"Ano?" "Anong sinabi mo?" Kaagad na tumayo si Eloise at ang nanay ni Jeremy, puno ng gulat sa kanilang mga mukha. "Vera Quinn, ulitin mo ang sinabi mo!" Sumigaw ang nanay ni Jeremy. Tinignan ni Madeline ang mukha ni Meredith at nakitang nanlaki ang kanyang mga mata habang nakalawlaw ang kanyang panga sa gulat. Pagkatapos, tumingala siya para tignan ang di-mabasang itim na mata nu Jeremy. "Dinadala ko ang anak mo Jeremy." Ngumiti siya at inabot sa kanyan ang isanh report. "Nagpasuri ako nitong umaga sa ospital at ito ang pruweba mula sa doktor." Tumingin si Jeremy kay Madeline at kinuha ang report. Nakasaad sa report na tatlong linggo na siyang buntis. "Ipakita mo sa akin!" Hinablot ng nanay ni Jeremy ang report mula sa kamay ni Jeremy at tinignan ito nang malapitan. Lumapit din si Eloise para tumingin. Pagkatapos nilang makita ang resulta, kaagad na nagdilim ang mukha nila. Nang makita ito ni Meredith, tinitigan niya si Madeline nang may inggit at selos. Makalip
Tumingin siya sa taas at nakita niya na nagtawag na ng cab si Madeline. Pagkatapos, sumakay ito sa kotse at umalis. Nanghina si Jeremy sa loob ng ilang segundo bago ito habulin. Tinawagan niya si Madeline, at kahit na umabot ang tawag, di ito sumagot. Tinignan ni Madeline ang madilim na screen ng kanyang cellphone at ngumisi. Gumagawa siya ng pagkakataon para makalamang. Hindi siya seryoso dito nang sabihin niya ito. Hindi niya hahayaan na mabuhay nang masaya ang dalawang taong pinakakinamumuhian niya. Hindi matawagan ni Jeremy si Madeline, kaya nabahala siya. Hindi na mahalaha kung anong dahilan, pero alam niya na hindi niya hahayaang mawala ang babaeng kamukha ni Madeline. Kahit na kumakapit siya sa paniniwala na ito ang dahilan kung bakit di niya mapakawalan si Madeline, napagtanto din niya ang pagbabago sa tibok ng puso niya tuwing kasama niya si Vera. Ang damdamin ay pareho noong makilala niya si Madeline sa unibersidad. Bumalik si Madeline sa kanyang apartment
Nang magsalita siya, biglang may lungkot sa mga mata niya. Matapos manahimik sa loob ng ilang segundo, sinabi ni Jeremy, "Utang ko yun sa kanya." "Utang mo sa kanya?" 'Utang mo yun sa kanya?.'May utang ka rin sa akin Jeremy. Pero nakalimutan mo yun.' Tumawa si Madeline at di na nagtanong. Dahan-dahan niyang sinabi, "Sihe, kung ganon, di na kita papahirapan. Pero kung sinabi mong seryoso ka sa pagpapakasal sa akin, edi dapat mong patunayan ito." Nang marinig niya ito, ang lungkot sa mga mata ni Jeremy ay bahagyang nawala. "Anong gusto mong gawin ko? Gagawin ko ang kahit ano basta abot ng makakaya ko." Ngumiti si Madeline. "Madali lang. Pumunta ka sa isang lugar kasama ko bukas. Sasabihin ko sa'yo kung saan tayo pupunta kapag sinundo mo ako bukas ng umaga." "Okay," Walang alinlangang sumagot si Jeremy. Sa di malamang dahilan, nang tignan niya ang ngiti sa mukha nito sa harap niya, mas naging masigla si Jeremy kaysa kanina. Bumalik si Jeremy sa kanyang bahay, at sa san
Ikakasal na din naman na sila sa susunod na tatlong araw. Kapag dumating ang oras, masasaksihan ng buong Glendale at ng lahat ng tao sa buong mundo ang broadcast ng kanilang malaking kasal! Nang isipin ito ni Meredith, nagkaroon ulit ng ngiti sa kanyang mukha. Noong gabing iyon, inalagaan ni Meredith ang kanyang sarili, at sa susunod na araw, pumunta siya sa bridal shop. Ang brand na ito ng wedding dress ay kilalang-kilala sa buong mundo. Sinabi niya sa staff ang tungkol sa dress na pina pre-order ni Jeremy. Kakarating lang nito kahapon at nangangahalagang higit sa sampung milyon. Bago niya makilala si Jeremy, hindi maisip ni Meredith na magagawa niyang isuot ang ganoon kamahal na wedding dress. Ngayon, bukod sa status niya bilang Ms. Montgomery, siya rin ay magiging madam ng isang maimpluwensiyang pamilya na nangunguna sa lahat. Nagalak siya nang sobra. Dahil nasabi na niya ang gagawin niya bago ito, pagdating ni Meredith sa bridal ship, mayroong mga mamamahayag na na
"Uh-huh," Ngumisi si Madeline. Pinadaan niya ang kanyang daliri sa mga kumikinang na rhinestone sa kanyang bestida. "Ang galing talaga pumili ni Jeremy. Alam na alam niya rin ang sukat ko." "A-Anong sinabi mo?" "Ano? Di mo ba alam ang lenggwahe ng tao?" Ngumiti si Madeline at naglakad. Nagmadaling lumapit ang staff para tulungan siya sa kanyang damit. Mukha siyag reyna nang elegante siyang maglakad paharap hanggang sa nasa harapan na siya ni Meredith. "Akala mo ba talaga sa'yo itong bestidang ito?" "..." Halos malaglag na ang mata ni Meredith sa sobrang galit niya. "Ihubad mo ang damit na yan ngayon na, Vera Quinn. Regalo ito ni Jeremy sa akin. Isusuot ko ito sa araw ng kasal namin. Sino ka para isuot ang wedding dress?" Mayabang niyang tinignan niya nang masama si Madeline. Pagkatapos, bigla siyang nanghamak. "Bakit mo ginagawa ito Vera? Alam kong may gusto ka kay Jeremy, pero siya ang fiancé ko. Atsaka, ikakasal na kami sa loob ng dalawang araw, tapos ay magiging mag-asaw
Matamis na ngumiti si Madeline nang makita niya ang masayang ngiti ni Meredith. "Nahihibang ka na ba Ms. Crawford? Nandito si Jeremy para sa akin." ??? Nanigas ang mukha ni Meredith, at may mga tandang pananong sa itaas ng kanyang ulo. Pero sa sandaling ito, nakita niya si Vera na nakangiting inaabot si Jeremy. Ang lalaking mahal niya ay lumapit kay Vera nang hawakan niya ang kamay nito. "Jeremy?" Hindi mapaniwalaan ni Meredith ang kanyang nakikita. Pakiramdam niya na parang may bato sa kanyang dibdib at hindi siya makahinga. Masayang ngumiti si Madeline at lumapit para ayusin ang kwelyo ni Jeremy. "Ang gwapo mong tignan ngayon Jeremy. Di nakakapagtakang handang gapangin ni Ms. Crawford ang kama mo kahit na maging kabit pa siya." "Ikaw! Anong sinabi mo Vera Quinn?" Nasira ang mapagpanggap na mukha ni Meredith. "Ikaw ang nang-akit sa fiancé ko, p*ta ka!" Galit niyang itinaas ang kanyang kamay para sampalin si Madeline. Nagpanggap si Madeline na natatakot at sumandal
Sinigawan ni Meredith ang dalawang tao sa harapan niya. Halos kasabay din ni Madeline huminto sa paglalakad si Jeremy. Anong narinig niya? 'Abo? 'Abo ko?' Nabigla siya nang maglakbay ang kanyang isipan. Noon, nawalan na siya ng paningin noong pumunta siya sa engagement party ni Jeremy at Meredith. Para makipaghiwalay sa kanya at pakawalan ang pagnanasa niya dito, pumayag siya na ibalik ang lahat sa kanya, kasama ang kanyang abo. Kahit na hindi siya namatay sa huli ang 'abo' niya ay nandoon pa rin. Pero hindi sinira ni Jeremy ang mga 'abo' na yun dati? Tumigil siya sa pagbabalik-tanaw nang maramdaman niyang humihigpit ang pagkakahawak ni Jeremy. Mukhang nagpipigil ito. Tumakbo si Meredith sa harap ni Jeremy nang may lungkot sa kanyang mga mata. "Jeremy, huwag mo akong pilitin okay? Para sa'yo ang lahat ng ginagawa kong ito." Pinagmumukha ni Meredith ang kanyang sarili na karapat-dapat sa pinakamataas na paghanga. Tumingala si Meredith para tumingin kay Jer
"Pagsisihan? Hmph, ang tanging tao na magsisisi ay ikaw! Binalaan na kita noon Vera. Wala kang laban sa akin. Ano ngayon kung dinadala mo ang anak ni Jeremy? Wala siyang pake! May alas akong hawak kaya paano ka makakalaban sa akin? Hahaha…" Ang brutal na tawa ni Meredith ay nanatili sa tainga ni Madeline. Ibinaba ni Madeline ang linya nang hindi nagsasalita. Tinignan niya ang pangalan ng bride sa invitation card nang naningkit ang kanyang kaakit-akit na mata. Dadalo siya nang maaga bukas. Mabilis na dumaan ang tatlong araw, pero ang tatlong araw na ito ay napakahirap para kay Meredith. Ang internet ay puno ng headline tungkol sa kanya at Jeremy. Atsaka, siya ang nagbunyag ng lugar at oras ng kanilang kasal sa media gamit ang pekeng pagkatao. Umaasa siya na gagawa ng ingay ang balitang ito. Ang dahilan nito ay ang tagal na niyang hinihintay ang araw na ito. Basta ikasal siya kay Jeremy at maging Mrs. Whitman, paniwala niya na gamit ng kanyang taktika, hindi siya hihiwalaya