Ilang sandali pa si Melanie bago niya naalala na kasama niya si Tiffany. Nagmamadali siyang nagpakilala sa kanila. “Bro, ito si Tiffany. Malamang na kilala mo siya, dahil kaibigan ko siya."Bahagyang ipinikit ni Nikolai ang kanyang mga mata habang sinusukat niya si Tiffany saglit. Pagkatapos, sinabi niya na may kaswal na ekspresyon, "Hello, my name is Nikolai."Kinawayan ni Tiffany ang kamay niya. "Hoy Nikolai, magkaibigan tayong lahat dito, kaya hindi na kailangang maging pormal."Ang hagdan ay tiyak na hindi magandang lugar para makipagkuwentuhan, kaya sinabi ni Melanie, “Bro, bakit hindi tayo humanap ng mauupuan at mapagkuwentuhan? Matagal-tagal na rin akong hindi umuuwi, kaya hindi ko alam kung paano ang mga bagay-bagay sa bahay, ni hindi ako nakikipag-ugnayan kay Mama at Papa."Tumango si Nikolai, ngunit nakatuon pa rin ang tingin niya kay Tiffany.Nakatayo na si Tiffany sa ibaba ng pares at makitid ito sa hagdan, kaya kailangan niyang tumalikod at maglakad muna pababa. Bigla
‘Puro businessman ang nagpunta sa event ngayong gabi, kaya paanong magkakaroon ng isang doktor?’ Nang mapagtanto ito ni Melanie, humiram siya ng telepono sa isa sa mga bystanders para tawagan si Arianne. 'Kailangan nating ibalik ang cruise sa baybayin ngayon at ipadala si Tiffany sa ospital. Kung hindi, tiyak na malalagay sa panganib ang kanyang buhay!’Nang matanggap nila ang balita, mabilis na sumugod sina Arianne at Mark sa pinangyarihan. Nang makita nila kung gaano kalubha ang kalagayan ni Tiffany, agad na namutla ang mukha ni Arianne. “Tiffany!”Kalmado pa rin si Mark ng mga sandaling iyon. "Ibalik ang barko ngayon!"Hindi nagtagal, dumating na rin sa eksena sina Jackson at Alejandro. Halos malaglag si Jackson nang makita niya si Tiffany. “W… Anong nangyari? Paano ito nangyari?! Anong nangyayari dito?!"Ang unang reaksyon ni Alejandro ay ang sumugod sa gilid ni Tiffany. Marahan niyang sinampal ang pisngi ni Tiffany habang umungol na may apurahang tono, “Naririnig mo ba ako?! K
Binasag ni Mark ang katahimikan at sinabing, "Ano ang sitwasyon?"Napailing nalang si Jackson at nanatiling tahimik.Sumama ang konsensya ni Melanie, at pumunta siya sa banyo para tumakas. Nahihirapan siyang huminga kapag nasa karamihan siya.Habang nakatayo siya sa harap ng palanggana, nagsimulang mamuo ang poot sa loob niya nang tingnan niya ang sarili sa salamin. Siya ay palaging napaka-upfront sa kanyang mga aksyon, ngunit ang insidente ay nag-iwan ng isang napaka-matalim na kuko sa kanyang puso, walang humpay na tumusok sa kanya. 'Wala sa mga ito ang mangyayari kung hindi ako pumunta at nakilala ang aking kapatid na lalaki kasama si Tiffany. Hindi ko masasabi na si Nikolai ang gumawa nito. Papasanin ko ang lahat ng responsibilidad para sa pangyayaring ito.'Paglabas ni Melanie sa banyo, nakita niya sa gilid ng kanyang mga mata na naghihintay sa kanya si Alejandro.Hindi niya namamalayan na umiwas ng tingin at umatras.Nang makita ni Alejandro ang reaksyon niya, bakas sa mga
Hinintay ni Jackson na makaalis ang lahat bago siya tumingin kay Melanie. "Nadulas ba siya, walang nagtulak sa kanya?"Nakipagtitigan si Melanie kay Jackson ngunit nanatiling tahimik.Nagdilim ang mga mata ni Jackson at hindi na siya nagsalita pa. Nang itulak si Tiffany palabas ng mga nars mula sa operating theater, sinundan sila ni Jackson sa kanyang ward.Unti-unting nagising si Tiffany nang pasado alas-1 ng madaling araw, at ang una niyang ginawa ay hinawakan ang kanyang tiyan. "Baby... Nasaan ang sanggol?!"Marahang hinawakan ni Jackson ang kamay niya. "Ayos lang, ayos na ang bata. Kinailangan siyang ilagay sa isang incubator sa loob ng ilang araw mula nang siya ay ipinanganak nang wala sa panahon. Siguradong nabigla ka, hindi ba? Maayos na ang lahat ngayon… Huwag kang matakot…”Nakahinga ng maluwag si Tiffany. Bigla niyang nakita si Melanie na nakatayo sa hindi kalayuan sa gilid ng kanyang mga mata at may halong halo-halong emosyon sa mukha. “Jackson, pwede bang iwan mo muna
Nagkunwari si Tiffany na may maluwag na ekspresyon sa mukha. “Paano kaya siya? Nag-o-overthink ka sa mga bagay-bagay. Nadulas lang ako at aksidenteng nahulog. Kasalanan ko kung bakit hindi kita pinakinggan. Kinailangan ko lang na isuot ang damit na iyon na may mahabang laylayan ngunit hindi ako makapagsuot ng napakataas na takong, kaya nabadtrip ako... Ngunit sabihin mo sa akin ang totoo, maayos ba talaga ang anak natin? Medyo may kalayuan mula sa cruise hanggang sa baybayin, kaya matagal na siguro ang lumipas. Siguradong nasa panganib ang anak natin, hindi ba?"Paano kaya nasabi ni Jackson ang totoo? Inabot niya ang kamay niya para ayusin ang buhok ni Tiffany. “Paano kaya siya? Hiniling namin sa cruise na bumalik muna sa lupa. Sakto ding dumating ang ambulansya, kaya ayos lang kayo ng anak natin. Ang sanggol ay kailangan lamang ilagay sa ilalim ng pagmamasid sa isang incubator dahil sa napaaga na kapanganakan, kaya itigil ang masyadong pag-iisip at takutin ang iyong sarili. Tulad ng
Napaisip si Arianne saglit bago nagtapos, “I don’t think Melanie did it. Hindi iyon ang unang pagkakataon na magkasama sina Melanie at Tiffie—kung ang saktan niya si Tiffie noon pa man ang layunin niya, noon pa man ay nagawa na niya ito bago pa man ang araw ng aming kasal, di ba? Tanungin na lang natin si Tiffie kung ano talaga ang nangyari mamaya kapag nakita natin siya.”Hindi naintindihan ni Smore ang usapan ng kanyang mga magulang. Nais lang niyang bumisita sa ospital sa lalong madaling panahon, kaya nagsimula siyang mag-lobo at humigop ng kanyang pagkain. Sa hindi inaasahang pagkakataon, imbes na sawayin ni Mark ang bata dahil sa kanyang masamang ugali sa hapunan, tumawa lang si Mark.Inilibot ni Arianne ang kanyang mga mata. "Kung kumain ako ng ganyan dati, hahampasin mo ako sa ulo ng sandok o kung ano! Tinatawag ko itong TDS—Tremont Double Standard!”Lalong tumawa si Mark. “Hindi kita sinaktan; hindi totoo yan, bunkum yan! Hindi kita pinalaki tulad ng aking anak na babae-tiya
Nadurog ang puso ni Arianne. Ang tanging dahilan kung bakit natupad ni Tiffany ang pangakong binitiwan niya kay Melanie ay dahil akala niya ay okay na ang kanyang anak. Kung malaman niya na ang sanggol ay hindi umalis sa kritikal na kondisyon, ang mapagkawanggawa na saloobin ni Tiffany ay maaaring masira.“Okay, nakuha na kita. Hindi ko sasabihin kahit kanino ang tungkol dito. God, biktima din si Melanie, di ba? I mean, she and Alejandro's relationship might be... affable, but it doesn't mean na mahal niya siya. And Melanie knows it," Arianne remarked. "And her brother has doomed her with this. Ang pagiging maingat ni Alejandro ay magtutulak sa kanya na ituring ang pangyayaring ito bilang kahit ano maliban sa isang 'aksidente'. Masama ang pakiramdam ko na ang relasyon nina Melanie at Naglalahad si Alejandro.”Ang inhustisya na dinanas ni Melanie ay naagrabyado kay Tiffany. “Hindi man lang nakikita ng sh*tbag na iyon kung gaano siya naging mabuting asawa sa kanya! Goddammit, may kalah
Papalapit sa pinto ang mga yabag. Mabilis na nakilala ito ni Melissa bilang sa kanyang ama at tumungo sa direksyon nito na parang bata. Ang kanyang maliit na tangkad ay naging imposible para sa bata na maabot ang doorknob, kahit na hindi mahalaga, bilang isang segundo mamaya, ang pinto ay bumukas ng mahina mula sa labas, na tila kung sino ang papasok ay hinulaan ang presensya ng batang babae na nakatayo sa likod nito.Nang makita ni Alejandro ang maliit na si Millie, yumuko si Alejandro at binuhat ang dalaga sa kanyang mga bisig. "Tara, nakatayo ka ulit sa likod ng pinto? Alam mo bang isang araw ay maaaring may bumangga sa iyo ng pinto, at hindi iyon masyadong maganda, hindi ba? Sa susunod, tumayo ka nang mas malayo sa pinto, okay?” magiliw niyang paalala. “Anyway, laruin mo ang mga laruan mo sa ibaba. Kailangang makausap ni Daddy si Mommy saglit, okay?"Ginaya ni Melissa si Melanie na suminghot. “Daddy, umiiyak si Mommy, singhot-singhot, argh-argh…”Binatukan ni Alejandro si Melani