'Pero ngayon sinasamantala mo ang pagkamatay ko at sinasabing mahal mo ako? 'Jeremy, nakakaawa ka.' "Kailangan kong pumunta sa F Country makalipas ang tatlong oras. Mawawala ako sa loob ng dalawang araw." Narinig ang malalim na boses ng lalaki. F Country? Kuminang ang mata ni Madeline. Tapos, sumagot siya nang walang pake, "Okay." Nang marinig ni Jeremy ang walang emosyon niyang sagot, itinaas niya ang kanyang tingin at nakita ang walang pakeng mukha ni Madeline mula sa rearview mirror. Paghinto ng kotse, lumabas si Madeline ng kotse at pumasok sa bahay nang mag-isa. Nang gusto niyang makita si Jackson, naalala niya na kinuha siya ni Eloise nitong umaga. Kahit na si Jackson ay di nila tunay na apo, apo pa rin siya ni Eloise at Sean sa puso nila. Tunay nilang minahal ang batang ito. Bumalik si Madeline sa kanyang kwarto at kumuha ng pajama. Maliligo na sana siya. Ngunit nang lumingon siya, nakita niya si Jeremy na may komplikadong tingin. "Anong problema? Pagagalitan
Pagkatapos sabihin ni Karen ang kanyang mga utos nang mukhang nagpapataw, nanahimik ang buong kwarto. Lahat sila ay nakatulalang nakatingin sa kanilang dalawa ni Yvonne. Natuwa si Yvonne dahil gusto niya ang pakiramdam na napapagtuunan ng pansin. Tumawa nang malakas si Madeline nang makita niya ang kanyang tita at pamangkin sa harap niya. "Ikaw na ang papalit? Ano naman gagawin mo? Magiging payaso?" Nanlumo ang mukha ni Karen. "Vera, sino ka ba sa tingin mo? Asawa ka lang ni Jeremy, kaya anong karapatan mo na mamahala sa Whitman Corporation?" Sinabi niya bago niya tignan si Yvonne, "Yvonne, simula ng araw na ito, dito ka na uupo. Pagbalik ni Jeremy, sasabihin ko sa kanya na ikaw ang sekretarya niya." Nagalak si Yvonne nang marinig niya ito. "Salamat Aunt Karen!" Ngumiti siya at umupo sa pwesto ni Madeline. "Ano pang ginagawa mo dito? Labas! Asikasuhin mo na ang Miss L.ady mo. Wala kang karapatan dito sa Whitman Corporation." Pinalayas ni Karen si Madeline. Tapis, umupo siya
Paano matutuwa si Karen dito? Pero wala siyang magagawa, kaya aalis na lang siya nang nanggigigil. Lumobo ang pisngi ni Yvonne at nagkaskasan ang ngipin niya sa galit. Pero wala siyang magawa kundi sundan si Karen palabas ng meeting room. "Aunt Karen, napakasama ni Vera! Ayos lang kung di niya ako respetuhin, pero di man lang niya gustong respetuhin ka sa harap ng lahat ng mga head of department!" Nanlumo si Yvonne at sinimulan niyang sulsulan si Karen. "Aunt Karen, dahil wala si Jeremy, dapat sirain mo ang loob ni Vera at turuan siya ng leksyon! Kung hindi, iisipin niya na siya ang boss." Ngumisi si Karen. "Tama yan. Mamayang gabi, ipapaalam ko sa kanya kung sino ang tunay ja boss." Sandali lang nang matapos ang meeting, nakatanggap si Madeline ng tawag mula sa Whitman Manor. Sinabi ng tumawag sa kanya na gusto ni Old Master Whitman na dumalaw siya ngayong gabi. Kung nitong nakaraang anim na taon pa ito, maniniwala si Madeline na ang old master ang gustong makipagkita sa
Pagkatapos itong sabihin ni Madeline, namuti ang mukha ni Karen. Nanlaki ang mata niya sa gulat nang tignan niya ang maganda ngunit malamig na mukha sa harap niya nang di makapaniwala. Nang makita ni Yvonne ang maputla at tulalang mukha ni Karen, nagtaka siya. Lalo siyang nagtaka sa sinabi ni Madeline kanina. "Aunt Karen, ikaw…" "A-Anong sinabi mo?" Di pinansin ni Karen si Yvonne. Inabot niya ang kanyang kamay at itinuro si Madeline at sinabi, "Sabihin mo ulit. S-Sino ka?" Sumandal si Madeline sa kanyang upuan nang makita niya si Karen na nauutal sa takot. Itinaas niya ang kanyang kilay at tinitigan ito nang diretso. "Dito yun nangyari noong araw na yun. Sinabi mo na magiging kasapi lang ako ng mga Whitman at ikakasal ako kay Jeremy kapag nabubuhay na ang mga patay. Ngayon, bilang isang 'patay na tao', nakatayo ako sa harapan mo. Kumusta? Nasurpresa ka ba?" "..." Pakiramdam ni Karen na lumaktaw ang tibok ng puso niya. Tumayo siya sa kanyang kinauupuan sa takot. "D-D-Di
Masayang ngumiti si Madeline nang makita niya si Karen na iniiwasan siya. "Kung tama ang pagkakaalala ko, sinabi mo na magiging masaya ang lahat kung mamatay ako. Kaso, kung titignan ngayon, mukhang mahirap nang sumaya ka ngayon." "..." Walang masabi si Karen. Lalo siyang nagmukhang talunan. Tinignan ni Yvonne si Karen na nasa likod niya, tapos sinigawan niya si Madeline nang mukhang arogante, "Ikaw pala ang yumaong dating asawa ni Jeremy na si Madeline. Kung di ka pa patay, bakit ka nagpanggap na patay para takutin ang tita ko? Binabalaan kita, kapag naglakas-loob kang magwala, ako-" "Ito ay sa pagitan namin. Mas mabuti kung di ka mangingialam." Dominanteng sumingit si Madeline nang may malamig na titig. "Wag mong sabihing di kita binalaan. Kung ayaw mong masunog, mabuting tumabi ka." "..." Gustong ipaglaban ni Yvonne si Karen, pero nabigla siya nang makita niya ang nakakatakot na si Madeline. Nang makita niyang naglalakad palapit si Madeline, tumahimik si Yvonne sa takot
Bago pa ito, alam na ni Maddie kung paano harapin ang lahat. Subalit, nang tignan niya ang Old Master Whitman sa harapan niya, nakaramdam siya ng sakit sa kanyang puso. Ngunit kalmado pa rin siyang tumingin sa mga mata nito. "Grandpa, tama ka. Ako si Maddie." Inamin na niya sa wakas sa old master. Naramdaman niyang kumikirot ang luha sa sulok ng kanyang mata. "Grandpa, salamat sa pagtitiwala at pagsuporta sa akin sa lahat ng taong iyon. Ikaw ang natatanging taong mabait sa akin sa pamilyang ito. Tatandaan ko ito habang buhay." Naglakad si Old Master Whitman sa harap ni Madeline nang mabagal nang may suporta ng kanyang tungkod. Ang kanyang matanda at malabong mata ay tumingin sa kanya nang maalaga at mapang-unawa. "Anak, inamin mo na sa wakas. Ang saya ko." Nang tignan ang mapagmahal na titig ng old master, biglang nakonsensya si Madeline. "Patawad Grandpa. Ikinalulungkot ko na madidismaya ka sa akin." "Hindi. Masaya akong makita ang bagong ikaw." Itinaas ng old master a
Sinabi ba ni Karen kay Eloise ang tunay niyang pagkatao? Siguro hindi. Di gagawa ng problema si Karen para sa sarili niya. Nang mag-isip si Madeline, sinagot niya ang tawag. "Ms. Vera, si Eloise Montgomery ito. Magtatanong sana ako kung pwede ka bang pumunta dito ngayon. Di makatulog si Jack at sabi niya gusto ka daw niyang makita." Nang malaman ni Madeline na dahil ito dito, pumayag siya. "Pupunta ako diyan kaagad." "Mabuti naman." Masayang pakinggan ang boses ni Eloise. Siguro ang makita ang mukha niya ngayon ay isang bagay na magpapasaya dito at sa asawa nito. Pagkatapos ibaba ang linya, kumain si Madeline at umalis. Umupo si Felipe sa kanyang bangko habang hawak ng kanyang mahabang daliri ang wine glass. Inikot niya ang laman ng baso at tumingin nang diretso. "Vera, di siya kasingbait ng inaakala mo. Di siya karapat-dapat sa awa mo." … Pagkalipas ng 20 minuto, nakarating na si Madeline sa Montgomery Manor. Sinalubong siya ni Eloise at Sean nang bukas-palad
Sa kabila ng gulat ni Madeline sa maagang pagbabalik ni Jeremy, nanatili siyang kalmado. Mayroon pa siyang nakakapagtakang ngiti sa kanyang mukha. Lumapit ang lalaki sa kanya, ang malamig na aura ss paligid niya ay nagpapamukha sa kanyang dominante tulad ng isang hari. Ang lahat ng nasa paligid niya ay mga disenyo na lang. Nakatingin siya nang diretso na parang di niya nakikita ang ibang tao sa kwarto. Ang magandang mukha lang ni Madeline ang nakikita sa kanyang madilim na mata. Naglakad siya palapit, at sa bawat hakbang, bumilis ang tibok ng kanyang puso hanggang sa makarating siya sa harap ni Madeline. Pagkatapos mahimasmasan ng isa sa mga shareholder niya, sinabi nito, "Sakto ang pagbabalik mo, Mr. Whitman. Sabi ng asawa mo-" "Lahat kayo, alis." Seryosong sumingit si Jeremy habang ang mga mata niya ay nakatuon sa mukha ni Madeline. Nagtatakang nagtinginan ang mga shareholder. Pero umalis pa rin sila. Si Madeline at Jeremy na lang ang naiwan sa malaking meeting room n
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si