Naputol ang tawag sa telepono bago pa man makapagsalita si Arianne. 'Ano ba, Mark! Hindi mo ba magawang sabihin sa akin kanina na isasama mo si Smore? Bigla mo nalang siya kinuha ng agad-agad. Pero, ayos lang. Kung binabantayan ni Mark si Smore, mas maaga siyang makakauwi dahil hindi kailanman naging tipo ng tao si Mark na manatili sa pampublikong lugar at maging magalang sa iba nang nakangiti. Masyado iyong nakaka-stress para sa kanya.'Pagdating niya sa ibaba, bumaba si Brian sa sasakyan para tulungan siyang pagbuksan siya ng pinto ng sasakyan. Itinaas pa niya ang laylayan ng palda ni Arianne.Pagkaupo niya ng maayos sa sasakyan ay inangat niya ang mga mata niya at ngumiti kay Brian. "Salamat."Saglit na nagulat si Brian bago niya mabilis na iniwas ang tingin sa mukha ni Arianne. "Bahagi ito ng aking tungkulin."Naisip ni Arianne na medyo kakaiba ang reaksyon ni Brian. "Anong problema? Hindi ba maayos ang makeup ko?"Seryoso ang ekspresyon ng mukha ni Brian habang sinabing, “Hi
Bagama't napakalaki ng tiyan ni Tiffany, hindi ito naging hadlang sa pagsusuot ng damit. Sa katunayan, nagbigay ito sa kanya ng isang tiyak na alindog.'Nandito rin si Jackson. Parang bagay na bagay ang may-ari nitong piging sa kasal.’Hanggang sa sumakay si Arianne sa cruise ay napagtanto niya na maraming kilalang tao ang nakasakay. Maging sina Alejandro at Melane ay naroon, kasama ang iba pang business tycoon sa loob ng industriya.Pagdating niya sa lounge, nakita ni Arianne si Smore na naghuhukay ng pagkain sa gilid ng kanyang mga mata. Napakarami niyang kinakain na cake na puno ng cream ang kanyang bibig. Bago siya umalis sa kanyang bahay, nakapagpalit pa siya ng suit na may itim na kurbata. Sa totoo lang, mas kamukha niya si Mark nang sandaling iyon."Aristotle Tremont, bakit niloloko mo ang iyong pagkain nang hindi nagpapakita ng anumang kagandahang-loob?" Lumapit si Arianne sa kanya at kumuha ng tissue para punasan ang bibig ni Smore.Nang marinig niyang tinatawag ni Ariann
Hindi nag-alala si Mark. “Mananatili siyang nasa cruise kahit saan siya magtatakbo, kaya saan siya maaaring pumunta? At isa pa, si Mary ang nag-aalaga sa kanya, kaya huwag ka mag-alala. Dahil anak ko siya, kailangan niyang masanay dito mula sa murang edad. Kailangan niyang maglakad kasama ako sa kumpanya kapag siya ay 10 taong gulang na. Kung hindi, paano niya hahalili ang pwesto ko? Wala akong pakialam kung paano mo siya pinalaki bago siya umabot ng 10 taong gulang—hayaan siyang malayang maglaro o anuman. Ngunit ako ang namamahala sa sandaling umabot siya ng 10 taong gulang. Thinking about it, he's my only son, so how can I not raise him up right? Gayunpaman, hindi ko rin siya uubusin."Sinamaan siya ng tingin ni Arianne. “Kung sa tingin mo ay napakaliit ng isang anak na lalaki, maaari kang magkaroon ng kaunti pa sa iba. Hindi ko na kayo kayang magkaanak pa."Biglang inabot ni Mark ang kamay niya at hinila si Arianne papunta sa kanya. "Sino ba nagsabing nagrereklamo ako? Ang isa ay
“Bakit ka nakatunganga dyan?! Bilisan mo at sabihin mong oo, Ari!"Sigaw ni Tiffany sa gilid, kitang-kita na sabik at tuwang-tuwa.Natauhan si Arianne ng marinig niyang sumisigaw si Tiffany. Hindi siya makapaniwal sa lahat ng nangyari. Nais niyang tanungin kung ano ang nangyayari, ngunit tila hindi ito ang tamang oras para pag-usapan ang anumang bagay sa mga oras na iyon. Kaya naman, dahan-dahan niyang itinaas ang kanyang kamay habang pinagmamasdan ng lahat. “O-oo…”Naisip pa rin ni Arianne na nananaginip siya, hanggang sa puntong nakalagay ang singsing sa kanyang singsing. ‘Ito ba ang “malaking bagay” na pinagkakaabalahan ni Mark?’ Nabalisa si Arianne na bahagyang nanginginig ang kanyang mga kamay...Biglang lumuha at namamaga ang mga mata ni Arianne. ‘Talagang tinupad niya ang kanyang pangako at ibinigay sa akin ang pinakamahusay. Inanunsyo niya sa lahat na babae niya ako.'Habang nagsimulang magpalabas ng mga paputok sa itaas ng cruise, naging mas masaya ang musika. Tumayo si M
Hindi maiwasan ni Arianne na maging proud sa tuwing naiisip niya si Smore. ‘Di ko inaasahan na si Smore ang magdadala ng singsing. Nagalit pa nga sa akin ang maliit na bata kanina.’Hindi nagpatinag si Tiffany, kahit buntis. Pasimple siyang gumalaw nang marinig niya ang paputok. “Gusto kong manood ng fireworks. Gusto ba ninyong lahat na samahan ako? Narinig ko mula kay Jackson na ang mga huling sandali bago matapos ang mga paputok ay ang pinakamahusay, at ito ay paparating na."Umiling si Arianne. “Medyo masakit ang mga binti ko sa sobrang tagal ng pagtayo, kaya magpapahinga muna ako sandali. Putulin mo ako ng maluwag please. Kailangan ko pang lumabas at i-entertain ang mga tao mamaya. Kung alam kong ako ang pangunahing karakter kanina, mas naging handa ako sa pag-iisip... Sige na Melanie ka."Hinawakan ni Tiffany ang kamay ni Melanie habang sabik na sabik siyang lumabas. Nang makita ni Arianne na walang tao sa paligid ay hinubad niya ang kanyang high heels. Nagsimulang mamula ang k
Ilang sandali pa si Melanie bago niya naalala na kasama niya si Tiffany. Nagmamadali siyang nagpakilala sa kanila. “Bro, ito si Tiffany. Malamang na kilala mo siya, dahil kaibigan ko siya."Bahagyang ipinikit ni Nikolai ang kanyang mga mata habang sinusukat niya si Tiffany saglit. Pagkatapos, sinabi niya na may kaswal na ekspresyon, "Hello, my name is Nikolai."Kinawayan ni Tiffany ang kamay niya. "Hoy Nikolai, magkaibigan tayong lahat dito, kaya hindi na kailangang maging pormal."Ang hagdan ay tiyak na hindi magandang lugar para makipagkuwentuhan, kaya sinabi ni Melanie, “Bro, bakit hindi tayo humanap ng mauupuan at mapagkuwentuhan? Matagal-tagal na rin akong hindi umuuwi, kaya hindi ko alam kung paano ang mga bagay-bagay sa bahay, ni hindi ako nakikipag-ugnayan kay Mama at Papa."Tumango si Nikolai, ngunit nakatuon pa rin ang tingin niya kay Tiffany.Nakatayo na si Tiffany sa ibaba ng pares at makitid ito sa hagdan, kaya kailangan niyang tumalikod at maglakad muna pababa. Bigla
‘Puro businessman ang nagpunta sa event ngayong gabi, kaya paanong magkakaroon ng isang doktor?’ Nang mapagtanto ito ni Melanie, humiram siya ng telepono sa isa sa mga bystanders para tawagan si Arianne. 'Kailangan nating ibalik ang cruise sa baybayin ngayon at ipadala si Tiffany sa ospital. Kung hindi, tiyak na malalagay sa panganib ang kanyang buhay!’Nang matanggap nila ang balita, mabilis na sumugod sina Arianne at Mark sa pinangyarihan. Nang makita nila kung gaano kalubha ang kalagayan ni Tiffany, agad na namutla ang mukha ni Arianne. “Tiffany!”Kalmado pa rin si Mark ng mga sandaling iyon. "Ibalik ang barko ngayon!"Hindi nagtagal, dumating na rin sa eksena sina Jackson at Alejandro. Halos malaglag si Jackson nang makita niya si Tiffany. “W… Anong nangyari? Paano ito nangyari?! Anong nangyayari dito?!"Ang unang reaksyon ni Alejandro ay ang sumugod sa gilid ni Tiffany. Marahan niyang sinampal ang pisngi ni Tiffany habang umungol na may apurahang tono, “Naririnig mo ba ako?! K
Binasag ni Mark ang katahimikan at sinabing, "Ano ang sitwasyon?"Napailing nalang si Jackson at nanatiling tahimik.Sumama ang konsensya ni Melanie, at pumunta siya sa banyo para tumakas. Nahihirapan siyang huminga kapag nasa karamihan siya.Habang nakatayo siya sa harap ng palanggana, nagsimulang mamuo ang poot sa loob niya nang tingnan niya ang sarili sa salamin. Siya ay palaging napaka-upfront sa kanyang mga aksyon, ngunit ang insidente ay nag-iwan ng isang napaka-matalim na kuko sa kanyang puso, walang humpay na tumusok sa kanya. 'Wala sa mga ito ang mangyayari kung hindi ako pumunta at nakilala ang aking kapatid na lalaki kasama si Tiffany. Hindi ko masasabi na si Nikolai ang gumawa nito. Papasanin ko ang lahat ng responsibilidad para sa pangyayaring ito.'Paglabas ni Melanie sa banyo, nakita niya sa gilid ng kanyang mga mata na naghihintay sa kanya si Alejandro.Hindi niya namamalayan na umiwas ng tingin at umatras.Nang makita ni Alejandro ang reaksyon niya, bakas sa mga
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy