Tinignan niya ang pitaka na hawak niya at nagsimula na siyang makaisip ng kung anu-ano. 'May mahalagang bagay siguro sa loob ng pitakang to. Dahil kung wala, hindi niya magagawang tumalon sa ilog.' Iniisip ni Jeremy habang binubuksan niya ang pitaka. Gusto niyang malaman kung ano ba ang laman ng pitaka na nag-udyok kay Madeline para ibuwis ang buhay nito. At sa sandaling yun ay may isang nars na aligagang lumabas ng emergency room. Isinangtabi ni Jeremy ang kanyang ideya na pagsilip sa laman ng pitaka at kaagad na pinahinto ang nars. "Kamusta na ang asawa ko? Bakit siya dinudugo ng husto?" Nag-aalala din pati ang nars, pero nang mapansin nito na nag-aalala din si Jeremy, pinaliwanag niya ang nangyayari, "Mukhang may matalim na bagay na nakasugat sa kaliwang hita ng inyong asawa, kaya siya malakas ang pagdurugo."Pero ang dugo niya ay Rhesus negative, isang pambihirang uri ng dugo! Ang aming ospital ay walang ganung dugo sa aming blood bank. Kailangan naming kumuha sa ibang
Tumingin sa ibaba si Jeremy at nakita ang isang maliit na bote ng gamot at pinulot ito. Ang bote ay kasing laki halos ng kanyang hinlalaki at puno ng isang walang kulay at walang amoy na likido. Wala rin nakalagay kung ano ang bote na ito. Wala siyang alam kung ano ang laman nito, pero naalala niya ang eksena na tinurukan siya ni Madeline ng kung ano sa dalawang okasyon habang natutulog siya. Nilingon niya si Madeline na wala pa ring malay. Bakas ang kalituhan sa kanyang mga mata. 'Ito ba ang itinuturok mo sa akin, Linnie?'Ano ba ito? 'Masyado bang mahalaga ang bagay na to kaya ka tumalon ng ilog para lang mabawi ito?' Nag-isip ng malalim si Jeremy pero walang pumasok na ideya sa kanya. Pero, wala siyang balak na tanungin si Madeline. Ibabalik na niya sana ang lahat ng gamit sa loob ng pitaka ng may mapansin siyang tao na nakatingin mula sa may bintana ng kwarto mula sa kanto ng kanyang mata. Nilingon niya ito at biglang umalis ang taong nakatingin. Kakaiba ang kin
Nasa ibang lugar din ang isipan ni Madeline, kaya binago nila ang kanilang usapan. "Nagugutom ako, Jeremy. Pwede mo ba akong bilhan ng makakain?" "Ano bang gusto mong kainin?" "Kakainin ko ang kahit na ano basta bili ng asawa ko." Umaeko na parang buwan ang mga mata ni Madeline nang ngumiti ito. Pagkahalik niya sa kanto ng labi nito,lumingon si Jeremy para tulungan si Madeline na makaupo ng maayos sa kama bago siya umalis. Nang makaalis si Jeremy, pinilit na inangat ni Madeline ang kanyang pagod na katawan para abutin ang kanyang pitaka sa may tabi. Bumalik na ang alaala niya. Sumabit nga marahil ang kaliwang hita niya habang nasa ilog siya. Ngayong naisip niya ito, marahil isang bato ang nakasugat sa kanya. Naisip ni Madeline habang binubuksan niya ang kanyang pitaka. Pero, pagkatapos niyang halungkatin ang laman ng kanyang pitaka, ang nahanap lang niya ay ang kanyang mga susi, maliit na pitaka, at lipstick. Ang pinakamahalagang bote ng gamot ay nawawala! Bumilis ang t
Sumigaw si Madeline para pigilan ang babae, pero huli na ang lahat.Balak talaga ng babaeng yun na ibato ang gamot!Tumalon si Madeline para saluhin ang bote, pero tumalsik na ito palabas ng balkonahe at bumagsak sa lupa. Sinubukan niyang abutin ang bote para saluhin pero hindi na niya naabutan ito. “Hindi!”Nang makita ang eksenang ito mula sa maliit na bintana ng pinto, biglang binuksan ni Jeremy ang pinto at tumakbo papunta kay Madeline. Ang babaeng nakasalamin ay nagulat na makita si Jeremy na biglang pumasok sa silid. Nang makita nito na hindi napansin ni Jeremy ang presensya niya, nakahinga siya ng maluwag pero hindi rin siya natuwa. Sumulpot si Jeremy sa tabi ni Madeline at hinila ito papunta sa kanya sa gulat habang pinapanood ito na inaabot ang gamot para saluhin ito. “Linnie! Anong ginagawa mo?” Hinawakan ni Jeremy ang mukha ni Madeline habang bakas sa mukha nito ang matinding sakit. Nakatitig siya sa namumula at natatarantang mga mata nito. “Ano bang nangyayari?
Ang gamot na yun ang magpapahaba ng buhay ni Jeremy! “Bakit hindi ko mahanap yun? Kung nalaglag ito mula sa itaas, dapat nandito lang yun. Nasaan na ba yun…” Bulong ni Madeline sa kanyang sarili. Malapit na siyang umiyak dahil sa sobrang kaba na nararamdaman niyia. Pagkabukas niya ang ilaw ng kanyang phone, naghanap siya muli sa bawat sulok ng halamanan pero hindi pa rin niya nakita ito. Isang mabigat at madilim na pakiramdam ang bumalot sa kanya, at pakiramdam ni Madeline ay nahihirapan siyang huminga at dumidilim ang kanyang paningin. Mas magdurusa si Jeremy kapag hindi niya nahanap ang gamot na yun. Hindi. Kailangan niyang mahanap yun!Tinikom ni Madeline ang kanyang bibig at naisip na hanapin ito sa ibang angulo. Pagtayo niya, pakiramdam niya ay tumining ang kanyang utak habang unti unting dumidilim ang kanyang paningin. “Linnie.” Bumalik na ang ulirat ni Jeremy at nilapitan si Madeline para suportahan ito nang makita niya na parang hihimatayin na ito. Kumirot ang
Nang maramdaman ni Jeremy ang yakap ni Madeline, kaagad niyang nilingon ito. Nakita niya si Madeline na yakap siya ng mahigpit habang nakapaa. Hindi siya nagdalawang-isip na buhatin si Madeline. Nalungkot ng husto si Madeline, at gamit ng natitira niyang lakas, niyakap niya ang leeg ni Jeremy ng mahigpit at binaon ang hapong hapo niyang mukha sa pagitan ng leeg nito. “Jeremy, pansinin mo ako.” Parang paiyak na si Madeline ng sabihin niya ito dahil sa tono ng boses nito, mahina di tulad ng kanina. Lalo lang lumala ang kirot na nararamdaman ni Jeremy. Paano naman niya matitiis si Madeline na hindi pansinin? Gusto niyang pagaangin ang pakiramdam nito, pero ang narinig lang niya ay ang paghingi ni Madeline ng patawad. “Alam kong naging malupit ako sayo kanina, pero hindi ko naman sinasadya.” Tumigil sa paglalakad si Jeremy, binaba ang kanyang ulo, at hinalikan ang pisngi ni Madeline. Nilapit niya ang kanyang labi sa tenga nito. “Ano bang pinagsasasabi mo? Paano naman ako ma
”Jeremy, hindi ko hahayaan na may mangyari sa iyo na masama,” Nangako si Madeline sa kanyang sarili. Nang marinig ni Jeremy ang mga salitang ito, parang lumukso ang tibok ng kanyang puso. ‘Anong sinabi niya? ‘Hindi niya hahayaan na may masamang mangyari sa akin? ‘Anong ibig niyang sabihin dun?’Nalito si Jeremy, pero ang pwede lang niyang gawin ay ang magpanggap na tulog. Lumingon si Madeline at bumalik sa paghiga sa kanyang kama pagkatapos niyang patayin ang mga ilaw. Gamit ang liwanag ng buwan na nagpapaliwanag ng madilim na gabi, tinignan ni Jeremy si Madeline na natutulog. Nahihirapan siyang makatulog. ...Nang malaman ni Karen na nasugatan si Madeline at kailangan na maospital, kinabukasan ay ginawan niya ito ng isang masustansiyang pagkain at inabot kay Jeremy ang isang imbitasyon. “Jeremy, ito ay ang imbitasyon para sa ika-80 kaarawan ni Sir Calver. Gaganapin ito sa bkas ng gabi. Dalhin mo si Eveline.” Paalala ni Karen habang nagsasandok ng isang mangkok ng lu
Sa sandaling yun, si Madeline ay nasa isang kotse na patungo sa hotel na kung saan gaganapin ang kaarawan ni Sir Calver. Pumunta siya sa banyo ng hotel, nagpalit ng damit, at tinali ang kanyang buhok. Hindi na nag-abala pa si Madeline na maglagay ng make-up at naglakad palabas ng banyo ng nakasuot ng kaswal na sapatos.Nakatanggap siya muli ng tawag mula kay Ryan. Kaagad sinagot ni Madeline ang tawag, “Andito na ako.”“Nandito ka na?” Nagulat si Ryan. “Kung ganun ay maghanap ka ng lugar para hintayin ako. Parating na ako.” “Mag-usap na lang tayo kapag nakarating ka na.” Mabilis na ibinaba ni Madeline ang tawag at naglakad papasok sa may bulwagan ng mag-isa. Habang naglalakad siya sa may pasilyo, pakiramdam ni Madeline ay may sumusunod sa kanya. Lumingon siya sa kanyang likuran pero wala siyang nakita. Nag-isip muna sandali si Madeline bago huminto para lumingon at mabilis na naglakas pabalik. Nang makarating siya sa may emergency stairwell, huminto siya at tinignan ang