Sa puntong ito, maging ang hitsura ni Libby na kinunan ay kitang-kita ng awa. Para bang ang kalagayan ni Robin ay nakakuha ng malaking simpatiya. “Oh, hon, hindi ko matatanggap ito ngayon! Hindi ko naaalala na talagang binigyan ka ng anumang espesyal na pagtrato, alam mo, dahil naniniwala ako sa pagtrato sa lahat nang patas at walang kinikilingan. Chin up, mahal. Ang iyong asawa ang kilalang taga-disenyo, si Sylvain Trudeau! Ang pag-alis sa Tremont Estate ay hindi ka masyadong masasaktan, magtiwala ka sa akin. Ang mga taong tulad mo ay hindi kailanman mag-aalala tungkol sa halaga ng pamumuhay, oo?""Ngunit pinipilit ko, Mrs. Sheppard!" Bulalas ni Robin, nanlalaki ang mga mata sa sinseridad. “Masyadong abala si Sylvain ngayong gabi para sumali, pero inaprubahan niya akong imbitahan ka para sa hapunan, kaya... Well, c’mon! Let me treat you just this once—maaari kang pumunta kahit saan mo gusto. O, kung hindi mo alam kung saan pipiliin... Paano ang White Water Bay Café? Ito ay isang maga
"Well, siya ang nag-alaga sa akin noon sa trabaho," paliwanag ni Robin. “Kahit na hindi na kami magkaibigan, sa tingin ko mas mabuti nang i-acknowledge ko pa rin siya for old times’ sake. Kaya, inimbitahan ko siya para sa aking huling hapunan.Itinago ni Libby ang kanyang cellphone at walang sinabi. Tuluyan na lang siyang nawalan ng mood para mag-selfie.Tumawid si Arianne sa kwarto at umupo sa kanyang upuan, hindi man lang niya tiningnan o binati ang mga tao sa loob ng kwarto. Sa kanyang isip, halos isang daang beses na inilibot ni Libby ang kanyang mga mata dahil sa ugali ng party-pooper. Ang natitira na lang ay ang sabihin niya ang mga salitang, “Holy sh*t, napakayabang mo pa rin dahil naging ‘Mrs. Tremont’ ka sa loob ng ilang araw?!’Tahimik na kumakain ang grupo. Pagkatapos, kaswal na pinutol ni Arianne ang katahimikan nang sabihin niyang, “Libby Sheppard. Balita ko medyo malapit kayo noon Shelly-Ann Leigh, di ba? Kinakausap mo pa rin siya pagkatapos niyang umalis?"Si Libby a
Humakbang si Arianne, hinawakan si Libby sa kanyang kwelyo bago siya inipit sa dingding."Ang restaurant na ito ay pag-aari ng Jackson West, na asawa ni Tiffany, ang aking bestfriend. Sa tingin mo talaga makakaalis ka dito nang hindi ako sinasagot?" sabi niya. "Dahil nakuha ka na namin, hindi ka aalis sa premise na ito hangga't hindi mo sinasabi sa akin ang totoo. Gaano karaming reward ang ibinigay sayo ni Shelly para maging sunud-sunuran niya, ha? Isipin mo, naubos na niya ang bawat isa sa kanyang mga brain cells para subukan akong paalisin sa kumpanya, pero ang pinakamadaling paraan para gawin iyon noon pa man ay ang paalisin ako ni Mark. Nagtataka ba siya kung bakit mas gugustuhin niyang itapon ang lahat ng kanyang pagsisikap sa mga walang kwentang paraan na ito kaysa gawin na lang iyon?“Gusto ni Mark na manatili ako palagi sa buhay niya, kahit pa divorced na kami. Hindi niya tatanggapin na umalis sa paningin niya. Hindi importante kung gaano karaming tricks ang gagamitin ni Shel
Gayunpaman, napansin ni Shelly ang kakaibang tono ng boses ni Libby. “Libby... Sheppard? Anong ginagawa mo ngayon? Parang may mali sa boses mo, dear."Mabilis na tiningnan ni Libby si Arianne saka huminga ng malalim at sinabi, “Wala. Kakauwi ko lang galing trabaho, yun lang. Medyo malayo ang nilakad ko, kaya parang hinihingal ako ngayon. Um, ang dahilan kung bakit kita tinatawagan ngayon ay dahil... kailangan ko ang tulong mo. Naisip ni Mr. Tremont na hindi maganda ang work evaluation ko kamakailan, at sa palagay ko ay gusto niya akong tanggalin. Mrs. Leigh, ako ay, uh, umaasa na baka pwede mong banggitin kay Mr. Tremont ang mga magagandang bagay tungkol sa akin, kung naiintindihan mo ang sinusubukan kong sabihin? Matagal na akong nagsusumikap sa Tremont Enterprise, at hindi ako naging supervisor para lang tanggalin ng napakabilis... Naiintindihan mo ba ang sinasabi ko?"Medyo natahimik ang kabilang linya. Tumagal ng higit sa sampung segundo bago tuluyang sinabi ni Shelly, “Makinig k
Mapaglarong inilabas ni Robin ang kanyang dila. “Teehee! Hindi naman, Arianne. Isang sampal kapalit para matuklasan mo ang katotohanan? Iyon ay isang fair bargain! Alam kong hindi mo ako sasaktan ng sobra, sis. Alam mo naman sa sarili mo na hindi ka lalampas sa linya."Kumuha si Arianne ng isang kutsarang meatballs at inilagay sa plato ni Robin. “Halika, kumain ka na. Para sabihin sa iyo ang totoo... Hindi ko pa alam kung gusto kong sabihin kay Mark. Sa totoo lang? Ang kanyang paraan ng pag-deal ng anumang bagay na may kaugnayan kay Shelly ay napaka, kulang. Napakatagal na ng pasensya ko, at sa pagkakataong ito, talagang lumampas na sa linya ang Shelly na iyon. Hindi ko na ito pwedeng hayaan na lang; hindi na pwede... Pero ayokong dalhin rin si Mark sa isang mahirap na sitwasyon, kaya sa tingin ko ay dapat kong gawin ito ng sarili ko. Tara, i-enjoy natin ang ating dinner. Pagkatapos nito, pupunta na ako kay Shelly-Ann Leigh.”"Oo, sige," sabi ni Robin. “Siya ay tita ni Mr. Tremont, t
Nagging kulubot ang mukha ni Shelly sa panunuya at pagkasuklam nang banggitin ang pangalan ni Libby.Unti-unting namuo ang galit ni Arianne nang makita niya ang itsura ni Shelly. Ganito ba gamitin ni Shelly ang mga tao sa paligid niya? Ang pagtrato sa ibang tao bilang mga unggoy at mga sunod-sunuran na parang ginawa siyang superior sa kanilang lahat?“Ano ang next dirty move na gagawin mo, ha? O wala ka nang natitirang idea at ngayon ay nauubusan na ng mga trick? Babantaan mo ba si Mark na tanggalin ako sa pamamagitan ng paggamit muli ng relasyon mo sa kanya?" uminit ang ulo ni Arianne. "Binabalaan kita, huwag kang masyadong maangas. Dahil balang araw, aabot ka sa punto na babagsak ka dahil sa iyong sariling kagagawan!”Sa hindi inaasahang pagkakataon, natawa lang si Shelly sa sinabi ni Arianne.“Haha! Bless your heart, dear; hindi na darating ang araw na iyon. Sa katunayan, gusto kong sabihin mo kay Mark ang lahat ng bagay na ito ngayon at tingnan kung maniniwala siya sayo! Sinabi
Nang malapit nang tumama sa kalsada ang sasakyan ni Henry ay tuluyang napaatras si Arianne mula sa kanyang pagkatulala. "Sasama ako!"Tumingin si Mark sa kanya, walang sinasabi.Umupo siya at pumunta sa ospital kasama nila. Doon, itinulak si Shelly sa emergency room, at makalipas ang ilang saglit, lumabas ang operating doctor na nag-uulat na bagama't mukhang marami ang pagdurugo, kakailanganin pa rin ng ilang X-ray imaging upang makumpirma ang anumang makabuluhang pinsala sa loob.Habang hawak ang bill, magalang na umalis si Henry para bayaran ito sa counter, at tanging sina Arianne at Mark lang ang naiwan sa labas ng emergency studio.Nag-link ang kanilang mga tingin; ilang hakbang lang ang layo nila sa isa't isa, pero parang ilang lightyears ang pagitan nila. Napakalayo niya kaya hindi mawari ni Arianne kung ano ang maaaring gumugulo sa kanyang isipan.Biglang sinira ni Mark ang spell. "Bakit ka nandoon ... sa Tremont Estate?"Walang mga panlabas na emosyonal na pahiwatig sa ka
Tila napakahina ng mukha ni Shelly na maaaring himatayin siya anumang oras. “Ano bang pinagsasabi mo? Hindi ko alam kung ano ang sinabi sa iyo ni Arianne, ngunit hindi ko ito ginawa. No means hindi! Nananatili ako sa bahay sa lahat ng oras na ito, kaya walang paraan para makipag-ugnayan ako sa mga bagay sa kumpanya. I’d only been to the office that one time and then something happened; may coincidence kaya? Pinaghihinalaan mo na ako ay nagpaplano laban kay Arianne, ngunit bakit hindi mo naisip na may pagkakataon na may nagsasamantala sa sitwasyon at nagpaplano laban sa akin sa halip? Hindi lang ako ang taong galit kay Arianne. Hindi ba siya galit din sa akin? Mayroon ka bang loob na sabihin na wala siya? The moment she stepped through that door, she questioned me as to why I framed her. Pagkatapos, dahil lang sa hindi ko ginawa at tumanggi akong aminin, itinulak niya ako pababa ng hagdan. Paano mo pa gugustuhin na makasama ang makamandag na babaeng iyon gayong alam niyang may sakit ako
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy