"Daddy," tinawag siya ni Jackson sa sandaling ito. Lumingon si Jeremy sa gulat. Nakangiting lumapit sa kanya ang gwapong bata, ang kanyang malilinaw na mga mata ay nagsimulang maging mas lalong kamukha ng kay Madeline. Sa totoo lang, sa tatlong taon ng 'pagkamatay' ni Madeline, bihira niyang marinig na tawagin siyang 'Daddy' ni Jackson. Kahit na gawin niya iyon, palaging walang buhay ang kanyang boses hindi kagaya ngayon. "Daddy, andito ka rin? Gusto mo bang i-celebrate ang birthday ko kasama ni Mommy?" Birthday. Biglang naalala ni Jeremy na bukas na ang birthday ni Jackson. Limang taon na si Jackson pero base sa kanyang alaala, mukhang hindi pa niya naipagdidiriwang ang kaarawan niya nang kasama siya. "Jack, kailangan nang umalis ng tatay mo. Sabihin mo na lang ang gusto mong sabihin sa kanya sa susunod," lumapit si Madeline at nakangiting kinausap si Jackson. Sinasadya niyang sabihin iyon kay Jeremy para umalis na siya. Lumingon siya sa lalaki, ang kanyang mga mata ay
Maraming tao ang umusyoso sa paligid nang dahil sa aksidente. Sa sandaling umandar ang kotse, inisip ni Madeline na hindi na siya makakaalis. Ngunit sa isang mabilis iglap, mayroong isang malakas na pwersa na humawak sa kanya. Sa sandaling iyon, nakaramdam siya ng kaligtasan na hindi pa niya nararamdaman noon. Habang natataranta pa rin siya, mayroong nakahawak ng mahigpit sa kanyang mga balikat. "Eveline, ayos ka lang ba? Nasaktan ka ba?" Nang marinig niya ang pamilyar na boses na nag-aalala, napansin na rin ni Madeline na ang taong nagligtas sa kanya ay si Eloise. Ang maganda at eleganteng mukha ni Eloise ay napuno ng pag-aalala. Ang kanyang nag-aalalang nga mata ay nagpapaakyat baba sa buong katawan ni Madeline para tignan kung mayroon siyang mga sugat. Natulala si Madeline ng ilang segundo bago nagsabing, "Ayos lang ako. Salamat, Mrs. Montgomery." Nang marinig ni Eloise kung anong tinawag sa kanya ni Madeline ay namula ang kanyang mga mata. Ngunit wala siyang masabi.
Dapat matagal na siyang nawalang ng pakialam sa kanila. Ngunit, naramdaman niya ang luha na lumitaw sa kanyang mga mata nang makita niyang nahihirapang maglakad si Eloise. Pagkatapos umalis ni Jeremy sa lugar ni Madeline, kinulong niya ang kanyang sarili sa kwarto niya sa Whitman Manor. Sa oras na ito, kumatok sina Yvonne ay Karen sa pinto, ngunit hindi niya sila pinansin. Nakaupo siya roon magdamag, paulit-ulit na pinapanood ang wedding video nila ni Madeline. Tama ang kanyang lolo. Matagal na niyang mahal si Madeline. Ang pinakamalaking patunay na siya ang pumili sa kanya na maging katuwang sa buhay ay noong kinasal siya kay Madeline gamit ang pangalan ng old master. Ngunit, niloko siya ni Meredith sa loob ng anim na taon nang dahil sa pangako na ginawa niya noong bata pa siya. Sa huli, peke lang pala si Meredith. Ang babaeng minahal niya ay ang babaeng pinangakuan niya noon. Tahimik na sumandal si Jeremy sa upuan. Bigla siyang tumawa. 'Ang taong minahal ko, kahit n
Pagkatapos itong sabihin ni Jeremy ay nagyelo ang hangin sa kanilang paligid. Nayanig ang galit sa mga mata ni Madeline. "Jeremy, anong sinabi mo?" Tinignan ng lalaki ang kanyang matinding titig at nakaramdam ng kirot sa kanyang puso. "Jeremy, ulitin mo ang sinabi mo ngayon! Alam mo na ba na hindi pa patay ang anak natin? Alam mo ba kung nasaan siya?" Hindi na mapigilan ni Madeline ang kanyang mga emosyon. Hinawakan niya ang balikat ng lalaki at nagtanong, "Sabihin mo sa'kin! Sabihin mo sa'kin ngayon! Asan ang bata?" Sobrang nanlumo si Jeremy at sinisi niya ang kanyang sarili nang makita niya ang mga luha sa namumulang mga mata ni Madeline. "Maddie, kumalma ka…" "Kumalma? Sa tingin mo kakalma ako ngayon?" Suminghal si Madeline at nagtanong. Ang kanyang tingin ay kasing tulis ng isang ice pick. "Jeremy, wala kang pakialam sa bata na iyon pero ako meron! Alam mo ba kung gaano kasakit mahiwalay sa'yo ang anak mo? Hindi mo alam kasi wala kang puso! Ang bruhang Meredith lang na yu
Nag-aalala sina Eloise at Sean na baka hindi sumipot si Madeline. Nang makita nila siya na pumasok ng sala kasama ni Jackson, nagliwanag sa tuwa ang kanilang mga mata. "Eveline! Eveline, nakarating ka!" Nasasabik na lumapit si Eloise kay Madeline. Tiningnan ni Madeline ang gasa sa binti ni Eloise. Nang makita niya na paika-ika pa rin si Eloise ay diretso siyang nagsalita, "Mrs. Montgomery, umupo ka lang at magpahinga, baka bumuka ulit ang sugat mo. Ayaw kong magkaroon ng utang na loob sa'yo." Nang marinig iyon ni Eloise, malungkot niyang tinignan si Madeline. "Gusto ng lahat ng ina na maging ligtas at malusog ang kanilang mga anak. Masaya na ako basta ligtas ka. Wala kang utang na loob sa kahit na sino sa amin. Kami ang nagkamali sa'yo." Tumango si Sean sa isang tabi. Tinignan niya si Madeline nang may parehong pagmamahal at sakit sa kanyang mga mata. "Eveline, marami kaming nagawang mali sa'yo. Kung hindi mo kami kikilalanin, hindi ka namin pipilitin. Masaya na kami ng nanay m
Nang marinig ni Jeremy ang sinabi ni Jackson ay kumunot ang kanyang noo. Napuno ng kalungkutan ang kanyang mga mata para kay Jackson, pero kasabay nito, mayroong galit na nagmula sa gulat at sindak. Hindi niya alam na ganoon ang trato ni Meredith kay Jackson kapag wala siya. Kaya pala naging malungkot at kakaiba si Jackson. Ang lahat ng iyon ay dahil kay Meredith. Hinigpitan niya ang kanyang mga kamao, bumakat ang ugat sa likod ng kanyang mga kamay. "Ano? Ang sama ni Meredith!" Nanggagalaiti sina Eloise at Sean. Sabay silang nagagalit at nadudurog ang kanilang puso. "Hindi siya tao!" Naawa si Madeline para kay Jackson sa kanyang puso. Napuno rin ng galit ang kanyang dibdib. Hinigpitan niya ang kanyang mga kamao at tinignan ang tahimik na lalaki nang may poot sa kanyang mga mata. "Mr. Whitman, kakaiba talaga ang pinakamamahal mo. Pero sa tingin mo yun lang ang ginawa niya kay Jackson?"Sarkastiko ang tono niya nang sinabi niya ang nangyari noon. "Noon, hiniwaan niya a
"Totoo." Tumango si Jeremy. "Magtiwala ka sa'kin." Ang kanyang boses ay malalim pero malumanay. Tinignan siya ni Madeline na para bang hindi niya alam nag gagawin. Pagkatapos ng ilang sandali, nahimasmasan na siya at tinulak ang mga kamay ni Jeremy sa inis. "Tandaan mo ang sinabi mo. Wag mong hayaang mas magalit ako sa'yo." Tumalikod siya at naglakad papalayo pagkatapos niyang sabihin iyon. Pinanood ni Jeremy si Madeline na naglakad papalayo. Bigla na lang, nakaramdam siya ng isang marinig sakit sa kanyang puso. Napuno ang kanyang isipan ng pagmamahal sa kanya ni Madeline at ang paghanga na nasa kanyang mga mata. Ngayon, lahat ng iyon ay nakaraan na. Naging mga kupas na alaala na lamang ito ngayon… Sa gabing iyon, hindi makatulog si Madeline. Hindi siya makapaghintay na makita ang anak niya na ninakaw mula sa kanya. Inisip niya ang mukha ng kanyang anak. Ano kayang itsura niya? Malamang sobra siyang kaaya-aya. Kahit na galit siya kay Jeremy, hindi niya maitatanggi na gw
Pagkatapos sabihin iyon ni Jeremy ay nagulat ang lahat ng mga tao. Noon sa press conference ng Montgomery Enterprise, nalaman na nila na si Madeline ang tunay na Ms. Montgomery. Nagulat rin sila sa una, pero mas nagulat sila sa sinabi ni Jeremy ngayon. Sinong hindi nakakaalam na ang taong mahal ng young master ng pinakamayamang pamilya sa Glendale ay si Meredith Crawford? Bakit bigla itong naging si Madeline Crawford? Si Madeline dapat ang babaeng kanyang pinakakinamumuhian. "Mr. Whitman, ibig sabihin, matagal mo nang mahal ang ex-wife mo, si Madeline Crawford, at hindi si Meredith Crawford?" isang journalist ang sumira sa katahimikan at nagtanong. "Tama ka sa kalahati," sagot ni Jeremy. Tinignan niya si Madeline nang may malumanay na mga mata. "Wala akong ex-wife dahil buong buhay ko, isa lang ang naging asawa ko." Walang masabi ang mga journalist. "Pero Mr. Whitman, nag-divorce kayo ni Madeline Crawford tatlong taon na ang nakakaraan…" "Mayroon ngang mga pagtatalo at ka
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si