Nang matapos magsalita si Robin ay tumalikod na si Arianne at umalis. Nadismaya siya. In the first place, ayaw niyang makisali sa usapin nina Robin at Sylvain. Siya ay hindi isang santo at ayaw niyang magkaroon ng anumang bagay sa kanila, ngunit siya ay patuloy na kinakaladkad sa kanilang gulo. Gaya ng inaasahan, wala na siyang magagawa pa.Hindi pinansin ni Robin si Arianne buong hapon. Hindi niya kinakausap si Arianne tulad ng karaniwang ginagawa niya.Alam ni Arianne na kailangang malungkot si Robin, ngunit hindi niya intensyon na ipaliwanag ang sarili. Mas mabuting pakalmahin muna si Robin bago siya magsalita.Gayunpaman, sa inaasahan ni Arianne, nakatanggap siya ng balita kinabukasan na nagbitiw na si Robin. Nag-iwan pa si Robin ng liham na nagsasabing nagpasya siyang makinig sa kanyang ina at sundin ang kanyang mga kaayusan para sa ibang trabaho. Matapos ang napakahirap na pakikibaka, tila sumuko na si Robin sa pagtayo sa kanyang ina at bumalik sa pagiging masunuring anak.Na
Sa pagdaragdag kay Sylvain sa kumpanya at sa papalapit na fall, naging abala ang kumpanya tulad ng dati sa simula ng bawat season. Umuwi si Mark nang mas maaga kaysa sa karaniwan at nag-overtime kapag weekend.Dahil sa pagkabagot, isinama ni Arianne si Aristotle at inanyayahan si Tiffany sa isang shopping spree.Itinulak ni Tiffany si Plato sa baby stroller habang nagrereklamo siya tungkol sa kawalan ng intimacy ni Jackson sa kanyang anak."Hindi pa ba sapat na mabait siya sayo?" Pabirong tanong ni Arianne, “The baby has always been secondary to him. Wala siyang balak magpakasal, pero kahit papaano nagawa mo siyang dayain para pakasalan ka. Hindi mo ba siya mabibigyan ng oras para mag-adjust? Si Plato ay ang kanyang biological na anak, matututo siyang magustuhan siya sa madaling panahon. Bakit ka nag-aalala? Akala ko noon ay hindi rin gusto ni Mark si Smore, pero tingnan mo siya ngayon, hawak niya si Aristotle araw-araw, nag-aatubili na bumitaw."Ngumuso si Tiffany. “Iba si Jackson
Pagkatapos ng mahabang pag-uusap, sa wakas ay naalala ni Tiffany na narito siya para bumili ng pampaganda kasama si Arianne. Lumingon siya at napansin ang kakaibang ekspresyon sa mukha ni Arianne. "Ari, anong meron?" she asked suspiciously, “Anong meron sa mahabang mukha? Okay na ba ang pakiramdam mo?”Huminga ng malalim si Arianne bago sumagot, “Oo, medyo nahimatay ako. Ayoko nang mamili. Tara na.”Itinaas ni Tiffany ang kanyang kamay at hinawakan ang noo ni Arianne. "Anemia ba ito? Masyado kang payat. Ipapataba kita kay Mark mamaya. Dahil nandito na tayo, bakit hindi mo kunin ang mga gamit mo? Kailangan mo lang magbayad para sa kanila. Hindi ito magtatagal. Bakit hindi ka umupo? gagawin ko para sayo. Alam ko ang mga brand na ginagamit mo."Lumingon si Alejandro kay Arianne, kumikislap ang mga mata sa pagsuway. Parehong alam ng dalawa ang mga pangyayari.Nilunok ni Arianne ang galit at umupo sa isang bench. Ang tanging pag-asa niya ay magmadali si Tiffany at bumili ng pampaganda p
Maya-maya pa ay lumabas na ng shopping mall sina Alejandro at Jett at pumasok sa sasakyan.Napatitig si Alejandro sa tambak ng mga gamit na babae sa tabi niya, bakas sa pagitan ng mga kilay niya ang pagkadismaya.Tiningnan siya ni Jett sa rearview mirror. “Sir, huwag mong hayaang ma-distract ka sa external factors. Nagpasya kang bisitahin si Mrs. Smith sa Ayashe,” mahina niyang paalala, “Hinding-hindi ibibigay ni Don Smith sa iyo ang mana ng pamilya Smith kung gagawa ka ng anumang hakbang ngayon.”Tumingin si Alejandro sa bintana at mahinahong sumagot, “Alam ko.”Hindi niya ito gagawin ngayon kung hindi siya pinilit ni Don Smith. Kinailangan pa niyang mag-effort para makabili ng napakaraming bagay para kay Melanie. Hindi niya akalain na makakasagasa doon sina Arianne at Tiffany. Base sa reaksyon ni Arianne, malamang sinabi ni Mark sa kanya ang lahat.May ibang nagbigay sa kanya ng halamang iyon. Isa itong species na natatangi kay Nafaeth. Napakaraming pagsisikap ang kanyang pinagd
“Bakit ka huminto?” tanong ni Arianne. "Tuloy lang."“Ipilit mo. O, umupo ka sa swing kasama si Smore,” pilyong sagot ni Mark. Si Arianne ay nahulog mula sa isang swing noong siya ay mas bata at na-trauma bilang isang resulta. “Hindi, hindi, hindi, umindayog ka sa kanya. itutulak ko. Ang iyong mga binti ay sapat na mahaba, dapat itong maging madali para sa iyo na i-ugoy. Hindi mo kailangan ng tulong, bakit mo ako pinapapilit?”Nagtaas siya ng kilay at sumagot, “Para makasali ka rin, imbes na tulala ka diyan…”May kakaiba sa sinabi niya...Arianne at naglakad sa likuran nila. Nilagay niya ang mga kamay niya sa likod niya at tinulak.Sumigaw si Aristotle sa tuwa paminsan-minsan. Parang hindi naman sobrang natuwa si Aristotle noong kasama niya si Janice. Kaya lang sobrang tahimik at pigil ng playtime niya sa kanya. Pagkatapos ng lahat, ito ang kanyang unang pagkakataon na maging isang ina, at ang kanyang unang pagkakataon na makipaglaro sa isang bata. Marami siyang dapat matutunan.
Habang pinapakiramdaman niya ang pader para buksan ang ilaw ay pinigilan siya ni Tiffany. "Hindi! Gusto kong patayin ang mga ilaw. Medyo nahihiya ako.”Alam niya ang nasa isip nito. Nag-aalala siyang baka ma-turn off siya sa mga stretch marks niya. Ngumiti ito at hinalikan siya sa noo. “Hindi ka ba tanga? Karaniwan kang walanghiya, hindi ko alam na kaya mong makaramdam ng kahihiyan. Hinding-hindi ako ma-turn off sa iyo. Nakuha mo ang mga markang ito dahil nagkaroon ka ng anak ko. Sila ang iyong medalya ng karangalan.”Nahulog si Tiffany sa sinabi niya. Talagang mayroon siyang makikinang na dila na tumulong sa kanya upang maihatid ang lahat ng matatamis na salita.Binuksan ni Jackson ang ilaw nang wala pa rin siyang iniisip.Mabilis na hinablot ni Tiffany ang mga saplot at itinago ang katawan sa sandaling bumukas ang ilaw. “Ay, teka! Ayaw kong bukas ang mga ilaw. Bigyan mo ako ng oras para mag-adjust!"Ngumiti siya ng pilyo. Hindi niya pinansin ang mga reklamo nito at hinawakan ang
Napansin ni Tiffany na may mali bago siya matapos magsalita. Inangat niya ang tingin niya at nakita niyang nanlamig ang ekspresyon ni Jackson. Nanlilisik ang mga mata niya sa gulat. Hindi niya maintindihan kung ano ang nangyayari sa kanya. “A-anong meron? Bakit ganyan ka makatingin sa akin?" Parang nagbago na siya sa ibang tao. Kasing lamig ng yelo ang tono niya. “With that marriage of convenience, do you really think that he'd actually develop some f*cking feelings for Melanie Lark? Nasa isip mo lahat. I've told you, bawal mo siyang makita. Ni hindi sinasadya at lalong hindi sinasadya. Sa susunod, iwasan mo na siya!”Ang biglaang pagbabago ng kilos niya ay natakot kay Tiffany. Nakanganga siya, hindi sigurado sa sasabihin.Mabilis na tinapos ni Jackson ang kanyang shower at padabog na lumabas, naiwan siyang mag-isa sa banyo. Nakaramdam agad ng laman ang puso niya. Maayos ang takbo ng lahat hanggang sa nabanggit niya si Alejandro, at bigla itong naging ganito...Lingid sa kanyang k
Talagang nakahinga ng maluwag si Alejandro nang pumasok siya sa kanyang silid, hindi sigurado sa dahilan kung bakit. "Maayos ba ang iyong pakiramdam?"Bahagyang nagulat si Melanie. “I told you, you can drop the act. Walang tao sa paligid, kaya dapat mong ipagpatuloy ang harapan? Hindi kita susumbat kay lolo, para makabalik ka bukas. Medyo maganda ang lagay ko rito.”Hindi pinansin ni Alejandro ang sinabi ni Melanie at ipinatawag si Jett, na siyang nagdala ng lahat ng binili ni Alejandro para sa kanya. Hindi nagtagal ay napuno ang dressing table niya ng mga gamit.Nagsimulang lumambot ang puso ni Melanie, ngunit pinilit niyang manatiling kalmado habang sinabi niyang, “Salamat sa iyong mabait na kilos, ngunit hindi ko tinatanggap ang mga ito, dahil alam kong hindi mo ito kusang-loob na ibinibigay sa akin.”Ayaw madamay ni Jett sa kanilang pagtatalo, kaya lumabas na siya ng kwarto matapos ilagay ang mga regalo.Walang ekspresyong sinabi ni Alejandro, “Kung ayaw mo, itapon mo na lang.
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy