“Ah!”Napasigaw si Cathy sa sobrang pagkagulat. Kasunod ng duguang palad, nakita niya ang isang pamilyar na mukha. Nawalan ng malay si Felipe sa gitna ng ulan nang bumagsak siya sa lupa, at nakahawak sa pantalon ni Cathy ang madugo at nanghihina niyang mga daliri. “Ca-Cathy…”“Cathy...”Inulit ni Cathy ang sinabi ni Felipe, at pagkatapos ng huling kataga, lumuwag ang hawak ni Felipe sa pantalon ni Cathy. Nang makita niyang biglang nawalan ng malay si Felipe sa harap niya, hindi alam ni Cathy kung bakit biglang kumirot ng husto ang puso niya.Dumampi sa balat niya ang tubig ulan, at lumitaw ang isang ala-ala sa kanyang isipan. Tila magulo din noon at umuulan din ng malakas. Gabi din noong may taong bumagsak sa isang lawa ng dugo. Naglakad siya palapit sa sugatang lalaki ng may dalang payong. Hindi niya maalala ang mga sumunod na nangyari dahil dito na natapos ang mga pangyayari.“Nakita ko siyang tumatakbo kanina lang!”“Malamang nasa malapit lang siya! Hanapin niyo siya
'Pero, tama naman na magligtas ng tao, di ba?' Tila nakahanap ng mabuting dahilan si Cathy para sa sarili niya, kaya naisipan niyang umalis na lang. Subalit, nang tumayo siya, biglang napako ang atensyon niya sa kanang kamay ni Felipe. Hindi niya napigilang abutin at hawakan ang braso ni Felipe. Tiningnan niya ang pulang tali sa braso ni Felipe, at bigla siyang naluha at nakita niya ang isang gwapong batang lalaki sa may baybayin ng dagat. “Amy.”Bigla niyang narinig ang boses ni Adam, at biglang pinigilan ni Cathy ang mga nasa isipan niya. Nakita ni Adam si Felipe na natutulog sa recliner. Noong nakita niya ang nagkalat na dugo sa sahig, naglakad siya palapit kay Cathy. "Anong nangyayari? Paano siya nagkaganito?" "Hindi ko alam kung anong nangyari. Ang alam ko lang, may mga lalaking humahabol sa kanya at nawalan siya ng malay sa tapat ng bahay natin, kaya dinala ko siya sa loob." Nagpaliwanag si Cathy. Nang makita niyang nakasimangot si Adam, humingi siya agad ng tawad.
Tumingin si Jeremy sa nagtatakang mga mata ni Madeline ng may ngiti sa kanyang mga mata. "Ms. Quinn, ano sa tingin mo ang pinakamahalagang bagay sa isang relasyon o kasal?" Ito ang kanyang katanungan. Medyo napaisip si Madeline, ngunit hindi siya natulala ng matagal. "Sa tingin ko ang pinakamahalagang bagay sa isang relasyon ay ang katapatan. Bakit mo natanong yan sakin, Mr. Whitman?" “Kung ganun, sa tingin mo ba maituturing akong tapat sa kasal namin ng asawa ko, Ms. Quinn?” Ang tanong ni Jeremy.Muling natameme si Madeline. Agad niyang naalala ang nangyari sa kanila ni Jeremy sa study ilang araw na ang nakakaraan at kung paano siya sinubukang gawing personal secretary ni Jeremy.Katapatan ba yun?Sinabi niya na gusto niyang mapalapit sa kanya dahil sa nararamdaman niya.Dagdag pa dito, ang nararamdaman niyang ito ay nag-ugat sa katotohanan na siya si Eveline.Dahil dito, hindi niya binigo si Madeline sa isip at tila hindi rin niya siya binigo sa gawa.Biglang nakaramdam
Nagmadaling pumunta sa kwarto si Madeline at nakita niya na bukas ang pinto ng kwarto. Sumilip siya sa loob ng kwarto at nagulat siya sa kanyang nakita, at napuno ng pag-aalala ang kanyang mukha.Hindi siya nagdalawang-isip na tumakbo papasok ng kwarto. Nagtungo siya sa dulo ng kama at dinampot niya si Pudding na nakadapa habang mag-isang naglalaro sa sahig.“Pudding, bakit ka mag-isa dito?” Kinarga ni Madeline ang bata at pakiramdam niya ay matagal na panahon na ang lumipas mula noong huli niyang naalagaan ang anak niya.Kumurap ang inosente at malaking mga mata ni Pudding. Pagkatapos, nginitian niya si Madeline habang pinagmamasdan niya siya.“M-Mommy.” Tinawag ng bata si Madeline.Pakiramdam ni Madeline na umiinit ang kanyang puso. Hinaplos niya ang buhok ng bata.“Good boy, Pudding.” Pinuri ni Madeline ang bata. Noong sinubukan niyang halikan si Pudding, naalala niya na nakasuot siya ng maskara, kaya hindi na niya ito tinuloy. “Pudding, sabihin mo sakin, bakit mag-isa ka lang
Nagulat si Madeline noong narinig niya ang sinabi ni Jeremy. Nanlaki ang mga mata ni Madeline sa gulat habang nakatingin siya sa lalaki na dahan-dahang tumatayo. Sa kabila ng pinagkaiba ng taas nila, laging nagtatagpo sa isang deretsong linya ang mga mata nila. Magulo ang tibok ng puso ni Madeline, at ganun din ang kanyang isipan. Subalit, malinaw niyang nakita ang mapaglarong tingin ni Jeremy kanina. Ngunit, sa mga sandaling ito, unti-unti itong naging mapagmahal at malambing. "Hindi mo naman nakalimutan ang sinabi ko, di ba, Linnie?" Kasing lambing ng hangin ang boses ni Jeremy habang dumadaan ito sa mga tainga ni Madeline."Noong araw na yun, pagkatapos ng candlelight dinner natin at habang pinapanood natin ang mga paputok sa daan, sinabi ko na kahit na gaano pa magbagobang panahon o kahit na maglaho ang kagandahan mo, ikaw pa rin ang pinakaperpekto at pinakamagandang babae sa puso ko. "Kahit na maging ano ka pa, ikaw lang ang tanging mamahalin ko sa buong buhay ko." Mu
"Ibig sabihin ba nito, alam mo nang peke ang nasa tabi mo noong umpisa pa lang?" "Oo naman," walang alinlangang sumagot si Jeremy. "Walang ibang babae na makakapagbigay sakin ng pakiramdam na binibigay mo sakin, kahit na kamukhang-kamukha mo pa ang babaeng yun, Linnie." Pakiramdam ni Madeline ay napuno ng honey ang puso niya. Noong bumitaw siya at sinubukan niyang magtanong, hinalikan ni Jeremy ang mga labi niya. Nagulat si Madeline. Noong ipipikit na niya ang mga mata niya upang halikan pabalik si Jeremy, naramdaman niya na may humihila sa pantalon niya. “Mommy.”“...”Agad na namula ng husto ang mga pisngi ni Madeline. Muntik na niyang makalimutan na may bata sa tabi niya. Narinig rin ni Jeremy na tinatawag ni Pudding ang nanay niya, kaya wala siyang magawa kundi bitawan ang yakap niya kay Madeline. Namula si Madeline at dinampot niya ang bata na busog na ngayon. Dahan-dahan niyang pinunasan ang bibig ng bata. "Wala ba dito ang mga magulang natin dahil pinalabas m
“Jeremy Whitman.”Nagkunwari si Madeline na galit at pinigilan niya siya sa pagsasalita. Nakatitig siyang maigi kay Jeremy. "Sa buhay nating 'to, ako lang ang mamahalin mo, at ganun din ako sayo." Naglaho ang kalungkutan sa mga mata ni Jeremy. "Nagpanggap lang ako na nagseselos ako para lang marinig ko na sabihin mo yan, Linnie." "Uh-huh, talaga ba?" Tinaas ni Madeline ang mga kilay niya. "Kung ganun, may isang bagay pa akong gustong sabihin sayo." "Ano yun?" "Engaged ako sa kanya." "Ano?" Nagulat si Jeremy, at nagbago ang ekspresyon ng kanyang mukha. "Anong ibig mong sabihin?" "Di ba sabi mo hindi ka nagseselos?" Mapang-asar ang ngiti sa mukha ni Madeline. Hindi na mapakali si Jeremy ngayon. "Linnie, sabihin mo sakin kung anong nangyayari." Nang makita niyang naiinis na si Jeremy, pinaliwanag ni Madeline ang sitwasyon, "Para hindi ako magkaroon ng utang na loob sa kanya, nakipagtulungan ako sa kanya para sa isang palabas." Pagkatapos pakinggan ni Jeremy ang paliwa
Napanatag ang kalooban ni Madeline dahil naintindihan siya ni Jeremy. Lumapit siya at hinalikan niya ang pisngi ni Jeremy. "Jeremy, hintayin mo akong makauwi." "Sige." Nginitian siya ni Jeremy. Pagkatapos niyang iabot si Pudding sa mga kasambahay nila, hinatid ni Jeremy si Madeline sa mansyon ni Carter. Hindi na malakas ang ulan ngayon, at mag-isang pumasok sa mansyon si Madeline dala ang isang payong. Nakaupo sa sofa sa sala si Carter habang nagbabasa ng libro. Nakita niya na nakabalik na si Madeline at hindi na siya nakasuot ng maskara. Napako ang mga mata niya sa mukha ni Madeline ng ilang sandali bago siya nagsalita. "Di ba sinabi mo sakin na sasamahan mo ako kagabi at ayaw mong bumalik sa Whitman Manor? Bakit ka nagpunta dun kaninang umaga?" "Naiwan ko ang ilang gamit ko doon, kaya pumunta ako para kunin yung mga yun." Tumango si Carter. "Nakuha mo na ba?" "Nakuha?" “Ibig sabihin hindi mo na kailangang bumalik dun, hindi ba?”“...” Pakiramdam ni Madeline ay na
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si