Nagulat si Jeremy sa mga salita niya. Ngumiti lang si Madeline at iniabot ang drawing sa kanya. "Alam ko na may dahilan ka para gawin iyon. Alam ko ring matagal mo nang hinihintay na sabihin niya ang salitang iyon…" Nadulas ang mga emosyon ni Jeremy habang nakita niyang inabot sa kanya ni Madeline ang drawing na may salitang 'Daddy' na nakasulat rito. Wala siya sinabing kahit na ano, kinuha niya lang ang larawan na ginuhit ni Lilian mula sa kanyang puso. "Titignan ko muna si Pudding. Hindi mo kailangang magmadali." Pagkatapos ay tumalikod si Madeline. Mag-isa na lang siya ngayon sa bakanteng bakuran. Tinignan ni Jeremy ang drawing sa ilalim ng liwanag ng buwan at hinawakan ang bawat isang anyo gamit ng kanyang manipis na daliri bago ito lumapag sa batang babae na tinatawag ang kanyang tatay. Umihip sa kanya ang hangin ng gabi na may sariwang amoy ng mga bulaklak. Kahit na ganoon, hindi maiwasan ni Jeremy nang makaamoy ng kapaitan. Sa kanyang harapan ay isang makulay
Ang balita online? Kakagising lang ni Madeline at malabo pa ang kanyang isipan. "Trending kayo ni Jeremy, Maddie." Mabigat ang tono ni Ava at ipinahiwatig niyo kay Madeline na pinag-uusapan sila sa hindi magandang dahilan. Pagpindot niya sa Twitter, nakita ni Madeline ang pangalan nilang dalawa ni Jeremy na nangunguna sa search bar. Higit pa roon, naroon rin ang pangalan ni Ryan. Isang paparazzi ang nakakita sa insidente kagabi sa tabing ilog, at nang may ilang dagdag, nagsimulang kumalat ang kwento sa internet. Tinignan ni Madeline ang mga imahe online nang may nagliliyab na apoy sa kanyang mga mata. Ang eksena ng pagyakap at pagpuwersa sa kanya na halikan ni Ryan ay naging eksena nila ni Ryan na naghahalikan. Si Jeremy, na lumitaw para protektahan siya, ay naging isang kalaban na may intensyon na paghiwalayin ang malambing na mag-asawa. Ang kanyang pagpupumiglas na itulak palayo si Ryan ay hindi man lang nakuhanan ng larawan. Malinaw na ginawa iyon ng media para
"Anong balak mong gawin para ayusin to?" tanong niya. "Nangako ako na hindi ako sosobra, di ba? Hintayin mo lang ako rito sa bahay, okay? Magiging ayos lang ako." Marahang hinaplos ng lalaki ang likod ng kanyang ulo baho tumalikod para lumabas ng pinto. "Jeremy," tinawag siya ni Madeline. Lumingon ang lalaki at tiwalang ngumiti bilang sagot sa pag-aalala na nasa kanyang mga mata. "Wag kang mag-alala, hintayin mo lang ako sa bahay." Tumango si Madeline. Pagkatapos niya siyang makitang nagmaneho paalis ay nagpunta siya sa lab. Papunta sa Whitman Corporation, dalawang beses tumawag si Jeremy, ang pangalawa ay para kay Ryan. Kalmado niyang sinagot ang tawag. "Paanong may oras ka pa para tawagan ako ngayon? Nakita mo naman siguro ang balita online? Anong magagawa mo roon?" Simpleng sumagot si Jeremy. "Ito ba ang pag-amin mo na ikaw ang tao sa likod ng lahat ng to?" Hindi sumagot si Ryan at tumawa lamang. "Mayroon palaging dalawang bagay na bumabalakid sa mga lalaki simula
Nagulat rin si Jeremy nang makita niya si Madeline sa kanyang harapan. "Bakit ka nandito, Linnie?" Lumapit si Madeline kay Jeremy at ngumiti. "Ikaw na mismo ang nagsabi, di ba? Na ako ang asawa mo. Kaya bilang mag-asawa, dapat ay nasa tabi mo ako mula sa umpisa." Hinawakan niya ang kanyang kamay at nilipat ang kanyang tingin sa lalaking reporter habang malinaw siyang nagsalita, "Makinig kayong maigi. Ang pangalan ng asawa ko ay Jeremy Whitman, hindi Ryan Jones!" "..." Walang masabi ang lalaki sa harapan ng aura ni Madeline. Inabot ng ilang segundo bago siya makakibo at nangutya. "Ikaw pa rin ang legal na asawa ni Mr. Jones, Eveline Montgomery, pero nakatayo ka sa tabi ni Jeremy Whitman at tinatawag mo siyang asawa. Ano pala si Mr. Jones para sa'yo?" Puno ng pagkamuhi ang titig ng lalaki at nangungutya ang kanyang boses. "Ikaw pa rin ang lady ng isa sa pinakamayamang pamilya sa Glendale. Hindi ka ba nahihiya sa pangangaliwa mo at sa pagsasabi mo ng mga ganitong bagay? O sa t
Pinanood ni Madeline si Jeremy na sumagot ng tawag at nasundan ito ng tunog ng mga phone notifications sa paligid nila. Nakatanggap rin ng isang notification ang phone ni Madeline. Hindi nagmamadali ang boses ni Jeremy nang nagsalita siya, "Lumabas na ang pinakabagong trending story. Kung hindi kayo bulag, basahin ninyo." Tinitigan niya nang masama ang reporter na nasa lapag. "Basahin mo, tapos tumayo at humingi ng tawad sa asawa ko." Asawa. Matapang niyang tinawag si Madeline na kanyang asawa sa harapan ng lahat. Pinindot ng lahat ng mga tao roon ang trending story para basahin ang pinakabagong push notification. Isa itong opisyal na pahayag mula sa international criminal investigation organization, ang IBCI. Nang may ilang matitipid na mga, nilinaw ng pahayag na sina Ryan at Jeremy ay parehong miyembro ng IBCI. Diniin rin nito na kinasal lang si Ryan kay Madeline dahil parte ito ng kanyang misyon mula sa kanyang superior. Ginagawa lang ni Ryan ang kanyang misyon.
Nagbago ang isip ni Madeline sa huling minuto at hindi siya nagpunta sa lab kaya sa halip ay inilista ng chemist ang mga resulta sa isang report at pinadala ito sa kanya gamit ng isang email. Pero ngayong kasama niya si Jeremy, hindi siya nagtangkang buksan ito sa kanyang harapan. Kung hindi niya gustong ipaalam sa kanya na hindi pa siya tuluyang gumagaling, hindi niya ibubuko ang kanyang pagpapanggap. "Hindi ba sinabi ko sa'yo na hintayin mo ko sa bahay, Linnie? Bakit mo ko sinundan?" Narinig ang nagtataka at mahinang tono ni Jeremy. Itinabi ni Madeline ang kanyang phone at lumingon para salubungin ang tingin ng lalaki. "Hindi ba nag-usap tayo na haharapin natin ang lahat nang magkasama sa hinaharap? Hindi ko hahayaang harapin mo ang lahat ng iyon nang mag-isa para punahin ka ng lahat." Maintindihind ngumiti si Jeremy at hinaplos ang ulo ni Madeline. "Linnie." "Sinabihan mo ba ang IBCI na maglabas ng opisyal na pahayag?" Si Madeline naman ang nagtanong. Tumango si Jeremy
Nagdahilan siya na pupunta sa banyo pero ang totoo, nagtatago siya sa isang tagong sulok kung saan binuksan niya ang email. Ang unang kalahati ng report ay puno ng mga numero na hindi maintindihan ni Madeline kaya nilipat niya ito sa baba kung nasaan ang konklusyon ng chemist. Sinabi nito na ang taong pinagmulan ng dugong ito ay mayroong ilang kilalang sakit. Ang pagsasama-sama ng mga sakit na ito ang dahilan sa pagbabago ng kulay ng buhok, kulay ng mata, at tunog ng kanilang boses. Ipinakita ng hemodialysis na wala sa panganib ang pasyente. Ngunit mayroon pa ring posibilidad na magmutate ang sakit na magreresulta sa dahan-dahang pagkaubos ng buhay ng pasyente hanggang sa punto na mamatay ito sa kawalan ng lunas. Sumakit ang sentido ni Madeline habang nagbasa siya. 'Hindi ka pa pala tuluyang gumagaling, Jeremy.' Sumasakit ang kanyang puso at pinigilan niya ang kanyang mga luha. Habang iniisip niya ang lason sa katawan ni Jeremy at ang posibleng resulta kapag nagsimulang
Tanong niya pabalik nang may makahulugang tono. Ayaw ni Madeline na sayangin ang kanyang oras na suriin ang lalaki kaya nilampasan niya siya. Nang makalagpas siya sa kanyang balikat ay hinablot ni Ryan ang kanyang braso. Nagpumiglas si Madeline pero mas malakas si Ryan. Habang nakikipaglaban si Madeline sa kanyang hawak, hinawakan ni Ryan ang kanyang balikat at diniin siya sa pader. "Ano bang gusto mo?!" Tinitigan nang masama ni Madeline si Ryan. "Ayaw kitang saktan," sagot ni Ryan, nakatitig siya sa nagpupumiglas na si Madeline nang may misteryosong tingin sa kanyang mga mata. Bigla siyang nagtanong, "Gusto mo bang mabuhay si Jeremy, Eveline?"Nag-iba ang ekspresyon ni Madeline. "Anong ibig mong sabihin?" Kalmado si Ryan. "Alam mo na siguro ngayon na hindi pa tuluyang magaling si Jeremy." “...” Kinilabutan si Madeline sa kasiguraduhan ng boses ni Ryan. Sinundan niya siguro siya, kung hindi ay hindi siya magiging ganito kasigurado. "Napakataas ng posibilidad na m