“Linnie…”“Tigilan mo na ang pagtawag sa pangalan ko. Ayoko nang makita ka pa.” Singit ni Madeline sabay punas ng kanyang mga luha. “Hindi kita sinisisi nung nakalimutan mo ang tungkol sa akin. Alam ko na nasaktan ka dahil sa gusto mo akong iligtas at kaya ka nagawang manipulahin ni Lana. Pero, hindi nun maisasangtabi ang kaliputang nagawa mo kaya namatay ang mga magulang ko!” “Jeremy, hindi ko alam kung paano ka haharapin ngayon. Kapag nakikita kita, naiisip ko ang namatay kong magulang, pero hindi ko sila maipaghiganti. Nauunawaan mo ba ang nararamdaman ko?” Huminga ng malalim si Madeline at kinarga ang walang malay na sanggol mula sa sopa bago lisanin ang lounge. Nakaluhod si Jeremy sa lapag, pinaulit-ulit sa kanyang isipan ang mga salitang sinabi sa kanya ni Madeline. Sa sandaling yun, pakiramdam niya ay nasaksak ang kanyang puso ng isang libong kutsilyo. Kung posible lang, gusto niyang ipagpalit ang buhay niya para sa buhay nila Eloise at Sean. Gagawin niya ang lahat
"Isang sikat na jewelry designer si Mrs. Whitman sa mundo ng mga alahas, kaya siguro naman ay may alam ka tungkol sa pagpipinta, tama? Kung may oras ka, bakit hindi tayo magpalitan ng mga ideya minsan?" Tinulungan na siya noon ni Ryan at isa itong tunay na maginoo, kaya hindi siya tinanggihan ni Madeline. Sa kabilang banda naman, padabog na bumalik ng kanyang bahay si Lana. Pero, sa sandaling tumapak siya sa loob, nakatanggap siya ng isang malakas na sampal.Nagblanko ang kanyang utak at nabigla siya sa nangyari. Pagkatapos, nagdugo ang kanyang bibig. Si Naomi na nakasunod sa likuran ni Lana ay nakita ito at nagsimulnag manginig sa takot. Ano bang nangyayari ngayong araw na to? Papanoorin niya sana na magmukhang tanga si Madeline, kaya bakit nagkaganito ang lahat? Hinawakan ni Lana ang namamaga niyang mukha at sinigaw, "Yorick, nababaliw ka na ba? Bakit mo ko sinampal uli?" "Tanungin mo ang sarili mo kung ano ang ginawa mo ngayon lang." Ang dilim ng mukha ni Yorick n
Naramdaman ng sanggol ng na may bumuhat sa kanya kaya kaagad nitong minulat ang mga mabibilog nitong mga mata. Nagulat ang lalake na kumarga sa bata. Pero, natunaw ang kanyang puso nang makita niya ang walang malay nitong mga mata. "Ikaw ba si Pudding?" Tanong ni Jeremy ng may mahinang boses habang hinahaplos ang kaibig-ibig na mukha ng sanggol. Tinignan ng sanggol si Jeremy at walang malay na ngumiti ito. Naramdaman ni Jeremy na sumikip ang kanyang lalamunan nang makita niya ang ngiti ng sanggol. Hindi niya mapigilan na tumulo ang kanyang luha. Ang eksena kung paano nanganak si Madeline sa sanggol na ito na kinulang sa buwan ay sariwa pa rin sa kanyang mga alaala.Sinuportahan niya ang kanyang mahinang katawan sa sakit sa pamamagitan ng malakas niyang tibay ng loob. Iyon ay kung paano niya naipanganak ang napaagang sanggol na ito. Habang nangyayari yun, basang basa sa pawis ang kanyang damit at buhok habang sobrang putla ng kanyang mukha. Matagal na niyang inaasam na iabo
Nilapag niya ang bata pabalik sa kuna nito at sinilip ang lampin nito. Pero, wala naman itong ihi o kaya dumi. Nag-aalala si Madeline na baka may nangyari sa kanyang anak. Kinarga niya ito at handa na siyang dalhin ito sa ospital. "Linnie, hayaan mong kargahin ko siya," nagmakaawa si Jeremy. "Nung kinarga ko siya kanina, hindi siya uniyak." Tinignan siya ng malamig ni Madeline. "Kung hindi ka pumasok, hindi sana siya magigising. Mahabang oras ang ginugol ko para lang mapatulog siya. Bakit ka pa pumasok dito?" Ungol ni Madeline. Kahit na alam niya na baka umiiyak ang bata dahil sa ibang kadahilanan, wala siyang lakas ng loob na harapin si Jeremy. "Linni, hayaan mong kargahin ko ang bata. Seryoso, hindi siya umiyak nung karaga ko siya kanina," muling pagmamakaawa ni Jeremy. Pero, hindi siya pinagbigyan ni Madine na kargahin si Pudding. Sa halip, sininghalan siya nito. "Ngayon alam mo na na anak mo siya?" “Linnie.”"Jeremy, hindi kita sinisisi. Hindi talaga kita sinisisi
Sa sandaling yun, nagblanko ang utak ni Madeline. Sa sumunod na sandali, binuksan niya ang pinto ng kotse at tumawag ng ambulansya habang nanginginig ang kanyang mga kamay. Tumakbo siya papunta sa kotse. Nang makita niya ang duguang kamay, tumingin siya sa loob nito. "Linnie, magsimula tayong muli…" Narinig niyang sinasambit ito ni Jeremy hanggang sa nawalan ito ng malay. Tumulo ang mga luha ni Madeline. Naghalo ang nararamdaman niya sa mga oras na yun. Ayaw niyang mapahamak si Jeremy, pero hindi rin niya makalimutan ang kanyang mga namatay na magulang. Dumating ang ambulansya pagkalipas ng ilang oras at kaagad na inasikaso si Jeremy.Wala naman siyang natamong sugat sa loob. Halos lahat ng pinsala niya ay sugat lang sa kanyang katawan, pero malala ang natamong sugat ng kanyang kaliwang kamay. Kaya hindi pa siya makakapagbuhat ng mabigat sa mga oras na yun. Isa pa, may isang malaking sugat sa kanyang kaliwang binti na matindi ang pagdurugo. Nagsimula nanamang managinip
"Parating na rin siguro si Mommy." Tinignan ni Jack ang kalsada, at bakas ang pagkadismaya sa kanyang mukha. "Kailan kaya uuwi si Daddy." "Daddy? Ang tagal ko na rin siyang hindi nakikita." Sumimangot si Lilian, iniisip pa rin niya na si Felipe ang kanyang ama. May bakas ng panhungulila sa kanyang makinam na mga mata.Pagkatapos, biglang napuno ng kulay ang kanyang mga madidilim na mga mata. Isang bouquet na gawa sa maraming makukulay na candy ang biglang lumitaw sa harapan ni Lillian."Eh?" Nalito si Lillian, pero kumikinam pa rin ang kanyang mga mata. "Wow, ang ganda naman!" Tinignan ni Jackson ang kamay na may hawak ng bouquet at nakita ang isang hindi pamilyar na mukha. "Sino ka?" Hinila ni Jackson si Lillian papunta sa kanyang likod at tinanong si Fabian habang nag-iingat. Mukha paring isang malokong bata si Fabian. Pagkatapos, tinignan niya si Jackson ng mag pagkadismaya at mayabang na sinabi, "Kaibigan ako ni Lily." Nagdududang tinignan ni Jackson si Fabian, pagkat
Ano? Nalito si Lana. Habang hinuhulaan niya kung ano ang ibig sabihin ni Madeline, bigla na lang siya hindi makahinga. ???Inangat ni Madeline ang kanyang kanang kamay ng biglaan at hinawakan ng mahigpit sibLana sa leeg. Hindi inaasahan ni Lana gagawin ito ni Madeline. Ginamit na niya ang buo niyang lakas para manlaban, pero masyadong malakas si Madeline. "Bitawan… mo ako! Eveline, p*ta ka, pakawalan mo ao! Ah!" Nagbanta si Lana, pero lalo lang hinigpitan ni Madeline ang pagkakahawak niya sa leeg ni Lana at sinandal pa ito sa pader habang nanlalaban ito. Ang kanyang namumulang mata ay puno ng galit. May bagyong namumuo sa likod ng mga ito. Nang maalala ni Madeline ang pagkamatay nila Eloise at Sean, lalo niyang hinigpitan ang pagsakal niya kay Lana. Walang sinabi si Madeline, pinanood lang niya kung paano namula ng namula ang mukha ni Lana hanggang sa hindi na ito makahinga. Nagsimula na siyang magmukhang nahihirapan. Sa kabilang banda naman, lalong namula at namas
Hindi niya inaasahan na mangyayari ang bagay na iyon. Hindi niya naisip na magagawa ni Madeline ang bagay na iyon, at talagang nagulat siya dahil dito. Pagkalipas ng mga ilang sandali, tinulak palayo ni Madeline si Jeremy nung hindi na siya masyadong emosyonal. May bahid ng pandidiri ang kanyang mga mata habang sinabi niya, "Huwag mo na akong hahawakan pang muli." Nakaramdam ng sobrang sakit si Jeremy sa kanyang puso. Nang maharap siya sa kawalan, pakiramdam niya ay nabasag ang kanyang puso. “Linnie.”"Bibigyan kita ng limang minuto. Susunduin ko sila Lily at Jack pagkalipas ng limang minuto."Lumingon si Madeline para umalis pagkatapos niyang kausapin si Jeremy. Sa sandaling yun, sumilip ang dalawang bata sa mula sa kwarto. Nag-aalala g nagtanong si Jackson, "Mommy, Daddy, nag-aaway ba kayo?" Nginitian ni Jeremy si Jackson at hinawakan ang balikat ni Madeline. "Syempre hindi. Kailan man ay hindi mag-aaway si Mommy at Daddy. Huwag ka nang mag-isip ng kung ano pa man." Tinig
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si