Nadismaya siya at unti-unting lamapit. Ang magandang araw ay kasalungat ng kulay asul na tubig. Napaganda din nito ang makinis niyang mukha. Nakapaa si Madeline at nakaupo sa baybayin. Mayroon siyang hawak. Tumingin siya sa baba nang isang ngiti ang lumitaw sa mukha niya. Mang marinig niya ang mga yabag nito, ang matamis na ngiti sa mukha ni Madeline ay naglaho nang makita niya si Jeremy. "Linnie." Di siya pinansin ni Madeline, tumayo at umalis. Nalungkot si Jeremy at tahimik na sumunod sa kanya. Nasa harapan lang niya ito, ngunit parang ang layo niya. "Sa loob ng kalahating oras, may dadating na bangka. Pwede ka nang umalis sa mga oras na yun." Narinig ni Madeline ang boses ni Jeremy mula sa likod, tapos sumagot siya nang mahina," Alam ko. Lumabas ako para tignan ito." Alam ni Jeremy na di niya mapapapayag si Madeline na manatili, kaya tumawa siya nang malungkot. "Pupunta ka ng F Country kasama ni Felipe diba?" "Wala ka nang pakialam doon." Huminto si Madelin
'Di ako nararapat sa'yo. Paalam, mahal kong Linnie, ang nag-iisa kong Linnie.' Tinignan ulit ni Jeremy si Madeline sa huling pagkakataon at tahimik na tumalikod. Umapaw ang luha mula sa loob at tumulo sa kanyang mga pisngi. Alam niya na kagagawan niya ang lahat ng ito. Wala siyang ibang masisisi kundi ang kanyang sarili. 'Sobrang sakit ng puso ko. Parang di ako makahinga.' Nang makalapit ang barko, lumakas ang simoy ng hangin. Nagulo ng hangin ang buhok ni Madeline. Sinubukan niyang ayusin ang kanyang buhok at nakita niya si Jeremy na palayo. Pakiramdam ni Madeline na parang sinaksak ang puso niya nang makita niya ito. Habang nakatulala, nalaglag ang hawak ni Madeline. Yumuko siya para damputin ito. Sa kasamaang palad, natumba siya at nawalan ng balanse. Ah! Si Jeremy, na di pa nakakalayo, ay narinig ang sigaw ni Madeline. Tapos, narinig niya na parang may nalaglag sa tubig. Kaagad na bumilis ang tibok ng puso niya. Paglingon niya, di niya nakita ang katawan ni
Tuluyang gumuho ang loob niya. Yumuko siya sa gipit at idinikit ito sa noo ni Madeline. Marahang hinaplos ng nanginginig niyang kamay ang malalambot na pisngi nito nang tumulo ang mga luhang di niya mapigilan. "Bakit gusto mo akong pahirapan nang ganito? Bakit ko ba ginawa ang mga katangahan na yun kahit mahal na mahal mukha ako? Linnie, pakiusap wag mo akong iwan. Pakiusap…" Niyakap ni Jeremy ang maputlang mukha ni Madeline, at nadurog ang puso niya kasabay ng kanyang mga tumutulong luha nang isang matinding sakit ang bumalot sa katawan niya. "Linnie, kung gusto mo talagang pumunta sa ibang mundo, sasamahan kita." Hinawakan ng mga mainit na daliri niya ang mukha nito habang nababalot ng dilim ang mga mata niya. "Pupunta ako kahit saan ka pumunta sa hinaharap." Ngumiti siya, habang dumikit ang labi niya kay Madeline nang halikan niya ito. Sa sandaling ito, umubo si Madeline. Ang halos mamatay na puso ni Jeremy ay biglang umayos ulit. "Linnie?" Nagulat siya nang
Di nagtagal pagkatapos dalhin ni Felipe si Madeline sa bangka, nagising siya. Idinilat niya ang mga nanghihina niyang mata at nakita ang gwapong mukha ni Felipe na puno ng pag-aalala. "Eveline. Eveline, gising ka na ba?" Marahan nitong sinabi. Di pa tuluyang nagigising si Madeline. Tumingin siya sa paligid na parang may hinahanap siya nang nalilito. "Eveline?" "Felipe?" Tinignan ni Madeline nang nagtataka ang lalaking may hawak sa kanya. "Bakit ikaw yan?" "Baliw, sino pa ba?" Hinaplos nito ang pisngi niya. "Alam kong kinuha ka ni Jeremy kaya hinanap kita. Noong makarating ang bangka na sinasakyan ko sa pampang, nakita kitang nahulog sa tubig." Habang nakikinig sa kanya, unti-unting naalala ni Madeline ang nangyari bago ito mawalan ng malay. Nakita niya si Jeremy na tumalikod at naglakad palayo, at nang maglakad ito palayo nang palayo, sa isang dahilan, nakatulala siya. Ang bookmark na hawak niya ay nalaglag na rin mula sa kamay niya. Nababahala siya na kunin ang leaf
"Dad!" Narinig niyang binulabog ng malinaw at matamis na boses ng bata ang katahimikan. Itinaas ni Madeline ang tingin niya at tumingin sa labas ng bakal na gate. Talagang ito ay si Jeremy. Suot niya ang isang simpleng damit at ang puting damit ay may init at kisig sa kanyang malamig at gwapong mukha. Mukhang medyo nagulat si Jeremy nang makita niya si Madeline, pero kaagad siyang ngumiti nang maamo bago lumapit sa mag-ina. Kusang dumapo sa dibdib ni Jeremy ang tingin ni Madeline. Naisip niya iyong araw na pwersahang itinutok ni Jeremy ang kamay niya sa dibdib nito at nataga ito. Di siguro kaagad na naghilom ang sugat. "Daddy." Gamit ang maiikli nitong binti, tumakbo si Jackson patungo kay Jeremy. Yumuko si Jeremy at iniunat ang kanyang braso para salubungin ang bata. "Jack." Niyakap niya ang mainit at malambot na bata at hinalikan nang malambing ang pisngi ni Jack. "Titira na kayo sa ibang lugar kasama ng mom mo bukas. Makikinig ka sa mom mo okay?" Bulong niya ha
Nakita niya si Jeremy at Felipe na nagkasalubong. Mukhang nagkatinginan sila pero di sila nag-usap. Naglakad si Felipe diretso sa kanya habang ang elegante, maamo at gwapong mukha nito ay may ngiti na parang simoy ng hangin sa tagsibol. Ang kanyang papalapit na matangkad na katawan ay humarang sa likuran ni Jeremy. "Hinihintay mo ba ako?" Marahang ngumiti si Felipe. Iniabot niya ang kamay niya sa balikat ni Madeline bago siya italikod. Ngumiti nang bahagya si Madeline at sinundan si Felipe at humarap sa bahay. Tuluyan nang nakalayo si Jeremy. Sa kalayuan, huminto si Jeremy. Tumingin siya sa likod at nakita niya ang sandaling hinawakan ni Felipe si Madeline. Naaninag niya ang katawan nila at parang libu-libong langgam ang gumapang sa kanyang puso at kinagat ito. Unti-unting natunaw ng hangin ang kislap sa kanyang mata. Ang Madeline na dating humabol sa kanya at ang mga sandaling hinahangaan siya nito sa kanyang alaala ay naging buhangin na unti-unting tinatangay ng hangi
Di alam ni Old Master Whitman kung anong gustong gawin ni Felipe sa kanya, pero di maganda ang pangitain niya. Pero tingin niya di gagawa ng malalang bagay si Felipe nang lantaran. Ngumiti lang nang walang pake si Felipe bago ilabas ang isang larawan mula sa kanyang bulsa. Ipinakita niya ang larawan sa matanda at ang itim niyang mata ay puno ng mapanlinlang na ngiti. "Nakikilala mo pa ba ang tao sa larawan? Isa diyan ay ang kapatid mo at ang sister-in-law mo. Sila ay nagmamahalan na mag-asawa na may mabait at maunawaing anak. Sila ay may masagana at matagumpay na career pero anong nangyari?" Galit na sinabi ni Felipe nang idiin niya nang malakas sa mukha ng matanda ang larawan. "Sinira mo lahat!" "Hnghh…" Hirap na nagpumiglas ang matanda at nanlalaki ang mga mata niya. Masiglang ngumiti si Felipe. "Anong problema? Nahihirapan ka ba? Masakit ba? Ang kalagayan mo ngayon ay ang kabayaran sa mga ginawa mo." "Hngh hmph…" "Wag kang mag-alala, wala muna akong gagawin sa'yo, pe
Pumasok siya sa ward ng old master para samahan ito nang tahimik. Pinanood niyang dumilim ang langit mula sa bintana nang nanatiling malamlam at walang liwanag ang puso niya. Paanong di siya magkakaganito kung ang anak niya at ang babaeng mahal niya ay aalis na kasama ang ibang lalaki kinabukasan? Wala siyang magawa para pigilan ito dahil sumumpa na siya sa sarili niya na hindi na niya ito pipilitin ulit sa bagay na di nito gusto. Pakakawalan niya ito kung sa ganitong paraan siya makakahanap ng tunay na kasiyahan. Gayunpaman, sari-saring emosyon ang nagkagulo sa loob niya sa kaalaman na aalis na si Madeline kasama pa si Felipe sa dami ng tao. "Mad…" Sa katahimikan, narinig ni Jeremy ang isang magaspang na boses. Tumingin siya sa taas at natuwa nang malaman na nakakapagsalita na ulit ang old master! "Mad, Mad…" "Grandpa." Sumugod si Jeremy para hawakan ang malamig na kamay ng old master. "Nakakapagsalita ka na ba Grandpa?" Tinitigan ni Old Master Whitman si Jeremy