Tinanong ni Daniel si Esther tungkol sa kinaroroonan ni Ava nang may kasiguraduhan. Bumilis ang tibok ng puso ni Esther, pero ang mukha niya ay puno ng inis. Dahan-dahan siyang naglakad papunta kay Ethan at walang pakialam na umupo sa sofa. "Kakaiba. Ano namang koneksyon sa'kin kung hindi niyo mahanap ang babaeng yun? Bakit niyo ko tinatanong kung nasaan siya?" Nang makita nilang walang pakialam si Esther na para bang wala siyang kinalaman rito, nagsimulang kabahan si Madeline. "Mrs. Mendez, may mga dahilan kami para maniwala na nagpunta rito si Ava para hanapin ka, at sa mga sandaling umalis si Ava, narinig namin na nagkataon ay may pinuntahan ka." Pagkatapos pakinggan ang mga salita ni Madeline, biglang ngumisi si Esther. "Mrs. Whitman, kakaiba talaga ang sinabi mo. Hindi ako ang pinakamamahal kong anak na ngayon ay nakakulong dahil friname up niyo siya. Nawalan siya ng kalayaan at nakakulong siya sa kulungan araw gabi. Isa akong malayang babae kaya pwede akong pumunta sa
Hindi napigilan ni Ethan si Esther kaya magalang lang siyang nagsabi ng ilang salita kina Jeremy bago umakyat. Nanatili si Daniel sa kinatatayuan niya nang marami ang iniisip. Sobra siyang kinakabahan at kumalat ang hindi maipaliwanag na pag-aalala sa puso niya. Pagkatapos, unti-unti itong bumalot sa puso niya na parang isang malaking itim na kurtina. "Dan, pumunta muna tayo sa istasyon ng pulis." Natauhan si Daniel sa boses ni Madeline. Tumango siya, hindi nagsalita, at sinundan sina Jeremy at Madeline papunta sa istasyon ng pulis. Sa daan nila papunta roon, nakita ni Jeremy sa phone niya ang surveillance footage ng pagsakay ni Ava sa taxi para sundan si Esther. Ang mga sumunod na surveillance footage mula sa kalsada ay hindi naibigay kay Jeremy kaya imposibleng malaman kung saan bumaba sina Esther at Ava. Nakatayo si Esther sa balkonahe habang pinapanood ang kotse na umandar papalayo nang nakangisi. "Kung gusto mong tumawag ng pulis, sige lang. Kahit na hanapin niyo siy
Sa daan papunta sa istasyon ng pulis ngayon lang, pinakiusapan ni Madeline si Jeremy na pababain siya ng kotse sa kalagitnaan ng biyahe. Bumalik siya sa lokasyon malapit sa manor ng Mendez family para makita kung lalabas pa ulit si Esther. Hindi nagtagal, nagawa ni Madeline na maghintay hanggang sa makalabas si Esther. Pagkatapos, nagtawag siya ng taxi para sundan ang taxi ni Esther. Hindi niya inasahan na mapapansin siya ni Esther. Nang makita ng driver na huminto sa harapan niya ang kotseng sinusundan niya, lumingon siya at nagtanong kay Madeline. "Miss, gusto mo pa rin ba silang sundan?" "Hindi na, salamat." Direktang bumaba si Madeline ng kotse pagkatapos magbayad. Bahagyang nabigla si Esther na makita si Madeline na bumaba ng kotse, pero kasabay nito, hindi siya masyadong nagulat. "Mrs. Whitman, bakit mo ko sinusundan?" Tanong ni Esther nang nakangiti. Humakbang si Madeline at binuka ang mga labi niya nang may maliit na ngiti. "Pwedeng gamiting ng kahit na sino ang
Sa loob ng coffee shop. Magkaharap na naupo sina Madeline at Esther. Dinampot ni Esther ang mainit na kape na kakahain lang sa kanya, ininom ito, at naunang nagsalita. "Mrs. Whitman, may tatlo lang anak, tama? Narinig ko na pinahirapan ng isang babaeng miyembro ng gang ang nag-iisa mong anak na babae hanggang sa hindi na siya makapagsalita. Pipe pa rin siya hanggang ngayon. Totoo kaya yon?" Medyo nailang si Madeline sa biglaang pagkabanggit kay Lily na sa sobrang takot kay Lana ay nawalan ng tapang na magsalita. Gayunpaman, kalmado niya pa ring tinaas ang kanyang tingin at bahagyang binuksan ang kanyang bibig. "Mrs. Mendez, pwede mong sabihin ang gusto mong sabihin. Nakarating na tayo sa puntong ito at may mga bagay na naiintindihan na kahit hindi ito pag-usapan. Hindi mo na kailangang magpaligoy-ligoy pa." Bahagyang ngumiti ang mapupulang labi ni Esther. "Hindi ko pa rin maintindihan kung anong ibig mong sabihin nang sinabi mo ang mga salitang iyan. Gusto ko lang malaman k
Pagkatapos marinig ito, malapit nang sumabog sa galit si Esther. "Ikaw… Eveline, sinusumpa mo ba ang anak ko?" "Hindi ko siya sinusumpa; sinasabi ko lang ang totoo." Isang matingkad na ilaw ang unti-unting kuminang sa mga mata ni Madeline. Mas matanda ka kaysa sa'kin kaya imposibleng hindi mo naiintindihan ang mga bagay na'to. Bilang isang ina, ikaw dapat ang magtuturo ng magandang asal sa anak mo imbis na kunsintihin mo siya at hayaan siyang maligaw ng landas." "Manahimik ka, Eveline! Wag ka nang magsalita!" Hindi na napigilan ni Esther ang sarili niya. "Hindi mo ko kailangang pagsabihan. Wala kang pakialam kung paano ko palalakihin ang anak ko. Sarili mo na lang ang isipin mo at tandaan mo to. Hindi mag-isa si Ava sa pagtulak kay Naya sa maling landas. May parte ka rin rito!" Tumalikod si Esther para umalis pagkatapos nag-iwan ng parang isang pagbabanta. Hindi nagpaligoy-ligoy si Madeline. Kaagad niyang sinundan si Esther at tahimik na tinawagan si Jeremy mula sa kanyang re
Subalit, sa kabila nito, nakuhanan ng smartwatch na suot ni Madeline nang buo ang ruta.Si Jeremy, na nasa kabilang linya ng tawag, ay nakikinig rin nang maigi sa nangyayari sa loob ng kotse. Subalit, mukhang walang usapang nagaganap sa loob ng kotse.Mukhang ligtas pa naman sa ngayon, ngunit nag-aalala pa rin si Jeremy para kay Madeline. Susundan na sana ni Jeremy si Madeline ayon sa datos na ipinadala ng smartwatch ni Madeline nang bigla niyang marinig na nagsalita si Esther. “Eveline, ang lugar kung saan kita dadalhin ay sobrang pribado, kaya kailangan mong patayin ang phone mo ngayon na. Ihubad mo ang mga alahas mo at relo. Iwan mo ‘yan sa kotse.” Tinitigan ni Esther si Madeline nang mukhang tuso. “Matagal ko nang naririnig na masyadong nag-aalala si Mr. Whitman para sa’yo, kaya naglagay siya ng mga tracking device sa mga alahas na suot mo. Kung ayaw mong hubarin ito, matatapos na dito ang paglalakbay mo.” Naunawaan ni Madeline ang ibig-sabihin ni Esther at sinulyapan a
Tinulak ni Ava palayo si Madeline gamit ng natitira niyang lakas.Muntik nang matumba si Madeline, ngunit yakap niya pa rin si Ava na nagpupumilit na dapat umalis na siya habang maaga.“Ava, ‘wag kang matakot. Nandito ako. Hindi ko hahayaang may mang-api ulit sa’yo,” nangako si Madeline habang yakap niya ang nanginginig na si Ava. Sa napakaraming taong nakilala niya si Ava, laging tingin ni Madeline matibay at matikas si Ava. Wala itong kinatatakutan, pero ngayon, nararamdaman ni Madeline mula sa nanginginig na katawan ni Ava kung gaano itong natatakot ngayon.Habang nakatingin sa mga sugat sa katawan ni Ava, sumakit rin nang sobra ang puso ni Madeline.Hindi niya maisip ang mga ginawa ni Esther kay Ava sa maikling panahon na magbibigay ng ganito kalalang sugat kay Ava. Ang nanay ni Naya, si Esther Bay, ay mas malala pa kay Naya.Syempre naman, ang mga ganitong tao lamang ang magkakaroon ng anak na tulad nila.Niyakap ni Madeline si Ava nang lalong nababahala, habang si Esthe
Nararamdaman ni Madeline kung gaanong nag-aalala si Ava sa kanya, ngunit dahil nagpunta siya dito, hindi siya nagbalak na umalis. “Esther, ‘wag mo akong niloloko. Dahil dinala mo ako dito, alam kong wala kang balak na patakasin ang kahit isa sa amin. Diretsuhin mo kami kung ano ba talagang gusto mo.” niyakap ni Madeline nang mahigpit si Ava habang nakaharap siya kay Esther na minamaliit sila nang husto. “Hmph.” ngumisi si Esther. “Mukhang matapang ka, Eveline. Kung ganoon, gusto kong makita kung gaano ka talaga kalakas.” “Hindi!” biglang sumigaw si Ava nang lumingon siya kay Esther. “Esther, ako ang taong kinamumuhian mo nang husto. Ako rin ang taong gusto mong itumba. Walang hinanakit si Eveline kay Naya. Ang lahat ng ito ay sa pagitan lang namin ni Naya. Walang kinalaman dito ang mga kaibigan ko. Pwede mong gawin ang kahit anong gusto mo sa akin!” Kahit na pinahirapan siya nang husto sa puntong puro sugat at pasa na siya, hindi man lang huminto sa takot si Ava.“Esther, sabi