Naramdaman ni Melanie na tumulo ang luha sa kanyang ilong. “Y-Tama ka. Naging pabaya si Mommy... But I’ll be more careful next time,” sagot niya. “Pero hinalikan ni Millie ang boo-boo ni Mommy, kaya hindi na ako nakakaramdam ng sakit... Medyo pagod lang. Pwede ka bang matulog mag-isa mamaya?"Magalang na tumango si Melissa. "Sige! Big girl na si Millie ngayon! Hindi kailangan ng bedtime stories. Matutulog na ako, sure!"Hinintay ni Melanie na kunin ng yaya si Melissa bago siya lumubog sa sahig na natatakpan ng alpombra habang nakatalikod sa kama, pinag-aaralan ng mga mata ang kontrata. Muling nag-replay sa kanyang isipan ang mga sariwang alaala ng pangyayari kanina lang.Bumuntong hininga siya. Ang kanyang ama at si Miken ay tumayo para sa kanya sa tamang oras at tinulungan siya. Medyo gumaan ang pakiramdam niya. Hindi bababa sa, hindi lahat sa kanyang pamilya ay nakita siya bilang isang hamak na kaaway.Kahit papaano, naramdaman pa rin niya ang kaunting init ng mga ugnayan ng pami
Naalala ni Alejandro ang kanyang sasakyan at tinawagan niya si Jett, sinabihan siyang dalhin ito sa mga repairman. Gayunpaman, kahit na pagkatapos niyang ibaba ang kanyang tawag, napasimangot pa rin siya nang maalala niya ang kaguluhan kanina.“Bah. Dapat kumuha na lang ako ng bagong sasakyan. Naiinis na rin ako sa isang iyon. May naiisip ka bang kotse na gusto mo? Tingnan natin ito bukas," sabi niya. "At saka, isang gasgas lamang ang sugat ko at hindi ko kailangang pumunta sa ospital."Bagong kotse? Hindi ba ito ang unang pagkakataon na ang lalaki ay nagpahayag ng anumang tunay na intensyon na bilhan si Melanie ng kahit ano? “Hindi, hindi na kailangan. Wala naman akong dapat puntahan," sabi niya habang umiilimg. “At saka, wala ba tayong ibang sasakyan sa bahay? Walang problema sa akin na gamitin ang mgaiyon. Bakit ka mag-abala na bumili ng bago para sa akin?"Siyempre, ang dahilan kung bakit hindi siya pumapayag na bilhan siya ng kotse ay dahil nagdesisyon na siyang maghihiwalay si
Dinala ni Jackson ang isang mangkok ng mainit na sopas sa labi ni Tiffany. “Sige na, sige na. Inumin ito habang mainit pa ito nang mabilis; Kailangan kong pumunta sa opisina ko ngayon. Nakabalik naman si Alejandro para maghiganti sa mga Lark, kaya fair na ang lahat. Besides, pinakinabangan pa niya ang pagpapakita sa kanila sa kanyang pintuan para papirmahan sa kanila ang acquisition contract, kaya hindi naman nasayang ang pagpunta nila doon, hindi ba?"Napatingin si Tiffany sa sabaw at naramdaman niyang kumukulo ang tiyan niya. “Ayoko. Nito,” sabi niya. "Araw-araw kong kinakain ang sabaw na ito! Hindi naman ako ganito ka-taba noong buntis ako, pero simula nang mangyari ang confinement na ito, nadagdagan ako ng thirty pounds! Salamat sa sabaw na ito, kailangan kong putulin ang lahat ng taba na ito ngayon. Kaya ayoko na ito! Alisin mo ito sa harapan ko, please. Oh, oh—at huwag mong hayaang makita ka ng nanay mo na ginagawa ito, salamat. Ayaw ko na talagang inumin ito—nagsasawa na ako sa
Pinakalma ni Mark ang kanyang bantay. “Oh, yun lang? Hindi problema. Nakatali ang mga kamay ko sa ngayon, kaya ipapaalis ko si Arianne. Ito ay anak na babae ng kanyang matalik na kaibigan, pagkatapos ng lahat; ikalulugod niyang tumulong. Bukod pa rito, ang mga kababaihan ay may ganitong mahiwagang paraan ng paggawa ng mga bagay na mas maganda sa mga larawan kaysa sa tunay na mga ito, kaya maaaring makuha niya ang tamang larawan upang pasiglahin si Tiffany."He made a lot of sense, naisip ni Jackson habang siya ay tumayo mula sa kanyang kinauupuan at inayos ang kanyang kwelyo. "'Kay kung ganoon. Hihingi ako ng tulong kay Arianne. Heads-up: Hindi na ako babalik dito," aniya. “At... Hindi ko talaga akalain na kahit anong salamangka ang makakapag-ugnay sa masakit na katotohanan, pare. Ewan ko, sa estado ng aking anak na babae, ito ay... hindi gagana."Umalis si Arianne sa Tremont Tower sa bandang hapon at nagtungo sa ospital para bisitahin ang masamang anak ng mga West sa ngalan ni Jacks
Ipinikit ni Mark ang kanyang mga mata sa dalawang masusing spotlight na tumatama sa kanyang mukha. “May ginawa bang pagtataksil si Alejandro? Nakagawa ba siya ng pang-aabuso sa tahanan? O nagkasala ba siya sa kanya o nakagawa ng anumang matinding kawalang-katarungan sa kanya?”Dahan-dahang umiling si Arianne. "Hindi ata? Ang nagawa lang niyang mali ay hindi siya minahal noon...? Iyon lang; Wala akong natatandaan na kapansin-pansing salungatan. Binili pa siya ni Alejandro ng limitadong edisyong sports car, alam mo na—$300,000 at lahat! Sa palagay ko sa wakas ay napukaw niya ang pagmamahal ni Alejandro. Ibig kong sabihin, kung ang mga hayop ay maaaring bumuo ng tunay, taos-pusong mga ugnayan sa ibang mga nilalang na nakakasama nila, ano pa ang masasabi natin tungkol sa ating mga tao? Ang pagtitiyaga ni Melanie ay nagdala sa kanya hanggang sa araw na ito nang sa wakas ay mahal niya siya, para lamang gumuho at sumuko ang kanyang pananampalataya. Ibinaba niya ang kanyang paa at nagpasya; h
Dahil hindi, umiling si Arianne. "Hindi, hindi ko siya nakikita kahit saan. Dapat magpakita siya bago magsimula ang kasal, di ba? Ang parehong mga pamilya ay kailangang magpakita sa oras na iyon, hindi ba?"Sabi ni Robin, napatigil, "I... don't think she's coming."Nagulat si Arianne. “Bakit ganun?”Mahigpit na isinara ni Robin ang tela ng kanyang damit. “Because she’s made it blatant and clear na hindi niya ako gusto—no, she hates me. When Syl told her about our wedding, she said, ‘Y’all already registered yourselves as married anyway; what’s the big fat point?’ She thinks our wedding is unnecessary. She thinks my family pressured Sylvain to planning one, because we somehow want stupid material things like a house or a car or whatever fancy-schmancy things only she can cook up,” she fumed. “Sinabi niya kay Syl ang lahat ng ito sa telepono. Akala niya tulog na ako, pero narinig ko lahat. Ang kasal ay palaging ideya ni Syl-hindi ng aking pamilya.“To be frank, Arianne, I hate his mo
Si Mrs. Cox ang unang naka-recover mula sa masamang pagkabigla. Gamit ang nakapraktis na ngiti, nilapitan niya si Ursula at nag-anyaya, “Ah, nanay ni Sylvain! Kakasimula pa lang ng kasal—impeccable ang timing mo. Sabay tayong maupo."Bago pa mahawakan ng kamay ni Mrs. Cox si Ursula, hinampas ito ng huli. Sa hangin ng kataasan na ipinatawag niya, ipinahayag ni Ursula, “Huwag mo akong hawakan! Masyado akong ‘inferior’ sa iginagalang mong pamilya, innit? Kung talagang nagsinungaling kayo tungkol sa in-law mo, hindi mo pa sisimulan ang kasal bago ako nandito, hindi ba? Miss me with that disgusting, fake-a** nicey-nice act, if you be sooooo kind!”Si Ursula ay malakas at matinis. Halos lahat ay narinig siya, at ang unang batch ng susurrus ay sumali sa silid.Si Mrs Cox, sa kanyang kaibuturan, ay isang babaeng manipis ang balat na pinahahalagahan ang kanyang mukha; ito ang pinakamalaking impetus sa likod ng kanyang maalab na antagonismo laban sa relasyon nina Sylvain at Robin, pagkatapos
Paano makakabangon ang sinuman sa kanila mula sa imbroglio na ito?Mayroon bang anumang paraan upang ayusin ang nasira?Paano niya magagawang makalimutan ng kanyang mga magulang ang napakaraming obloquy na sumisira sa kanilang imahe ngayon? Ang kanyang ina, lalo na—ang kanyang ina na payat ang balat, na nagmamalasakit sa kanyang mukha nang higit sa lahat, na pagkatapos ay dumanas ng matinding kahihiyan sa mismong araw ng kasal ng kanyang anak na babae.Ang liwanag sa dulo ng lagusan—ang liwanag na inaasam-asam niya—ay muli nang masakit na hindi niya maabot ng alam ng Diyos kung gaano katagal.Pipilitin siya ng mga magulang niya. Pipilitin nila siyang makipaghiwalay sa kanya, upang hindi na muling pumasok sa sambahayan ng Trudeau.Ang kanyang ulo ay hindi titigil sa pag-imagine nito—isang milyong paraan upang mapilitan at pilitin at hilingin ng kanyang mga magulang na iwan niya si Sylvain. Pagkatapos, sa malayong bahagi ng mga naghihirap na pag-iisip na ito, ay si Ursula Siebeech-J