Matagal bago kumalma si Shelly, ngunit agad niyang binasa ang landline para tawagan si Saoirse.Muli, lumipat siya sa kanyang alter ego—isang mahinang magsalita, mabait na nakatatandang babae na siya lang ang pinaka-kaaya-aya na tao sa paligid. “Magandang gabi, Saoirse! Naghapunan ka na?"Ang dalaga sa kabila ay magalang din gaya ni Shelly. "Magandang gabi! Natatakot ako na wala pa. Ano ang tungkol sa iyo, Mrs. Leigh? May maitutulong ba ako sa iyo?"Tumigil sandali si Shelly bago humabol. “As a matter of fact, I do. It’s about your budding relationship with Mark,” panimula niya. "Si Arianne Wynn ay gumawa ng isa pang dahilan upang kunin muli si Mark para sa kanyang sarili. Siya pa ang nag-udyok sa kanya na magrebelde sa akin! Kita n'yo, patuloy na kinukuha ni Arianne si Mark na gawin ang kanyang bidding dahil ginagamit niya ang kanilang anak bilang kanyang ultimate leverage. Ito ay sa kabila ng katotohanang si Mark ay matagal nang walang nararamdamang pagmamahal kay Arianne! Ang buo
Dahil sa paglalabas ng sama ng loob ni Mary, nagpantanto din ni Arianne ang bagay na hindi nila maintindihan."Sinusubukan niyang gawin na hindi mapalitan ang kanyang sarili sa buhay ni Mark!" kanyang ipinahayag. “Gusto niyang patunayan na siya lang ang makakapagbigay ng mga kakaibang kontribusyon sa kanya, na siya lang ang sumasakop sa isang katayuan at isang angkop na lugar na hindi kayang punan ng sinuman sa lupon ni Mark. Iyon ang dahilan kung bakit patuloy niyang sinusubukang diktahan ang kanyang buhay. Ang lahat ng mga bagay na naranasan niya sa kanyang buhay ay nagpilit sa kanya na mawalan ng pag-asa na nauwi sa pag-channel ng kanyang pagpapahalaga sa sarili at dahilan upang mabuhay sa batang ipinagkait sa kanya, kaya lumikha at nag-uudyok ng pagkahumaling sa kanyang isip. Kahit na hayaan natin siyang gawin ang anumang gusto niya, hindi ito mabubusog sa kanya. Sa katunayan, mahihikayat lamang siya nito na iangat ang ante, dahil ang kinakaharap natin ay hindi lamang anumang uri
Ipinagpatuloy ng mag-asawa ang kanilang pagbibiro at pagbibiro habang papasok sila sa kanilang kwarto.Nagulat si Arianne nang makita ang nightshirt ni Mark sa silid, na inihanda ni Mary. Sa huling pagkakataong umalis siya nang walang pangakong babalik, nilabhan na ni Mary ang kanyang mga damit at iniingatan ang mga ito. Akala niya ay hindi na niya kakailanganin ang mga damit na ito.Para bang nabasa niya ang nasa isip nito, kinuha ni Mark ang nightshirt at sinabing, “Maliligo na ako. Inaasahan mo ito sa aming kama."Parang awkward naman kaya nilibot ni Arianne ang mga mata. "Sa oras na tapos ka na, matutulog na ako."Bigla siyang yumuko at huminga sa tenga niya, “You promised me something else today, though. Sinisira mo ba ang pangakong iyon? Hindi kita tinuruan kung paano magsinungaling..."Ang init na kumikiliti sa kanyang tainga at ang magnet sa kanyang mahinang boses ay naging double-whammy combination na naging jelly ang kanyang katawan. Agad niya itong tinulak patungo sa di
Iniwan siya ni Mark sa bahay para magtrabaho sa umaga. Hindi na makabangon si Arianne na pagod na pagod sa karnal na pag-aalsa niya kagabi. Sa huli, nilaktawan niya ang trabaho at natulog hanggang hapon.Nang sa wakas ay magising siya, inihain siya ni Mary ng isang misteryosong mala-sabaw na inumin. “Halika, hukayin ang espesyal na sopas na ito. Tanghalian na pagkatapos nito!"Inamoy ito ni Arianne at nahuli ang malambot na aroma na hindi katulad ng matatagpuan sa herbal alternative medicine. "Ano ang sabaw na ito? Nagbibigay ito sa akin ng kakaibang vibe…”Ngumisi si Mary. “Ay, wala lang. Isang sopas lamang na idinagdag na may ilang mga halamang gamot at pampalasa na tradisyonal na sinadya upang palitan ang iyong enerhiya. No offense, pero medyo poo-poo ang katawan mo, Ari! Kahit na sa tingin ko dapat nating gawin ang parehong bagay para kay Mr. Tremont kapag bumalik siya, masyadong. It's just good for the body," she explained, before adding, "Nga pala, may mga plano ka ba mamayang
Hindi ta-tanga si Arianne, at hindi rin niya ugaling ikwento ang kanyang mga pribadong bagay sa hindi niya kilala. “Bakit mo tinatanong? Masyado ka bang malapit kay Mark na dapat mong malaman ang tungkol sa kanyang nakaraan? Kung oo, hindi ba dapat mong putulin ang middleman at magtanong nang diretso mula sa bibig ng kabayo?"Nakaramdam ng galit, nauna si Saoirse at umupo sa sopa."Hindi ko lang kayang ibalot ang ulo ko sa buong bagay na ito. Gusto kong malaman kung bakit kayo naghiwalay noong una, at bakit, kahit na pagkatapos noon, ang tiyahin niya ay naninindigan na ma-boot ka sa Tremont Enterprise. Hindi ko makuha kung bakit hindi siya gumagawa ng kahit ano at sa halip ay sinubukan akong kausapin ito. Pinaghihinalaan ko na kung hindi dahil sa katotohanang pinoprotektahan ka ni Mr. Tremont, hindi niya pipilitin na hilingin sa isang tagalabas na tulad ko na makialam, hindi ba? The way I see it, parang she’s trying to carry out her wishes without fracturing her relationship with Mar
Walang pakialam na sinuri ni Saoirse ang kanyang bagong gawang manicure. Nang magsalita siya, halatang wala sa tono niya ang paggalang na inilaan niya para kay Shelly. "Oo, nakausap ko na siya. Kaya? Makinig, Mrs. Leigh, huwag mo na akong tawagan tungkol dito. Hindi kailanman nais ni Mr. Tremont na hiwalayan si Mrs. Tremont, hindi ba? Kaya naman hanggang ngayon, namumuhay sila na parang hindi nangyari ang hiwalayan. Palagi silang nagkikita kung kailan nila kaya. Kaya, bakit mo hiniling sa akin na pukawin ang isang bagay para mapaalis si Mrs. Tremont sa kumpanya? Sinubukan mo bang ipasok ako sa gulo? Walang tumatawid kay Mr. Tremont. Ano ang mas mabilis na paraan upang maranasan ang kanyang galit kaysa saktan ang kanyang ginang?“With all due respect, Mrs. Leigh, you’re completely on the wrong side of things here. Ikaw mismo ang nakakaalam kaysa sa asar kay Mr. Tremont, kaya sinubukan mo akong isakripisyo sa halip. Nakikita mo lang ako bilang isang sangla, hindi ba? At kahit na mapapan
Agad na tumigil si Arianne sa kalagitnaan ng pagkilos.“Ikaw ba talaga? Nakikita mo lang ba gamit ang iyong mga mata at iniiwasan mong gamitin ang iyong sira ulo?" siya snapped. "Narinig mo na ba ang dalawang mukha na faker? O nagdududa ka na sa pagkatao ko? O baka iniisip mo na masyado akong nagdadrama at nagngangalit sa isang nothingburger!""Ano? Walang tao! Iyon ay isang tunay na tanong; c’mon, don’t be pissed, please,” mabilis niyang sagot. “It’s just that... what I saw from my interaction with her and what you told me combined show a downright terrifying character. Siya ay kumikilos na parang siya ay chummy sa iyo sa publiko, ngunit sa mga anino? Nagpakana siya laban sa iyo at binabalak ang iyong kapahamakan! Alam mo, bago ka dumating, nakipag-usap siya sa akin, at walang kahit isang linya sa kabuuan na binanggit niya ang anumang masama tungkol sa iyo. Tambak-tambak ang mga papuri, at minsan, nalungkot pa siya tungkol sa diborsiyo sa pagitan mo at ni Mr. Tremont. She was acting
Ang tono ni Arianne ay kasing lamig ng bakal. “‘Senior’? Ibig mong sabihin ang senior ng Tremont family, which by the way, hindi na ako miyembro? Anong kinalaman niyan sa akin?" ngumisi siya. "Iginagalang kita at yumuko para sa iyo sa napakaraming, maraming mga pagkakataon noon na, ngayon, kung sinusubukan mong i-guilty-trip ako sa isang haka-haka na kakulangan, maaari mo nang ihinto iyon. Hindi ito gagana. At saka, kung sinusubaybayan natin ang mga talaan, kung gayon ikaw ang hindi kailanman nag-aalaga sa akin, hindi ba? Pero, siyempre, hindi na kami in-laws, kaya dapat sigurong i-drop ang buong anggulo ng ‘respeto sa nakakatanda!’ habang nasa professional setting kami. Tandaan, isa itong pagtitipon ng kumpanya—hindi ito isang pribadong tsaa sa pagitan mo at sa akin para ipaalam ang mga hinaing. Magkaklase tayo, Mrs. Leigh?”Halos napabuntong hininga si Arianne nang sabihin niya ang "Mrs. Leigh” para sa diin. Walang interes si Shelly na pangalagaan ang dignidad at reputasyon ni Arian
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy