Kahit na nabigla siya, napanatili pa rin ni Madeline ang kanyang elegante at kalmadong ngiti. Itinaas niya ang kanyang kilay at nagpakita ng medyo naguguluhang ekspresyon. "May kakaibang marka ba sa katawan ko? Paanong di ko alam ito? Edi, ano pala ang nakita mo?" Kalmado siyang nagtanong, pero nagsimulang bumilis ang tibok ng puso niya. Ang malalim at madilim na mga mata nito ay tumingin sa kanya nang bumaluktot ang kanyang labi. "May maputlang kulay rosas na paru-paro sa likod ng baywang mo." Ang mababa at magaspang na boses niya ay may kasamang lungkot ng umaga. "Sa tingin ko isa itong balat." Tahimik na nakahinga nang maluwag si Madeline nang marinig ang kanyang sagot. Bumaluktot ang kanyang labi at ngumiti siya nang bahagya. "Isa nga itong balat." "Isang natatanging balat." "Ano ngayong kung natatangi ito? Iniwan pa rin ako ng mga tunay kong magulang." Tumingin sa baba si Madeline at tahimik na kumain ng almusal. Ang sinag ng araw ay pumasok sa salaming bintana at
Sa kabilang banda, kumuha di Meredith ng mga tao para pagmatyagan ang villa ni Jeremy buong gabi. Sa kaalamang buong gabing nasa kwarto ni Jeremy si Madeline, habang lalo niya itong iniisip, lalo lang siyang nagagalit! Naalis na niya si Madeline matapos ang lahat ng gulo noong nakaraang tatlong taon, pero sinong mag-aakala na magkakaroon ng babaeng kamukhang-kamukha ni Madeline. Ang pinakaproblema ay ang babaeng ito ay hindi kasindaling sirain di tulad ni Madeline. Tumayo si Meredith sa harap ng salamin. Nang tignan ang peklat sa kanyang mukha, lalo siyang nainis. Nagamit na niya ang lahat ng paraang mayroon siya, pero lalo lang nagiging malupit si Jeremy sa kanya. Alam din niya na sa pamamagitan lang ng pagpapanggap na "Little Linnie" niya posibleng makuha pabalik si Jeremy. Unang-una, kailangan niyang gamutin ang sugat sa kanyang mukha. Nag-iisip si Meredith nang bigla siyang makaramdam ng kati sa likod ng kanyang kaliwang baywang. Kinamot niya ito nang kaunti at napansin
Nakasuot si Jeremy ng isang pinasadyang itim na suit, kitang-kita ang kanyang matikas na katawan. Ang kanyang mukha ay kumikinang habang ang kanyang matipuno at eleganteng ugali ay nakikita sa kanyang mga kilos. Ang parte na ito ni Jeremy ang gustong makuha ni Meredith noong una niya itong makita! Nakuha niya ito gamit ng panloloko sa loob ng maraming taon, pero hindi niya inasahan na ang perpektong lalaking ito ay hawak ang kamay ng ibang babae ngayon. Galit na tumingin si Meredith kay Vera na naglalakad sa tabi ni Jeremy. Ang hindi pa katanggap-tanggap dito ay akala niya ang evening dress na suot ni Vera ay binili ni Jeremy para sa kanya, pero lumalabas na binila niya pala ito para kay Vera! Inabangan niya ito para lang sa wala! Sa huli, sinampal siya nang malakas ng katotohanan! Noon pa man ay agaw-pansin na si Jeremy sa madla. Napansin ng mga panauhin sa hardin ang kanyang itsura, at kasabay nito, nakita nila si Madeline na katabi niya habang magkadikit ang kanilang b
Noon pa handang gawin ni Eloise ang lahat para sa kanyang anak, pero lalo siyang nabagabag nang sabihin ito ni Meredith. "Meredith, wag kang mag-alala. Di hahayaan ng nanay mo na basta ka na lang nilang apihin! Gusto kong makita ng lahat nang maayos si Young Master Whitman ngayon na ang pinakamayaman at pinakamakapangyarihang lalaki sa buong Glendale pero isang walang-pusong basura. At ang babaeng ito na pangalan ay Vera Quinn na isa ring kasuklam-suklam at walang kwentang babae!" Hala! Nabigla ang lahat sa mga sinabi ni Eloise. Nang marinig ito, mukhang nangingialam si Vera Quinn sa pagitan ng relasyon ni Jeremy at Meredith kaya naiwan si Meredith. "Mom, wag mong sabihin yan, wag mong sabihin yan! Kasalanan ko ito lahat. Walang kinalaman dito si Jeremy at Miss Vera. Umalis na tayo!" Lumuha si Meredith at mukhang nakakaawa na siya ay nanghihina at umiiyak. Maraming tao ang nagsimulang kumampi sa kanya. Dahil kaunti lang ang alam nila sa relasyon ni Meredith at Jeremy habang
Nang bumaba ang boses ni Madeline, unti-unting tumahimik ang paligid. Ang katotohanan tungkol sa insidenteng ito? Di ba sinabi na kanina ang katotohanan? Nagkatitigan ang lahat nang naguguluhan. Alam ni Meredith sa loob niya na siya ang may pakana, at sinabi ito bigla ni Madeline, di niya mapigilang ma-guilty. Nang isipin niya kung paano siya makakapalag, kaagad na lumapit si Eloise para depensahan siya. "Vera Quinn, isa ka talagang kasuklam-suklam na babae. Gusto mo lang talagang sirain ang pangalan ng anak ko!" Tinuro ni Eloise si Madeline nang may di mapigilang galit at sumagot. "Gumastos ka para kunin ang mga lalaking iyon para dakpiin si Meredith at pagdusahin siya nang ganoong pang-aabuso. Di lang yan, dinala mo pa ito sa internet para gumawa ng ingay, kaya nadungisan ang pangalan ni Meredith. Kukuha ako ng hustisya para sa anak ko ngayon!" "Mom…" Luhaang niyakap ni Meredith ang braso ni Eloise at nanghihina siyang sumandal dito. "Hayaan mo na yun Mom. Ayaw ko n
"Alam kong nabalitaan niyo na nakidnap ako nitong nakaraan. Oo, nakidnap ako at napagsamantalahan ng ilang mga lalaki. Ang may pakana ng insidenteng ito ay si Ms. Vera Quinn. Ayaw ko itong imbestigahan nung una, pero binaligtad niya ako at sinisiraan ako nang ganito. Di ko na talaga ito matiis." Kinagat ni Meredith ang kanyang labi at mabilis na tinuro si Madeline. "Vera Quinn, tutuligsain kita!" Nang marinig ang boses niya, kaagad na pinili ng mga bisita na kumampi kay Meredith. "Ms. Crawford, sinusuportahan ka namin." "Vera Quinn, napakasama mo!" "Ms. Meredith, wag kang mag-alala. Sinusuportahan ka naming lahat sa pagtuligsa sa babaeng ito!" "Vera Quinn, sa ugali mo, wag mong akalain na tatangkilikin pa ulit namin ang Miss L.ady sa hinaharap. Sa tingin ko di magtatagal bago malugi ang Miss L.ady!" "Manahimik kayong lahat!" Sa gitna ng madla, isang malamig na boses ang narinig nang malakas, pinutol ang mga galit na salitang binabato kay Madeline. Hindi mapigilang m
Nagsalita si Madeline nang ilabas niya ang kanyang cellphone at pinakita ang phone number sa kanyang screen. Tumingin ang lahat, at nabigla si Meredith nang makita niya ang ilang mga numerong pinapakita sa screen. Hindi niya ito naintindihan nung una, pero matapos panoorin ng ilang segundo, naging kulay berde ang kanyang mukha at kumurap-kurap ang mga mata niya. Nang makita siyang natataranta, ngumiti si Madeline. "Ms. Crawford, bakit di ka nagsasalita? Pamilyar ba sa'yo ang mga numerong ito? Syempre kilal mo ito, kasi ito ang numero ng foster mother mo, si Rose Tanner." Ngumiti di Madeline at dahan-dahang naglakad palapit kay Meredith. Ang elegante at matikas na kilos ay kaagad na dumurog kay Meredith. "Ms. Crawford, talagang matalino ka. Natatakot ka na kapag nabunyag ang insidente, mapapahamak mo ang sarili mo, kaya ginamit mo ang cellphone ng foster mother mo para tawagan ang apat na hoodlum. Ngayon, hawak pa rin ng cellphone ang mga call record nung mga oras na yun. Ka
Kailanman di pa siya nagalit nang ganito sa harapan ng iba, pero ngayon, ginawa niya ito para kay Vera. Sinira niya ang kanyang karaniwang malahari at marangal na mukha. "Jeremy, narinig mo ang sinabi ni Rose. Si Meredith ang biktima. Inosente siya!" Biglang diniin ni Eloise. Mas gusto niyang paniwalaan ang paliwanag ni Rose kaysa sa kasamaan ni Meredith. "Di mo ba bibitawan ang babaeng yan? Paano naman si Meredith?" Syempre di pakakawalan ni Jeremy si Madeline. Sa halip, niyakap niya ito nang mas mahigpit nang tignan niya nang marahan ang babaeng hawak niya. "Di ko na pakakawalan ang babaeng ito sa buhay ko. At para naman sa anak mo, tinigil ko na ang engagement ko sa kanya. Wag mo nang ipaulit sa akin." Nang magsalita si Jeremy, niyakap niya si Madeline at humarap sa bahay. Tulalang pinanood ni Eloise ang eksena, habang nagkakaskasan ang kanyang mga ngipin sa galit. Nakakainis, napakasama, at nakakahiya ito para kay Meredith! Tuluyan nang itinanggi ni Jeremy ang kanil