Natigilan si Arianne ng saglit. Matagal na niya itong pinagbawalan na tawaging kapatid. Anong klaseng kabaliwan ang ginagawa niya? Pagod na pagod na siyang isipin ang sitwasyon, kaya ang tanging gusto niya ay huwag na siyang pahirapan. “Kuya.”Bigla siyang niyakap ni Mark na mas lalo pang humigpit dahilan para ma-suffocate siya. "Anong problema mo? Maaari ka bang maging mas malumanay? Niyakap mo ako ng sobrang higpit."Hindi niya ito sinagot, at hindi niya maintindihan ang tumatakbo sa isip niya. Gayunpaman, higit siyang nakatulog nang gabing iyon. Marahil ang kanyang pagkahapo ay naging sanhi ng kanyang kondisyon sa pagtulog na tumaas sa pinakamataas na antas ng kaginhawaan.Kinaumagahan, nang naghuhugas ng mukha si Arianne, pumunta si Mark sa tabi niya at nagtoothbrush. Lumitaw ang kalokohan sa loob niya habang iniisip kung paano niya hiniling na tawagin siyang kuya kagabi. Nagwisik siya ng tubig sa katawan nito at sinabing, "Good morning, bro."Nabulunan si Mark ng toothpaste at
Mukhang maganda ang mood ni Mark noong araw na iyon. Napansin din ito ni Davy nang dumating si Mark sa opisina.Naturally, hindi maintindihan ni Davy kung bakit maganda ang mood ni Mark sa halip na magalit sa pagkawala ng partnership ni Jessica, na magdudulot ng malaking pagkalugi.Si Davy ay hindi nangahas na ibaba ang kanyang bantay, dahil ang mga bagay ay tila napakabuti upang maging totoo. Mas maingat pa ang pagtapak niya kaysa dati at sinabing, “Mr. Tremont, gusto mo ba ng kape o tsaa? O gusto mo bang magkaroon ng iba?"Pumunta si Mark sa desk niya at umupo. Nagtaas siya ng mata para tingnan si Davy at ngumiti sa kanya. "Hayaan kitang magdesisyon para sa akin."Lumunok si Davy, naninigas ang mukha habang sinabing, "Kung gayon... tama ba sa iyo ang tsaa?" Mula sa kanyang nalalaman, mas gusto ni Mark ang tsaa sa halos lahat ng oras; dapat siyang maging ligtas sa pagpiling ito.Tumango lang si Mark bilang pagsang-ayon. Hindi man lang malamig ang mukha niya sa sagot niya. Sa katu
Namula si Jessica dahil sa kahihiyan. “Mark Tremont! Ikaw ang unang lalaking nagpapahina sa akin ng ganito! Gusto kong malaman kung bakit. Hindi ba ikaw ang may mali? Tinatanggap ko ang iyong paghingi ng tawad. Maaari pa ring magpatuloy ang partnership. Itatapon mo na lang ba, dahil lang sa nakita ko ang asawa mo?"Huminga ng malalim si Mark, huminto, at sinabing, “Tama. Ang aking asawa ay ang limitasyon. Walang sinuman ang pinapayagang hawakan siya. Nagkamali ako, at humingi ako ng tawad. Matatapos na ngayon, okay? Bagama't nagkaroon ako ng napakagandang karanasan sa aming partnership, magagawa ng Tremont Enterprises nang wala ang inyong partnership. Walang silbi kung ipagpapatuloy mo ang panliligalig na ito."Tumawa si Jessica sa kabila ng kanyang galit. "Ikaw ang pinakamahirap na lalaking nakilala ko. Pinuntahan ko ang asawa mo dahil mali ang pagkakaintindi ko at akala ko may nararamdaman ka para sa akin. Hindi ako pupunta kung alam ko na ito ay isang hindi pagkakaunawaan. Theoret
May bakas ng pang-aalipusta sa mga mata ni Jessica. Hindi siya umiinom ng milk tea mula sa isang stall sa tabi ng kalsada. "Pinahahalagahan ka ni Mr. Tremont. Ang dati kong pagbisita sa iyo ay isang hindi pagkakaunawaan. Siya yung nagkamali sa pagbigay ng hikaw mo at naging dahilan para hindi ko maintindihan ang nararamdaman niya para sa akin. Nandito ako para humingi ng tawad. Ito ay isang hindi pagkakaunawaan, at bagama't nalutas na ito, tinapos niya ang aming pakikipagsosyo dahil lamang sa binisita kita noon. Marahil ay hindi mo alam ang malaking kita na maidudulot ng partnership na ito sa aming dalawa, ngunit sapat na mahalaga para sa akin na gumawa ng personal na paglalakbay. Kaya, pupunta ako sa punto. Umaasa ako na maipagpapatuloy pa rin natin ang partnership na ito, at ikaw lang ang makakapagbago ng isip niya. Handa akong magbigay daan. Ano sa tingin mo?"Nilinis ni Arianne ang kanyang sarili sa isyung ito, dahil naniniwala siya sa mga desisyon ni Mark at hindi niya nagustuhan
Ang dalawa ay pumunta sa fruit section. Naisipan ni Arianne na bumili ng ilang prutas na iuuwi kay Aristotle. Nag-isip siya kung aling mga prutas ang makukuha, dahil hindi pa nakasubok ng maraming prutas si Aristotle. Nagkaroon lang siya ng isang uri. Hindi siya nangahas na subukan ang mga prutas na maaaring magdulot ng allergy.Bigla niyang napansin ang isang pamilyar na pigura sa isang hindi kilalang sulok sa likod ng pinto, na gumagalaw ng mga kahon ng prutas. Ang pintuan sa likod ay karaniwang ang channel para sa mga bagong pagdating ng stock. Huminto si Arianne at pinagmasdan ng maigi saglit bago napagtanto na ang pamilyar na pigurang iyon ay si Harvey Wynn. Winter holidays ngayon at malapit nang magtapos si Harvey. May part time job ba siya sa bakasyon?Hindi niya agad binati si Harvey bagkus ay hinintay niyang malapit na itong matapos sa kanyang trabaho bago siya nilapitan. "Harvey, anong ginagawa mo dito?"Natigilan si Harvey nang makita siya. Sinubukan niyang iwasan ang tin
Ibinigay ni Arianne kay Harvey ang pagtatantya ng perang kakailanganin ni Harvey hanggang sa kanyang pagtatapos at internship. Hindi siya nagbigay ng karagdagang bagay, dahil nag-aalala siya na magdudulot ito ng karagdagang mga isyu. Tinanggap naman ito ni Harvey, pero nakaramdam pa rin siya ng paumanhin. “Babayaran kita kapag nagsimula na akong magtrabaho, sis. Pangako gagawin ko."Hindi tinanggihan ni Arianne ang kanyang alok. “Oo naman. Hihintayin kong magsimula kang kumita ng iyong suweldo para mabayaran ako. Kasama na rin ang pera para makauwi ka. Subukan mong umuwi ng mas maaga at magkaroon ng Maligayang Pasko."Hinintay ni Robin na umalis si Harvey, pagkatapos ay nagtanong, “Kapatid mo ba iyon?”Tumango si Arianne. “Anak ng tita ko. Inampon siya ng lola ko, kaya hindi kami magkadugo. Gayunpaman, ang aking pinsan ay hindi lahat na masama. Hindi siya katulad ng mga magulang niya."Naglakad-lakad pa si Arianne pagkatapos bumili ng prutas, saka umuwi. Katatapos lang ni Aristotle
Hindi na nakayanan ni Arianne na manood pa. “Dapat ikaw? Paano kung sabihin kong tumae siya sa kama mo? Papalitan mo ba ang buong kama?"Natigilan si Mark. "Mary, palitan mo ang mga kumot."Hindi nakaimik si Arianne.Pinatunayan nito na hindi dapat hamunin ng isang tao ang mga limitasyon ng isang germaphobe. Halos hindi kumain si Mark habang naghahapunan, marahil dahil iniisip niya ang kanyang mga frustrations. Wala siya sa mood na hawakan si Aristotle sa oras ng pagtulog. Sinipsip pa niya ang bagong pinalit na saplot at duvet para kumpirmahin na walang kakaibang amoy bago siya mahiga ng mapayapa.Hindi napigilan ni Arianne na umikot ang mga mata. “Dapat putulin mo na lang ang sarili mo kung tumae si Smore sa iyo. Mas malinis iyon. Paano ka naiinis sa sarili mong anak?"Nagtaas ng kilay si Mark. "Hindi ko siya bibigyan ng pagkakataon na manligaw sa akin. Anong klaseng ina ka? Paano mo hahayaang tumae ang sanggol sa kanyang pantalon?"Naglabas ng diaper si Arianne at sumagot sa ka
Tulala pa rin siya nang buhusan ni Mark si Helen ng isa pang baso ng alak at sinabing, “Merry Christmas, mom.”Natahimik ang lahat sa paligid ng hapag kainan.Tahimik na lumingon sina Henry at Mary kay Arianne.Mabilis na itinaas ni Arianne ang kanyang baso para iwaksi ang awkward na kapaligiran at sinabing, “Merry Christmas, everyone. Uminom tayo."Alam ng lahat na she was trying her best para hindi maging awkward kaya sumama sila sa kanya.Hindi pa nanay ni Arianne, alam na alam ni Mark na hindi niya nalampasan ang balakid sa kanyang puso.Si Helen, bilang pinakamatanda sa lahat ng naroroon, ay mabilis na binago ang paksa. Tinanong niya si Mark, "Kumusta ang kumpanya ngayong taon, Mark?"Sagot ni Mark, “Okay namn. Nakarating na kami."Nagpatuloy ang dalawa sa pag-uusap tungkol sa negosyo. Dahil hindi masyadong alam ni Arianne ang tungkol dito, umupo siya at inalagaan si Smore.Pagkatapos ng hapunan, pumunta ang pamilya sa balkonahe sa ikalawang palapag upang tingnan ang mga
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy