Agad na tumigil si Arianne sa kalagitnaan ng pagkilos.“Ikaw ba talaga? Nakikita mo lang ba gamit ang iyong mga mata at iniiwasan mong gamitin ang iyong sira ulo?" siya snapped. "Narinig mo na ba ang dalawang mukha na faker? O nagdududa ka na sa pagkatao ko? O baka iniisip mo na masyado akong nagdadrama at nagngangalit sa isang nothingburger!""Ano? Walang tao! Iyon ay isang tunay na tanong; c’mon, don’t be pissed, please,” mabilis niyang sagot. “It’s just that... what I saw from my interaction with her and what you told me combined show a downright terrifying character. Siya ay kumikilos na parang siya ay chummy sa iyo sa publiko, ngunit sa mga anino? Nagpakana siya laban sa iyo at binabalak ang iyong kapahamakan! Alam mo, bago ka dumating, nakipag-usap siya sa akin, at walang kahit isang linya sa kabuuan na binanggit niya ang anumang masama tungkol sa iyo. Tambak-tambak ang mga papuri, at minsan, nalungkot pa siya tungkol sa diborsiyo sa pagitan mo at ni Mr. Tremont. She was acting
Ang tono ni Arianne ay kasing lamig ng bakal. “‘Senior’? Ibig mong sabihin ang senior ng Tremont family, which by the way, hindi na ako miyembro? Anong kinalaman niyan sa akin?" ngumisi siya. "Iginagalang kita at yumuko para sa iyo sa napakaraming, maraming mga pagkakataon noon na, ngayon, kung sinusubukan mong i-guilty-trip ako sa isang haka-haka na kakulangan, maaari mo nang ihinto iyon. Hindi ito gagana. At saka, kung sinusubaybayan natin ang mga talaan, kung gayon ikaw ang hindi kailanman nag-aalaga sa akin, hindi ba? Pero, siyempre, hindi na kami in-laws, kaya dapat sigurong i-drop ang buong anggulo ng ‘respeto sa nakakatanda!’ habang nasa professional setting kami. Tandaan, isa itong pagtitipon ng kumpanya—hindi ito isang pribadong tsaa sa pagitan mo at sa akin para ipaalam ang mga hinaing. Magkaklase tayo, Mrs. Leigh?”Halos napabuntong hininga si Arianne nang sabihin niya ang "Mrs. Leigh” para sa diin. Walang interes si Shelly na pangalagaan ang dignidad at reputasyon ni Arian
Walang pakialam si Arianne sa kung ano ang iniisip ng iba, lalo na't halos hindi siya nakikipag-ugnayan sa kanyang mga kasamahan sa trabaho. Ang tanging dalawang tao na nakipagkaibigan sa kanya ay sina Sylvain at Robin.Si Robin ang uri na walang masamang usapan na ginawa sa likod ng paksa. Ang pagkarinig ng hindi magandang tsismis tungkol kay Arianne na ginawa sa kanyang paligid ay nag-udyok sa kanya na makipagtalo sa kanyang mga katrabaho sa departamento. Sa tuwing ikukuwento niya ang nilalaman ng tsismis na may matuwid na galit kay Arianne, ang huli ay palaging nagpapangiti sa kanya. “Ayos lang, hayaan mo lang silang magsalita hanggang malaglag ang bibig. Wala akong pakialam," sabi niya. “Dapat tumigil ka na rin sa pakikipagtalo sa kanila. Hindi natin makokontrol ang iniisip ng iba, at ayos lang ako.”Sa isang maulan na gabi ng katapusan ng linggo, nagising si Arianne sa tunog ng kanyang telepono na walang tigil na nagri-ring. Isang kaswal na sulyap sa screen ang nagpakita sa tuma
Malilikot na sana ang iniisip ni Arianne nang biglang tumunog ang phone niya. Isang text.Ang mga mensahe ng spam ay hindi karaniwang umiikot sa hatinggabi, kaya nakasimangot, na-unlock niya ang kanyang telepono at sinilip ang mensaheng ipinadala mula sa hindi kilalang numero.‘Alam kong kasama mo na naman si Mark. Binato niya ako ng masama bago tumakbo palayo. Oh, ngunit huwag maging maangas, mahal; iniisip ka lang niya kapag nasa tambakan siya. Iyan ay literal ang lahat ng ito. FYI, ang isang lalaki ay maaaring magkaroon ng maraming babae sa kanyang buhay, ngunit mayroon lamang siyang isang ina.'Shelly-Ann Leigh. Ni-blacklist ni Arianne ang numero ng babaeng iyon noong nakaraan, at ngayon ay nagbalik siya na may dalang bagong numero para pahirapan siya. Wala sa mood sumagot si Arianne, kaya nag-blacklist na lang ulit siya ng bagong number.At least, napahiga si Mark sa kanyang kama. Gaano man siya kababa sa mga tambakan niya, hindi siya kailanman maghahanap ng aliw sa mga bisig
Hinangad niya ang isang magandang kasal sa kanya. At pagkatapos ay isang kapana-panabik, kasiya-siyang hinaharap. Sa ngayon, sa paglipad ng kanyang imahinasyon, nakikita na niya ito sa kanyang isip, na isinusuot ang kanilang singsing sa kasal sa kanyang daliri sa isang simbahan...Sa kabila noon, ngumiti siya at nagkunwaring kaswal sa kanyang tono. "Ano ang sinasabi mo? Ipinagpatuloy ng iyong ina-ampon ang isang mapangahas at nakakasira ng lupa na plano para lang sa iyo, Mark. Alam kong biktima nito ang tatay ko at marahil ay hindi ko na dapat sinasabi ang mga bagay na ito, ngunit... sa palagay ko hindi ka nagkamali. Hindi, seryoso, ayoko. Huwag na huwag mong isipin na nagdurusa ako sa isang uri ng pagkakamali o kung ano pa man dahil sa nangyayari ngayon, dahil sa totoo lang, sa palagay ko mas nagdusa ka kaysa sa akin. As long as you're okay with this, I'm okay, got it? Ang buong bagay na ito sa muling pag-aasawa-kasal... Ito ay tiyak na hindi isang bagay na maaari mong gawin. You kno
Ganun din ang iniisip ni Jackson. “Ang sama ng iniisip ko. Kanina ko pa pinagmamasdan ang espasyong ito; hindi lang makapagplano ng anuman dito dahil medyo kapos sa pondo ang kumpanya ko kamakailan. Kung seryoso ka tungkol dito, maaari ba akong magmungkahi ng kooperasyon?"Palaging nakikita ng mga kapitalista ang negosyo saan man sila pumunta—kahit sa panahon ng piknik sa labas. Ang dalawang ito, sa partikular, ay medyo malayo sa bagay na ito.Biglang, sa hindi magandang timing, tumunog ang telepono ni Mark.Na-trauma sa walang humpay, obsessive na mga hangarin ni Shelly sa mga araw na ito, naging sobrang allergic si Mark sa mga tawag sa telepono sa pangkalahatan. Natigilan siya saglit bago tuluyang hinugot ang telepono. Nang makitang galing iyon sa opisina ay bahagyang nabawasan ang kanyang pagngiwi. “Oo?”Walang nakakarinig sa sinasabi mula sa kabilang panig, ngunit dahan-dahang sumimangot ang mukha ni Mark. Hindi na siya nagsalita pa bago ito ibinaba, na sinasabing, “Mayroon ako
Hindi siya ininda ni Arianne. "Mag-ingat ka sa pagmamaneho."“Huh? Oh, tama. Yes, I will,” nakangusong sagot ni Mark, abala pa rin ang isip niya sa plagiarism scandal. "Dapat kang pumunta sa bahay ngayon. Smore, say bye bye to Daddy."Ang isang buong araw ng hijinks ay kinuha ang karamihan sa enerhiya ng batang lalaki sa kanyang sistema. Ngayon, matamlay siyang kumabit sa balikat ni Arianne at kumakaway ng kalahating puso, wala man lang sapat na lakas para magpaalam.Sa oras na bumalik si Mark sa Tremont Estate, nakatulog na si Shelly. Nakakapagtaka, hindi siya nagpuyat para hintayin siya gaya ng karaniwan niyang ginagawa.Ito ay isang nobelang pag-uugali para kay Shelly, ngunit sa huli ay hinusgahan ito ni Mark bilang isang magandang bagay. Hindi bababa sa, malinaw na siya mula sa isa pang away sa kanya para sa gabi.Kinabukasan, pagpasok pa lang ni Arianne sa kumpanya, hinila siya ni Robin sa isang bakanteng sulok ng gusali. “May problema, Arianne! May nagdemanda sa iyo dahil sa
Bumagsak si Arianne sa kanyang mesa sa mababang moral. "Paano ko ihaharap ang aking kaso? Kung totoo, malinis ang pangalan ko. Ngunit paano kung hindi natin makuha ang matibay na ebidensiya na si Shelly ang gumawa nito, hmm? Ito ay magiging paninirang-puri, at pagkatapos ay ano ang iisipin sa akin ni Mark? Hiwalay na tayo, pare. Ang aming relasyon ay medyo pagsubok ngayon; hindi lang ito katatag gaya ng dati. Sa totoo lang? I don’t dare stake the shaky remains of our current relationship for this,” she murmured. “At saka... I trust his capabilities. Sigurado akong malalaman niya ang katotohanan sa pamamagitan ng kanyang pagsisiyasat. At magiging mas mabuti kung malalaman niya ito sa kanyang sarili kaysa marinig ito mula sa akin, tama ba?... Diyos, kung ang suspek ay literal na kahit sino pa sa mundo, buburahin ko sila nang walang pilikmata. Ngunit ito ay frickin' Shelly-Ann Leigh! I can't afford to be rash and reckless here, and you know why, Sylvain. Kumbaga, kailangan ko lang... tiis
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy