Di nakalimutan ni Madeline ang pagkakataong nakasalubong niya si Jeremy na bumibili ng isang malaking bouquet ng rosas. Inakala niya na nakikipagkita ito sa ibang babae bukod kay Meredith. Pagkatapos niyang sundan ito, subalit, nalaman niya na pumunta ito sa sementeryo dala ang bouquet ng rosas na ito. Di mabuti para sa kanya na patuloy na sundan ito ng mga oras na iyon kaya di niya nalaman ang dahilan kung bakit nagdala ng rosas si Jeremy sa sementeryo. Di niya malaman ito kahit na sinubukan niyang saliksikin ito. Di rin siya nagkataong dumaan dito. Sa halip, noon pa niya pinagmamasdan ang bawat galaw nito nang palihim. Matapos malaman na pumunta siya sa flower shop ulit, sinadya niyang magpakita para magmukhang nagkataon lang ay nagkita sila. Habang nasa kalagitnaan siya ng pag-iisip, binuksan ni Jeremy ang pinto para sa kanya. Kaagad na nahimasmasan si Madeline at lumabas ng kotse. Nagpanggap siya na mukhang nagtataka habang nagtitingin sa paligid. Doon niya nakita na
Lumalabas na di si Meredith ang paborito ni Jeremy… Lumalabas na patay na ang paborito niya… "Anong hinahanap mo? Gusto mo bang tulungan kitang hanapin ito?" Binuksan ni Madeline ang kanyang bibig at kalmadong sinabi. Nakita niyang huminto sandali ang paggalaw ni Jeremy na para bang ngayon lang niya napansin na may ibang tao dito. Dahan-dahan siyang tumayo, ang kaaya-aya niyang itsura ay nababalot ng di maipaliwanag na lungkot kasama ng takot habang ang mga mata niya ay puno ng mabagsik at nakakatakot na liwanag at kagustuhang manakit. Mukhang natatakot siya na may di na siya mabawi ulit. Lalong naguluhan si Madeline at tinanong niya ito ulit habang naglalakad siya palapit dito, "Ayos ka lang ba? Anong nangyayari dito?" "Ihahatid muna kita pauwi." Nagsalita na siya, at walang lambing o emosyon na mararamdaman sa kanyang tono, isa lamang nakakakilabot na lamig ang lumabas galing sa kanya. Hinatid si Madeline pabalik sa apartment. Noong nakaraan, lagi siyang hinihintay ni Jerem
Sa sandaling sabihin ni Meredith ang mga sinabi niya, nakaramdam siya ng nakakakilabot na bugsong bumabalot sa kanyang katawan sa isang iglap. Nilamig siya at di mapigilang manginig. Habang iniisip niya kung anong gagawin sa kanya ni Jeremy, bigla siyang nakaramdam ng mahigpit na pagkakahawak sa kanyang leeg. Sa susunod na segundo, nawalan siya ng kakayahan na makahinga. "Je… Jeremy…" Nanlaki ang mga mata ni Meredith sa gulat, tinitignan ang lalaking sinasakal siya nang di makapaniwala. Paano nangyari ito? Paano niya nagagawang tratuhin ito nang ganito? Talagang sinasakal siya nito para sa pokp*k na Madeline na yun! "Alam mo ba kung anong ginawa mo? Tingin mo ba pwede mo lang basta gawin ang gusto mo dahil sa gusto kita at kinukunsinti kita?" Dumaan sa kanyang ang malamig na boses nito na parang isang malamig na hangin, ang titig niya ay puno ng kagustuhang pumatay. Pakiramdam ni Meredith na mamamatay siya sa pagkakasskal. Nababagabag siya nang di siya makahinga. Pe
"Ituloy mo." "Tuparin mo ang pangako mo sa akin noon. Pakasalan mo ako," Nagpatuloy si Meredith nang walang pag-aalinlangan. Sa isang iglap, kumunot ang noo ni Jeremy. Tumingin siya sa mga mata ni Meredith na puno ng emosyon. "Jeremy, alam mong mahal kita. Baliw na baliw ako sa'yo. Di ko kayang mabuhay nang wala ka. Alam kong gusto kong makasama ka habang-buhay mula noong una kitang makita." Madamdaming tumingin si Meredith kay Jeremy. "Jeremy, ikaw na lang ang pag-asa na mabuhay. Kapag wala ka sa piling ko, mas gugustuhin ko na lang mamatay. Kung ayaw mong tuparin ang pangako mo, edi lilisan na ako sa mundong ito kasama si Jack. Kapag namatay ako, di mo na mahahanap ang abo ni Madeline." Nang tignan ang determinadong titig ni Meredith, tumawa si Jeremy. "Pinagbabantaan mo ba ako?" Umuling si Meredith at tinignan siya nang malungkot. "Bakit ako mangangahas na takutin ka? Gusto ko lang makasama ang lalaking mahal ko. Kaya handa akong maging masamang babaeng gagawin ang lah
Pagbukas ni Madeline ng pinto, nakaamoy siya ng alak. Tatlong taon na ang nakalipas. Hindi niya inakala na babalik siya sa lugar na ito. Ang mas ikinagulat pa niya ay nang buksan niya ang pinto, ang mga palamuti ay katulad pa rin ng dati. Lahat ng nasa harapan niya ay katulad pa rin ng nakaraang tatlong taon. Walang gaanong pagbabago. Mabagal na naglakad si Madeline nang naguguluhan. Di malaki ang apartment, kaya nang pumasok siya, nakita niya kaagad si Jeremy. Nakasandal siya sa sofa habang nakaupo sa sahig. Nakapikit ang mga mata niya at mukha siyang tamad at walang pakialam. Ang kwelyo niya ay bukas at nakikita ang kanyang buto. Namumula ang kanyang mga pisngi habang basa ang maputla niyang labi. Tila ba kakainom lang niya ng wine. Sa coffee table sa harap niya ay may dalawang bukas na bote ng wine. Nagtatakang tumingin si Madeline sa lalaking mukhang nakainom. 'Jeremy, anong ginagawa mo? 'Umiinom ka ba para makalimutan ang lungkot?' Maingat na lumapit si Madelin
Lumapit siya para tignan ito at nakita niya na ito ay ang kanyang diary. Ang pahina na nakabukas dito ay puno ng dati niyang pagmamahal at determinasyon sa kanya. Ngumisi si Madeline nang maalala niya ang kanyang sarili noon. Napakatanga niya. Hinawakan niya ang diary bago tumalikod at umalis. Pero hinila siya ulit pabalik ni Jeremy. Natumba si Madeline at bumagsak sa sahig, tumama sa matikas na dibdib ni Jeremy. Tuliro ang mga mata nito, pero madamdamin pa rin itong nakatitig sa kanya. "Huwag kang aalis okay? Wag mo na akong iiwan ulit." "Bitiwan mo ako Jeremy. Di ako ang taong iniisip mo." Nagpumiglas si Madeline para makatakas pero ngumiti lang si Jeremy at tumitig nang diretso sa kanya. Niyayakap na siya nito nang mas mahigpit. Hindi makaalis si Madeline sa pagkakayakap nito kahit gaano pa siya magpumiglas. Nakadiin ito sa kanya nang mapagmahal bago tuluyang makatulog. Pinagpapawisan si Madeline sa kanyang pagpupumiglas. Subalit hindi pa rin niya nagawang makataka
"Ano?" "Anong sinabi mo?" Kaagad na tumayo si Eloise at ang nanay ni Jeremy, puno ng gulat sa kanilang mga mukha. "Vera Quinn, ulitin mo ang sinabi mo!" Sumigaw ang nanay ni Jeremy. Tinignan ni Madeline ang mukha ni Meredith at nakitang nanlaki ang kanyang mga mata habang nakalawlaw ang kanyang panga sa gulat. Pagkatapos, tumingala siya para tignan ang di-mabasang itim na mata nu Jeremy. "Dinadala ko ang anak mo Jeremy." Ngumiti siya at inabot sa kanyan ang isanh report. "Nagpasuri ako nitong umaga sa ospital at ito ang pruweba mula sa doktor." Tumingin si Jeremy kay Madeline at kinuha ang report. Nakasaad sa report na tatlong linggo na siyang buntis. "Ipakita mo sa akin!" Hinablot ng nanay ni Jeremy ang report mula sa kamay ni Jeremy at tinignan ito nang malapitan. Lumapit din si Eloise para tumingin. Pagkatapos nilang makita ang resulta, kaagad na nagdilim ang mukha nila. Nang makita ito ni Meredith, tinitigan niya si Madeline nang may inggit at selos. Makalip
Tumingin siya sa taas at nakita niya na nagtawag na ng cab si Madeline. Pagkatapos, sumakay ito sa kotse at umalis. Nanghina si Jeremy sa loob ng ilang segundo bago ito habulin. Tinawagan niya si Madeline, at kahit na umabot ang tawag, di ito sumagot. Tinignan ni Madeline ang madilim na screen ng kanyang cellphone at ngumisi. Gumagawa siya ng pagkakataon para makalamang. Hindi siya seryoso dito nang sabihin niya ito. Hindi niya hahayaan na mabuhay nang masaya ang dalawang taong pinakakinamumuhian niya. Hindi matawagan ni Jeremy si Madeline, kaya nabahala siya. Hindi na mahalaha kung anong dahilan, pero alam niya na hindi niya hahayaang mawala ang babaeng kamukha ni Madeline. Kahit na kumakapit siya sa paniniwala na ito ang dahilan kung bakit di niya mapakawalan si Madeline, napagtanto din niya ang pagbabago sa tibok ng puso niya tuwing kasama niya si Vera. Ang damdamin ay pareho noong makilala niya si Madeline sa unibersidad. Bumalik si Madeline sa kanyang apartment
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si