Anuman, si Arianne ang tanging tao na tatanggap ng gulo. Kung si Arianne ay nakasuhan ng plagiarism, tiyak na walang paraan para ipagpatuloy niya ang pagtatrabaho sa industriya.Sa loob lamang ng ilang araw, kumalat ang balita tungkol sa kaso ng plagiarism, na naging dahilan upang si Arianne ay hindi maiiwasang maging sentro ng atensyon sa mga tsismis ng kanyang kasamahan at mabatikos. Habang pinauwi siya ni Mark, iminungkahi niya, “Bakit hindi ka magpahinga at magpahinga? Maghintay muna tayo hanggang sa malutas ko muna ang usapin.”Nakakunot ang noo ni Arianne habang nakatitig sa kanya. “Ano ang gusto mong sabihin? Kung ako ay mananatili sa bahay at magtago sa salita, iyon ay magiging karagdagang patunay para sa iba na isipin na ako ay nagkasala. Tumanggi akong masuspinde sa trabaho kapag wala akong dapat ikahiya. I’ve done some research and found that the person who demanding me is currently abroad, kaya hahanapin ko siya kapag nakabalik na siya.”Walang magawang bumuntong-hininga
Tiningnan siya nito ng masama. “Hindi ba iyon ang gusto mo? Kailan ka ba tumigil sa kakaisip tungkol sa s*x sa tuwing pumapasok ka sa bahay na ito? Ang mga lalaki ay mga hayop lamang na ginagamit ang ibabang kalahati ng kanilang mga katawan para mag-isip. Naiintindihan ko naman yun, kaya tama na ang bullsh*t.”Gagawin pa kaya ito ni Mark pagkatapos sabihin ni Arianne ang nakakainsultong pahayag na iyon? Sa halip, mahigpit niyang isinara ang kanyang bibig at binalot ang kanyang sarili ng mahigpit sa kanyang kumot. "Gagawin ko ito kung papayag ka. Kung hindi, kalimutan mo na ito. hindi kita pipilitin. Mayroon akong mga pangangailangan, pero pwede ko itong pigilan, naiintindihan mo? Sige, matulog ka na. Sasamahan kita ng sandali bago ako umalis. Bukas... Mas mabuti pa rin kung hindi ka papasok sa trabaho. Pupuntahan kita pagkatapos kong makipag-usap sa designer, kaya maging mabait ka at manatili sa bahay sa susunod na dalawang araw. Itrato mo na lang ito bilang bakasyon."Nagpupumiglas
Tumangging magkomento si Arianne sa kanyang sinabi. “Lagi kang boring, kaya natural lang na maging boring ako pagkatapos ng mahabang panahon. Malamang dahil mahal mo pa rin ako kaya hindi ganoon kalaki ang epekto sa akin ng hiwalayan natin, maliban na lang kung... Bukod sa hiwalayan natin, wala namang nagbago, di ba?”Naging malungkot ang tono ng pananalita ni Mark nang banggitin ang topic na ito habang sinasabi niyang, “Tama na, matulog ka na. Goodnight."Pagkatapos nito, tumanggi pa rin si Arianne na sundin ang payo ni Mark at bumalik sa trabaho sa opisina na parang walang nangyari.Makalipas ang tatlong araw, bumalik sa bansa ang designer na nagdemanda kay Arianne, at personal na nag-request ng meeting si Mark. Malinaw na ang meeting place ay hindi magaganap sa Tremont Enterprise, dahil malinaw na pinapakita nito sa lahat na ang kanilang kumpanya ang guilty dito at gusto nilang manghingi ng isang kasunduan, hindi ba?Samakatuwid, ang meeting place ay inayos sa White Water Bay Ca
Medyo nabigla si James sa nakakatakot na kilos ni Mark, at dahil dito ay nabawasan ang kanyang galit; hindi na rin siya naglakas loob na itaas ang kanyang baba. "Tungkol diyan... Nakadepende ito sa iyong sincerity. Ikaw ang CEO ng Tremont Enterprise, kaya paano mo ito gustong ayusin? At saka, ang ex-wife mo ang nangopya ng gawa ko, hindi ang kabaliktaran. Iniisip ko kung hindi sinasadyang nakita ng iyong dating asawa ang aking design, dahil ako ang naunang nag-publish nito at siya ang nangopya. Higit sa lahat, hindi ako nagkaroon ng pagkakataon na makipag-ugnayan sa kanya, at imposible na i-plagiarize ko ang kanyang mga designs. Batay sa lahat ng ebidensya, ako ang biktima dito."Ito ang dahilan kung bakit nasa dilemma si Mark. Kahit na anong anggulo niyang sinusubukang tingnan ang sitwasyon, walang pagkakataon si James na kopyahin ang designs ni Arianne, at sa halip ay si Arianne ang nangopya ng kanyang design pagkatapos niyang i-publish ito. Huminga ng malalim si Mark bago sinabing,
Sa sobrang galit ni Mark ay malapit na siyang sumabog. “Tumigil ka! Huminahon at makinig sa akin. Oo, binayaran ko siya ng pera, pero iyon ang tanging paraan na kailangan natin para malutas ang problema natin sa ngayon. Hindi mahalaga kung sino ang nangopya kung sino, ang kailangan nating gawin ngayon ay linisin muna ang ating mga pangalan, at doon natin pwedeng dahan-dahang maimbestigahan ang kaso. Ang lead lang natin ngayon ay si James, pero tumatanggi pa rin siya na siya ang nag-plagiarize ng design mo. Higit pa rito, wala tayong anumang ebidensyang magagamit laban sa kanya, kaya ano ang dapat nating gawin maliban sa pag-neutralize sa sitwasyon sa ngayon? Alam ko ang ginagawa ko at may plano akong lutasin ito, kaya huwag mo na akong guluhin at bumalik sa trabaho please."May gustong sabihin si Arianne pero pinigilan niya ang kanyang sarili. Hindi niya inaprubahan ang paraan ni Mark sa paglutas ng problema sa pamamagitan ng pera. Wala talagang pagkakaiba sa design nilang dalawa ni J
Hindi na kaya ni Mark na pakinggan pa siya. "Sige, hayaan na lang natin ‘yan. Wala akong ganang kumain, kaya kumain ka na ng mag-isa. Aalis na ako ngayon."Nagmamadaling nagtanong sa kanya si Shelly, "Babalik ka ba mamayang gabi?"Tumigil ng sandali si Mark. "Busy ako, kaya hindi ako babalik mamayang gabi."Habang pinagmamasdan niya si Mark na naglalakad palayo nang hindi man lang lumilingon, bumagsak ang mga balikat ni Shelly. Nawalan na rin siya ng gana, sa kabila ng masaganang pagkain na inilatag sa kanyang harapan.Madilim ang kapaligiran sa loob ng buong Tremont Estate. Maging ang mga kasambahay ay nanatiling nakatago at magpapakita lamang kapag tinawag sila ni Shelly, na para bang siya ang dahilan sa lahat ng hindi magandang nangyari. Ang kalungkutan na naramdaman ni Shelly ay katulad ng dati niyang nararamdaman noong nasa ibang bansa siya. Sa panahong iyon, palagi siyang nag-iisa... Mag-isa habang lumilipas ang panahon. Araw-araw ay isang pakikibaka para sa kanya, kaya't wal
Dahan-dahang nagsalita si Mark habang hinahaplos ang buhok ni Arianne, “Wala akong ibang pinag-iisipan. Ayoko na kasing mag isip dahil masyado itong nakakapagod. Ang gusto ko lang ay mayakap ka ng ganito ngayon. Ang bango mo talaga…”Napakagat labi si Arianne at ngumiti. Wala na ang bango ng rosas sa kanya ni Mark at bumalik na ang kanyang dating amoy. Mukhang binago ni Mark ang lahat ng bathing products na pinalitan ni Shelly para sa kanya dati. Bumalik pa nga siya sa mga bathing products na gustong-guto ni ni Arianne dati. Ang mga kababaihan ay palaging madaling maantig sa lahat ng maliliit na detalye. Hindi man si Mark ay isang taong nagbibigay pansin sa bawat detalye, pero ginagawa niya ang lahat para kay Arianne.Ilang sandali pa ay bigla nilang narinig si Smore na umuubo mula sa katabing kwarto, kaya agad na napaupo si Arianne sa gulat. "Pupunta ako doon at titingnan siya. Inuubo siya nitong mga nakaraang araw at mukhang hindi siya gumagaling."Matapos takpan si Smore ng kumot
Makikita ang pangungutya sa ngisi ni Mark. “Hindi ‘yon mahalaga. Wala akong pakialam sa kalokohan mo o pagmamayabang sa iyong mga kaibigan. Ang gusto ko lang malaman ay ito: sino ang nagbigay sayo ng design draft? Alam kong hindi mo ito ginuhit—ito ang drawing ng asawa ko. Ninakaw mo, kinasuhan mo siya ng plagiarism, at nag-extort ka sa akin ng one-hundred-fifty thousand. Para sa akin, mahabang proseso pa bago natin maayos ito."Nanginginig si James na parang dahon. “Hin-Hindi! Hi-Hindi totoo yan! Hindi ako nagnakaw ng kahit ano mula sa sinuman. Nangangako ako! Hindi ako nagnakaw! Please, Mr. Tremont, pakawalan mo lang ako, okay? Ayoko nang makuha ang natitirang pera, okay? Magkasundo na lang tayo, okay? Sasabihin ko sa press na ang buong plagiarism case ay isang misunderstanding lamang! Okay na tayo ngayon! Magandang dahilan iyon para bitawan mo ako, tama ba?"Mabilis na naubos ang pasensya ni Mark. Nakakunot ang kanyang noo nang sabihin niya, “Ang dami mong sinasabi. Ito ba ang par
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy