Chapter 4- Mad

Wala akong ideya sa mga lumalabas sa bibig niya. Sinong 'they' Anong ibig niyang sabihin? 

"Ania," tawag niya. 

"I'm sorry Axcl but I don't know you." I said and starts to walk away. 

Pigil ang hagolhol ko habang naglalakad paalis. Ayaw kong marinig niya ang iyak ko. Nasasaktan ako ngunit hindi ko maikakailang sumaya ang puso ko. 

May nararamdaman pa rin siya sa akin and I'm happy and contented with that. Saka ko na isipin ang ibang sinabi niya. Ang mahalaga sa akin, hinintay ako ni Axcl. 

Kung tutuparin man ng Diyos ang hiling ko, sana sabay na naming makalimutan ang nararamdaman namin sa isa't-isa.

Wala na akong sama ng loob sa kaniya. Masaya na akong may Axcl sa buhay ko na minahal at hinintay ako.

Kung sino mang they ang sinasabi niya, saka ko na sila haharapin. Wala ng rason pa kung tatanungin ko sila bakit nila ako sinisiraan kay Axcl.

Ayaw ko ring malaman ng lahat na may naalala ako. Firm akong ibaon lahat iyon sa limot.

Pagdating ko sa bahay, tinapos ko lang ang mga trabaho ko at nagkulong sa kwarto.

Matapos no'n, hindi na ako lumabas ng kwarto kahit pa pag initan na naman ako ni mama. Bahala na.

Sinasabi nalang ni Bil na masama ang pakiramdam ko. Isang linggo na sigurong masama ang pakiramdam ko dahil nasa kwarto lang talaga ako.

Nagkataon na nilalagnat ako no'ng nakaraan. 

Si Bil na ang nagdadala ng pagkain sa akin. Ayaw kong makapirwisyo sa kaniya but ayaw niya talaga. Sabi niya, responsibilidad daw niyang alagaan ako.

Kaya hindi ko maatim na sundin ang gusto ko dahil hindi ko kayang saktan si Bil na maalaga at mapagmahal sa 'kin.

"Ma, may sinat ka pa ba?" nakahiga ako habang kausap siya sa phone.

"Wala na pa. Ang galing ng doctor ko e." Narinig ko ang tawa niya sa kabilang linya.

"Ma naman. Pinapakilig mo 'ko." Narinig ko ang tawanan ng mga kasamahan niya sa kabilang linya. Napangiti ako at napailing.

Kinakachawan siya ng mga ito na hinahayaan lang ni Bil. "Fvck. Inggit mga gago. May asawa kasi akong maganda at mabait." Sabi niya. 

Napangiti ako muli at sinaway siya. Napaka bolero talaga. 

"O sige na. Mag-iingat ka diyan."

"Opo mama. I love you po."

Ngumiti ako. "Me too pa. Ingat ka pag-uwi."

Tinapos ko na ang tawag. Mula no'ng bumalik sa ala-ala ko si Axcl, hindi ko masabi ang I love you kay Bil.

At sana ay hindi pa niya iyon nahahalata.

Natulog nalang ulit ako. Mamaya uuwi na ang asawa ko.

Nang magising ako, una kong namulatan si Axcl. Hindi ko alam kung nanaginip ba ako.

Hinagod hagod niya ang ulo ko habang nakatitig sa 'kin.

"Go back to sleep," aniya at marahan akong kinakantahan.

Siguro nga ay panaginip ito. Pumikit ako at natulog ulit.

Ang ganda ng panaginip na iyon. Nang magising ako ay nasa tabi ko na si Bil at nakatitig sa 'kin.

"Kanina ka pa?" tanong ko at siniksik ang sarili ko sa katawan niya. 

Narinig ko ang marahang pagtawa niya at niyakap ako ng mahigpit.

"My mama is so sweet." Bulong niya sa akin. Ngumiti ako at humaIik sa leeg niya. Narinig kong natawa siya marahil ay nakikiliti. 

"Ma," 

"Hmm?" 

"Lipat na tayo ng bahay. Gusto mo ba?" agad akong napaangat ng tingin. Nakita ko sa mga mata niya ang kasiyahan. 

Nakagat ko ang pang ibabang labi ko. Biglang pumasok sa isipan ko si Axcl. 

Kung lilipat kami, hindi na lagi magtatagpo ang landas namin. 

Yumakap ako kay Bil ulit. Si Bil na ang asawa ko. Sa kaniya ako may iniwang sinumpaan. Maalaga siya at mapagmahal. 

Alam kong mamahalin ko rin si Bil na higit pa sa pagmamahal ko kay Axcl. 

Kung gusto kong bumuo ng pamilya, hindi ako magsisi kay Bil. Kaya sa kaniya dapat ako sasama at siya dapat ang uunahin ko. 

Kahit na lahat ng nasa isipin ko ngayon ay sinasaktan ang puso ko. 

Kada naiisip kong pinipili ko si Bil, ayaw tanggapin ng puso ko. Nasasaktan ako. Pakiramdam ko ay mali na piliin ang asawa ko. 

But I know better. Hinarap ko siya, at tumango ako. "I like that," ngumiti ako kahit na hindi ako masaya sa naging pasya ko. 

Nakita kong sumilay ang ngiti sa labi niya at hinalikan ako sa noo. 

Yeah. This is right. 

Bumaba kami at naabutan ko si Fatima na nakaupo sa sofa habang si Axcl ay busy sa laptop nito. 

Bago kami bumaba ni Bil, narinig pa namin na para silang nagtatalo. 

Nagtagpo ang paningin namin ni Fatima at nakita ko ang pagngiti nito. 

"Sinabi mo na sa kaniya kuya?" excited na sabi ni Fatima dahilan para mapatingin sa kaniya ang asawa niya sa kaniya. 

"Yes and she said yes." Masayang sabi ni Bil. 

"Yey! I'm so happy." Ani Fatima. 

"What's going on?" sabat ni Axcl na tila ay naguguluhan. 

Umisog palapit sa kaniya si Fatima. Nakita ko ang pagpulupot niya ng kamay niya sa braso ni Axcl. 

Nag-iwas ako ng tingin. 

"Lilipat na sila ng bahay, love." 

"Really?" narinig ko ang pagpalakpak niya kaya napa-angat ako nang tingin sa kaniya. Nagtagpo ang paningin namin.

Nakangiti ang mukha niya ngunit alam kong galit ito. Lumapit siya sa amin mag-asawa.

"Congratulations, Bil." Aniya.

"Thank you, Axcl." Nakangiting sagot ng asawa ko na tuwang tuwa kay Axcl.

"Congratulations, Ania." Kinabahan ako sa paraan ng pagbanggit niya sa pangalan ko.

Tumingin ako kay Fatima na mukhang walang kamalay-malay sa ginagawa ng asawa niya. Limingon rin ako kay Bil at gaya ni Fatima ay wala rin itong alam.

"S-Salamat," nakipagkamay ako sa kaniya at ramdam ko ang pagpisil niya sa kamay ko.

Agad kong binawi ang kamay ko sa kaniya.

"This is a celebration then. Sagot ko na ang pagkain and beer." Aniya. Ramdam ko ang saya sa asawa ko.

Natutuwa siya sa mainit na pag welcome ni Axcl sa desisyon namin.

"Sige ba. But no beer to my wife. Hindi pa maayos ang tahi sa tiyan niya."

Bumaba ang tingin ni Axcl sa bandang tiyan ko kung saan naroon ang kamay ni Bil and I saw how furious he is right now.

Nang magtagpo muli ang paningin namin, alam kong simula na ito sa problemang pagdadaanan ko.