Paanong matitiis ni Jeremy ang isang lalaki na gumagamit nang bastos na salita tungkol sa katawan ni Madeline? Nagdilim ang kanyang mga mata at ang kanyang mga salita ay parang yelo. "Kahit na simple lang kayong mag-isip at simple lang ang mga braso niyo, matalas ang paningin ninyo. Asawa ko nga siya." Narinig ang kanyang boses, at gamit ng kanyang matalas na pansinin, pinatumba niya ang tatlong siraulo nang may malakas na pwersa. "Atay, aray!" Sumigaw ang siraulong nagngangalang Nate. Tumulo ang dugo mula sa gilid ng kanyang bibig. Binawi ni Jeremy ang kanyang kamay at niyakap muli si Madeline, kumalat ang kaligtasan sa kanya. Unti-unting lumakas ang ulan, pero naramdaman ni Madeline ang isang mainit na kuryente na lumipat mula sa katawan ni Jeremy papunta sa kanya. Gumaan ang kanyang pakiramdam sa init na iyon. Kahit na wala siyang makita, matalim ang mga mata ni Jeremy at nakakapigil-hininga. "Kung gusto niyo pang mabuhay, humingi kayo kaagad ng tawad sa asawa ko."
Sa atakeng iyon, initsa ng lalaki ang kutsilyo sa sakit at gumulong sa lapag nang may namumutlang mukha. "Lumayas kayo!" Agresibong sabi ni Madeline. Sobrang natakot ang dalawa na nakakita sa pangyayari na tumalikod sila at tumakbo. Kaagad na nagtawag ng pulis si Madeline, pero pagkatapos makita ang dugo na tumutulo pa rin mula sa braso ni Jeremy at kung paanong umuulan pa rin, hindi na siya naghintay sa pagdating ng pulis. Dahil dito, dinala niya si Jeremy sa kotse. "Dadalhin kita sa malapit na health center para balutin ang sugat mo." "Paano mo nalaman na may health center sa malapit?" Nagulat rin si Madeline nang biglang tinanong ito ni Jeremy. Oo nga, paano niya nalaman? Ngunit totoo ito sa kanyang alaala. Kaagad niyang dinala si Jeremy sa health center base sa kanyang naaalala. Nang lumabas sila pagkatapos gamutin ang sugat ay malakas na ang buhos ng ulan. Sa sandaling iyon, nakatanggap si Madeline ng tawag mula kay Felipe, tinanong siya nito kung nasaan si
Mukhang nag-aalala si Jeremy pero hinahanap pa rin niya ang anyo ni Madeline sa gitna ng kadiliman. Kahit hindi na mahina si Madeline, nagulat pa rin siya nang biglang may biglang gumapang na butiki sa kanyang gilid. Hindi niya rin inaasahan si Jeremy na bigla na lang papasok nang natataranta. "Linnie? Anong nangyari sa'yo? Asan ka?" Kumapa-kapa si Jeremy sa kung saan-saan. May matinding pag-aalala sa kanyang tono. Nakatayo si Madeline sa gilid at nakita niya kung paano siya hinahanap ni Jeremy sa pagkalito habang lihim na nanginig ang kanyang puso. "Linnie, sagutin mo ko kaagad. Asan ka?" tanong niyang muli nang kinakabahan. Hindi na kayang manahimik ni Madeline. "Nandito ako." Sa sandaling marinig niya ang boses ni Madeline, sinundan ni Jeremy ang direksyon ng pinagmulan nito. Sa sandaling nahawakan niya ang katawan ni Madeline, niyakap niya ito nang mahigpit habang hinihiling na matunay siya papunta sa kanyang dugo. "Ayos ka lang ba?" Nanginginig ang kanyang mababang
Iniunat ni Jeremy ang kanyang kamay para kunin ito pero hindi niya nahawakan ang baso nang ilang saglit. Nang makita niya siya na nahihirapan, hindi mapakali ang puso ni Madeline sa kung anong dahilan. Hinawakan niya ang kamay ni Jeremy at nilagay ang tasa sa kanyang palad. Ang pagdikit ng kanilang balat sa maikling sandali na ito ay nagpatulala kay Jeremy. Naramdaman niya ang mainit at malambot na palad ni Madeline sa likod ng kanyang kamay nang ilang sandali. Ang ginger tea na dumaloy sa kanyang lalamunan ay naging matamis. Inabot ni Madeline ang kanilang basang damit sa proprietress at nang makabalik siya ay naubos na ni Jeremy ang kanyang ginger tea. Tahimik siyang nakaupo sa tabi ng bintana. Naglakad siya papunta sa kanya, at nang magsasalita sana siya ay biglang kumati ang kanyang ilong. Lumihis siya para bumahing. Lumingon ang ulo ni Jeremy ay tinignan siya nang nakakunot ang noo. "Ms. Montgomery, kung hindi maganda ang pakiramdam mo, mauna ka nang magpahinga. Wag kan
Naningkit ang malalamig na mga mata ni Felipe sa kanya. "Anong ginagawa mo?" tanong niya pabalik nang may malamig na boses at madilim na ekspresyon. "Sa akin na si Eveline. Wala na siyang kinalaman sa'yo, Jeremy. Isipin mo ang ginawa mo kay Eveline noon. Kung hindi dahil sa'kin, abo na lang ngayon si Eveline." Mabigat na tumama sa puso ni Jeremy ang mga salita ni Felipe. Kung hindi siya niligtas ni Felipe, baka sumakabilang-buhay na siya… Si Felipe ang nagbigay kay Madeline ng pagkakataon na mabuhay muli. Para bang biglang nahigop ang lahat ng lakas ni Jeremy. Binitawan niya si Felipe. "Jeremy, tandaan mo ang sinabi mo. Wag mo nang guluhin si Eveline." Nag-iwan ng huling paalala si Felipe bago tumalikod habang dala-dala si Madeline sa kanyang mga braso. Habang pinapakinggan ang papalayong mga yabag, pakiramdam ni Jeremy ay para bang alon sa dagat si Madeline na unti-unting nawawala sa labas ng bintana. Naging nakaraan na lang niya ito at hindi na niya ito maaabot kahit ka
Nang mahahawakan na niya ang balat ni Madeline ay inatras niya ang kanyang kamay. "Madeline, kung kaya mong palitan ng pangalan mo at mabuhay muli, ako rin." Tumawa si Felicity nang mahina, ang kanyang mga mata ay mas lalong naging madilim. "Madeline, hindi talaga ako papayag na magkaroon kayo ni Jeremy ng pagakakataon na magkasamang muli… Maghintay ka lang. Balang araw, papatunayan ko sa'yo na ako ang mananalo sa huli!" Mabangis siyang nangako kay Madeline na mahimbing na natutulog bago palihim na umalis ng kwarto. …Pagkatapos magpahinga ng dalawang araw, nakabalik na ang isipan ni Madeline. Nang maalala niya kung anong nangyari sa hotel sa gabing iyon, tinawagan niya si Jeremy. Walang sumagot ng tawag pagkatapos ng mahabang oras. Sinubukan niyang tumawag muli, pero pareho lang ang naging resulta. Habang naisip niya na direktang puntahan para linawin ito ay lumitaw si Felipe sa kanyang harapan. Malambing ang kanyang mga kilay habang mahina siyang nagtanong, "Eveline,
Nakita ni Madeline ang likod ni Felipe na nakaharap sa kanya. Matangkad at balingkinitan ang kanyang katawan, pero isang nakakapangilabot na aura ang lumalabas sa kanyang katawan. Sa kabilang banda, kalmadong nakaupo si Jeremy sa upuan. Mukhang malumanay at tahimik ang kanyang mukha mula sa gilid. Ilang saglit lang, binuksan ni Jeremy ang kanyang bibig at nagsalita, "Alaala namin yun ni Linnie. Wala kang kinalaman dun." "Walang kinalaman?" Aroganteng tumawa si Felipe. "Asawa ko na si Eveline ngayon." Ang salitang 'asawa' ay tumusok sa puso ni Jeremy. Tinikom niya nang maigi ang manipis niyang labi at tahimik na tumingin sa harapan, hindi siya nagsalita nang kahit na ano. Nang makita niya na tahimik si Jeremy, tinaas ni Felipe ang gilid ng kanyang labi at ngumisi. "Jeremy, ikaw ang hindi nagpahalaga sa kanya sa simula pa lang, kaya wag ka nang umasa na mababawi mo pa si Eveline ngayon. Hindi ka nararapat para kay Eveline. "Wag ka nang umasa para kay Eveline. Hindi na ikaw an
Nabigla si Jeremy, hindi niya talaga napansin ang taong papalapit sa kanya. Higit pa roon, ang taong iyon ay ang kanyang pinakamamahal. "Jeremy, tinatanong kita. Bakit di mo sinasagot ang tawag ko?" Nagtanong muli si Madeline gamit ng kanyang walang emosyon na tono. Ilang segundo ang nagdaan bago sumagot si Jeremy, "Hindi ko alam na ikaw ang tinatawag, Ms. Montgomery. At mukhang wala naman nang kailangan sabihin sa pagitan nating dalawa." Nang makita niya ang malamig niyang pag-uugali na lumitaw na para bang gusto niyang putulin ang lahat ng relasyon sa pagitan nilang dalawa, napuno ang isipan ni Madeline nang mga salitang sinabi niya kanina. Kahit na malinaw na siya lang ang pumupuno sa kanyang puso at mga mata, sa sandaling ito ay hindi nabanggit ang mga bahay na iyon. Tumawa si Madeline, pero mainit ang kanyang mga mata habang nagsabing, "Jeremy, sigurado ka ba na wala lang sasabihin sa'kin?" Tahimik siyang umiling. "Wala ni-isa." "Sige, Jeremy. Kung yan ang sabi mo…"
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si