Habang tuliro, tinitigan ni Madeline ang madiilim na pulang tuldok ng dugo sa tissue. Bigla siyang kinapos ng hangin at dumilim ang paningin niya. Talagang wala siyang makita. Sa harap niya ay isang walang hanggang kadiliman at pakiramdam niya sinasakal siya nito at pinapamanhid siya. Di pa siya magaling. May lason pa rin sa katawan niya. Nagsinungaling ito sa kanya. "Linnie." Narinig ang boses ni Jeremy mula sa labas kaya bumalik ang wisyo ni Madeline. Tumayo siya habang nilalamig ang kamay at paa niya. Itinabi niya ss kanyang bulsa ang tissue. Habang pinupunasan ang luha sa sulok ng kanyang mata, pinilit niya ang kanyang sarili na ngumiti at bumaba ng hagdan. Sumalubong sa kanya si Jeremy na nakasuot ng puting T-shirt na pinili niya para dito. Saktong-sakto ang sukat nito sa katawan ng lalaki. Lumapit ito sa kanya at ngumiti. "Kumusta? Ayos ba akong tignan?" Tinitigan nang maigi ni Madeline ang lalaki sa harapan niya. Ang maliit na ngiting mayroon ito ay nagbalik sa k
Sa tabi ng isang bakanteng tabing-ilog nakatayo si Ryan na nakasuot ng isang itim na suit. Tahimik siya habang nakatingin sa anyong tubig na nasa kanyang harapan. Eleganteng tignan ang lalaki. Pinaghintay ni Madeline si Jeremy sa kotse habang nilapitan niya si Ryan mula sa likuran nang may dalang cake. "Nandito na ko, Rye. Kumusta ang binti mo?" Mabagal na humarap si Ryan sa kanya. Nagliwanag ang palubog na araw sa likuran ng lalaki. Mayroong malamig at mapanganib na tingin sa pagitan ng kanyang mga kilay na hindi pa nakikita ni Madeline noon. Pero malambing pa rin siyang ngumiti. "Happy birthday." Iniabot ni Madeline ang cake. "Hindi ako makaisip ng mahal na regalo na hihingiin mo sa'kin kaya ginawan na lang kita ng cake." "Salamat. Kakainin ko yan mamaya." Kinuha ni Ryan ang cake at tinitigan ito. "Pwede mo ba tong buksan at sindihan ang kandila para sa'kin? Gusto kong humiling." "Syempre." Binuksan ni Madeline nang kahon at naglabas ng isang manipis na kandila. Itinuso
Nagsimulang kumawala si Madeline nang pwersahan siyang niyakap ni Ryan. Nang makita niya siyang yumuko para halikan siya, mabilis niyang nilihis ang kanyang ulo para iwasan ito. "Anong ginagawa mo Ryan?! Bitiwan mo ko!" Mas lalong nagpumiglas si Madeline sa kanyang hawak pero biglang hinawakan ni Ryan ang likod ng ulo ni Madeline at pinilit siyang tumingin sa kanya. Malamig ang kanyang mga mata, kabaliktaran ng malumanay na pinakita niya noon. "Ryan?" Napansin ni Madeline na hindi na pamilyar para sa kanya ang lalaki sa kanyang harapan. Ngumiti lang si Ryan. "Alam mo, Eveline? Ikaw ang pinakamaganda birthday present na nakuha ko." “...”Narinig ni Madeline ang mas malalim na kahulugan sa likod ng mga salitang iyon at isang matalim na kislap ang lumitaw sa kanyang mga mata. Imposible na hahayaan niyang gawin ni Ryan ang kahit na anong gusto niya. Manlalaban pa lang sana siya gamit ng buo niyang lakas nang isang pamilyar na palad ang mahigpit na humawak sa kanyang balikat
"Hindi siya tumupad sa sinabi niya, tama ba, Linnie?" Tumango si Madeline pero hindi siya sumagot. Umaalingawngaw sa kanyang isipan ang mga salitang sinabi ni Ryan kay Jeremy, "At may nangyari na rin sa'min ni Eveline." Sumakit ang ulo niya at bigla niyang binuksan ang pinto para lumapit sa basurahan sa tabi ng daan kung saan niya tinapon ang cake. Tumalikod siya at nakita niya si Jeremy na nakatayo na sa kanyang harapan. Walang sinabi ang lalaki. Sa halip, nilagay niya ang kanyang kamay sa likod ng kamay ni Madeline at hinila siya sa kanyang mga bisig. Niyakap niya siya nang mahigpit. "Kahit ano pang sabihin niya, hindi nito mababago ang nararamdaman ko para sa'yo." Pinagaan ni Jeremy ang loob niya, naiintindihan niya kung ano ang pinag-aalala ni Madeline. "Ako nang bahala, okay? Ipapapirma ko sa kanya ang papeles." Kaagad na tumingala si Madeline, ang kanyang mga mata ay puno ng pag-aalala. "Wag kang sosobra, Jeremy. Ayaw ko nang may mangyari pang masama sa'yo." Naiinti
'Daddy.' Dumuyan ang mga salita sa luhaang panginin ni Jeremy. Nasalamin ito sa kanyang madidilim na ng mata at tumama sa kanyang puso. Nginitian siya ni Lilian habang nakatingin sa kanya, ang kanyang mga braso ay nakataas sa ere. Naghihintay siya, naghihintay para kay Jeremy na tanggalin ang larawan na kanyang iginuhit. Naghihintay siya na makita ni Jeremy ang mga salitang 'Daddy' na kanya mismong isinulat. Sa papel, mayroong mga anyo nilang lima na binubuo ng kanyang pamilya. Ang nag-iisang anak na babae ng pamilya ay hawak ang kamay ng isang lalaki, nakatingin sa kanya habang tinawag siyang 'Daddy'.Sa wakas ay tinawag niya na rin siya bilang kanyang tatay. Naintindihan na niya na siya ang kanyang tunay na ama. Hindi siya makapagsalita, pero ang larawan ay isang malinaw na patunay ng kanyang kagustuhan na tawagin siyang kanyang ama. Lumunok si Jeremy habang pinilit niyang pigilan ang kanyang pag-iyak. Sa ilalim ng umaasang tingin ni Lilian, tumalikod si Jeremy at
Nagulat si Jeremy sa mga salita niya. Ngumiti lang si Madeline at iniabot ang drawing sa kanya. "Alam ko na may dahilan ka para gawin iyon. Alam ko ring matagal mo nang hinihintay na sabihin niya ang salitang iyon…" Nadulas ang mga emosyon ni Jeremy habang nakita niyang inabot sa kanya ni Madeline ang drawing na may salitang 'Daddy' na nakasulat rito. Wala siya sinabing kahit na ano, kinuha niya lang ang larawan na ginuhit ni Lilian mula sa kanyang puso. "Titignan ko muna si Pudding. Hindi mo kailangang magmadali." Pagkatapos ay tumalikod si Madeline. Mag-isa na lang siya ngayon sa bakanteng bakuran. Tinignan ni Jeremy ang drawing sa ilalim ng liwanag ng buwan at hinawakan ang bawat isang anyo gamit ng kanyang manipis na daliri bago ito lumapag sa batang babae na tinatawag ang kanyang tatay. Umihip sa kanya ang hangin ng gabi na may sariwang amoy ng mga bulaklak. Kahit na ganoon, hindi maiwasan ni Jeremy nang makaamoy ng kapaitan. Sa kanyang harapan ay isang makulay
Ang balita online? Kakagising lang ni Madeline at malabo pa ang kanyang isipan. "Trending kayo ni Jeremy, Maddie." Mabigat ang tono ni Ava at ipinahiwatig niyo kay Madeline na pinag-uusapan sila sa hindi magandang dahilan. Pagpindot niya sa Twitter, nakita ni Madeline ang pangalan nilang dalawa ni Jeremy na nangunguna sa search bar. Higit pa roon, naroon rin ang pangalan ni Ryan. Isang paparazzi ang nakakita sa insidente kagabi sa tabing ilog, at nang may ilang dagdag, nagsimulang kumalat ang kwento sa internet. Tinignan ni Madeline ang mga imahe online nang may nagliliyab na apoy sa kanyang mga mata. Ang eksena ng pagyakap at pagpuwersa sa kanya na halikan ni Ryan ay naging eksena nila ni Ryan na naghahalikan. Si Jeremy, na lumitaw para protektahan siya, ay naging isang kalaban na may intensyon na paghiwalayin ang malambing na mag-asawa. Ang kanyang pagpupumiglas na itulak palayo si Ryan ay hindi man lang nakuhanan ng larawan. Malinaw na ginawa iyon ng media para
"Anong balak mong gawin para ayusin to?" tanong niya. "Nangako ako na hindi ako sosobra, di ba? Hintayin mo lang ako rito sa bahay, okay? Magiging ayos lang ako." Marahang hinaplos ng lalaki ang likod ng kanyang ulo baho tumalikod para lumabas ng pinto. "Jeremy," tinawag siya ni Madeline. Lumingon ang lalaki at tiwalang ngumiti bilang sagot sa pag-aalala na nasa kanyang mga mata. "Wag kang mag-alala, hintayin mo lang ako sa bahay." Tumango si Madeline. Pagkatapos niya siyang makitang nagmaneho paalis ay nagpunta siya sa lab. Papunta sa Whitman Corporation, dalawang beses tumawag si Jeremy, ang pangalawa ay para kay Ryan. Kalmado niyang sinagot ang tawag. "Paanong may oras ka pa para tawagan ako ngayon? Nakita mo naman siguro ang balita online? Anong magagawa mo roon?" Simpleng sumagot si Jeremy. "Ito ba ang pag-amin mo na ikaw ang tao sa likod ng lahat ng to?" Hindi sumagot si Ryan at tumawa lamang. "Mayroon palaging dalawang bagay na bumabalakid sa mga lalaki simula
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si