Sinundan ni Mark ang linya ng paningin ni Smore hanggang sa tumalon sa kanyang mga mata ang view ng lungsod. Ang mga skyscraper, na laging mukhang kahanga-hanga pabalik sa lungsod, ngayon ay hindi hihigit sa maliliit, hindi kapansin-pansing mga bloke."Tumayo ka sa tuktok, at ikaw ay nasa mataas na posisyon para tingnan ang pinakamalayong bahagi ng mundo. Tumayo sa isang lugar na patag, at lahat ay mukhang matangkad at hindi maabot. Kung gusto mong makakita ng malayo sa mundo, pagkatapos ay palaging magsikap para sa tuktok-laging. Naiintindihan mo ako?"Siyempre hindi ginawa ni Smore. Ang mas malalim na kahulugan sa likod ng kanyang mga salita ay ganap na nawala sa bata, na ang sagot ay, "Ohhh, so we're gonna climb all the way up to the peak? Dahil ang tuktok ay ang tuktok!"Kumibot ang gilid ng labi ni Mark. Bakit niya sinubukang ipasa ang isang bagay na maiintindihan lamang ng isang may sapat na gulang sa isang bata na wala pang tatlong taong gulang?Nawala ang tawa ni Arianne sa
Hindi nakatawag ng tawag mula kay Mark si Arianne pagkatapos noon, kahit na sa sumunod na araw. Ang tanging natanggap niya ay isang text sa hating gabi na nagsasabi sa kanya na hindi siya maaaring umalis. Pakiramdam niya na hindi siya sinipot ni Mark.Pumasok siya sa trabaho, at agad na nakita si Sylvain na matamlay na hinihigop ang kanyang morning tea sa opisina. Agad niyang tinanong, "Kailan ang kasal niyo ni Robin?"Nabulunan ng mainit na tsaa si Sylvain, dahilan para mag-sputter siya nang ilang sandali bago tuluyang nanumbalik ang katahimikan.“Gah? Tama, ang kasal natin. Nasa kalagitnaan pa rin kami ng pagpaplano nito. Oo, ang mga bagay na tulad nito ay palaging pinakamahusay na mabagal, tama? Kaya't naghahanda kami para sa lahat. At saka, I’ve only got the time to work on that bridal gown design after work,” he fibbed. "Napagpasyahan kong kunin ang iyong mahusay na mungkahi at ako mismo ang magdisenyo nito. Whew, medyo nakakapagod na gawin ang mga bagay-bagay sa iyong sarili,
Naputol ang tawag sa telepono bago pa man makapagsalita si Arianne. 'Ano ba, Mark! Hindi mo ba magawang sabihin sa akin kanina na isasama mo si Smore? Bigla mo nalang siya kinuha ng agad-agad. Pero, ayos lang. Kung binabantayan ni Mark si Smore, mas maaga siyang makakauwi dahil hindi kailanman naging tipo ng tao si Mark na manatili sa pampublikong lugar at maging magalang sa iba nang nakangiti. Masyado iyong nakaka-stress para sa kanya.'Pagdating niya sa ibaba, bumaba si Brian sa sasakyan para tulungan siyang pagbuksan siya ng pinto ng sasakyan. Itinaas pa niya ang laylayan ng palda ni Arianne.Pagkaupo niya ng maayos sa sasakyan ay inangat niya ang mga mata niya at ngumiti kay Brian. "Salamat."Saglit na nagulat si Brian bago niya mabilis na iniwas ang tingin sa mukha ni Arianne. "Bahagi ito ng aking tungkulin."Naisip ni Arianne na medyo kakaiba ang reaksyon ni Brian. "Anong problema? Hindi ba maayos ang makeup ko?"Seryoso ang ekspresyon ng mukha ni Brian habang sinabing, “Hi
Bagama't napakalaki ng tiyan ni Tiffany, hindi ito naging hadlang sa pagsusuot ng damit. Sa katunayan, nagbigay ito sa kanya ng isang tiyak na alindog.'Nandito rin si Jackson. Parang bagay na bagay ang may-ari nitong piging sa kasal.’Hanggang sa sumakay si Arianne sa cruise ay napagtanto niya na maraming kilalang tao ang nakasakay. Maging sina Alejandro at Melane ay naroon, kasama ang iba pang business tycoon sa loob ng industriya.Pagdating niya sa lounge, nakita ni Arianne si Smore na naghuhukay ng pagkain sa gilid ng kanyang mga mata. Napakarami niyang kinakain na cake na puno ng cream ang kanyang bibig. Bago siya umalis sa kanyang bahay, nakapagpalit pa siya ng suit na may itim na kurbata. Sa totoo lang, mas kamukha niya si Mark nang sandaling iyon."Aristotle Tremont, bakit niloloko mo ang iyong pagkain nang hindi nagpapakita ng anumang kagandahang-loob?" Lumapit si Arianne sa kanya at kumuha ng tissue para punasan ang bibig ni Smore.Nang marinig niyang tinatawag ni Ariann
Hindi nag-alala si Mark. “Mananatili siyang nasa cruise kahit saan siya magtatakbo, kaya saan siya maaaring pumunta? At isa pa, si Mary ang nag-aalaga sa kanya, kaya huwag ka mag-alala. Dahil anak ko siya, kailangan niyang masanay dito mula sa murang edad. Kailangan niyang maglakad kasama ako sa kumpanya kapag siya ay 10 taong gulang na. Kung hindi, paano niya hahalili ang pwesto ko? Wala akong pakialam kung paano mo siya pinalaki bago siya umabot ng 10 taong gulang—hayaan siyang malayang maglaro o anuman. Ngunit ako ang namamahala sa sandaling umabot siya ng 10 taong gulang. Thinking about it, he's my only son, so how can I not raise him up right? Gayunpaman, hindi ko rin siya uubusin."Sinamaan siya ng tingin ni Arianne. “Kung sa tingin mo ay napakaliit ng isang anak na lalaki, maaari kang magkaroon ng kaunti pa sa iba. Hindi ko na kayo kayang magkaanak pa."Biglang inabot ni Mark ang kamay niya at hinila si Arianne papunta sa kanya. "Sino ba nagsabing nagrereklamo ako? Ang isa ay
“Bakit ka nakatunganga dyan?! Bilisan mo at sabihin mong oo, Ari!"Sigaw ni Tiffany sa gilid, kitang-kita na sabik at tuwang-tuwa.Natauhan si Arianne ng marinig niyang sumisigaw si Tiffany. Hindi siya makapaniwal sa lahat ng nangyari. Nais niyang tanungin kung ano ang nangyayari, ngunit tila hindi ito ang tamang oras para pag-usapan ang anumang bagay sa mga oras na iyon. Kaya naman, dahan-dahan niyang itinaas ang kanyang kamay habang pinagmamasdan ng lahat. “O-oo…”Naisip pa rin ni Arianne na nananaginip siya, hanggang sa puntong nakalagay ang singsing sa kanyang singsing. ‘Ito ba ang “malaking bagay” na pinagkakaabalahan ni Mark?’ Nabalisa si Arianne na bahagyang nanginginig ang kanyang mga kamay...Biglang lumuha at namamaga ang mga mata ni Arianne. ‘Talagang tinupad niya ang kanyang pangako at ibinigay sa akin ang pinakamahusay. Inanunsyo niya sa lahat na babae niya ako.'Habang nagsimulang magpalabas ng mga paputok sa itaas ng cruise, naging mas masaya ang musika. Tumayo si M
Hindi maiwasan ni Arianne na maging proud sa tuwing naiisip niya si Smore. ‘Di ko inaasahan na si Smore ang magdadala ng singsing. Nagalit pa nga sa akin ang maliit na bata kanina.’Hindi nagpatinag si Tiffany, kahit buntis. Pasimple siyang gumalaw nang marinig niya ang paputok. “Gusto kong manood ng fireworks. Gusto ba ninyong lahat na samahan ako? Narinig ko mula kay Jackson na ang mga huling sandali bago matapos ang mga paputok ay ang pinakamahusay, at ito ay paparating na."Umiling si Arianne. “Medyo masakit ang mga binti ko sa sobrang tagal ng pagtayo, kaya magpapahinga muna ako sandali. Putulin mo ako ng maluwag please. Kailangan ko pang lumabas at i-entertain ang mga tao mamaya. Kung alam kong ako ang pangunahing karakter kanina, mas naging handa ako sa pag-iisip... Sige na Melanie ka."Hinawakan ni Tiffany ang kamay ni Melanie habang sabik na sabik siyang lumabas. Nang makita ni Arianne na walang tao sa paligid ay hinubad niya ang kanyang high heels. Nagsimulang mamula ang k
Ilang sandali pa si Melanie bago niya naalala na kasama niya si Tiffany. Nagmamadali siyang nagpakilala sa kanila. “Bro, ito si Tiffany. Malamang na kilala mo siya, dahil kaibigan ko siya."Bahagyang ipinikit ni Nikolai ang kanyang mga mata habang sinusukat niya si Tiffany saglit. Pagkatapos, sinabi niya na may kaswal na ekspresyon, "Hello, my name is Nikolai."Kinawayan ni Tiffany ang kamay niya. "Hoy Nikolai, magkaibigan tayong lahat dito, kaya hindi na kailangang maging pormal."Ang hagdan ay tiyak na hindi magandang lugar para makipagkuwentuhan, kaya sinabi ni Melanie, “Bro, bakit hindi tayo humanap ng mauupuan at mapagkuwentuhan? Matagal-tagal na rin akong hindi umuuwi, kaya hindi ko alam kung paano ang mga bagay-bagay sa bahay, ni hindi ako nakikipag-ugnayan kay Mama at Papa."Tumango si Nikolai, ngunit nakatuon pa rin ang tingin niya kay Tiffany.Nakatayo na si Tiffany sa ibaba ng pares at makitid ito sa hagdan, kaya kailangan niyang tumalikod at maglakad muna pababa. Bigla