Habang pinapakinggan ni Mark si Arianne, mas nararamdaman niyang may nagbago. "Ano bang nangyare sayo? Dati, hindi ka man lang nagmumura, pero ngayon nasasabi mo na ito nang basta-basta?"Naalala ni Arianne ang sinabi niya at napagtanto niyang walang mali doon. "May problema ba? Hindi ba totoo ang sinabi ko? Tayong dalawa lang ang nandito, so kailangan bang i-reserve sa speech natin?"Itinaas ni Mark ang kanyang kamay at walang magawang kinurot ang mga pisngi ni Arianne. “Sige, papunta na ako ngayon sa kumpanya. Pinapayagan ka lang na sabihin sa akin ang mga ganoong bagay, ngunit hindi mo maaaring sabihin ito sa iba nang basta-basta."Habang pinagmamasdan niya si Mark na palayo ng palayo ay pinunasan ni Arianne ang mga pisnging kinurot niya at dala pa rin ang init niya. 'Nagawa ko na siyang sumuko sa akin pagkatapos ng lahat.'Kinagabihan, tinawagan siya ni Melanie para sabihin sa kanya na opisyal na magbubukas ang restaurant ni Mateo at niyaya niya silang magsama doon.Siguradong
Parehong mahilig sina Tiffany at Arianne sa mga pagkaing Chinese, kaya nagsimulang mangaral si Tiffany habang sinabi niyang, “Pupunta ako rito kapag gusto kong magkaroon ng mga Chinese dish sa hinaharap. Gusto ko lang talaga ang mga pagkain dito. Pero hindi ako kakain ng libre. Ang mga pagkain dito ay talagang masarap!”Nakahanap lang ng oras si Mateo para batiin ang tatlo nang nasa kalagitnaan na sila ng pagkain. “I’m so sorry, ngayon lang ako na-hold up sa trabaho. Mangyaring mag-order ng anumang gusto mo, huwag mahiya. Sinabi ko rin sa kusina na bigyan ang iyong mesa ng pinakamahusay na paggamot; Ang iyong pagkain ay uunahin kapag ito ay inihain upang hindi mo na kailangang maghintay ng masyadong mahaba."Pabirong sinabi ni Tiffany, "Napakabait mong tao..."Pagkatapos, pinandilatan siya ni Mateo. “Bakit, siyempre, kailangan kong alagaan ang mga kaibigan ko. Kaibigan kayo ni Melanie, kaya kaibigan ko rin kayo. Hindi na kailangang tumayo sa seremonya. Babalik ako ngayon, enjoy your
Malakas na loob na sumagot si Jett, “Hindi… ako sigurado kung ano ang gusto ni Madam. Hindi ba dapat mas alam mo ang tungkol diyan kaysa sa akin?"Naging madilim ang mukha ni Alejandro. “Alam ko, pero... I don’t want to jump to conclusions, which is why I’m asking. Kung ganoon, sa palagay ko ay totoo ito? No wonder she's so matigas na hiwalayan ako. Noong nakaraan, gaano man kalaki ang pagkakamaling nagawa ko, hindi ko siya tinutukan ni isang daliri, o nagkasala sa anumang paraan. Humihingi siya ngayon ng diborsyo habang nagkataon na nagbalik si Mateo. Kung ikaw iyon, ano ang iisipin mo?"Gayunpaman, pinili ni Jett na manahimik. Hindi niya akalain na ganoong klaseng tao si Melanie, ngunit lohikal din ang palagay ni Alejandro. Kaya naman, hindi niya alam kung kanino siya dapat kakampi.Nang matanto ni Alejandro na hindi niya matatanggap ang sagot na gusto niya kay Jett, hindi na siya nagtanong pa.Sa wakas, nakahinga ng maluwag si Jett. Pagkatapos ay tinulungan niya si Alejandro na
‘Divorce, wala ng iba kung hindi divorce!’Inalis ni Alejandro ang kamay sa kanya at padabog na sinara ang pinto pagkaalis niya. ‘Labis akong nadidismaya sa tuwing sasabihin niya ang diborsiyo!'Agad na tinungo ni Alejandro ang kanyang opisina, dahil mas mapayapa ito kaysa manatili sa bahay.Gayunpaman, hindi pa rin mapakali si Alejandro kahit dumating na siya sa kanyang opisina. Tawag niya kay Jett. “Sabihin mo kay Mateo na gusto ko siyang makilala. Kung hindi siya maglakas-loob na makipagkita sa akin nang pribado, tiyak na may mali sa kanya! Wala akong pakialam kung kailanganin mo siyang itali o kung ano pa man. 'Imbitahan' siya sa anumang halaga!"Bahagyang nag-alinlangan si Jett. “Sir, I don’t think it would be a good idea na dalhin siya sa office, di ba? Napakaraming mata sa paligid, kaya kung may mabalitaan si Madam…”Ang mga salita ni Jett ay nagpaalala kay Alejandro. “Dapat natabunan ako ng galit para hindi ko naisip ang sarili ko. I-set up ang meet sa isang lugar noon. Ga
'Pagod ba kamo? Sinabi rin yan ni Melanie...'Pinatay ni Alejandro ang sigarilyo sa kanyang mga kamay at biglang tumalon para hawakan ang kwelyo ni Mateo. "Don't you dare put that expression on your face as if you know her very well!"Kalmadong pinakawalan ni Mateo ang sarili mula sa pagkakahawak ni Alejandro. “I don’t know her very well, just a little bit more than you do, that’s all. I came back because of someone, but it's not her, so you can be rest assured."Sa pagkakataong ito, hindi na pinigilan ni Alejandro si Jett kay Mateo nang subukan niyang umalis. Bago umalis si Mateo, sinabi niya sa kanila na hindi niya sasabihin kay Melanie ang tungkol sa kanilang pagkikita.Kinabukasan.Lumabas si Arianne sa trabaho noong hapon at balak sana niyang imbitahin si Mark sa Chinese restaurant ni Mateo para mananghalian, ngunit kinailangan niyang pumuntang mag-isa, dahil may biglaang negosyo itong dapat asikasuhin.Hindi kataka-taka, sa ikalawang araw ng pagbubukas ng restaurant, umuunl
Bahagyang nagulat si Arianne. ‘Yung babae ay may asawa na at may anak na, but Mateo still came all this way especially for her. Bakit parang binabalak niyang nakawin ang babae?’ Gayunpaman, hindi naglakas-loob si Arianne na ipahayag ang kanyang iniisip, kaya maaari lamang siyang maging banayad hangga't maaari. “Siya... May asawa na siya at may anak? Kung ganoon... Anong uri ng resulta ang inaasahan mo? Hindi kaya... umaasa ka na makipaghiwalay siya at makasama ka?"Gayunpaman, umiling lang si Mateo. “I don’t expect na makakasama ko siya. Dati, isang tingin lang sa kanya ay sapat na para gusto ko siyang protektahan, pero pinipigilan ko pa rin ang sarili kong gawin iyon. I've waited for a hug from her for so many years... Ang gusto ko lang ay isang yakap. Naiintindihan mo ba ang nais kong sabihin?"Nakahinga ng maluwag si Arianne. “Isang yakap lang? madali lang yan. Since she's the light of your life, then I'm sure magkakilala kayong dalawa. Kaya naman, dahil magkakilala na kayong dala
Hindi kailanman ibinunyag ni Mark ang kanyang mga nakaraang relasyon, at hindi niya intensyon na magpakawala ng isang pahiwatig ngayon. “Ikaw na mismo ang nagsabi. Paano ito kapani-paniwala na ang isang tulad ko ay maaaring maging karapat-dapat para sa sinuman? Na para bang mayroong sinuman sa mundong ito na karapat-dapat."'Para bang may karapat-dapat'? Ano, kahit si Arianne mismo ay hindi karapatdapat?!Marahang ibinato nito ang kamao sa kanya. "Ay, sorry natanong ko pa! Nakalimutan ko na walang sinuman sa ating mga mortal ang karapat-dapat sa isang taong kasing-highfalutin at higit sa lahat gaya mo. Oo, walang sinuman ang nararapat sa iyong walang kamatayang pagmamahal; hindi, nada, zilch!"Ang sinumang makakabasa sa pagitan ng mga linya ay maririnig ang kanyang nasaktang tono. Gayunpaman, tila nakagawa si Mark ng isa sa mga pangunahing kasalanan na kung minsan ay inaakusahan ng mga lalaking species—alinman sa kanilang nakapipinsalang kawalan ng kakayahan na bigyang-kahulugan ang
“Narinig kita, Arianne. Kakausapin ko siya tungkol dito nang may pag-iingat ako. Then, later, I'll be eating with you and Tiffany at Teo's place. Wala akong pakialam sa iniisip niya. Pupunta ako doon nang nakataas ang aking ulo, at ipapaalam ko sa kanya ang aking sarili!"Kaya lang, tinapos na ni Melanie ang kanilang tawag, naiwan si Arianne na sumasayaw ang isip sa mga pin at karayom. Ano ang ginawa niya? Siya ang naglabas nito, ibig sabihin, kapag nagkaroon ng mainit na alitan sa pagitan nina Melanie at Alejandro, bahagi nito ang nasa kanya.Samantala, wala pang isang minuto ang sinayang ni Melanie bago nagmaneho hanggang sa opisina ni Alejandro. Sa kabila ng weekend, nag-overtime ulit siya. Ang lalaki ay kilala sa pagiging masugid na nakatuon sa kanyang trabaho, na malamang na nagmula sa kanyang maligalig na karanasan sa buhay sa nakaraan. Alam na alam na ang kaligtasan ng kayamanan at legacy ng pamilya Smith ay nasa kanyang mga balikat, habang marami pa siyang dapat matutunan at
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy