin.'Medyo mahalumigmig ang panahon noong araw na iyon, at nakaramdam ng kaunting suffocate, tinanggal ni Arianne ang kanyang maskara.Nang makita ang peklat sa mukha ni Arianne, gulat na tanong ni Melanie, “Anong nangyari sa mukha mo? Nagtataka ako kung bakit ka nagsusuot ng maskara kahit sa ilalim ng mainit na araw ng tag-araw na ito, ngunit naisip ko lang na may trangkaso ka at ayaw mong mahawa ang iyong anak!"Napagpasyahan ni Arianne na hindi na kailangang itago ang kanyang mukha kay Melanie, dahil tiyak na walang sasabihin ang huli kay Mark. “Kung sasabihin ko ba sa iyo na ako ay dinukot ng nanay ni Mateo, maniniwala ka ba sa akin? Muntik na akong mamatay sa mga kamay niya at ang kaibigan ni Mateo, si Geralt, ang nagligtas sa akin. Si Geralt ang medical examiner na nag-verify sa daliri ni Mateo; baka kilala mo siya. Hindi alam n
Matapos pakinggan iyon ay naramdaman ni Arianne na lalong tumitikip ang kanyang puso. Ni hindi niya naisip kung paano pinahirapan hanggang mamatay ng mga kidnapper si Mateo bago pinutol ang daliri nito.Nang makita niya kung gaano katapang si Geralt habang lumalampas sa cordon para pumasok sa madugong pinangyarihan ng krimen, bahagyang nag-alala si Arianne. "Hindi mo ba mahahawa ang pinangyarihan ng krimen?"Huminto si Geralt sa kanyang paglalakad upang tumingin sa kanya bago siya iminuwestra sa harapan. “Don’t worry, tapos na ang imbestigasyon dito. Aalisin ang cordon anumang oras. Nandito na ang bagay na gusto kong ipakita sa iyo."Nakakunot ang noo ni Arianne habang nag-aalangan na lumakad ng ilang hakbang pasulong; sa loob ng cordoned area ay isang kahoy na upuan na puno ng alikabok. May ilang piraso rin ng lubid na nakakalat at mga tumalsik na dugo na nagsimula nang mag-itim. Ang eksenang nasa harapan niya ay sobrang nanlamig sa buto.Pagkatapos, yumuko si Geralt habang dahan-
Sa sandaling iyon, isa lang ang nasa isip ni Arianne. Gayunpaman, hindi ito dapat iwanan si Mark, o matakot sa kanya. Gusto lang niyang protektahan siya!“Geralt… pwede bang… huwag mong iulat ang mga markang ito? Pumikit ka na lang dito. Pagkatapos ng lahat... ito ay ilang napakagulong mga marka na kahit papaano ay bumubuo ng isang 'M'. Hindi natin malalaman kung ito ay naiwan dito ng hindi sinasadya o kung ito ay sinadya. At saka, hindi ito magiging konkretong ebidensiya para paalisin si Mark... Napakaraming salita ang maaaring mabuo gamit ang isang 'M', kaya paano ka nakakasigurado na ito ay nakadirekta kay Mark?!"Kumunot ang noo ni Geralt. “Talaga bang... ipagtatanggol mo si Mark nang walang sense? Hindi ko sinasabi ito dahil pumanig ako kay Teo, ngunit lahat ng ito ay dahil... ikaw ang babaeng minahal ng matalik kong kaibigan sa loob ng maraming taon. Pinapayuhan lang kita dahil kay Teo. Hihintayin mo ba talaga ang araw na sa wakas ay mamatay ka sa kamay ni Mark?"Napuno ng det
Dahil sa magiliw na tingin ni Mark, naalala ni Arianne ang mga sinabi ni Geralt. 'Papatayin ba talaga ako ni Mark? Magiging kasing malupit ba siya sa iba...'Pagkatapos, biglang nagtanong si Arianne, “Kung gagawa ako ng isang bagay na hindi mo kayang tiisin, gusto mo bang patayin ako?”Bahagyang natigilan si Mark bago siya sumagot. “Hindi, kung hindi ko na matitiis, makikipag-divorce na lang ako. Bakit kailangan kong kunin ang buhay mo? Magpahinga ka na, maliligo na ako."'Divorce sabi mo...‘Kung talagang dumating sa ganu’n, madali ba talaga siyang makipaghiwalay?’Nang marinig niya ang lagaslas ng tubig, humiga si Arianne sa kama at itinaas ang kamay. Pagkatapos, sinundan niya ang magulong marka na iniwan ni Mateo habang gumuhit siya sa hangin. ‘Mahirap talagang ukit ang salitang “Mark” kung ang isang tao ay namamatay, kaya lang ba isang “M” ang naiwan?’…Hindi pa natatagpuan ang bangkay ni Mateo, kaya hindi na nakapaghintay ang mga Rodrigueze. Makalipas ang isang buwan pagka
Habang papunta sa libing ni Mateo, dumaan si Arianne sa Chinese restaurant ng lalaki.Ang araw ay bata pa, kaya natural, ang tindahan ay hindi nagbukas, at sa sandaling iyon ay mukhang baog. Walang laman, kahit na.Kasing walang laman ang isang lugar kapag nawala ang amo nito, naisip ni Arianne.Nagsuot siya ng pares ng shades at mask nang makarating siya sa kanyang destinasyon para maiwasang makilala. Bagama't marami ang nagpakita upang magbigay ng kanilang huling paggalang, na dapat ay mas lalo siyang namumukod-tangi, nakaramdam pa rin si Arianne ng kaunting pagkabalisa at hindi ligtas sa kanyang hitsura.Mabilis na hinanap ng laging-perceptive na si Melanie si Arianne sa kabila ng dami ng tao pagkatapos ng maingat na sulyap. Tumango sila sa isa't isa bilang pagsang-ayon at nagkaroon ng simpleng palitan.At pagkatapos ay hinayaan nilang lunurin silang dalawa ng katahimikan.Tulad ng nasa ibaba, gayon din sa itaas. Ang kulay abong makulimlim ay nakasabit sa itaas ng karamihan ng
Isang batang mga pito hanggang walong taong gulang ang naghatid kay Arianne palayo sa isang lugar kung saan walang ibang tao. Nang mapansin ang full black getup ng bata, tinanong niya, "So, kamag-anak ka ng pamilya Rodriguez?""Yeah," tumango ang bata. "Um, alam mo, sinabi nila sa akin na patay na si Mat, ngunit hindi ako sigurado tungkol dito? Sa tingin mo ba seryoso sila? ‘Kasi kung patay na siya... hindi ba’t hindi na babalik si Mat?”Nahirapan si Arianne na sagutin siya. Hindi niya matiis na putulin ang pag-asa ng isang bata na may talim na kasing lupit at mapurol ng katotohanan.Nagpatuloy ang dalawa hanggang sa halos mawala na sa paningin ang libing. Napahinto si Arianne sa kalagitnaan ng pagkalito at tinanggal ang kanyang maskara. “Saan tayo pupunta, honey? Sinabi mo sa akin na may naghahanap sa akin, ha? Nasaan na ang taong iyon?"Ang bata ay tumingin sa kanilang paligid, ang kanyang ulo ay indayog. “Hoy... sandali! Ito ang lugar, bagaman! Okay, iniiwan ba tayo ng lalaking