Nang mahahawakan na niya ang balat ni Madeline ay inatras niya ang kanyang kamay. "Madeline, kung kaya mong palitan ng pangalan mo at mabuhay muli, ako rin." Tumawa si Felicity nang mahina, ang kanyang mga mata ay mas lalong naging madilim. "Madeline, hindi talaga ako papayag na magkaroon kayo ni Jeremy ng pagakakataon na magkasamang muli… Maghintay ka lang. Balang araw, papatunayan ko sa'yo na ako ang mananalo sa huli!" Mabangis siyang nangako kay Madeline na mahimbing na natutulog bago palihim na umalis ng kwarto. …Pagkatapos magpahinga ng dalawang araw, nakabalik na ang isipan ni Madeline. Nang maalala niya kung anong nangyari sa hotel sa gabing iyon, tinawagan niya si Jeremy. Walang sumagot ng tawag pagkatapos ng mahabang oras. Sinubukan niyang tumawag muli, pero pareho lang ang naging resulta. Habang naisip niya na direktang puntahan para linawin ito ay lumitaw si Felipe sa kanyang harapan. Malambing ang kanyang mga kilay habang mahina siyang nagtanong, "Eveline,
Nakita ni Madeline ang likod ni Felipe na nakaharap sa kanya. Matangkad at balingkinitan ang kanyang katawan, pero isang nakakapangilabot na aura ang lumalabas sa kanyang katawan. Sa kabilang banda, kalmadong nakaupo si Jeremy sa upuan. Mukhang malumanay at tahimik ang kanyang mukha mula sa gilid. Ilang saglit lang, binuksan ni Jeremy ang kanyang bibig at nagsalita, "Alaala namin yun ni Linnie. Wala kang kinalaman dun." "Walang kinalaman?" Aroganteng tumawa si Felipe. "Asawa ko na si Eveline ngayon." Ang salitang 'asawa' ay tumusok sa puso ni Jeremy. Tinikom niya nang maigi ang manipis niyang labi at tahimik na tumingin sa harapan, hindi siya nagsalita nang kahit na ano. Nang makita niya na tahimik si Jeremy, tinaas ni Felipe ang gilid ng kanyang labi at ngumisi. "Jeremy, ikaw ang hindi nagpahalaga sa kanya sa simula pa lang, kaya wag ka nang umasa na mababawi mo pa si Eveline ngayon. Hindi ka nararapat para kay Eveline. "Wag ka nang umasa para kay Eveline. Hindi na ikaw an
Nabigla si Jeremy, hindi niya talaga napansin ang taong papalapit sa kanya. Higit pa roon, ang taong iyon ay ang kanyang pinakamamahal. "Jeremy, tinatanong kita. Bakit di mo sinasagot ang tawag ko?" Nagtanong muli si Madeline gamit ng kanyang walang emosyon na tono. Ilang segundo ang nagdaan bago sumagot si Jeremy, "Hindi ko alam na ikaw ang tinatawag, Ms. Montgomery. At mukhang wala naman nang kailangan sabihin sa pagitan nating dalawa." Nang makita niya ang malamig niyang pag-uugali na lumitaw na para bang gusto niyang putulin ang lahat ng relasyon sa pagitan nilang dalawa, napuno ang isipan ni Madeline nang mga salitang sinabi niya kanina. Kahit na malinaw na siya lang ang pumupuno sa kanyang puso at mga mata, sa sandaling ito ay hindi nabanggit ang mga bahay na iyon. Tumawa si Madeline, pero mainit ang kanyang mga mata habang nagsabing, "Jeremy, sigurado ka ba na wala lang sasabihin sa'kin?" Tahimik siyang umiling. "Wala ni-isa." "Sige, Jeremy. Kung yan ang sabi mo…"
Nagmaneho si Madeline papunta sa cafe kung saan siya makikipagkita kay Daniel. Pagkatapos mukha ang importanteng impormasyon ay parang naligaw si Madeline. Ang kotseng minamaneho ni Felicity ay pagmamay-ari ni Felipe. Magkakakilala sina Felicity at Felipe. Ang babaeng kamukhang-kamukha niya ay naging nobya ni Jeremy ngayon? Parang hindi nagkataon lang ang relasyon na ito. Tinignan muli ni Daniel si Madeline, pero ang pangungulila niya at nawala na kumpara dati. Ang kanyang pag-aalala ngayon ay nagmula na lang sa tunay na pagkakaibigan. Nang makita ang kanyang seryosong itsura ay nag-aalala siyang nagtanong, "Madeline, may nangyari ba a kotse ni Felipe kaya pinatignan mo to?" Inalis ni Madeline ang kanyang sarili sa kanyang isipan, pero hindi niya alam kung paano ito ipahayag. Nakita na niya ang isa pang mukha ni Felipe, ang lalaking kanyang pinagkakatiwalaan. Samantala, si Jeremy, ang lalaking kanyang pinagdududahan, tinatrato nang malamig at pinagdasal pa ng kalungkuta
Bahagyang tumaas ang magagandang mata ni Madeline habang tinignan niya si Felicity na nakangiti. "Ikaw si Ms. Walker, di ba? Palagi akong ganito magsalita. Kung hindi mo gusto ang pananalita ko, siguro wag ka nalang makinig. At saka ikaw na mismo ang nagsabi na ako ang ex-wife ni Jeremy. Dahil ako ang ex-wife niya, bakit ako magiging mabait sa ex-in-law ko?" "..." Hindi inasahan ni Felicity na ganito katuso si Madeline at nanahimik siya sandali. Nakatingin lang siya sa kanya nang may nasaktan na ekspresyon at walang magawa. Hindi gustong mapahiya ni Karen sa harapan ni Felicity at tknaas and kanyang kamay para turuan ng leksyon si Madeline. Ngunit nang tinaas iniunat niya ang kanyang kamay ay nagsalita si Jeremy, "Anong binabalak momg gawin?" Inaasahan ni Felicity na masasampal si Madeline at hindi niya inaasahan ang biglaang paglitaw ni Jeremy. "Ms. Montgomery, nandito ka ba para makita ako?" tanong niya kay Madeline. Tiningnan siya ni Madeline. "Oo." Napahinto si Jeremy
Habang tumatakbo si Madeline, lumitaw ang hindi mapipigilang alaala sa kanyang isipan. Ilang taon na ang nakalipas noong naglalakad siya sa daan, tahimik na nakasunod sa likuran ni Jeremy habang masayang nilalakbay ang daan na kanyang dinadaanan. Sa taong rin iyon nang pumasok siya sa main entrance ng Glendale University at nakabunggo ang isang matalino, gwapo, at malumanay na lalaki. Nahihiya siyang humingi ng paumanhin at sumagot siya na ayos lang daw ito. Ang kanyang nakangiti at malumanay na mga mata sa sandaling iyon ay malinaw sa kanyang isipan. Ang lalaking iyon ay si Jeremy. Sigurado si Madeline na isa ito sa kanyang mga alaala, pero hindi siya sigurado kung bakit bigla niya itong naalala sa sandaling iyon. Natataranta siyang tumakbo, ang mga salitang narinig niya ay umalingawngaw sa kanyang isipan. Nabundol ng kotse ang isang bulag na lalaki. Duguan ngayon ang lalaki at baka hindi makaligtas. Ang puso niya ay para bang iniipit nang mahigpit ng kung ano. Tumit
Bahagyang nagbago ang ekspresyon ng mukha ni Jeremy noong marinig niya iyon. Alam niya na si Felicity ang tinutukoy ni Madeline, pero hindi niya alam kung anong itsura ni Felicity at nagulat din siya na kamukha ni Felicity si Madeline. 'Nagsasabi ba siya ng totoo?' Sa kabila ng mga pagdududa niya, ngumiti lamang si Jeremy. "Nakilala ko lang si Fel pagkatapos 'kong mabulag. Hindi ko nga alam kung anong itsura niya." "Fel? Palayaw niya ba yun? Mukhang napakaganda ng relasyon mo sa kanya, tama ba?" "..." Tinikom ni Jeremy ang kanyang mga labi. Hindi niya malaman kung anong ibig sabihin ni Madeline, pero ngumiti pa rin siya at tumango. "Oo, maganda ang relasyon namin ni Felicity. Nagkasundo kami agad noong una kaming magkakilala. Siya ang naging liwanag sa madilim kong mundo. Siya ang nagturo sakin kung paano magmahal ng tunay." Sinabi niya ang isang bagay na hindi niya pinaniniwalaan at pinilit niyang ngumiti. "Ms. Montgomery, kung pinapunta mo lang ako dito para tanungin
Nagulat si Jeremy nang marinig niyang tinawag ni Madeline ang pangalan niya sa gitna ng tunog ng mga busina ng mga sasakyan.Muling napalitan ng tamis ang pait na nasa puso niya noong marinig niya ang mga salitang matagal na niyang hinihintay na marinig mula sa mga labi ni Madeline. Natuwa si Jeremy at lumingon siya sa pinanggalingan ng tunog. Paglingon niya, naramdaman niya ang hangin mula sa kotse na palapit sa direksyon niya. Nakaramdam siya ng matinding kaba sa kung anong posibleng mangyari sa mga sandaling ito, at sa hindi inaasahan, biglang may yumakap sa kanya. Buong lakas na tumalon sa kanya si Madeline at napahiga sila sa kalsada habang yakap ni Madeline ng mahigpit si Jeremy. "Linnie." Nabigla si Jeremy at niyakap rin niya ng mahigpit si Madeline. Sa mga sumunod na sandali, dumaan sa ibabaw nila ang malalaking truck. Napakalakas at mainit ang hangin sa ilalim ng mga truck, ngunit pinagpapawisan ng malamig ang mga palad ni Madeline. Noong marinig niya ang tuno
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si