“Magaling iyan,” sagot ni Arianne, “Sa wakas ay inamin na ng nanay mo na hindi ka na bata.”Ngumiti si Robin na parang inosenteng bata. Maging ang mga mata niya ay kumikinang. “Arianne, you can have whatever you want. Kakatanggap ko lang ng suweldo ko kaya hindi na kailangan pang magpigil.”Di alintana, dalawang ulam lang ang pinili ni Arianne. Hindi naman siguro gaanong makakain ang dalawa.Sa gitna ng kanilang kaswal na pag-uusap, biglang nagtanong si Arianne, "Tungkol kay Sylvain, nilinaw ba niya ang mga bagay-bagay sa iyo nang makipag-ugnay siya sa iyo?"Umiling si Robin. “Nakipag-ugnayan lang siya sa akin para bigyan ka ng pera. Wala naman siyang binanggit. First time niya akong kontakin simula nung gabing yun. Ayos lang. Hindi niya ako pinilit na tulungan siya. Sa tingin ko pa rin siya ay isang kamangha-manghang tao kahit na ang lahat ay sumabog sa kanyang mukha. I don't think I deserve him anyway. Buti na lang basta magkaibigan tayo. I'm doing my best para maging kasing gand
Ipinarada ni Brian ang sasakyan at naglakad pasulong. Taos-puso niyang pinuri si Aristotle. “Ang cute ni Aristotle! Magiging heartbreaker siya paglaki niya!”"Mahilig ka ba sa mga bata? Bilisan mo at kumuha ng isa,” panunukso ni Arianne, “Kailan ang kasal mo? Matagal ka nang lumipat, may mga bagong development?”Namula si Brian, isang lalaking nasa hustong gulang na. “Huwag mo akong kulitin, madam. Masyado pang maaga para sa akin. Walang nagmamadaling magpakasal kaya maglalaan ako ng oras. Ikaw ang unang makakaalam kung may magandang mangyayari. Papunta na ako ngayon. Pupunta ako bukas ng umaga."Matapos maaliw saglit si Aristotle, sinabi ni Mark, “Mag-shower ako. Pinaglaruan mo siya. Hindi ko intensyon na mag-overtime, pero nagbago ang isip ko nang sabihin mo sa akin na hindi mo ako kailangan na sunduin ka.”Kinuha ni Arianne si Aristotle at bumulong, “Kahit mas abala ka sa akin, mas gusto ka pa rin ni Smore. Mas marami akong oras sa kanya. Naaakit ba siya sa mga kaparehong kasari
Tumingin siya kay Aristotle na nasa kanyang mga bisig at huminto ng dalawang segundo bago niya tinawag si Mary na nasa baba, "Mary, ibaba mo muna si Smore saglit!"Alam ni Arianne ang iniisip ni Mark. Gayunpaman, hinayaan pa rin niya si Mary na kunin si Aristotle sa kakaibang dahilan.Nang maisara ang pinto, inabot niya ito at hinila siya sa kanyang mga bisig. Matiim siyang tumingin sa mga mata nito. "Ano? Dumating na sa ganito, at napakalayo mo pa rin. Subukang magkusa minsan... Okay?"Binalot siya ng kanyang bango, at bumilis ang kanyang paghinga. “Hindi kayang suyuin ni Mary si Smore sa gabi. Malapit na niya akong hahanapin...”Itinaas ni Mark ang kanyang kamay at marahang pinunasan ang kanyang mga labi gamit ang kanyang hinlalaki. “Base sa tono mo, nakikita mo ito bilang isang obligatory chore. Hindi mo ba naisip kanina?”Ang kanyang mga braso at binti ay ayaw makinig sa kanya. Ang kanyang isip ay nasa isang manipis na ulap. Bumilis ang tibok ng puso niya sa dibdib niya habang
Kitang-kita na may iniisip si Robin. Sinabi niya, “Nagsisinungaling ang nanay ko nang sabihin niyang makikipagkompromiso siya. She was just trying to get me to go home para malaman niya ang tungkol kay Sylvain. Hanggang tingin pa siya sa phone ko nang hindi ako nakatingin. Hinanap niya ito online at may nakita pa siyang larawan niya. Nang malaman niya ang pangyayari kay Jessica, talagang tinawag niya ito at pinagalitan! Tinawag niya itong kasuklam-suklam na babaero at binalaan siyang layuan ako... Nagtalo kami hanggang hatinggabi. Halos walang tulog ang buong pamilya. Kung ang aking ama ay hindi pumasok at tumulong sa akin dahil iniisip niya ang aking ina ay masyadong malayo, duda ako na ako ay nakaalis ng bahay.Hindi maisip ni Arianne ang dami ng pananakit sa kanya ng mama ni Robin. Bukod dito, nasaktan din si Sylvain sa ginawa ng mama ni Robin. Malamang na mas humina ang dati nang mahinang ugnayan nina Robin at Sylvain dahil dito. Maaari pa nga itong ganap na masira sa puntong ito.
Bahagyang nadismaya si Robin. “Sige, kung ganoon... Arianne, ikaw... hindi mo ako iniiwasan dahil sa sinabi ng nanay ko tungkol sa iyo, di ba? Hindi ko sinasadya na mangyari yun, hindi ko talaga mapigilang sabihin niya yung mga bagay na yun.”Arianne hastily said, “Wala namang ganun. Hindi ko sinusubukang iwasan ka. Nag-o-overthink ka sa mga bagay-bagay. Mag-lunch ka na, babalik ako sa lalong madaling panahon.”Tumango si Robin, at sabay silang lumabas ng opisina.Talagang hindi inaasahan ni Arianne na magda-drive si Sylvain sa opisina at hintayin siya sa pasukan. Tumingin siya sa paligid at nakahinga ng maluwag nang makitang wala na si Robin. “Bilisan mo, alis na tayo. Nasa likod ko lang si Robin. Hindi maganda kung makikita niya tayo dito. Niyaya niya akong mag-lunch, pero wala akong choice kundi tumanggi dahil ayaw mo siyang makita.”Tumango si Sylvain at nagmaneho na kasama si Arianne.Lingid sa kanilang dalawa ay nakita na ni Robin ang lahat. Mabilis niyang tinago ang sarili
Ngumiti si Sylvain. “Sige, inaabangan ko ang pakikipagtulungan sa hinaharap. Isa pa, pakiramdam ko, dapat talaga akong humingi ng tawad sa bagay na iyon kung saan kita nadroga...”Nagkibit-balikat si Arianne. “Wala ka namang choice diba? Ang lahat ng ito ay dahil sa mabigat na impluwensya ni Jessica sa iyo noong nakaraan. Simula ngayon, gawin mo na lang ang lahat. Sigurado ako na ang iyong buhay ay magiging mas mahusay kaysa sa dati. Gayunpaman, may isang bagay na gusto kong malaman... Kapag nakabangon ka na, mayroon ka bang plano tungkol kay Robin?"Nawala ang ngiti ni Sylvain nang maging malungkot ang kanyang ekspresyon. Pagkaraan ng ilang sandali, sinabi niya, “Ano ang mga plano ko? Ni hindi ko alam kung paano ko siya haharapin at ang pamilya niya. Sa aking opinyon, ang mga relasyon ay sagrado. Una, ang magkabilang panig ay kailangang magmahalan. Pangalawa, ang magkabilang panig ay dapat makipag-date na may layuning magpakasal sa hinaharap. Pangatlo, ang relasyon ay kailangang may
Nang matapos magsalita si Robin ay tumalikod na si Arianne at umalis. Nadismaya siya. In the first place, ayaw niyang makisali sa usapin nina Robin at Sylvain. Siya ay hindi isang santo at ayaw niyang magkaroon ng anumang bagay sa kanila, ngunit siya ay patuloy na kinakaladkad sa kanilang gulo. Gaya ng inaasahan, wala na siyang magagawa pa.Hindi pinansin ni Robin si Arianne buong hapon. Hindi niya kinakausap si Arianne tulad ng karaniwang ginagawa niya.Alam ni Arianne na kailangang malungkot si Robin, ngunit hindi niya intensyon na ipaliwanag ang sarili. Mas mabuting pakalmahin muna si Robin bago siya magsalita.Gayunpaman, sa inaasahan ni Arianne, nakatanggap siya ng balita kinabukasan na nagbitiw na si Robin. Nag-iwan pa si Robin ng liham na nagsasabing nagpasya siyang makinig sa kanyang ina at sundin ang kanyang mga kaayusan para sa ibang trabaho. Matapos ang napakahirap na pakikibaka, tila sumuko na si Robin sa pagtayo sa kanyang ina at bumalik sa pagiging masunuring anak.Na
Sa pagdaragdag kay Sylvain sa kumpanya at sa papalapit na fall, naging abala ang kumpanya tulad ng dati sa simula ng bawat season. Umuwi si Mark nang mas maaga kaysa sa karaniwan at nag-overtime kapag weekend.Dahil sa pagkabagot, isinama ni Arianne si Aristotle at inanyayahan si Tiffany sa isang shopping spree.Itinulak ni Tiffany si Plato sa baby stroller habang nagrereklamo siya tungkol sa kawalan ng intimacy ni Jackson sa kanyang anak."Hindi pa ba sapat na mabait siya sayo?" Pabirong tanong ni Arianne, “The baby has always been secondary to him. Wala siyang balak magpakasal, pero kahit papaano nagawa mo siyang dayain para pakasalan ka. Hindi mo ba siya mabibigyan ng oras para mag-adjust? Si Plato ay ang kanyang biological na anak, matututo siyang magustuhan siya sa madaling panahon. Bakit ka nag-aalala? Akala ko noon ay hindi rin gusto ni Mark si Smore, pero tingnan mo siya ngayon, hawak niya si Aristotle araw-araw, nag-aatubili na bumitaw."Ngumuso si Tiffany. “Iba si Jackson
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy