Ibinato ni Meredith ang kanyang boquet at nagmadaling tumakbo sa harapan ni Madeline. Nagsimula siyang humagulhol, at natural, may kaawa-awa siyang maskara sa kanyang mukha. "Maddie, ngayon ang engagement party namin ni Jeremy. Alam kong ayaw mo sa akin, ngunit sana wala kang gawing kahit ano para saktan ang taong mahal ko." "Madeline, ngayon ang engagement party ng aking anak at manugang. Kung ayaw mong mapahamak, umalis ka na!" Binalaan siya ni Sean nang may matigas na boses, gusto siyang itaboy. "Madeline, para mabuhay pa ang isang walang pusong babaeng tulad mo… Sineswerte ka na talaga. Layas! Kung hindi, pagsisisihan mo ito!" Banta ni Eloise. Labis na nadurog ang puso ni Madeline. Ngunit kalmado pa rin ang mukha niya. Mahinahon siyang ngumiti at sinabi, "Alam mo po ba kung paano basahin ang aking kapalaran, Mrs. Montgomery? Talagang nahirapan akong mabuhay hanggang ngayon." Nang marinig iyon ni Jeremy, pakiramdam nuya na ang ngiti sa mukha ni Madeline ay natatangi ang ni
"Madeline!" Mabilis at nag-aalalang tumakbo si Jeremy papunta kay Madeline. Hindi niya alam kung gaano katinding takot ang nasa kanyang puso nang sinigaw niya ang pangalan ni Madeline. Hawak ni Jeremy ang nanginginig na katawan ni Madeline. Bumigay ang kanyang mga binti habang sumandal siya sa pader para pilitin ang kanyang sarili na makatayo. Subalit kahit na anong gawin niya ay hindi niya ito magawa. Kahit ang kanyang malay ay nagsisimula nang manlabo at mawala. Habang tinititigan ang nakakakilabot na dugo sa mga labi ni Madeline, tumalon ang puso ni Jeremy kasabay ng isang takot na kahit kailan ay hindi pa niya naramdaman. "Jeremy!" Tumakbo si Meredith habang tinitignan si Madeline na nasa bingit na ng kamatayan. Syempre, wala siyang pakialam, pero hindi siya natutuwa sa kung paano tinatrato ni Jeremy si Madeline ngayon. "Jeremy, naghihintay ang mga guest. Paano mo nagawang iwanan si Mer para habulin ang babaeng yan?" Lumapit din si Eloise. Nandidiri niyang tinignan si
"Lumayas ka! 'Wag mo siyang hawakan!" Biglang sumigaw si Jeremy. Tumakbo siya papalabas at dinala si Madeline sa tabi ng kalsada bago nagtawag ng taksi. Natulala si Ava ng ilang segundo bago tumakbo papunta sa kanila. Nagmadali ring tumakbo palabas sina Meredith at Eloise. Wala silang oras para pigilan si Jeremy nang makita nila siyang papasok na ng isang taksi kasama si Madeline. Tinikom ni Ava ang kanyang kamao at nagngitngit ang kanyang ngipin. Hindi siya masyadong nag-isip bago sila hinabol. Umilaw ang ilaw ng emergency room habang tahimik na nakaupo si Jeremy sa upuan ng waiting room. Walang emosyon ang kanyang mukha. Nananatili pa rin sa kanyang mga braso ang init at amoy ni Madeline. Subalit, ang kanyang puting damit ay namantsahan ng dugo na kanyang sinuka. Napakaraming dugo nito at hindi ito kaaya-ayang tignan. Pinikit niya ang kanyang nga mata, napuno ang kanyang utak ng mga salitang sinabi ni Madeline bago niya pinikit ang kanyang mga mata. "Jeremy Whitman, n
Sabi nang nars habang inabot ang notice of critical illness. Lumapag sa kamay ni Jeremy ang magaan na piraso ng papel, pero pakiramdam niya ay isa itong mabigat na batong dumagan sa kanya. Hindi siya komportable sa hindi nakikitang bigat nito. Notice of critical illness… Aalis na ba siya sa mundong ito at sa kanyang paningin? Hindi niya ito hahayaang mangyari! "Jeremy, ngayon na humantong tayo sa puntong ito, pirmahan mo na ang notice at mapayapa mo nang pakawalan si Maddie." Lumapit si Meredith at pinayuhan siya habang hawak ang kanyang braso. Subalit, tinulak siya ni Jeremy at nilukot ang notice of critical illness. Namumula ang kanyang mga mata. "Anong notice of critical illness? Ayos lang naman siya nitong nakaraan ah. Paanong biglang magiging kritikal ang kondisyon niya? Kailangan mo siyang iligtas. Kung may mangyari sa kanya, 'wag mo nang isipin na mapapatakbo mo pa ang ospital na ito kahit na kailan!" Nagsimulang manginig ang nars nang makita niya ang nakakapangila
Paanong nangyari ito? Wala siyang pakialam sa kanya. Kahit kailan ay wala siyang pakialam sa kanya. Patuloy na pinapapaniwala ni Jeremy ang kanyang sarili habang pinipigilan ang kanyang emosyon. Subalit, pinilit siya ng matinding sakit sa kanyang puso na tanggapin ang katotohanan na hindi na niya maitatanggi.Nahulog na siya para kay Madeline. Hindi niya alam kung kailan ito nagsimula, pero marahan na nanirahan si Madeline sa kanyang puso.Naalala niya na mahal niya si Meredith. Minahal niya si Meredith na pinangakuan niya noong mga bata pa sila. Bakit sa halip ay naging si Madeline ang taong ito? Minasahe ni Jeremy ang kanyang sentido, hindi siya mapakali. Ang kanyang mga mata ay nakatitig sa ilaw ng operating theatre na hanggang ngayon ay umiilaw pa rin. Pakiramdam niya ay nawalan siya ng isang importanteng bagay sa kumunoy ng kanyang alaala at hindi na ito mababawi pang muli. Isang buong araw na ang dumaan at hindi pa rin namamatay ang ilaw sa operating theatre. Hindi
Kaagad na nakaramdam ng kirot sa kanyang puso si Jeremy. Sobrang nanlaki ang kanyang mga mata na para bang malalaglag ang mga ito mula sa kanyang mga talukap. "Anong ibig sabihin niyo sa ginawa niyo ang lahat?" Tanong niya. Iyon ang mga salita na ayaw marinig ng kahit na sinong kamag-anak. Tumingin sa kanyang ang doktor at bumuntong hininga. "Isang himala na na nagawa pang mabuhay ng pasyente hanggang sa araw na ito. Nakikiramay ako." Hindi niya matatanggap ang resultang ito kahit na anong mangyari. Gusto niyang mabuhay si Madeline. Gusto niyang mabuhay si Madeline para marinig niya ang katotohanan na kanyang sasabihin. "Tinignan ko ang pasyenteng ito tatlong taon na ang nakakaraan. Noong panahong iyon, buntis siya at sinabihan ko siya na ipalaglag ang bata. Pero pinagpilitan niya na gusto niyang ipanganak ang bata. Sa tingin ko ay mas importante ang bata para sa kanya kumpara sa kanyang buhay. Ngayon na wala na siya, mabubuhay ang bata para sa kanya. Sa tingin ko ay isa na i
Galit na galit na sumigaw si Jeremy, dahilan para mabilis na tumalikod at mapatakbo sa takot si Meredith. Wala nang nangahas na pumasok sa kwarto. Wala ding nakakaintindi kung bakit ganito ang inaasal ni Jeremy. Alam ng lahat ng nasa Glendale na mahal ni Jeremy si Meredith, pero ngayon, ayaw niyang pakawalan ang katawan ng yumao niyang ex-wife. Anong nangyayari? Nalaman ni Daniel ang tungkol sa pagkamatay ni Madeline mula kay Adam. Agad siyang pumunta sa ospital sa sandaling marinig niya ang balita ngunit pinigilan siya sa labas ng operating room. Nakipaglaban muna siya sandali sa mga bodyguard ni Jeremy. Pagkatapos ay bumukas ang pinto at lumabas si Jeremy. Nang makita niya si Jeremy, tinakasan ni Daniel ang mga bodyguard at tumakbo patungo sa lalaki. "Mamamatay-tao ka Jeremy! Pinatay mo si Maddie!" Sigaw niya kasabay ng pagsuntok niya kay Jeremy. Sinalo ni Jeremy ang kamay ni Daniel at tinignan niya siya Daniel gamit ang namumula niyang mga mata. "Ang sabi ko, walang pw
Ang gaan pakinggan ng limang salitang sinabi niya. Tila ba parang naubos na niya ang lahat ng enerhiya sa kanyang katawan. "Di ko na ibibigay si Madeline sa iyo Jeremy! Ang makilala ka ang pinakamalaking kamalasang nangyari kay Madeline. Makukuntento ka lang ba kapag nadurog mo na ang mga buto niya?" Nang pakinggan niya ang mga bintang ni Ava, naramdaman ni Jeremy na pumipintig ang kanyang sentido. Iniabot niya ang kanyang kamay at ang tono niya ay pirmi. "Ibigay mo siya sa akin!" "Hindi! Mas gusto ko pang mamatay kaysa ibigay si Maddie sa iyo!" Nang makita ni Jeremy na ayaw ibigay ni Ava sa kanya ang abo ni Madeline, pakiramdam niya na sasabog na siya. Inabot niya ito para hablutin, at syempre, nakuha niya ito. Dinala niya ang mga abo ni Madeline at tumakbo papunta sa kotse. Narinig niya ang pagmumura ni Ava sa likuran niya, kaya kaagad niyang pinaharurot. Pagkatapos ay umalis siya sa eksena na parang isang magnanakaw. Mula pa noong bata siya, nakukuha lagi ni Jeremy ang