Sinubukan ni Adam na gumawa ng ingay para matawag ang pansin ni Jeremy habang nasa baba ito. Sinubukan din ni Cathy hampasin ang pinto habang sumisigaw. Pero, mukhang wala nang tunog na nagmula sa nangyayari sa paligid nila pagkalipas ng ilang sandali. Mukhang walang nakakarinig sa kanila. May narinig si Jeremy na ilang tunog, pero hindi niya matukoy kung saan nanggagaling ang mga ito. Alam lang niya ay may taong paulit-ulit na kumakatok. Pakiramdam niya ay parang may mali. Nang paakyat na siya, nakita niya si Carter na nasa itaas ng hagdan. “Hindi mo ba alam na hindi magandang asal ang pumunta ka sa bahay ko sa disoras ng gabi, Mr. Whitman?” Malamig ang ekspresyon ng mukha nin Carter na katulad ng isang bloke ng yelo habang walang emosyon itong bumaba mula sa itaas. “Kaninong pangalan ang tinatawag mo kanina lang? Shirley?” Nang nakita ni Jeremy na nagpapanggap si Carter na nalilito, tinitigan niya ito ng malamig. “Carter, tigilan mo na ang pagpapanggap. Parte ng buong
Tinignan ni Shirley si Carter at hindi makapaniwala sa ginawa nito. Nakita niya itong may hawak na baril ng may malamig na ekspresyon. Ang mukha nito ay mukhang malamig, na para bang wala itong emosyon. Ang elegante at marangal na imahe nito sa harapan ng ibang tao ay bumaliktad sa mga sandaling ito. Ngayon, mukha siyang isang walang puso at malupit na duke ng gabi. Meron siyang madilim na awra na lumalabas sa katawan nito. Malinaw na gusto niyang pigilan si Jeremy na kunin si Shirley kanina lang, kaya ito nagpaputok ng baril. ‘Ginawa ba niya iyon para sa akin?’Nagsimulang bumilis ang tibok ng puso ni Shirley. Hawak ni DCarter ang baril at naglakad papunta kay Jeremy. “Walang sinuman ang makakakuha ng kahit na ano mula sa aling manor sa aking harapan. Hindi na mahalaga kung nasa Glendale tayo.” ‘Kahit na ano.’Ang paglalarawan na ito ay nagdulot sa masayang puso ni Shirley na malugmok sa kawalan. Tama. Bakit nga ba siya aalalahanin nito? Ginagamit lang siya nit
Ang huling hakbang. Biglang lumubog ang puso ni Jeremy. Nakikita niya ang mukha ni Shirley na nagpapakita ng isang tusong ekspresyon habang nagsasalita. Lalong lumapad ang ngiti ni Shirley nang makita niya ang pangamba sa mga mata ni Jeremy. “Kalimutan mo na yun, hindi ko pa sasabihin sayo ngayon ito nang sa gayon ay hindi ka mag-alala.” “Shirley!” Ubos na ang pasensya ni Jeremy. Ang malalim at singkitan nitong mga mata ay nakatitig ng masama kay Shirley na animoy mga malamig na yelo. “Wala ako sa wisyo na mag-aksaya ng oras sayo. Gusto ko ang anti-toxoid test reagent. Naiintindihan mo ba ako?” “Aray.” Hindi mapigilan ni Shirley ang nararamdaman niyang sakit. Pakiramdam niya ay mababali ang kanyang kamay anumang oras dahil sa higpit ng pagkakahawak sa kanya ni Jeremy. Ang kanyang mga kilay ay nagsalubong. Pagkatapos ay humagikgik ito habang nagkakaskasan ang mga ngipin, at nagpakita ito ng walang magawang ekspresyon sa kanyang mukha. “Nauunawaan ko, pero dapat mo rin mau
“Sinadya mo bang gawin ang bagay an yun? Gusto mong pakawalan ang kapatid mo, tama ba?” Malamig na tanong ni Carter, ang kaseryososhan na ipinapakita ng mga mata at kilay nito ay tumakot kay Shirley “Ako… ehm, ehem… Bakit ko siya pakakawalan?” Sinagot ni Shirley si Carter habang umuubo. “Siya ang dahilan kung bakit ako tinalikuran ng mga magulang namin noon, ang dahilan kung bakit nila ako pinadala sa ibang bansa. Hindi iyon para sa kinabukasan ko. Ang katotohanan na gusto lang nilang makahanap ng magandang pagkakataon para pagyamanin ang kanilang pinakamamahal na anak na lalake. Hmph!” Tinignan ni Shirley ang direksyon kung saan pumunta si Adam at malamig na tumawa. “Gusto ko lang makita kung gaano ba kagaling ang pinakamamahal nilang anak na lalake.”Sinabi ito ni Shirley habang nagkakaskasan ang kanyang mga ngipin. Gayun pa man, tahimik na tumulo ang luha sa kanyang mga mata. Tinikom niya ang kanyang mga kamao habang lumitaw sa kanyang isipan ang notebook, na naglalaman n
Napasimangot si Adam nang marinig niya ang tanong ni Jeremy. Nagsalita lamang siya pagkalipas ng mga ilang sadali. “Hindi ako sigurado kung anong sintomas ang lilitaw pagdating ng huling hakbang, pero napagtanto ko na madalas ng sumpungin si Eveline, at ang pagitan ng mga ito ay masyadong maikli. Hindi ito katulad ng naranasan mo noon.” Sumimangot din si Jeremy. “Anong ibig sabihin nito?” “Ibig sabihin lang nito ay may gusto silang marating sa loob lamang ng maikling panahon. Kapag dumating na sa huling hakbang ang lason sa katawan ni Eveline, gagamitin nila ito para pilitin ka na ipagpalit ang isang bagay na mapapakinabangan nila.” Naunawaan na kaagad ito ni Jeremy. Ang bagay na gusto niyang malaman ngayon ay ang mga sintomas na ipapakita ni Madeline.Habang nilalamon siya ng pangamba, inangat niya ang kanyang kamay para masahiin ang kanyang noo, habang gumagapang ang pagod sa kanyang puso. “Patawad,” Biglang humingi ng tawad si Adam. Sa kalituhan, inangat ni Jere
“Makikituloy ka sa amin?” Nasupresa si Cathy, pero kaagad din niyang naunawaan ang rason. “Dahil ba ito sa ayaw mo nang may mangyaring hindi inaasahan sa akin, tulad ng madukot para gamitin na pangblackmail uli, kaya gusto mo akong protektahan?” Tinignan ni Adam si Cathy ng hindi itinatanggi ang mga sinabi nito. “Ayoko nang makaranas ka pa ng kahit na anong masamang pangyayari. Kahit na may gusto pa silang gawin pa sayo uli, kahit paano naman ay nandoon ako sa tabi mo para protektahan ka.” Naantig ang kalooban ni Cathy sa mga sinabi ni Adam, pero alam nila pareho na hindi ito kapareho ng pagmamahal. …Pagkaalis nila Adam at Cathy, nanatili sa loob ng kwarto si Jeremy, binabantayan ang dalawang babae na mahalaga sa kanyang buhay. Ang isa ay ang pinakamamahal niya asawa, at ang isa pa ay ang kanyang pinakamamahal na munting prinsesa na matagal na niyang gustong protektahan. Ang dalawang ito ay napakaimportante sa kanya, pero hindi niya magawang protektahan ang mga ito.
Tumayo si MAdeline, naalarma, at nilingon ang kanyang pinakamamahal na anak na babae na nanatiling walang alam sa nangyayari. Wala siyang panahon para harapin ang hindi imbitadong bisita na ito sa harap ng kanyang anak, pero hindi siya mapalagay na lumabas sa kwarto na iyon, at iwanan ang kanyang anak ng mag-isa. “Anong problema? Natatakot ka ba sa akin, Mrs. Whitman?” Maririnig ang panghahamak sa boses ng babae. “Huwag kang mag-alala. Narinig ko na may karamdaman na walang lunas ang inyong anak, kaya pumunta ako dito para ipakita ang aking simpatiya,” sabi ni Shirley habng naglalakad papasok, at inabot ang isang bouquet ng powder blue baby breaths kay Lillian. Gusto siyang pigilan ni Madeline, pero ayaw niyang matakot ang bata dahil sa agresibo niyang kilos. Ang magagawa lang niya ay pagmasdan si Shirley na sinusubukang maging kaibigan ng kanyang anak na si Lillian. “Lillian, ang mga bulaklak na ito ay para sa iyo. Nagustuhan mo ba? Narinig ko na paborito mo ang powder blue
Habang nagsasalita si Shirley, tinignan nito si Lillian na nakasandal sa may kama ng ospital ng may kalituhan sa mukha nito. Nilagay niya ang baby’s breath, na hawak niya, sa may tabi ng kama. Kanina lang, puno ng poot at sarkasmo ang mga mata ni Shirley. Ang kanyang mga mata ay naging malumanay habang sinusuri ang maliit na mukha ni Lillian, pagkatapos, ng may mayabang at nandidiring tingin, ay bumalik ito kay Madeline. “Eveline, alam ko na isa kang espesyal na babae. Sa sobrang espesyal mo ay hindi ka sumusuko at matibay ang iyong kalooban. Pero, alam mo rin na isa akong masamang babae. Yun ang dahilan kung bakit ko espesyal na ginawa ang lason na nasa katawan mo.” “Ano naman ngayon?” Walang pakeng tanong ni Madeline.Sumingkit ang mga magandang mata ni Shirley. “Nagkaroon ka na ng tatlong pag-atake. Pagkatapos ng tatlong pag-atake, unti unting maabot ng lason ang huling yugto nito.” Habang nagsasalita ito, huminto ito ng dalawang segundo, at humakbang ng dalawang beses pal
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si