Nang marinig ito ni Naomi, nanigas ang kamay niya na nakahawak sa doorknob. Nanlaki ang kanyang mga mata at hindi makapaniwalang tinignan ang nakasarang pinto. Sinadya siyang dalhin ni Karen sa kwartong ito? Nabisto na siya ni Karen? Imposible! Napakatanga ni Karen! Palagi niya siyang pinagtatanggol noon! Paano siyang magiging sobrang talino na mabibisto niya siya sa pagkakataong ito?"Mom, anong sinasabi mo? Ako si Eveline." Sinadya ni Naomi na gawing malumanay ang kanyang tono para umarte bilang si Eveline. Subalit, kaagad na narinig ang malamig na tawa ni Karen mula sa labas ng pinto. "Tama na ang pagpapanggap mo. Sa tingin mo ba magiging tanga pa rin ako at hindi ko matutukoy na isa kang impostor?" “...”Kaagad na nanlumo ang mukha ni Naomi. Hindi niya inaasahan na mahuhuli siya ni Karen. Tinaas niya ang kanyang paa at sinipa nang malakas ang pinto sa galit. "Buksan mo ang pinto! Kung hindi, sisirain ko lahat ng gamit sa kwarto mo!" Pagkatapos itong marinig ni
Naguguluhan ang mga katulong. Samantala, masaya si Naomi sa mga reaksyon nila. Mabilis siyang tumakbo papunta sa foyer na para bang may langis ang talampakan niya. Wala siyang pakialam kung gaano kalakas ang ulan habang diretso siyang tumakbo sa ulan at papunta sa gate. Ngunit bago siya makatakbo nang malayo, may naramdaman siyang tumama sa kanyang bukung-bukong. Napaluhod siya sa sakit bago bumagsak sa basang lapag. Nang tatayo na siya para magpatuloy sa pagtakbo, nakatayo na sa kanyang harapan ang nakakatakot na anyo ni Jeremy. Napatalon ang puso ni Naomi sa takot. Nang masalubong ng kanyang mga mata ang malalim at walang hangganang mga mata ni Jeremy, sobra siyang nataranta. "Magaling, Jack." Narinig mula sa malayo ang papuri ni Karen para kay Jackson. Tinignan ni Naomi ang laruang boomerang sa kanyang paanan at napagtanto niya na si Jackson ang nagbato nito sa bukung-bukong niya kaya siya natumba. Nagngitngit ang ngipin niya sa galit. Nang tumalikod siya para tumayo,
"Ano?" Namutla sa takot si Karen habang sumugod siya kay Naomi para hablutin ang kanyang kwelyo. "Anong sabi mo? Ulitin mo ang sinabi mo! Anong ginawa mo kay Eveline?" Nagmamadaling tanong ni Karen. Tumingala si Naomi para tignan si Jeremy na sobrang nagbago ang ekspresyon. Pagkatapos, mas lalong tumindi ang ngiti sa kanyang mukha. Ano ngayon kung nabisto nila siya? Ano naman kung natalo siya? Nanalo na siya sa sandaling tinulak niya si Madeline sa ilog! "Jeremy, natataranta at nag-aalala ka na siguro ngayon, ano?" Ngumiti si Naomi at nagtanong. "Dalawang oras na ang nakalipas, kaya imposibleng buhay pa ang babaeng mahal mo. Nang tinulak ko siya sa ilog, wala siyang malay." "Talaga bang tinulak mo si Eveline sa ilog?" sigaw ni Karen. "Bakit ang sama-sama mo?" Tinaas ni Karen ang kanyang kamay para sampalin nang malakas ang mukha ni Naomi. Humiyaw sa sakit si Naomi at lumingon para titigan nang masama ang mukha ni Karen. "Heh, sinampal mo ko? Kahit na bugbugin niyo
Nagpantasya siya na babalik si Madeline mula sa tubig. Lalo na't dalawang oras na ang nakalipas, kung nasa ilog pa rin siya, ibig sabihin ay… Hindi. Pinigilan ni Jeremy ang pag-iisip niya. Ngunit, nang tinignan niya ang walang hanggang ilog na konektado sa dagat, hindi niya alam kung anong dapat niyang gawin. Nakatayo siya sa gitna ng ulan sa gitna ng taglamig at tinignan ang ilog sa kanyang harapan habang tinatawag ang pangalan ni Madeline sa kanyang puso. Naghihintay si Karen ng balita sa bahay. Ang bagay na pinakahinihiling niya ngayon ay ang umuwi si Jeremy na kasama si Madeline, pero dumidilim na at wala pa rin sa bahay si Jeremy. Naghintay nang naghintay si Karen, at hindi niya namamalayan ay kinabukasan na. Nang hahanapin na niya si Jeremy para magtanong tungkol sa sitwasyon ni Madeline, nakatanggap siya ng isang kakaibang tawag. Nag-aalala siya na baka malagpasan niya ang kahit na anong balita tungkol kay Madeline kaya sinagot niya ang phone. Ngunit, sabi ng tao s
Sa ilang sandali ay wala siyang masabi. Nagtataka niyang tinignan ang gwapong mukha na may natatanging itsura sa kanyang harapan. "Sino ka? Bakit ka nakatayo sa harapan ng pinto ko?" Tanong ni Naomi. Nang marinig ito ni Carter, isang seryosong kinang ang lumitaw sa kanyang mga mata. Tamad niyang binuka ang kanyang mga labi. "Ikaw ang young madam ng Whitman family at nasa isang hotel ka. Siguro nagkagulo na nga ang relasyon mo kay Mr. Whitman." Nang marinig ito ni Naomi, isang namumuhing ngisi ang lumitaw sa kanyang mukha. "Oo, magulo na ang relasyon ko sa asawa ko. Halos mag-divorce na kami dahil isa akong babaeng alam ang lugar ko at hindi ako mabuting asawa o ina kagaya ng iniisip ng publiko. Isa lang akong malanding p*ta." Malamig na tinignan ni Carter si Naomi. "Nakakagulat ang sinabi mo, Mrs. Whitman. Hindi pa ko nakakakita ng isang babae na nilarawan ang sarili niya nang ganito." "Oh talaga? Nakita mo na ngayon, ano?" Suminghal si Naomi. Pagkatapos nagpautooy siya n
"Tatanungin kita ngayon, anong pangalan mo?" “Naomi Lionel.”Sumagot si Naomi nang hindi niya makontrol ang kanyang sarili. Gusto niyang sabihin na siya si Eveline Montgomery, pero sa halip ay lumabas ang katotohan mula sa kanyang bibig. Mukhang nakuntento si Carter nang makuha niya ang sagot na ito. Nagtanong niyang muli, "Bakit kamukha mo si Eveline?" "Nagpa-plastic surgery ako." "Bakit gusto mong maging kamukha ni Eveline?" "Inayos to ng lalaking gusto ko. Hindi ko alam kung bakit gusto niya akong maging kamukha niya. Sumusunod lang ako sa mga utos niya." "Sino ang boyfriend mo?" "Ang pangalan niya ay Ryan Jones." Ryan Jones.Mabilis na naalala ni Carter ang lalaki na namatay sa pagsabog ng yate. Lumapag ang kanyang tingin sa mukha ni Naomi na isang kopya. Nakatulala ang mga mata niya ngayon at malinaw na nahulog siya sa kanyang hypnosis. Sinubukan niya ring kontrolin si Madeline noon pero hindi siya nagtagumpay. Matibay ang loob ni Madeline, hindi kagaya ng
Nakasuot si Jeremy ng isang malinis at plantsadong limited edition suit. Elegante siyang nakaupo sa harapan nang may dakilang postura. Nang makita niya si Naomi na lumitaw sa kanyang harapan, bahagya siyang ngumiti nang walang bakas. Tinaas ni Naomi ang kilay niya kay Jeremy habang natutuwa sa kanyang posisyon. Sabi niya sa mga reporter na nasa harapan niya, "Dahil nandito ang lahat ngayon, may gusto rin akong ianunsyo." May iaanunsyo siya? Nagkatinginan ang lahat sa isa't-isa bago tinutok ang kanilang mga camera at mikropono kay Naomi. "Mrs. Whitman, may mga problema ba sa relasyon mo kay Mr. Whitman?" "Namamataan ka na pumapasok sa lahat ng klase ng bar at club kasama ng iba't-ibang lalaki. Inaamin mo ba ito?" "Hihiwalayan mo na ba si Mr. Whitman?" Aroganteng tinignan ni Naomi si Jeremy na walang sinabi habang kaharap ang patuloy na mga tanong ng mga reporter. Seryoso siyang nagsabi ng kasinungalingan sa live stream, "Totoo na nakita nila akong sumasama sa maraming lala
Ngunit, ang nagpagulat sa kanila ay kung paanong hindi ito tinanggi o hindi nagsabi ng kahit na ano si Jeremy para pigilan siya mula sa umpisa. Ibig sabihin ba nito ay sumasang-ayon siya? Hindi na makatiis ang isa sa mga reporter kaya tinanong niya si Jeremy, "Mr. Whitman, hindi mo ba pipigilan o hindi ka ba magpapaliwanag kung bakit nagkakaganito si Mrs. Whitman?" Pagkatapos itanong ng reporter ito, hindi binigyan ni Naomi si Jeremy ng pagkakataon na magsalita. Kaagad siyang sumagot, "Wag kayong gumawa ng problema para sa asawa ko. Sinabi ko na, kaya ano pa bang magagawa niya? Wala akong magagawa kung naapektuhan ko ang stocks ng Whitman Corporation at Montgomery Enterprise. Wala akong magagawa kung ganito akong tao." Habang nagsasalita siya, nang-iinis niyang tinignan si Jeremy. "Tama ba ako, dear?" Kalmadong tinignan ni Jeremy ang magandang mukha at sa wakas ay nagsabing, "Sa tingin mo kwalipikado kang tawagin akong dear?" "..." Bahagyang nabigla si Naomi. Ngunit mabil