Nagpalit siya ng damit para sumunod sa standard ni Mark at sinusubukang iwasan ang pagpilit sa kanya na magpalit muli ng kanyang damit. Naka-office attire siya sa pagkakataong ito. Ang problema lamang niya ngayon ay sobrang init nito sa pakiramdam…Wala siyang planong pumunta sa opisina ngayon at iyon ang dahilan kung bakit hindi siya komportableng mag-office attire para mag-sketch, ngunit napilitan siyang sumunod sa mga kahilingan ng lalaking ito. Lalo lamang siyang nagagalit habang iniisip niya ito.Habang naglalakad siya palabas, kaswal na nagtanong sa kanya si Mark, "Gusto mo bang ihatid kita?"Dati ay hinahatid lang siya nito sa trabaho, kaya bakit kailangan niya pa itong tanungin? Gustong-gusto niyang sabihin sa kanya na mayroon siyang sariling mga braso at binti at mas gugustuhin niyang maglakad kaysa kunin ang kanyang sasakyan. Gusto niyang sabihin na hindi niya kailangan na may magmamaneho sa kanya."Hindi na, hindi ako pupunta sa opisina ngayon. Mag-sketch ako sa labas."
Hindi niya inaasahan na mababayaran siya ni Will nang napakabilis.Huminto siya ng sandali bago sumagot, "Oo naman. Ipapadala ko ang mga details sayo mamaya. Sa totoo lang... kakaunting pera lang ang naibigay ko... tumulong si Mark para dito."Natahimik si Will ng ilang segundo. Mararamdaman na nakangiti siya pero parang mapait ang tono niya. “Ah, ganun ba... Paki-thank you siya para sa akin. Napakabuti niya sayo. Makakapagpahinga ako ng maluwag dahil wala akong pagsisisihan. Handa pa siyang tulungan ako, dahil lang sa mahal ka niya. Masyado kong minaliit ang nararamdaman niya para sayo."Hindi sigurado si Arianne kung anong sasabihin niya, kaya't sinagot niya ito ng "mm" at tinapos ang tawag. Pagkatapos nito ay ipinadala niya ang mga bank details ni Mark kay Will. Hindi niya ito ginagawa para magbati na sila ni Mark. Dapat ganito talaga ang ginawa niya noong una pa lang. Kasalanan niya ang nangyari sa simula pa lang. Kahit siya ay masyadong minalit ang pagmamahal ni Mark sa kanya.
Huminto siya at tinitigan sila ng matagal bago nagsalita. "Arianne, halika dito."Lumingon si Arianne patra tingnan siya. Makikita ang pagkadismaya sa kanyang mga mata. Matagal mula noong tinawag siya nito sa kanyang buong pangalan. Palagi niya itong tinatawag na "Ari". Mukhang napakadaling magbago ng mga emosyon.Sumugod si Aristotle papunta sa kamay ni Mark. Lumapit naman si Arianne kay Mark bago niya sinabi. “Ano iyon?”"Nabayaran ka na ba ni Will?" tanong ni Mark.Itinaas ni Arianne ang kanyang kamay at inipit ang kanyang buhok sa likod ng kanyang tenga. "Mm, sinabi ko sa kanya na i-transfer ito sa iyong bank account."Tinikom ni Mark ang kanyang bibig at nanatiling tahimik. Walang makapagsasabi kung ano ang nasa isip niya. Napangiti si Arianne nang makita ito. "I-chechek ko ang dinner. Makipaglaro muna kayo kay Smore ng saglit."Nakakunot ang noo ni Mark habang pinagmamasdan itong bumaba para ayusin ang dinner. Baka masyado siyang nag-overreact siya sa bagay na ito at hindi
Napatingin si Arianne kay Smore at ngumiti. “Iniiwasan niya lang ako dahil hindi niya ako matiis. Hindi niya kaya na hindi pansinin ang sarili niyang anak." Habang sinasabi niya ito ay binuhat niya si Smore sa itaas at sinabing, “Nakikita mo ba ang pintuan ng study? Kumatok ka hanggang mabuksan ito ng tatay mo. Puntahan mo siya at sabihan mo siya na paliguan ka. Siya na rin ang magpapaligo sayo sa susunod, naiintindihan mo?"Tinitigan siya ng sandali ni Smore. Mukhang naintindihan ng bata ang sinasabi ng kanyang ina, habang hawak niya ang kanyang paboritong Rubik’s cube at naglakad papunta sa study. Tumingin siya sa kanyang maliit na cube at hindi niya kayang katukin ito gamit ang kanyang laruan; kaya ginamit niya ang kanyang maliliit na kamay at sinara ang pinto.Maya-maya pa ay binuksan ni Mark ang pinto. Mabilis na nagtago si Arianne nang bumukas ang pinto.Lumuhod si Mark at tiningnan niya si Smore, bago niya tinanong, "Pumunta ka ba dito ng mag-isa?"Itinaas ni Smore ang kanya
Dinala nina Arianne at Mark si Smore sa banyo habang nagtatawanan silang dalawa.Pagkatapos nilang gawin ang pinakamahirap na pagpapaligo kay Smore, humiga si Arianne sa kama nang nakadapa para simulan muli ang kanyang sketch. Halata sa kanyang sleepwear ang kanyang slender legs, at napalunok si Mark nang makita siya. Hindi niya alam ang kanyang nakakaakit na itsura...Hindi naglakas-loob si Mark na aliwin ang kanyang wild imaginations dahil gising na gising pa si Smore. Matiyaga niyang hiniga si Smore sa kama at sinabi, "Naligo na ikaw, kaya maging mabait ka at matulog ka na."Dilat ang mga mata ni Smore habang pinaglalaruan niya ang pajama button ni Mark. Hindi nagtagal ay naiinip na sinabi ni Mark, “Hindi ka ba makatulog dahil sa dami ng kinain mo?”Hindi napigilan ni Arianne na tumawa. “Ito na ba ang lahat ng impatience na meron ka? Kailangan ko siyang buhatin ng kalahating oras bago siya matulog at ginawa mo pa lang ito ng ilang minuto. Maglaan ka ng oras para dito. Napansin k
Tinakpan ni Mark ang labi ni Arianne gamit ang labi niya. Habang dahan-dahan niyang kinakagat ang mga labi nito, kusa niyang tinanggal ang sariling damit at hinila ang nightgown ni Arianne sa bewang nito...Napagtanto ni Arianne na hindi niya matatakasan ang itinakdang gawin ni Mark sa gabing iyon. Kinakabahan siyang tumingin sa direksyon ni Smore, natatakot na baka biglang magising ang kanyang anak. Mabuti na lang at madaling araw na at kasisikat pa lang ng araw kaya tahimik ang lugar.Maganda ang mood ni Mark nang umagang iyon, siguro dahil sa escapade nilang dalawa kaninang umaga. Inilabas niya si Smore upang maglaro sa garden pagkatapos ng almusal habang si Arianne ay dahan-dahang nakaupo sa isang tabi habang nagbabasa ng libro. Hindi naman mainit ang panahon dahil hindi pa hapon, at umiihip ang hangin sa kanilang direksyon.Biglang binisita ni Tiffany ang mag-asawa bandang 9am nang hindi nagpapaalam kay Arianne. Isinama niya si Plato ngunit wala ulit si Jackson.Ibinaba ni Ari
Mandalas na walang nasasabi si Mark habang si Tiffany ay nasa paligid; hindi rin naman talaha mahilig makihalubilo sa mga babae. Dahil dito ay umakyat siya sa kanyang study room.Gusto ni Smore na bantayan si Arianne at siguraduhing wala siyang ibang bata na kasama, kaya nanatili itong malapit sa kanya at nakatitig kay Plato para masigurong nananatili ito sa kanyang stroller. May kasabihan na ang mga bata ay mahilig makihalubilo lalo na sa ibang mga bata na kaedad nila. Mukhang ayaw ni Smore na makipaglaro kay Plato at hindi rin ito interesado na makipagsundo sa kanya, siguro dahil masyado pang maliit si Plato para makapaglaro sila.Noong una ay natakot si Arianne na masaktan ni Smore si Plato, pero nakahinga siya ng maluwag nang makita niyang hindi masamang bata ang kanyang anak, kaya sinabi niya kay Tiffany, “Sapat ba ang breastmilk na nagagawa mo? Napansin kong wala kang dalang milk powder."Napabuntong-hininga si Tiffany bago niya sinabi. “Paano ako magkakaroon ng sapat na breas
Tumunog ang alarm bell sa isip ni Mark. “Balak niyong dalawa na iwan sa akin ang dalawang anak niyo? Mababaliw ako! Hindi ka pwedeng umalis!"Hindi nakinig sa kanya si Arianne. “Babalik rin kami kaagad. Hindi ka rin naman lalabas, kaya bakit hindi mo na lang sila bantayan? Ang isa sa kanila ay anak mo at ang isa ay anak ng bestfriend mo. Salamat sa tulong mo!"Mabilis siyang umalis pagkatapos nito. Ang mga reklamo ni Mark ay nanatili sa kanyang lalamunan. Hindi niya kailangang mag-alaga ng dalawang bata. Paano kung magising silang dalawa ng biglaan? Parang isang bangungot ang mga pangyayari habang iniisip niya ito…Sumayaw Tiffany sa indak ng malakas na music habang nagmamaneho. "Wala akong lakas ng loob na maging careless sa tuwing nasa kotse ang baby. Bigla kong naramdaman na parang perfect pala ang ginagalawan kong mundo. Ito na ang tamang oras para maghiganti kay Mark Tremont!"Tahimik na ngumiti sa kanya si Arianne. Ini-imagine niya na hindi magiging prepared si Mark kapag nag
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy