Parehong nanlaki ang mga mata nina Madeline at Eloise sa komento ni Jackson.Si Eloise Patton ay isa ring designer, kaya kaya niyang kopyahin ang balat ni Madeline sa piraso ng A4 na papel.Nagtaka si Madeline kung napadaan ba si Jackson sa sandaling naipakita niya ang kanyang balat. "Nakita mo na ang butterfly na to, Jack? Saan?" Yumuko si Eloise para magtanong, kumikislap ang tiyaga sa kanyang kumikinang na mga mata. "Bakit ka nag-print ng napakaraming mga search notice, Mrs. Montgomery? Hinahanap mo ba ang anak mo?" Kalmadong binago ni Madeline ang usapan. Tumango si Eloise. "Na-post ko na rin to sa internet, pero isang paraan lang rin ang mga flyer na to. Gagawin ko ang lahat kung ibig sabihin nito ay mahahanap ko ang anak ko!" Ang kanyang mga salita ay nagtataglay lamang ng pag-asa at sinseridad. Totoong hinihiling niya na mahanap na niya ang kanyang nawawalang anak. Naramdaman ni Madeline na manginig at sumikip ang kanyang puso sa kanyang dibdib. 'Siguro hindi ko
Nagluluhang tumingin si Sean kay Madeline."Bakit mo dinala ang asawa ko sa ospital, Ms. Quinn?""Iyon ay dahil ..."Ipapaliwanag pa lang ni Madeline ang kanyang sarili nang biglang tumunog ang mga hikbi mula sa loob ng silid.Nagbago ang expression ni Sean at agad siyang tumalikod para pumasok.Huninga nang malalim si Madeline at pumasok sa kwarto na para bang walang nangyari. Nagising na nga si Eloise at kasalukuyan siyang umiiyak.Nag-aalalang lumapit sa kanya si Sean. "Anong problema, Ellie? Anong nagpalungkot sa'yo?"Doon lamang napansin ni Eloise ang presensya ni Sean. Tumingin siya sa kanya nang may namumulang mga mata sa pag-iyak. Mayroong hindi maaayos at hindi mapapagaling na sakit sa kanyang malungkot na titig. "Bakit ba tayo pinaprusahan ng langit ng ganito, Sean? Bakit…"Nanginginig ang boses niya habang nahuhulog na parang mga perlas ang mga luha sa kanyang mata. Naguluhan si Sean, nataranta ang kanyang puso. "Anong pinagsasabi mo, Ellie? Huwag kang umiyak
Sa isang iglap, narinig nina Eloise at Sean ang sigaw ni Madeline.Bagaman determinado siyang sundin ang kanyang anak na babae kung saan siya sandali lamang kanina, lumingon si Eloise sa gulat at umakyat muli sa loob ng marinig ang mga salita ni Madeline. Malayang dumaloy ang luha sa pisngi niya habang nakatingin kay Madeline na nakatayo sa di kalayuan. Napatulala siya.Sa pamamagitan ng kanyang kumikislap na luha, napagtanto niya na ang babae ay may katulad na hitsura ng isang nakalibing ng malalim at masakit sa kanyang isip."Buhay pa ang Eveline mo, Mom. Hindi mo kailangang mamatay para sa akin, "Madeline said with a soft smile."Bumaba ka. Nag-aalala si Dad, hmm? ""Eveline ..." Naglakad si Eloise palayo sa hangganan ng panganib habang nakatitig siya kay Madeline.Saglit na kumurap si Sean kay Madeline bago ito muling bumalik upang hilahin si Eloise sa kaligtasan ng silid ng ospital. Pagkatapos, isinara niya ang pintuan ng balkonahe.“Ikaw ba ... Ikaw ba si Madeline? Ikaw ba
Kapag tumingin ka mula sa isang gilid ng transparent na mga bintana mula sa kisame, makikita mo ang isang makapal na ilog ng ilog. Pinayagan ng kabilang panig ang mga nasa opisina na pangasiwaan ang bawat pulgada ng lungsod sa ibaba. Ito ay isang magandang lugar para sa isang opisina, at tiyak na wala sa anumang lugar na maaaring pagmamay-ari ni Tom, Dick, o Harry kung nais nila.Minsan ay hinubaran siya ng karapatang bisitahin ang lugar na ito.Asawa niya siya, at habang hindi siya pinapasok sa kanyang tanggapan, hahayaan niya ang ibang babae na dumating at umalis ayon sa gusto niya.Umirap ang labi ni Madeline sa naisip habang tahimik na inilalabas ang pagkain na binili.Hindi na siya magsusuot ng isang apron at magluluto para sa kanya muli, para sa anumang pagpayag na ibigay ay hindi na siya mayroon.Malinaw na nasa isang mahusay na kalagayan si Jeremy habang kumakain siya ng masaya nang hindi hinihinala kung si Madeline ang gumawa ng pinggan o hindi.Ang mga sinag ng kalagitn
Walang oras si Madeline upang pigilan siya nang mag-blur na si Eloise ng ganoong pangungusap.Ang paligid ng hangin ay tila tumahimik sandali, at tiningnan ni Madeline ang reaksyon ni Jeremy sa gilid ng kanyang mga mata. Medyo kumplikado ang kanyang ekspresyon, para bang narinig niya ang isang hindi inaasahang balita. Gayunpaman, parang kalmado rin ito.Nag-isip-isip si Madeline ng ilang segundo bago binasag ang katahimikan. "G. Montgomery, Ginang Montgomery, sa palagay mo talaga si Madeline ay iyong biological na anak?"Napatingin sa kanya si Eloise, sinasabing, "Bagaman wala pang pag-verify ng pang-agham, 90 porsyento na ako na sigurado na ang aking anak na si Madeline!"Ang kanyang tono ay napaka-positibo, at ang kanyang mga mata na nasilaw ng isang fog ay tumingin sa mukha ni Madeline na may walang katulad na nostalgia."Si Miss Vera ay may anak na babae, oo?" Biglang tanong ni Eloise.Tumango si Madeline. "Oo." "Nang makita ko ang iyong anak na babae sa pasukan ng kinderga
Ngumiti si Madeline at may sasabihin sana siya nang tumunog ang kanyang phone.Tumingin siya sa screen at nakita niya na ito ay mula kay Felipe.Sagot niya nang natural ang telepono at nag-hang matapos ang ilang maikling pangungusap."Jeremy, may nangyari sa shop ko. Kailangan kong bumalik ngayon.""Ihahatid na kita." "Hindi, makikita natin ang isa't isa ngayong gabi," sabi ni Madeline habang nakatalikod. Habang papalabas na siya, inunat ni Jeremy ang kanyang kamay upang hawakan siya. Nang magbalik-tanaw si Madeline, ibinaba ang ulo ni Jeremy at hinalikan ang labi."Isang goodbye kiss.""..."Nakangiting tinanggap ni Madeline sa kabila ng pagtanggi sa kanya.Matapos makita siyang tumalikod at umalis, ang ngiti sa mga sulok ng kanyang labi ay unti-unting nawala habang ang talas ng kanyang mga mata ay nawala, naiwan lamang ang isang paghawak ng panghihinayang.Nang sinabi ni Eloise na si Madeline ay talagang kanyang biological na anak ngayon, ang palagay ay nagbigay ng pinaka
Tahimik na hinawakan ni Jeremy ang kanyang mobile phone, nakikinig kay Sean na nagsasabi sa kanya ng resulta ng salitang pagkakakilanlan para sa salita…Ang tono ni Sean ay hindi mailalarawan na kumplikado. Mayroong kaligayahan, ngunit mayroon pa ring pagdampi ng kalungkutan sa kagalakang ito.Siguradong, pagkatapos makinig sa sasabihin ni Sean, isang tsunami ang tumaas sa puso ni Jeremy."Jeremy, nakabalik ka na." Ang tawag ay hindi pa nabitin nang may isang matamis na boses ang tumunog sa harapan niya.Itinaas ni Jeremy ang kanyang mga mata at nakita si Madeline na naglalakad palapit sa kanya.Ang kaakit-akit na mukha na nakatago sa kanyang puso ay unti-unting napalaki sa kanyang malalim na mga mata."Hinihintay lang kita na bumalik ka para sa hapunan." Naglakad si Madeline papunta kay Jeremy at inabot ito upang tulungan siyang hubarin ang suit jacket.Tahimik na nakabitin si Jeremy, ang kanyang mga mata ay nakatingin sa malabong nakangiting mukha ni Madeline sa buong oras.
Sumunod sina Eloise at Sean sa likuran ni Jeremy na may mabibigat na yabag. Sa wakas ay naabot nila ang libingan na nawasak hanggang sa piraso."Ito ... Ito ang libingan ni Madeline?" Nanlaki ang mga mata ni Eloise na may sorpresa.Hindi talaga niya matanggap ang nakikita niya.Ang libingan ay sinira, at maging ang lapida ay nawasak hanggang sa puntong hindi na ito magawa pang magkasama."Si Meredith ang naging sanhi ng pagkasira," gaanong sinagot ni Jeremy.Ang mga mata nina Eloise at Sean ay naiilaw ng galit nang magkasabay, ngunit may higit na sakit sa puso at pighati sa sandaling ito.Inilapag ni Eloise ang palumpon sa kanyang mga kamay, lumakad sa nagkalat na mga bato, at dahan-dahang yumuko.Kinuha niya ang isang maliit na piraso ng graba at hinimas ito ng marahan at maingat na parang may hawak na kayamanan.Ang luha ng panghihinayang ay tahimik na tumulo sa mga bato, nag-iiwan ng mabibigat na mga batik ng luha."Ang baby girl ko ..."Si Sean ay yumuko at inakbayan din
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si